Ξέρετε
πόσες φορές έχουμε σχολιάσει ματς σαν αυτό της Αντερλεχτ με τον
Ολυμπιακό, αλλά από την ανάποδη; Δεκάδες. Η ελληνική ομάδα να παίζει
καλύτερα, να παλεύει και να έρχονται οι άλλοι με την κλάση, με το μεγάλο
όνομα για σέντερ φορ, να βάζουν τρία γκολ και να μένει η ελληνική ομάδα
με την πίκρα της καλής εμφάνισης.
Προσπάθησα λοιπόν να σκεφτώ ανάποδα. Να γράψω για αυτό το ματς που έγινε στις Βρυξέλλες, αλλά από την ανάποδη. Να είχε χάσει ο Ολυμπιακός 3-0 από την Αντερλεχτ στο Καραϊσκάκη με τον τρόπο που έχασαν οι Βέλγοι στην έδρα τους.
Θα έγραφα λοιπόν...
“Ναι ο Ολυμπιακός έχει καλή ομάδα, ναι έπαιξε καλά, αλλά οι Βέλγοι είναι άλλη κλάση. Οι Βέλγοι έχουν σέντερ φορ που σε σκοτώνει, οι Βέλγοι έχουν τερματοφύλακα ηγέτη, οι Βέλγοι έχουν πίσω από τον σέντερ φορ έναν παίκτη σαν τον Σαβιόλα. Ο Ολυμπιακός έπαιζε, έπαιζε, κι' αυτοί σκόραραν. Σε αυτό το επίπεδο η κλάση μετράει, και η Αντερλεχτ την είχε την κλάση και για αυτό πέρασε με 3-0 από το Καραϊσκάκη”.
Το ίδιο λοιπόν πρέπει να γράψω και τώρα. Ο Ολυμπιακός μέχρι το 2-0 ήταν η σαφώς κατώτερη ομάδα στο γήπεδο. Ηταν πολύ τυχερός που δεν δέχτηκε γκολ ούτε στις ατελείωτες ευκαιρίες των Βέλγων, ούτε στο πέναλτι που έπιασε ο Ρομπέρτο, αλλά ήταν και σε σχέση με την Αντερλεχτ η μεγάλη ομάδα, αυτή με την κλάση, αυτή με τους μεγάλους παίκτες.
Καλός ο Μίτροβιτς και επειδή είναι μικρός ακόμη, αύριο μεθαύριο μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλος παίκτης. Μήτρογλου όμως δεν είναι... Καλός ο Πράετ και (αυτός) πιθανότατα αύριο μεθαύριο θα γίνει μεγάλος παίκτης. Σαβιόλα όμως δεν είναι. Καλός ο Μπρούνο και θα εξελιχθεί σε σπουδαίο παίκτη, αλλά ακόμη τις παραστάσεις και την κλάση του Βάις δεν την έχει. Καλός ο Καμίνσκι, αλλά ο Ρομπέρτο είναι άλλη κλάση....
Η Αντερλεχτ έχει πολύ καλούς νεαρούς παίκτες και πιθανότατα αν δεν παρατήσει στη μέση το πλάνο της ανανέωσης που επιχειρεί φέτος ή αν δεν τους πουλήσει, σε 2-3 χρόνια θα γίνει μία πάρα πολύ σπουδαία ομάδα. Σήμερα όμως είναι μία ομάδα με εμφανέστατη έλλειψη προσωπικότητας σε σχέση με τον Ολυμπιακό και με χαμηλότερη ποιότητα σε θέσεις κλειδιά για τέτοια ματς.
Θυμάμαι ένα ανάλογο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Επαιζε με τη Βαλένθια στο Καραϊσκάκη. Ο Ολυμπιακός προσπαθούσε έφτιαχνε φάσεις ξεσήκωνε τον κόσμο του και μέχρι το τελευταίο δεκάλεπτο ήταν 2-2. Στη Βαλένθια έπαιζε ο Μοριέντες. Εβαλε χατ τρικ και το ματς τελείωσε 2-4!
Μην πάτε μακριά. Παίζει, παίζει με την Παρί πριν τρεις εβδομάδες, αλλά η διαφορά κλάσης και ποιότητας είναι τεράστια. Το κοντέρ στο τέλος γράφει 1-4 κι ας είχε ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημίχρονο 12-1 τελικές...
Προσοχή όμως. Η διαφορά κλάσης του Ολυμπιακού φτάνει μόνο με αντιπάλους σαν την Αντερλεχτ. Με αντίπαλο την Μπενφίκα δεν υπάρχει διαφορά κλάσης. Μάλλον υπάρχει, αλλά πρώτον δεν είναι τόσο μεγάλη και δεύτερον φυσικά και είναι υπέρ των Πορτογάλων. Συνεπώς με εμφάνιση σαν αυτή που έκανε στις Βρυξέλλες για 60 λεπτά, στη Λισσαβώνα θα γράψει, όσα δεν έγραψε με την Αντερλεχτ.
Οσο για το πόσο μετράει η εμπειρία και το καθαρό μυαλό σε αυτό το επίπεδο, δείτε δύο πράγματα. Πρώτον την εμφάνιση του Ολαϊτάν που έμοιαζε σαν χαμένος και δεύτερον τον Σάμαρη που παίζει, παίζει και έχει σε δύο ματς δύο πέναλτι εις βάρος του και δύο κίτρινες, συν δύο “δικά” του γκολ με την Παρί...
Προσπάθησα λοιπόν να σκεφτώ ανάποδα. Να γράψω για αυτό το ματς που έγινε στις Βρυξέλλες, αλλά από την ανάποδη. Να είχε χάσει ο Ολυμπιακός 3-0 από την Αντερλεχτ στο Καραϊσκάκη με τον τρόπο που έχασαν οι Βέλγοι στην έδρα τους.
Θα έγραφα λοιπόν...
“Ναι ο Ολυμπιακός έχει καλή ομάδα, ναι έπαιξε καλά, αλλά οι Βέλγοι είναι άλλη κλάση. Οι Βέλγοι έχουν σέντερ φορ που σε σκοτώνει, οι Βέλγοι έχουν τερματοφύλακα ηγέτη, οι Βέλγοι έχουν πίσω από τον σέντερ φορ έναν παίκτη σαν τον Σαβιόλα. Ο Ολυμπιακός έπαιζε, έπαιζε, κι' αυτοί σκόραραν. Σε αυτό το επίπεδο η κλάση μετράει, και η Αντερλεχτ την είχε την κλάση και για αυτό πέρασε με 3-0 από το Καραϊσκάκη”.
Το ίδιο λοιπόν πρέπει να γράψω και τώρα. Ο Ολυμπιακός μέχρι το 2-0 ήταν η σαφώς κατώτερη ομάδα στο γήπεδο. Ηταν πολύ τυχερός που δεν δέχτηκε γκολ ούτε στις ατελείωτες ευκαιρίες των Βέλγων, ούτε στο πέναλτι που έπιασε ο Ρομπέρτο, αλλά ήταν και σε σχέση με την Αντερλεχτ η μεγάλη ομάδα, αυτή με την κλάση, αυτή με τους μεγάλους παίκτες.
Καλός ο Μίτροβιτς και επειδή είναι μικρός ακόμη, αύριο μεθαύριο μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλος παίκτης. Μήτρογλου όμως δεν είναι... Καλός ο Πράετ και (αυτός) πιθανότατα αύριο μεθαύριο θα γίνει μεγάλος παίκτης. Σαβιόλα όμως δεν είναι. Καλός ο Μπρούνο και θα εξελιχθεί σε σπουδαίο παίκτη, αλλά ακόμη τις παραστάσεις και την κλάση του Βάις δεν την έχει. Καλός ο Καμίνσκι, αλλά ο Ρομπέρτο είναι άλλη κλάση....
Η Αντερλεχτ έχει πολύ καλούς νεαρούς παίκτες και πιθανότατα αν δεν παρατήσει στη μέση το πλάνο της ανανέωσης που επιχειρεί φέτος ή αν δεν τους πουλήσει, σε 2-3 χρόνια θα γίνει μία πάρα πολύ σπουδαία ομάδα. Σήμερα όμως είναι μία ομάδα με εμφανέστατη έλλειψη προσωπικότητας σε σχέση με τον Ολυμπιακό και με χαμηλότερη ποιότητα σε θέσεις κλειδιά για τέτοια ματς.
Θυμάμαι ένα ανάλογο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Επαιζε με τη Βαλένθια στο Καραϊσκάκη. Ο Ολυμπιακός προσπαθούσε έφτιαχνε φάσεις ξεσήκωνε τον κόσμο του και μέχρι το τελευταίο δεκάλεπτο ήταν 2-2. Στη Βαλένθια έπαιζε ο Μοριέντες. Εβαλε χατ τρικ και το ματς τελείωσε 2-4!
Μην πάτε μακριά. Παίζει, παίζει με την Παρί πριν τρεις εβδομάδες, αλλά η διαφορά κλάσης και ποιότητας είναι τεράστια. Το κοντέρ στο τέλος γράφει 1-4 κι ας είχε ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημίχρονο 12-1 τελικές...
Προσοχή όμως. Η διαφορά κλάσης του Ολυμπιακού φτάνει μόνο με αντιπάλους σαν την Αντερλεχτ. Με αντίπαλο την Μπενφίκα δεν υπάρχει διαφορά κλάσης. Μάλλον υπάρχει, αλλά πρώτον δεν είναι τόσο μεγάλη και δεύτερον φυσικά και είναι υπέρ των Πορτογάλων. Συνεπώς με εμφάνιση σαν αυτή που έκανε στις Βρυξέλλες για 60 λεπτά, στη Λισσαβώνα θα γράψει, όσα δεν έγραψε με την Αντερλεχτ.
Οσο για το πόσο μετράει η εμπειρία και το καθαρό μυαλό σε αυτό το επίπεδο, δείτε δύο πράγματα. Πρώτον την εμφάνιση του Ολαϊτάν που έμοιαζε σαν χαμένος και δεύτερον τον Σάμαρη που παίζει, παίζει και έχει σε δύο ματς δύο πέναλτι εις βάρος του και δύο κίτρινες, συν δύο “δικά” του γκολ με την Παρί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου