Η «μοναξιά» του Πελεγκρίνι!!

Ο Μανουέλ Πελεγκρίνι παραδέχθηκε πως η αφόρητη μοναξιά είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσει κανείς για να γίνει καλός προπονητής. Ο προπονητής της Μάντσεστερ Σίτι, μίλησε για τη ζωή μακριά από τη σύντροφο του και τους τρεις ενήλικους γιους του.
Ο Χιλιανός τεχνικός της Μάντσεστερ Σίτι παραχώρησε συνέντευξη σε μέσο της Χιλής και για πρώτη φορά αναφέρθηκε στην προσωπική ζωή του.
Ο Πελεγκρίνι ζει μόνος του στο Μάντσεστερ, ενώ η γυναίκα του Κάρμεν και οι τρεις ενήλικοι γιοι τους έχουν μείνει πίσω στη Χιλή.
“Είναι καλύτερα να είσαι μόνος όταν κάνεις αυτό το επάγγελμα. Είναι δύσκολο να καταφέρεις να μείνεις δώδεκα χρόνια στο εξωτερικό (σ.σ. στην Αργεντινή, στην Ισπανία και τώρα στην Αγγλία) και υπάρχουν αρκετοί Αργεντίνοι προπονητές έχουν καταφέρει να ζήσουν και να δουλέψουν δύο ή τρία χρόνια στην Ευρώπη”, είπε ο 60χρονος προπονητής της Σίτι.
“Υπάρχει προσωπικό κόστος και επαγγελματικό κέρδος. Οι τρεις γιοι μου είναι δεμένοι, καλοί φίλοι μεταξύ τους και ανεξάρτητοι, αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν στιγμές που με χρειάζονται. Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω στο χρόνο και είχα τη δυνατότητα να δω πως όλα θα πήγαιναν καλά, η οικογένεια θα βρισκόταν κοντά μου. Όμως η γυναίκα μου θα έπρεπε να αφήσει μια σημαντική δουλειά, ο γιος μου την ιατρική, τα άλλα μου παιδιά να αφήσουν το κολέγιο και δεν νομίζω πως έχω το δικαίωμα να το κάνω αυτό. Είμαι περήφανος για όλους”.
Ακόμα και όταν βρίσκεται στο Σαντιάγο, παραδέχεται πως δουλεύει: “Η δουλειά μου απαιτεί τόση αφοσίωση και προσοχή, σαν να μεγαλώνεις παιδιά”.
Κι αν ο Ρομπέρτο Μαντσίνι, ο προκάτοχος του, είχε προβλήματα στη συνεργασία με τα πολλά αστέρια της Σίτι, ο Πελεγκρίνι το αντιμετωπίζει ως πρόκληση.
“Είναι ευκολότερο από ότι νομίζει ο κόσμος. Δεν δυσκολεύτηκα ποτέ να το αντιμετωπίσω στην καριέρα μου. Υπάρχει λόγος που αυτοί οι ποδοσφαιριστές είναι αστέρια: Γιατί έχουν βάσεις στο παιχνίδι τους, γιατί είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, γιατί έχουν την τεχνική ικανότητα. Όλα αυτά τα χρειάζεσαι για να είσαι αστέρας. Γνωρίζουν πως είναι οικονομικά ασφαλείς και αναζητούν την αθλητική δόξα.
Το σημαντικότερο είναι να τροφοδοτείς τη φιλοδοξία τους, προκειμένου να συνεχίσουν να πραγματοποιούν σημαντικά πράγματα. Όλοι μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι. Πρέπει να το σκεφτόμαστε και δεν έχει σημασία πόσο καλοί είμαστε. Προσπαθώ να γνωρίζω προσωπικά τον καθένα από τους παίκτες μου, να καταλάβω πως μπορώ να τους βοηθήσω να βελτιωθούν. Αν δεν γνωρίζεις προσωπικά καθέναν από τους παίκτες, δεν μπορείς να δημιουργήσεις μια ομάδα με 22 διαφορετικές προσωπικότητες, διαφορετικές γλώσσες, διαφορετικές χώρες προέλευσης. Ο στόχος είναι ένας και είναι κοινός για όλους”.

Πηγή: arenafm.gr