Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

«Γίναμε... συμμορία!»

Ο ομοσπονδιακός τεχνικός, Κώστας Μίσσας, αναλύει στο gazzetta.gr τα κέρδη της Εθνικής Νέων στο Ευρωμπάσκετ και μιλάει για τους κινδύνους που κρύβει η συνέχεια. Τι λέει για τον Αντετοκούνμπο.
Από την αρχή μας υπολόγιζαν σαν μία από τις ομάδες που θα κάνει αισθητή την παρουσία της στα γήπεδα της πρωτεύουσας της Εσθονίας, ωστόσο, η “σφαλιάρα” που δώσαμε στην πρεμιέρα στους Σέρβους (αν και φαβορί για μετάλλιο, τέθηκαν νοκ-αουτ), η στο ρελαντί επικράτηση επί της απειλητικής Γερμανίας και η νίκη επί της πανίσχυρης (σύμφωνα με τις αρχικές προβλέψεις), Λιθουανίας, ανέβασαν στο κατακόρυφο τις μετοχές της ελληνικής ομάδας, που σήμερα (15/07, 18.00), ρίχνεται στην μάχη της 2ης φάσης του Ευρωμπάσκετ Νέων, με αντίπαλο την Κροατία.
Το gazzetta.gr επικοινώνησε με τον έμπειρο τεχνικό της Εθνικής ομάδας, Κώστα Μίσσα και λίγες ώρες πριν το τζάμπολ με τους Κροάτες, σας παρουσιάζει τον απολογισμό της 1ης φάσης, όπως τον έχει στο μυαλό του ο άνθρωπος που εδώ και περίπου έναν μήνα προετοιμάζει αυτά τα παιδιά για αυτό σπουδαίο τουρνουά που διεξάγεται στο Ταλίν. Ο 59χρονος τεχνικός, που το 2009 είχε οδηγήσει μία άλλη Εθνική Νέων (Παπανικολάου, Παππάς, Γιάνκοβιτς, Σλούκας, Μάντζαρης κ.α.) στην κορυφή της Ευρώπης (Ευρωμπάσκετ Νέων στη Ρόδο), γνωρίζει καλά τις ιδιαιτερότητες που κρύβουν οι διοργανώσεις σε αυτές τις ηλικιακές κατηγορίες και μιλάει για τα πλεονεκτήματα των Ελλήνων διεθνών, σχολιάζοντας παράλληλα την αγωνιστική πρόοδο του Γιάννη Αντετοκούνμπο.
- Μετά το απόλυτο 4/4 της 1ης φάσης και την πρόκριση χωρίς την μεταφορά ήττα στην 2η φάση, θα ‘λεγε κανείς όχι μόνο, ότι ο πρώτος στόχος επετεύχθη, αλλά ότι συνδυάστηκε και με τρεις ανατροπές, που βοήθησαν την ομάδα να “χτίσει” σιγά-σιγά τον χαρακτήρα της, έτσι δεν είναι;
«Αναμφισβήτητα! Αν σκεφτούμε ότι στην διάρκεια της προετοιμασίας, δεν βρεθήκαμε όλοι μαζί για περισσότερες από 10 μέρες και συνυπολογίσουμε ότι βρεθήκαμε στον πιο δύσκολο όμιλο και είχαμε το βαρύ πρόγραμμα, με την έννοια ότι τα τρία από τα τέσσερα παιχνίδια μας, έγιναν μεσημέρι, κάναμε μία μικρή υπέρβαση... Έχουμε πλέον τη δυνατότητα να δούμε λίγο καλύτερα τα πράγματα, όσον αφορά στη συνέχεια και να μπούμε στην 2η φάση, λίγο πιο προετοιμασμένοι. Αυτό που κρατάμε, είναι η βελτίωση που παρουσιάσαμε από παιχνίδι σε παιχνίδι...»
- Αν σας ζητούσαμε να κάνετε έναν μίνι τεχνικό απολογισμό της 1ης φάσης, που θα στεκόσαστε;
«Έχουμε μία αισθητή βελτίωση στην άμυνα, που δεν ήταν και το μεγάλο μας πλεονέκτημα, με την έννοια ότι στα φιλικά παιχνίδια δεν είχαμε αμυντική διάρκεια... Επίσης, έχουμε κερδίσει δύο παιχνίδια περισσότερο με κάποια “τρικ” τακτικής, συνδυασμένες άμυνες, “ζώνες” που μεταλλάσσονται σε “men to men”, αλλά αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί στα επόμενα ματς, γι’ αυτό και πρέπει να είμαστε πολύ πιο αποτελεσματικοί στην βασική αμυντική αρχή που λέγεται “man to man” και από ‘κει και πέρα να βρούμε περισσότερες λύσεις κοντά στο καλάθι, γιατί δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε την επιθετική διάρκεια, μόνο με το περιφερειακό παιχνίδι...
- Ποιο είναι το μεγάλο πλεονέκτημα αυτής της ομάδας;
«Η χρησιμοποίηση και η αφομοίωση κάποιων αγωνιστικών εικόνων από διαφορετικά στυλ πεντάδων, γεγονός που αναγκάζει τους αντιπάλους μας να προσαρμοστούν επάνω μας και να παίξουν στις δικές μας συνθήκες. Από ‘κει και πέρα υπάρχουν κάποια παιδιά με προσωπικότητα, ικανότητα και ταλέντο, που μπορούν και παίρνουν μεγάλες αποφάσεις και το τρίτο είναι ότι σιγά-σιγά καταφέραμε να μεταδώσουμε στην ομάδα μας την αυτοπεποίθηση, σ‘ ένα τουρνουά με μεγάλη πίεση και η ανησυχία μου είναι πόσο θα αντέξουν...»
- Ειδικότερα τώρα, που όλα τα φώτα του τουρνουά έχουν πέσει πάνω μας...
«Ασφαλώς! Και ξέρετε κάτι... Δεν είναι μόνο η πίεση για το αποτέλεσμα που δημιουργείται και από τα media όταν μία ομάδα έχει δυνατότητες και αρχίζει καλά ένα τουρνουά... Είναι η πίεση να ξυπνήσουν στις 7 το πρωί για να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα διατροφής και προπόνησης σε περίεργες ώρες, είναι η πίεση της συγκέντρωσης στο video, την ώρα της τακτικής και της ανάλυσης του αντιπάλου, είναι μία ολόκληρη διαδικασία και μιλάμε για 19χρονα παιδιά που δεν έχουν παραστάσεις επαγγελματικού αθλητισμού... Σκεφτείτε ότι τα περισσότερα παιδιά από την Ισπανία, το Μαυροβούνιο, την Κροατία και την Σερβία, παίζουν 15-20 λεπτά στη λίγκα ACB και την Αδριατική Λίγκα αντίστοιχα και από τους δικούς μας, μόνο ο Λαρεντζάκης, ο Μποχωρίδης και λίγο ο Αγραβάνης, έχουν μία μικρή συμμετοχή στην Α1 Κατηγορία...»
- Απ’ ότι φαίνεται, πάντως, αυτή η ομάδα έχει γίνει... “παρέα” και τα παιδιά δείχνουν να περνάνε καλά μεταξύ τους, οπότε αυτό συνήθως διευκολύνει το έργο των προπονητών...
«Έχουμε καταφέρει να γίνουμε... συμμορία, σιγά-σιγά! Κι αυτό λέει πολλά γιατί δεν ήταν εύκολο...»
- Μπαίνοντας στην 2η φάση με αντιπάλους την Κροατία, το Μαυροβούνιο και την Τουρκία, τι μπορούμε να πούμε; Πάμε παιχνίδι με παιχνίδι, με στόχο την πρόκριση στα προημιτελικά και εν συνεχεία τα ημιτελικά, για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε μία θέση στο βάθρο;
«Είναι πολύ μακριά αυτά τα πράγματα! Και επειδή παρακολουθώ και τις δηλώσεις των παικτών στα media, το ευχάριστο είναι ότι όλοι τους είναι πολύ προσγειωμένοι και ταπεινοί! Έχω ξαναπεί πολλές φορές, ότι σ‘ αυτές τις ηλικίες, αν αρχίσεις να κοιτάς πιο ψηλά από ‘κει που βρίσκεσαι, ελλοχεύει ο κίνδυνος της καταστροφής! Είναι όλα τόσο ευμετάβλητα, γιατί την απογοήτευση που μπορεί να προκαλέσει μία κακή απόδοση ή μια ήττα σε νεαρά παιδιά, δεν είναι εύκολο να την διαχειριστείς... Πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος, να λειτουργείς από παιχνίδι σε παιχνίδι και όταν έρθει η ώρα να φτάσεις, φτάνεις... Αν φτάσεις...»
- Κλείνοντας, θα θέλαμε να ρωτήσουμε για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, που είναι ένα πολύ ταλαντούχο παιδί, το οποίο, συγκέντρωσε εντελώς ξαφνικά και απότομα όλα τα φώτα της δημοσιότητας λόγω της επιλογής του στο ΝΒΑ. Με δεδομένο ότι ακόμη δεν έχει παίξει σε υψηλό επίπεδο και δεν έχει πολλές παραστάσεις οργανωμένου μπάσκετ, καταφέρνει να ανταποκριθεί σ’ αυτή την πίεση...
«Σίγουρα τα πράγματα για τον Γιάννη είναι πολύ πιο δύσκολα απ’ ότι είχε συνηθίσει, γιατί το επίπεδο των παικτών και των ομάδων στο τουρνουά, είναι πολύ υψηλό, ωστόσο, σε σχέση με τον χρόνο συμμετοχής, προσαρμόζεται ολοένα και περισσότερο, επειδή έχει πολύ θετικό χαρακτήρα. Για παράδειγμα μετά τις πολύ καλές εμφανίσεις που έκανε στα τρία πρώτα παιχνίδια, με τη Λιθουανία δεν πήρε ούτε μία προσπάθεια (σ.σ.: 1/2 βολές), επειδή τον έκλειναν συνεχώς με “double-team”, είτε βρισκόταν στην περιφέρεια, είτε “έκοβε” μέσα στο καλάθι! Γενικά, εδώ το παιχνίδι έχει πολλές επαφές και όλες οι ομάδες τον κυνηγούν, αλλά θεωρώ ότι μέχρι στιγμής η προσαρμογή του είναι πολύ ικανοποιητική και φυσικά, μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία, αποκτά εμπειρίες και βελτιώνεται και σε επίπεδο μπάσκετ και σε επίπεδο τακτικής. Να φανταστείτε ότι για πρώτη φορά στη ζωή του παρακολούθησε video και ανάλυση της τακτικής του αντιπάλου (scouting)...»
Πηγή: gazzetta.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: