Αυτή την στιγμή, υπάρχει το εξής... παράδοξο σε όλες τις σχετικές συζητήσεις. Τις περισσότερες φορές, παρότι οι απόψεις είναι εντελώς αντίθετες, έως και ανοιχτά εχθρικές μεταξύ τους, αυτοί που τις εκφράζουν έχουν δίκιο και μάλιστα την ίδια στιγμή που μιλάνε και λένε αντίθετα πράγματα. Πάρτε για παράδειγμα το πρόσφατο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ.
Έχουν απόλυτο δίκιο και αυτοί που ένιωσαν ικανοποίηση για την εμφάνιση, για τον τρόπο που έπαιξε και πάλεψε ο Παναθηναϊκός, παρά την ήττα.
Ταυτόχρονα έχουν δίκιο και εκείνοι που λένε, πως δεν γίνεται να λέγεσαι Παναθηναϊκός, να χάνεις από τον ΠΑΟΚ και να πανηγυρίζεις επειδή έχασες αξιοπρεπώς.
Το θέμα και στις δυο περιπτώσεις, είναι το για πoιο πράγμα μιλάει ο καθένας από τους δυο και τι Παναθηναϊκό έχει στο μυαλό του, όταν αναφέρεται στο συγκεκριμένο γεγονός.
Αν μιλάει για τον Παναθηναϊκό που ήξερε και που μεγάλωσε μαζί του, τότε έχει δίκιο να λέει πως μια ομάδα που κάποτε έχανε από την Μπαρτσελόνα στους οχτώ του Τσάμπιονς Λιγκ και δεν ένοιωθε ικανοποιημένος, είναι κατάντημα να νοιώθει έτσι επειδή έχασε αξιοπρεπώς από τον ΠΑΟΚ ή ακόμα χειρότερα πήρε ισοπαλία από τον... Πλατανιά.
Όπως όμως το ίδιο ισχύει και για τον... αντίπαλό του, σε επίπεδο άποψης φυσικά. Αν μιλάει για μια ομάδα, που προσπαθεί μέσα σε ένα εντελώς κατεστραμμένο οικονομικά, μετοχικά και διοικητικά φόντο, να ξανασταθεί από την αρχή στα πόδια της και να βρει τα πατήματά της, έχει όντως δίκιο να κρατάει την καλή εμφάνιση, την προσπάθεια, ή οποιοδήποτε άλλο αισιόδοξο στοιχείο από ένα παιχνίδι, ακόμα και αν αυτό ήταν ατυχές ως προς το αποτέλεσμα.
Το θέμα λοιπόν είναι να ξεκαθαρίσουν όλοι μέσα τους, για τι πράγμα ακριβώς μιλάνε. Και για να βάλουμε και εμείς μερικές πινελιές σ' αυτό ξεκαθάρισμα. Αυτή την στιγμή, είναι εντελώς άδικη γι' αυτή την ομάδα του Παναθηναϊκού, οποιαδήποτε απόπειρα σύγκρισής της, με οποιαδήποτε ομάδα του παρελθόντος στον Παναθηναϊκό.
Είναι άδικη από χέρι. Και προφανώς δεν έχει καμία τύχη -και καμιά ευθύνη αν θέλετε- σ' αυτή την σύγκριση η τωρινή ομάδα. Είναι σαν παιχνίδι με στημένη τράπουλα οποιαδήποτε τέτοια απόπειρα.
Και προσοχή εδώ. Δεν μιλάω γενικώς και αορίστως για την σύγκριση ανάμεσα στον Παναθηναϊκό του παρελθόντος και τον Παναθηναϊκό του σήμερα.
Μιλάω αποκλειστικά για την ομάδα, καθαρά ποδοσφαιρικά και σε επίπεδο ποιότητας και απαιτήσεων απ' αυτήν.
Για το τι ήταν ο Παναθηναϊκός γενικά, πως έφτασε ως εδώ, ποιός φταίει, τι έγινε και όλα τα σχετικά, είναι προφανές ότι η συζήτηση έχει βάθος και δεν πρόκειται να τελειώσει έτσι απλά και σύντομα. Αλλά γι' αυτή καθ' αυτή την ομάδα, δεν έχει νόημα από ποδοσφαιρική άποψη οποιαδήποτε κουβέντα με βάση την σύγκριση με το παρελθόν.
Απ' την άλλη, είναι επίσης εντελώς παράλογο, για να μην πως και προσβλητικό για την ιστορία του συλλόγου, το να επιχειρείται να παρουσιαστεί αυτή η ομάδα και τα όποια ποδοσφαιρικά συμπεράσματα γι' αυτήν, σαν συνέχεια του Παναθηναϊκού που ξέραμε και να... εξισώνονται πράγματα, καταστάσεις και αποτελέσματα, που δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους.
Δεν γίνεται δηλαδή να τραβάς απ' τα μαλλιά πράγματα και καταστάσεις και να χρησιμοποιείς τα ίδια λόγια ή ακόμα και την ίδια ένταση ή... ποδοσφαιρικά συμπεράσματα, προσπαθώντας με το ζόρι να εξισώσεις επικοινωνιακά, συναισθήματα και εντυπώσεις από ένα παιχνίδι κόντρα στην Μπαρτσελόνα, ή την Άρσεναλ, με ένα παιχνίδι κόντρα στον Πλατανιά ή ακόμα και τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα.
Είναι και αυτό λάθος, εξ ίσου σημαντικό με το προηγούμενο της υποτιθέμενης... άλλης πλευράς. Η ουσία εδώ λοιπόν είναι μία. Και είναι η εξής.
Καλό είναι να συνειδητοποιήσουν όλοι, ότι εδώ πια μιλάμε για κάτι διαφορετικό εντελώς, από κάθε άποψη. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να βρουν άκρη επί της ουσίας και να μιλήσουν με καθαρό μυαλό για τον Παναθηναϊκό του σήμερα. Μόνο αν καταλάβουν όλοι, ότι το μόνο κοινό που έχει ο σημερινός Παναθηναϊκός με τον Παναθηναϊκό του παρελθόντος -καθαρά ποδοσφαιρικά πάντα μιλώντας- είναι η φανέλα, το τριφύλλι και το συναίσθημα, θα μπορέσουν να δουν στην σωστή της διάσταση την όποια προσπάθεια κάνει η συγκεκριμένη ομάδα. Αλλιώτικα μια ζωή οι κουβέντες θα είναι αδιέξοδες. Τόσο πολύ, που δεν θα απέχουν και πολύ από το αιώνια αναπάντητο δίλημμα, η κότα έκανε τ' αυγό ή το αυγό την κότα.
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου