Ο Αμερικανός έκανε δηλώσεις στην εφημερίδα «Goal», τονίζοντας αναλυτικά:
Για τον Γκάλη: «Η πρώτη φορά που είπα μέσα μου για τον Γκάλη "Θεέ μου, τι κάνει αυτός;" ήταν αν θυμάμαι καλά την πρώτη μου χρονιά στην Μπαρτσελόνα. Τον ήξερα βέβαια ως παίκτη γιατί είχα παίξει και δυο χρόνια νωρίτερα στην Μπένετον. Γνωρίζαμε όλοι πως ήταν ένας πάρα πολύ καλός σκόρερ. Σε εκείνο το μεταξύ μας ματς όμως μέσα στη Βαρκελώνη διαπίστωσα ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο. Μας έβαλε 45 πόντους και μας κέρδισε. Εντάξει, τότε το μπάσκετ ήταν διαφορετικό, σήμερα οι άμυνες είναι πιο δυνατές, όμως και τότε την Μπαρτσελόνα δεν ήταν εύκολο να την αντιμετωπίσεις. Με μια λέξη αυτός ο παίκτης ήταν ασταμάτητος».
Για την παρουσία του στη γιορτή προς τιμήν του πρώην αντιπάλου του: «Χαίρομαι πάρα πολύ που αποφάσισαν να κάνουν μια εκδήλωση για να τον τιμήσουν και φυσικά αποδέχθηκα την πρόσκληση κατευθείαν. Το ευρωπαϊκό μπάσκετ του χρωστάει πολλά. Τώρα με βρήκατε στη Βαρκελώνη, ζω σχεδόν έξι μήνες τον χρόνο εδώ και προετοιμάζω το καμπ μου που θα λειτουργήσει από 24 Ιουνίου ως τις 13 Ιουλίου, όμως μέσα μου αισθάνομαι μια γλυκιά προσμονή για αυτή την εκδήλωση. Εμαθα πως ο Νικ δεν θα παίξει, ευτυχώς. Αλλωστε κι εγώ δεν υπήρχε περίπτωση να κατέβω να παίξω ξανά μαζί του. Τον αγαπάω, τον θαυμάζω, όμως στο γήπεδο πάλι αντίπαλο δεν τον θέλω... Στη Θεσσαλονίκη δεν έχω επιστρέψει από την εποχή που έπαιζα στο Περιστέρι, πάνε 20 χρόνια από τότε. Θα έρθω μόνος μου, η οικογένειά μου βρίσκεται στην Αμερική».
Για τη ζωή του σήμερα: «Εχω τρία παιδιά, τον Αλεσάντρο, τον Νίκο και την Τζασμίλα. Είναι ήδη γνωστό πως έδωσα το όνομα Νίκος στον έναν μου γιο εξαιτίας του Γκάλη, καθώς τον θεωρώ έναν από τους μεγαλύτερους παίκτες. Οταν μεγάλωσε κι άρχισε να καταλαβαίνει, βρήκε στοιχεία στο Ιντερνετ και έμεινε και ο ίδιος εντυπωσιασμένος με το ταλέντο του. Ο γιος μου Νικ είναι σήμερα 21 χρόνων, ζει στο Μισισίπι και φοιτά και παίζει στο Delta State University. Προσωπικά γεμίζω τον χρόνο μου με πολύ μπάσκετ. Μου αρέσει πολύ αυτό που κάνω με τις μικρές ηλικίες και χαίρομαι που μου δόθηκε η ευκαιρία να δημιουργήσω ένα καμπ στη Βαρκελώνη, το οποίο θα λειτουργήσει για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν».
Για τα παιχνίδια του ως αντίπαλος του Άρη στο «Αλεξάνδρειο»: «Την πρώτη φορά που έπαιξα με αντίπαλο τον Αρη είχα πάθει ένα μικρό σοκ. Πετούσαν στο γήπεδο ό,τι μπορείς να φανταστείς. Από μπαταρίες, κέρματα, κλειδιά μέχρι και καρέκλες. Ηταν απίστευτο και μάλιστα είχα δηλώσει πως δεν υπήρχε περίπτωση να αγωνιστώ ποτέ ως παίκτης στην Ελλάδα. Τελικά αυτό που λένε πως ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ ισχύει και στην περίπτωσή μου. Οχι μόνο ήρθα στην Ελλάδα, με αφορμή την πρόταση που μου έκανε το Περιστέρι, αλλά διατηρώ και τις καλύτερες αναμνήσεις από τη χώρα σας. Μπορεί να έμεινα λίγο, είχα την ευκαιρία όμως να γνωρίσω Ελληνες και να κάνω φιλίες. Μόνο καλά λόγια έχω να πω για την Ελλάδα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου