Ο στόχος καθορίζει το όριο της προσπάθειας!!

Στο χθεσινό ραντεβού του Περιστερίου συναντήθηκαν δύο ομάδες με τελείως διαφορετικούς στόχους και επιδιώξεις. Ο Ατρόμητος, με στόχο να παίξει ποδόσφαιρο και να διεκδικήσει με κάθε τρόπο και με όσες δυνατότητες διαθέτει τη νίκη. Και ο Π.Α.Ο.Κ, με κύριο προσανατολισμό τη μη ήττα (ακόμα και όταν προηγήθηκε), προσπαθώντας μόνο να τηρήσει τα προσχήματα ως προς το ακαλαίσθητο της στάσης του απέναντι στο μέγεθος του και τις επιθυμίες της ηγεσίας. Το αποτέλεσμα όπως είναι φυσικό δικαίωσε τους γηπεδούχους που απέναντι στο φόβο των αντιπάλων τους λειτούργησαν με απόλυτη ποδοσφαιρική λογική και δικαιώθηκαν.

Για να το καταφέρει αυτό έπραξε τα αυτονόητα (σχηματισμός 4-1-4-1):

• τοποθέτησε ένα καθαρό φορ στην περιοχή του Π.Α.Ο.Κ, ο οποίος πλαισιωνόταν στην φάση της επιθετικής λειτουργίας από τρεις παίκτες, τους δύο ακραίους χαφ που έκλειναν στον άξονα, και τον δαιμόνιο Σουμπίνιο ακριβώς πίσω του.
• ελευθερώνοντας με αυτό τον τρόπο τους χώρους στα ακραία του μπακ που έφταναν ως την δεύτερη ζώνη επίθεσης με αξιώσεις.
• βρίσκοντας λύσεις στην πίεση των αντιπάλων στον άξονα στους πρώτους χρόνους δημιουργίας παιχνιδιού με την μετατόπιση του Μπρίτο εσωτερικά, με τον ελεύθερο ρόλο του Δημούτσου και το καθαρό μυαλό του Ιγκλέσιας κατάφεραν παράλληλα να βρίσκουν εύκολα τον Σουμπίνιο με πρόσωπο προς το τέρμα.

Με αυτό τον τρόπο δεν διέθεταν πλέον μόνο μία ομαλή επιθετική λειτουργία: κρατούσαν αρκετά μακριά τους ακραίους χαφ του Π.Α.Ο.Κ, οποίοι είχαν πέρα από τις δυνάμεις που ξόδευαν για να αντιμετωπίσουν τους πλάγιους μπακ του Ατρόμητου και αρκετά μέτρα να διανύσουν στην φάση κατοχής ώστε να φτάσουν στις ζώνες επίθεσης.
Σε αυτό το διάστημα οι επικίνδυνες επιθέσεις, οι ευκαιρίες, οι τελικές προσπάθειες και το ποσοστό κατοχής (61%-39%) ήταν συντριπτικά υπέρ του Ατρόμητου που από ατυχία δεν κατάφερε να προηγηθεί.
Ο Π.Α.Ο.Κ. αντίστοιχα (4-2-3-1 που άλλαξε γρήγορα σε 4-1-4-1) μόνο στο τελευταίο τέταρτο του πρώτου ημιχρόνου έδειξε κάπως να ισορροπεί. Ήταν πολλά τα προβλήματα που είχε να διαχειριστεί:

• Οι υποομάδες στα άκρα δεν λειτουργούσαν συνολικά-με κύριους υπεύθυνους για αυτό τον Ετό από την δεξιά πλευρά και τον Καμαρά αριστερά.
• ο Κατσουράνης εγκλωβισμένος λόγω ρόλου-σαν μόνο αμυντικό χαφ-αλλά και θέσης αφού αδυνατούσε να αναχαιτίσει τον Σουμπίνιο…
• με τον Αθανασιάδη χαμένο και απελπιστικά μόνο στην επίθεση (και μάλλον σε κακή μέρα, το »κοντρόλ» του στην εκπληκτική ασίστ του Κατσουράνη στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου δεν είναι από τις φάσεις που θα έπρεπε να δουν οι scouters των ομάδων που τον παρακολουθούν…)
• η αδυναμία συνύπαρξης στον άξονα του Φωτάκη με τον Λόρενς.

Μόνο μία φάση ουσιαστικά είχε να επιδείξει σε αυτό το διάστημα, φάση που επαναλήφθηκε με επιτυχία και στο γκολ που ευτύχησε να σημειώσει-δείγμα πως είναι λύση που έχει δουλευθεί στο προπονητικό κέντρο: σέντρα στο πρώτο δοκάρι και εκτέλεση σε πρώτο χρόνο. Στο πρώτο ημίχρονο ο Αθανασιάδης απέτυχε- ο Σαλπιγγίδης όχι. Πριν συμβεί αυτό όμως είχαν προηγηθεί κάποιες κινήσεις από τον πάγκο του Π.Α.Ο.Κ:

• πρώτα από όλα η μετακίνηση του μέγιστου Κατσουράνη (αλήθεια, υπάρχει διάδοχος του σήμερα στη θέση του στην Εθνική ομάδα;) σε ελεύθερο ρόλο στο κέντρο-μεταμόρφωσε την εικόνα της ομάδας και «άνοιξε» το παιχνίδι δίνοντας λύσεις στον άξονα αλλά και στα άκρα.
• η μετατόπιση του Φωτάκη σε θέση αμυντικού χαφ.
• η αμοιβαία αλλαγή πλευράς στους Σαλπιγγίδη- Καμαρά που έφερε ισορροπίες και σωστές συνεργασίες στα άκρα.

Τα στατιστικά του αγώνα από το superleaguegreece.net

Μέχρι την επίτευξη του γκολ όλα αυτά. Ο Π.Α.Ο.Κ θεώρησε πως είχε επιτύχει πλήρως το σκοπό του (όταν καθορίζεται στόχος -καθορίζεται ταυτόχρονα και το όριο των προσπαθειών του συνόλου για να τον πετύχει-παραδείγματα όπως αυτά της Λίβερπουλ στο εκπληκτικό τελικό του 3-3 με τη Μίλαν όπου ο στόχος στο ημίχρονο όταν και έχανε με τρία γκολ διαφορά ήταν να ισοφαρίσουν και να διεκδικήσουν πλέον την νίκη στην παράταση ή στα πέναλτυ- μέχρι εκεί και αυτό έκαναν, όπως ομάδες ανατρέπουν σκορ αντίστοιχα σε επαναληπτικούς αγώνες…),υποτίμησε τον αντίπαλο του, επαναπαύθηκε θεωρώντας πως στην χειρότερη περίπτωση θα ισοφαριστεί. Με δύο στατικές φάσεις όμως τελικά έχασε και τον πόντο της ισοπαλίας. Και το παιχνίδι.
Η τελευταία εικόνα των ομάδων στον αγωνιστικό χώρο όπως και το αποτέλεσμα, ήταν αυτή που προϊδέαζε η αρχική προσέγγιση των δύο παρτενέρ στο ραντεβού αυτό: ο Ατρόμητος έπαιξε για να κερδίσει και κέρδισε: ο Π.Α.Ο.Κ μόνο για να μην χάσει. Κι αφού δεν κατάφερε μάλιστα να μάθει από το στραπάτσο της Τρίπολης όπου είχε την ίδια επιδίωξη και να βάλει λίγο χρώμα του πάθους για τη νίκη στο χλωμό-στα όρια του φαντάσματος-λευκό του πρόσωπο: απλά έχασε.
Πηγή: overlap.gr