Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει για την συγκλονιστική εξομολόγηση του
Ζιοβάνι στην αυτοβιογραφία του, που αφορά το πιο διάσημο ποδοσφαιρικό
μυστήριο της σύγχρονης εποχής...
Τον Αλέξανδρο Λοθάνο, τον γνωρίζω πολλά χρόνια. Οταν έμαθα ότι αυτός θα κάνει το ταξίδι στην Βραζιλία για να γράψει την αυτοβιογραφία του Ζιοβάνι, χαμογέλασα με ικανοποίηση.
Το concept πλέον γίνονταν ακόμη καλύτερο, σχεδόν ιδανικό. Αλλωστε πάντα ήμουν της άποψης ότι τις αυτοβιογραφίες πρέπει να τις γράφουν όχι συγγραφείς με την απόλυτη έννοια του όρου. Διότι η καλή αυτοβιογραφία κατά την άποψη μου πρέπει να στηρίζεται στην έρευνα και η αφήγηση να έχει στοιχεία αποκαλυπτικής συνέντευξης. Το ότι ο Αλέξανδρος θα έγραφε την αυτοβιογραφία του Ζιοβάνι ήταν από μόνο του εγγύηση...
Εγγύηση και λόγο του Ζιοβάνι. Ο “Μάγος” είναι από τις πλέον σπάνιες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών τέτοιου βεληνεκούς... Ο ορισμός του σταρ εντός γηπέδου, ο ορισμός του αντι-σταρ έξω από αυτό.
Οσα χρόνια έπαιζε στην Ελλάδα είχα κάνει μαζί του δύο μεγάλες συνεντεύξεις για το περιοδικό “Active” και πραγματικά είχα μείνει άφωνος με την ειλικρίνειά του. Μπορούσες να συζητήσεις μαζί του, αν αισθανόταν άνετα και σε εμπιστεύονταν, ακόμη και για τα πιο σοβαρά προσωπικά θέματα και μάλιστα με δική του πρωτοβουλία. Κάπως έτσι έφτασα να συζητώ μαζί του ακόμη για το μεγάλο προσωπικό δράμα του (τότε...) που δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδιά.
Πριν μερικές μέρες όταν πήρα στα χέρια μου μία από τις πρώτες κόπιες του βιβλίου ήμουν σίγουρος, ότι το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό. Διαβάζοντάς το, μπορώ πλέον να το συστήσω ανεπιφύλακτα. Και δεν είναι μία ρηχή αυτοβιογραφία που αφορά τα χρόνια του στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό. Είναι πολλά περισσότερα...
Είναι μία πραγματική εξομολόγηση του Ζιοβάνι για όλα όσα έχει ζήσει στην μεγάλη καριέρα του. Δεν είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται στους Ολυμπιακούς, αλλά σε όλους.
Τα όσα αποκαλύπτει ότι έζησε στο Μουντιάλ του 1998, την ημέρα του τελικού Γαλλία – Βραζιλία με το “παίζει δεν παίζει” ο Ρονάλντο είναι μία εξομολόγηση που έχει παγκόσμια απήχηση. Η λεπτομέρεια με την οποία περιγράφει κάθε λεπτό εκείνου του 24ώρου σε κάνουν να πιστεύεις ότι ήσουν εκεί, ότι το έζησες από μέσα το πιο διάσημο μυστήριο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Τα όσα μεταφέρει για τα χρόνια του στην Βαρκελώνη σου επιτρέπουν να καταλάβεις καλύτερα ακόμη και το μέγεθος της Μπαρτσελόνα. Τα όσα μεταφέρει για την προσωπική του ζωή και τη σχέση του με τον Θεό και την εκκλησία σε βοηθούν να γνωρίσεις καλύτερα τον άνθρωπο Ζιοβάνι και να ερμηνεύσεις με μεγαλύτερη ευκολία κάποιες από τις επιλογές της καριέρας του...
Η αυτοβιογραφία του Ζιοβάνι είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσεις, όχι μόνο γιατί περνάς ευχάριστα μερικές ώρες, όχι μόνο γιατί, μαθαίνεις λεπτομέρειες από μία καριέρα ενός θρύλου που δεν τις φανταζόσουν καν, αλλά κυρίως γιατί σε βοηθά να καταλάβεις καλύτερα το ίδιο το ποδόσφαιρο και τις ιδιαιτερότητες των μεγάλων σταρ του. Και ο Ζιοβάνι ήταν ένας τέτοιος...
Το concept πλέον γίνονταν ακόμη καλύτερο, σχεδόν ιδανικό. Αλλωστε πάντα ήμουν της άποψης ότι τις αυτοβιογραφίες πρέπει να τις γράφουν όχι συγγραφείς με την απόλυτη έννοια του όρου. Διότι η καλή αυτοβιογραφία κατά την άποψη μου πρέπει να στηρίζεται στην έρευνα και η αφήγηση να έχει στοιχεία αποκαλυπτικής συνέντευξης. Το ότι ο Αλέξανδρος θα έγραφε την αυτοβιογραφία του Ζιοβάνι ήταν από μόνο του εγγύηση...
Εγγύηση και λόγο του Ζιοβάνι. Ο “Μάγος” είναι από τις πλέον σπάνιες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών τέτοιου βεληνεκούς... Ο ορισμός του σταρ εντός γηπέδου, ο ορισμός του αντι-σταρ έξω από αυτό.
Οσα χρόνια έπαιζε στην Ελλάδα είχα κάνει μαζί του δύο μεγάλες συνεντεύξεις για το περιοδικό “Active” και πραγματικά είχα μείνει άφωνος με την ειλικρίνειά του. Μπορούσες να συζητήσεις μαζί του, αν αισθανόταν άνετα και σε εμπιστεύονταν, ακόμη και για τα πιο σοβαρά προσωπικά θέματα και μάλιστα με δική του πρωτοβουλία. Κάπως έτσι έφτασα να συζητώ μαζί του ακόμη για το μεγάλο προσωπικό δράμα του (τότε...) που δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδιά.
Πριν μερικές μέρες όταν πήρα στα χέρια μου μία από τις πρώτες κόπιες του βιβλίου ήμουν σίγουρος, ότι το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό. Διαβάζοντάς το, μπορώ πλέον να το συστήσω ανεπιφύλακτα. Και δεν είναι μία ρηχή αυτοβιογραφία που αφορά τα χρόνια του στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό. Είναι πολλά περισσότερα...
Είναι μία πραγματική εξομολόγηση του Ζιοβάνι για όλα όσα έχει ζήσει στην μεγάλη καριέρα του. Δεν είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται στους Ολυμπιακούς, αλλά σε όλους.
Τα όσα αποκαλύπτει ότι έζησε στο Μουντιάλ του 1998, την ημέρα του τελικού Γαλλία – Βραζιλία με το “παίζει δεν παίζει” ο Ρονάλντο είναι μία εξομολόγηση που έχει παγκόσμια απήχηση. Η λεπτομέρεια με την οποία περιγράφει κάθε λεπτό εκείνου του 24ώρου σε κάνουν να πιστεύεις ότι ήσουν εκεί, ότι το έζησες από μέσα το πιο διάσημο μυστήριο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Τα όσα μεταφέρει για τα χρόνια του στην Βαρκελώνη σου επιτρέπουν να καταλάβεις καλύτερα ακόμη και το μέγεθος της Μπαρτσελόνα. Τα όσα μεταφέρει για την προσωπική του ζωή και τη σχέση του με τον Θεό και την εκκλησία σε βοηθούν να γνωρίσεις καλύτερα τον άνθρωπο Ζιοβάνι και να ερμηνεύσεις με μεγαλύτερη ευκολία κάποιες από τις επιλογές της καριέρας του...
Η αυτοβιογραφία του Ζιοβάνι είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσεις, όχι μόνο γιατί περνάς ευχάριστα μερικές ώρες, όχι μόνο γιατί, μαθαίνεις λεπτομέρειες από μία καριέρα ενός θρύλου που δεν τις φανταζόσουν καν, αλλά κυρίως γιατί σε βοηθά να καταλάβεις καλύτερα το ίδιο το ποδόσφαιρο και τις ιδιαιτερότητες των μεγάλων σταρ του. Και ο Ζιοβάνι ήταν ένας τέτοιος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου