Η
φετινή σεζόν είναι σαφώς η πιο περίεργη των τελευταίων ετών στον ΠΑΟΚ.
Ξεκίνησε με τις λιγότερες προσδοκίες από κάθε άλλη χρονιά την τελευταία
πενταετία και μάλλον και με την περισσότερη γκρίνια και μουρμούρα από
την πλευρά των οπαδών του.
Από το “ο Σαββίδης ρίχνει λευκή πετσέτα” μέχρι το “με τόσους νεαρούς παίκτες και τόσο μικρό ρόστερ μην δεν βγούμε καν Ευρώπη” ήταν σε γενικές γραμμές τα σχόλια που άκουγες για τον ΠΑΟΚ παραμονές της έναρξης του πρωταθλήματος.
Χρειάστηκαν ελάχιστα καλά ματς του ΠΑΟΚ, μία σημαντική εκτός έδρας νίκη επί του Παναιτωλικού στο Αγρίνιο και δύο στραβοπατήματα του Ολυμπιακού για να αλλάξει άρδην η κατάσταση και από τον Οκτώβριο κιόλας ο ΠΑΟΚ να έχει περάσει σύμφωνα με κάποιους από τους οπαδούς του και μερίδα του Τύπου στην φάση “πάει για πρωτάθλημα” ή ακόμη και στο ακραίο όταν η διαφορά από τον Ολυμπιακό πήγε στους 5 πόντους “είναι φαβορί για το πρωτάθλημα”.
Εξυπακούεται ότι δεν ισχύει τίποτα από δύο. Ο ΠΑΟΚ ούτε είναι, ούτε ήταν φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ναι, ασφαλώς και έχει τις πιθανότητες του να το πάρει, άλλωστε το ότι δεν είναι φαβορί δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να το πάρει. Αλλά από αυτό το σημείο, μέχρι το άλλο άκρο στο οποίο τείνουμε να φτάσουμε, ότι θα είναι και αποτυχία να μην το πάρει, υπάρχει χαοτική απόσταση.
Είναι προφανώς αντιληπτό ότι η δίψα των οπαδών της ομάδας να κατακτήσει επιτέλους ένα πρωτάθλημα μετά από 30 χρόνια είναι πολύ μεγάλη. Είναι επίσης προφανές ότι ο ΠΑΟΚ έχει κάνει εξαιρετικό ξεκίνημα και δεν του συμβαίνει κάθε χρόνο Νοέμβριο μήνα να είναι μόνος πρώτος. Αλλά αν δεν γίνει αντιληπτό ότι ο ΠΑΟΚ αναζητεί μία τεράστια υπέρβαση κι' αν δεν αντιμετωπιστεί κάθε ήττα με απόλυτη ψυχραιμία, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να αντέξει σε αυτούς τους ρυθμούς η ομάδα.
Ο ΠΑΟΚ έχει “μικρό” ρόστερ, είναι σαφώς λιγότερο ποιοτικό από το αντίστοιχο του Ολυμπιακού κάτι που φυσικά επιβεβαιώνεται και από την τεράστια διαφορά του μπάτζετ ανάμεσα στις δύο ομάδες. Επιπλέον φέτος το πρωτάθλημα είναι 34 αγωνιστικών και άρα δεν έχουμε διανύσει ούτε καν το 1/3 από αυτό και ο Ολυμπιακός έχει τις αγωνιστικές για να καλύψει τα όποια λάθη του. Οι πέντε βαθμοί διαφορά που υπήρχαν πριν μία εβδομάδα ή οι δύο που υπάρχουν σήμερα εύκολα ανατρέπονται σε πάνω από 20 αγωνιστικές που απομένουν και σίγουρα δεν
αποτελούν καμία σοβαρή προίκα. Ισα ίσα που όπως φαίνεται προσθέτουν πίεση και άγχος στην ομάδα του ΠΑΟΚ και στον κόσμο του γενικότερα.
Ο ΠΑΟΚ θα είναι λάθος να ζήσει τώρα στις αρχές του Νοέμβρη την πίεση της ομάδας που είναι πρώτη και πρέπει να μείνει πρώτη μέχρι το τέλος. Γιατί είναι μία πίεση που μπορεί να τον κάνει να λυγίσει. Και είναι και μία πίεση που δεν του αρμόζει... Ούτε φυσικά αν βρεθεί έναν ή δύο βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η κατάσταση σαν να ήρθε η καταστροφή. Και πολύ φοβάμαι ότι έτσι θα συμβεί. Είναι τέτοια η κάψα για πρωτάθλημα που υπάρχει μεγάλος κίνδυνος τα μυαλά να μην παραμείνουν καθαρά.
Ο ΠΑΟΚ αναζητεί μία υπέρβαση και θα μπορέσει να φτάσει σε αυτήν μόνο αν όλοι μα όλοι μέσα και γύρω από το club αντιληφθούν ότι πρόκειται για υπέρβαση. Αν αντιμετωπιστεί ως υποχρέωση ή ακόμη χειρότερα ως η τελευταία ευκαιρία επειδή Νοέμβριο μήνα είναι δύο βαθμούς μπροστά τότε το πιθανότερο είναι να μην την πετύχει ποτέ. Η Λίβερπουλ που πέρυσι βίωσε μία ανάλογη κατάσταση μίλησε δημόσια για κατάκτηση πρωταθλήματος 10 αγωνιστικές πριν από το φινάλε. Το έκανε ο ίδιος ο Τζέραρντ. Και όπως αποδείχτηκε από το τελικό αποτέλεσμα, και τον
τρόπο που αυτό ήρθε είτε κακώς το έκανε είτε νωρίς το έκανε...
Εγώ αν ήμουν στην θέση του ΠΑΟΚ αυτό που θα έκανα θα ήταν να επαναλαμβάνω κάθε Κυριακή “πόσο μεγάλο φαβορί είναι ο Ολυμπιακός για αυτό το πρωτάθλημα”. Τίποτα άλλο...
Από το “ο Σαββίδης ρίχνει λευκή πετσέτα” μέχρι το “με τόσους νεαρούς παίκτες και τόσο μικρό ρόστερ μην δεν βγούμε καν Ευρώπη” ήταν σε γενικές γραμμές τα σχόλια που άκουγες για τον ΠΑΟΚ παραμονές της έναρξης του πρωταθλήματος.
Χρειάστηκαν ελάχιστα καλά ματς του ΠΑΟΚ, μία σημαντική εκτός έδρας νίκη επί του Παναιτωλικού στο Αγρίνιο και δύο στραβοπατήματα του Ολυμπιακού για να αλλάξει άρδην η κατάσταση και από τον Οκτώβριο κιόλας ο ΠΑΟΚ να έχει περάσει σύμφωνα με κάποιους από τους οπαδούς του και μερίδα του Τύπου στην φάση “πάει για πρωτάθλημα” ή ακόμη και στο ακραίο όταν η διαφορά από τον Ολυμπιακό πήγε στους 5 πόντους “είναι φαβορί για το πρωτάθλημα”.
Εξυπακούεται ότι δεν ισχύει τίποτα από δύο. Ο ΠΑΟΚ ούτε είναι, ούτε ήταν φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ναι, ασφαλώς και έχει τις πιθανότητες του να το πάρει, άλλωστε το ότι δεν είναι φαβορί δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να το πάρει. Αλλά από αυτό το σημείο, μέχρι το άλλο άκρο στο οποίο τείνουμε να φτάσουμε, ότι θα είναι και αποτυχία να μην το πάρει, υπάρχει χαοτική απόσταση.
Είναι προφανώς αντιληπτό ότι η δίψα των οπαδών της ομάδας να κατακτήσει επιτέλους ένα πρωτάθλημα μετά από 30 χρόνια είναι πολύ μεγάλη. Είναι επίσης προφανές ότι ο ΠΑΟΚ έχει κάνει εξαιρετικό ξεκίνημα και δεν του συμβαίνει κάθε χρόνο Νοέμβριο μήνα να είναι μόνος πρώτος. Αλλά αν δεν γίνει αντιληπτό ότι ο ΠΑΟΚ αναζητεί μία τεράστια υπέρβαση κι' αν δεν αντιμετωπιστεί κάθε ήττα με απόλυτη ψυχραιμία, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να αντέξει σε αυτούς τους ρυθμούς η ομάδα.
Ο ΠΑΟΚ έχει “μικρό” ρόστερ, είναι σαφώς λιγότερο ποιοτικό από το αντίστοιχο του Ολυμπιακού κάτι που φυσικά επιβεβαιώνεται και από την τεράστια διαφορά του μπάτζετ ανάμεσα στις δύο ομάδες. Επιπλέον φέτος το πρωτάθλημα είναι 34 αγωνιστικών και άρα δεν έχουμε διανύσει ούτε καν το 1/3 από αυτό και ο Ολυμπιακός έχει τις αγωνιστικές για να καλύψει τα όποια λάθη του. Οι πέντε βαθμοί διαφορά που υπήρχαν πριν μία εβδομάδα ή οι δύο που υπάρχουν σήμερα εύκολα ανατρέπονται σε πάνω από 20 αγωνιστικές που απομένουν και σίγουρα δεν
αποτελούν καμία σοβαρή προίκα. Ισα ίσα που όπως φαίνεται προσθέτουν πίεση και άγχος στην ομάδα του ΠΑΟΚ και στον κόσμο του γενικότερα.
Ο ΠΑΟΚ θα είναι λάθος να ζήσει τώρα στις αρχές του Νοέμβρη την πίεση της ομάδας που είναι πρώτη και πρέπει να μείνει πρώτη μέχρι το τέλος. Γιατί είναι μία πίεση που μπορεί να τον κάνει να λυγίσει. Και είναι και μία πίεση που δεν του αρμόζει... Ούτε φυσικά αν βρεθεί έναν ή δύο βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η κατάσταση σαν να ήρθε η καταστροφή. Και πολύ φοβάμαι ότι έτσι θα συμβεί. Είναι τέτοια η κάψα για πρωτάθλημα που υπάρχει μεγάλος κίνδυνος τα μυαλά να μην παραμείνουν καθαρά.
Ο ΠΑΟΚ αναζητεί μία υπέρβαση και θα μπορέσει να φτάσει σε αυτήν μόνο αν όλοι μα όλοι μέσα και γύρω από το club αντιληφθούν ότι πρόκειται για υπέρβαση. Αν αντιμετωπιστεί ως υποχρέωση ή ακόμη χειρότερα ως η τελευταία ευκαιρία επειδή Νοέμβριο μήνα είναι δύο βαθμούς μπροστά τότε το πιθανότερο είναι να μην την πετύχει ποτέ. Η Λίβερπουλ που πέρυσι βίωσε μία ανάλογη κατάσταση μίλησε δημόσια για κατάκτηση πρωταθλήματος 10 αγωνιστικές πριν από το φινάλε. Το έκανε ο ίδιος ο Τζέραρντ. Και όπως αποδείχτηκε από το τελικό αποτέλεσμα, και τον
τρόπο που αυτό ήρθε είτε κακώς το έκανε είτε νωρίς το έκανε...
Εγώ αν ήμουν στην θέση του ΠΑΟΚ αυτό που θα έκανα θα ήταν να επαναλαμβάνω κάθε Κυριακή “πόσο μεγάλο φαβορί είναι ο Ολυμπιακός για αυτό το πρωτάθλημα”. Τίποτα άλλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου