Ηδη έχει πετύχει κάτι σημαντικό η ελληνική ομάδα στην Ισπανία… Εχει δείξει σε όλη την μπασκετική υφήλιο ότι άξιζε μια δεύτερη ευκαιρία, ανήκει στην ελίτ του κόσμου και για κανέναν λόγο δεν θα έπρεπε να απουσιάζει από αυτό το Παγκόσμιο. Θα ήταν άδικο και για την ίδια τη διοργάνωση να λείπει η Ελλάδα, μια χώρα με τόσο μεγάλη παράδοση στο άθλημα, συνέπεια και συνέχεια, μόνο και μόνο επειδή στο προηγούμενο Ευρωμπάσκετ όλα της πήγαν στραβά και ανάποδα. Αν μη τι άλλο, είναι ήδη από τις ομάδες που ξεχωρίζουν. Το πόσο θα προχωρήσει, είναι ένα άλλο θέμα, ας όψεται η FIBA και το… μαγειρείο για να πάνε τελικό οπωσδήποτε ΗΠΑ και Ισπανία.
Στο ματς με την Κροατία, η Εθνική κέρδισε το θαυμασμό και το χειροκρότημα των ουδέτερων, αυτό ίσως είναι το πιο σημαντικό. Επιαξε άμυνα για σεμινάριο, καθίλωσε τους Κροάτες και έβγαλε στην επίθεση φάσεις που ξεσήκωσαν το κοινό στη Σεβίλλη. Με μπροστάρηδες τους Κώστα Καϊμακόγλου και Κώστα Παπανικολάου. Ο Καϊμακόγλου ήταν άψογος στην επίθεση (14 πόντοι δίχως να χάσε σουτ, αλλά και 6 ασίστ) και στην άμυνα, ο Παπανικολάου έβγαλε το λάδι στον Μπογκντάνοβιτς (μην ξεγελιέστε από τους 20 πόντους του, δεν πόνεσαν καθόλου την Ελλάδα) και συνάμα έκανε τα μαγικά του στην επίθεση. Ειδικά τα δύο λέι απ που πέρασε κάτω από τη στεφάνη, ήταν βγαλμένα απευθείας από τον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ.
Ο Παπ, ο Καϊ, ο Μπουρούσης, ο Ζήσης, ο Πρίντεζης, ο Καλάθης, ο Σλούκας και ο εξαιρετικός Βουγιούκας έβαλαν τις βάσεις για το 4 στα 4, που μεταφράζεται στην κατάκτηση μίας εκ των δύο πρώτων θέσεων στον όμιλο. Κάτι που δεν ήταν καθόλου εύκολο, η Εθνική το έκανε να φαίνεται έτσι. Ο Κατσικάρης και οι συνεργάτες του διαβάζουν σωστά τους αντιπάλους, τούτη τη φορά ο κόουτς της Εθνικής μπόρεσε να προστατέψει τον Μπουρούση από τα φάουλ και να τον κρατήσει στη μάχη στα καθοριστικά σημεία, γενικά η συνεργασία πάγκου και παικτών είναι άψογη ως τώρα.
Ομως δεν χρειάζεται ούτε ενθουσιασμός, ούτε κάτι άλλο. Το βέβαιο είναι ότι δημιουργείται κάτι εξαιρετικό στην Εθνική ομάδα, κάτι που έχει και παρόν και μέλλον. Είναι μια Εθνική που βγάζει υγεία, όχι μόνο μέσα στο παρκέ, αλλά κι έξω απ” αυτό.
Τέλος όμως τα καλά λόγια. Η δουλειά δεν έχει τελειώσει και η Εθνική διεκδικεί την πρωτιά στον όμιλο το βράδυ της Πέμπτης. Η πρώτη με τη δεύτερη θέση έχουν σημαντική διαφορά, κυρίως ως προς τα χιαστί παιχνίδια που έρχονται. Η Αργεντινή θέλει κι αυτή τη νίκη για να πάρει την πρωτιά, αλλά ξέρει πως αν χάσει θα είναι τρίτη, δεν θα είναι δεύτερη. Εκτός κι αν η Κροατία χάσει και από το Πουέρτο Ρίκο. Ομως κι αυτή θα γνωρίζει τη δική της κατάσταση πριν από το τζάμπολ.
Το ματς με την Αργεντινή είναι ιδιαίτερο και σαφώς πιο δύσκολο από αυτό με την Κροατία. Οχι ότι έχει περισσότερο ταλέντο, αλλά διαθέτει στοιχεία που ποτέ δεν θα αποκτήσουν οι Κροάτες. Εχει ψυχή, διαθέτει παίκτες περήφανους και μαχητές, που αγαπούν όσο τίποτα άλλο την πατρίδα τους. Και παρότι τους λείπουν τα νιάτα, έχουν τον κόσμο να τους στηρίζει και να τους δίνει φτερά. Οι 4.000 Αργεντίνοι στις εξέδρες σπρώχνουν σε κάθε ματς την Εθνική τους να γίνει ακόμα καλύτερη, ουσιαστικά στο τελευταίο της ματς η Εθνική θα παίζει εκτός έδρας… Κι αυτός είναι άλλος ένας παράγοντας που καλείται να διαχειριστεί ο Κατσικάρης και οι παίκτες του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου