Φαίνεται ότι στο πνεύμα των Χριστουγέννων, δεν πρέπει να γίνονται αγώνες αιωνίων… Οι εμπλεκόμενοι είχαν καλή διάθεση και όσο και αν προσπαθούσαν οι φανατικοί να βρουν εχθρούς στα πρόσωπα των διαιτητών, του Διαμαντίδη και του Μαυροκεφαλίδη, το σκηνικό δεν χάλασε.
Κι έτσι οι όποιες αναλύσεις περιορίζονται στο τεχνικό κομμάτι, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Και φυσικά ούτε οι νικητές είναι ήρωες, ούτε οι χαμένοι κινδυνεύουν να μην πάνε σπίτια τους. Αλλωστε ο Ολυμπιακός που νίκησε, εξακολουθεί να είναι σε χειρότερη θέση από τον Παναθηναϊκό που έχασε. Η ήττα από την Κηφισιά στην εκκίνηση του πρωταθλήματος, επί του παρόντος κοστίζει στους ερυθρόλευκους, έστω κι αν το αντίο του 2014 θα τους βρει στην κορυφή. Ας κρατήσουμε λοιπόν τα καλά και ας ελπίσουμε όλα να κυλήσουν με τον ίδιο τρόπο και στη συνέχεια. Οι παίκτες και οι προπονητές να είναι πρωταγωνιστές και αν γίνεται να περιοριστεί και το χυδαιο υβρεολόγιο, τα πράγματα θα ήταν ακόμα καλύτερα. Δυστυχώς ο Διαμαντίδης και ο Σπανούλης, ο Σπανούλης και ο Διαμαντίδης, έχουν και φανατικούς οπαδούς και φανατικούς εχθρούς και δεν γίνεται να γλιτώσουν από τις ύβρεις. Δυστυχώς.
Πάμε παρακάτω. Ο Ολυμπιακός ήταν ο νικητής και διατήρησε ουσιαστικά την παράδοση που έχει δημιουργήσει στα ματς της κανονικής περιόδου στο ΣΕΦ. Το πιο σημαντικό απ” όλα όσα κρατούν οι ερυθρόλευκοι, είναι το γεγονός ότι ο Σπανούλης ήταν ο κορυφαίους του παιχνιδιού, δίχως αυτό να σημαίνει ότι το πήρε μόνος του. Είχε ανά περίσταση και έναν εξαιρετικό συμπαραστάστη, στην αρχή ήταν ο Ντάνστον, μετά ο Λοτζέσκι, ο Λαφαγιέτ, αλλά κυρίως ο Ντάρντεν. Ο Πέτγουεϊ και ο Αγραβάνης ανέλαβαν ειδικούς ρόλους και όλα πήραν το δρόμο τους. Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να νικήσει και με μεγαλύτερη διαφορά, όμως θα μπορούσε να κινδυνέψει κιόλας, αν στα 40» ο Μαυροκεφαλίδης ευστοχούσε σε ένα φαινομενικά εύκολα σουτ. Ο 30χρονος σέντερ – φόργουορντ ήταν μαζί με τον Σλότερ οι κορυφαίοι του Παναθηναϊκού (θετικός στην επίθεση και ο Γιάνκοβιτς), αλλά στο τελος έχασε και τη μεγάλη ευκαιρία να μειώσει σε 74-72. Αν έβαζε εκείνο το σουτ, ίσως τώρα να γράφαμε άλλα. Και φυσικά δεν θα στεκόμασταν στις καλές στιγμές του Σπανούλη, ούτε στα δύο συνεχόμενα τρίποντα του Λαφαγιέτ, που σταμάτησαν το κρεσέντο του Σλότερ.
Οπως και να έχει, θα είναι ένα ματς που θα ξεχαστεί γρήγορα και οι αιώνιοι είναι υποχρεωμένοι να κοιτάξουν μπροστά. Αρχίζει η δεύτερη φάση της Ευρωλίγκα, τα καθοριστικά ματς στην Α1 ακολουθούν. Το πιο σημαντικό είναι να βλέπουμε αγώνες μέσα στο γήπεδο, το πρώτο και το δεύτερο ημίχρονο να έχει μεγαλύτερη σημασία από το τρίτο και όπως λένε και στα παραμύθια, να ζουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα… Γιατί σαν παραμύθι μοιάζει ότι τελείωσε αναμέτρηση αιωνίων μετά από τόσες μάχες εκτός παρκέ και δεν συνέβη απολύτως τίποτα φοβερο. Δεν παραγνωριζουμε ουτε διαγραφουμε τα υβριστικα συνθηματα, αλλα τουλαχιστον το κακο περιοριστηκε… Ειναι κι αυτη μια προοδος. Ε, σε λίγο θα αρχίσουν να πέφτουν και κουκλάκια στο παρκέ, όπως ζήτησε και ο Θανάσης*…
*Ο Θανάσης είναι ο Ασπρούλιας, που ρώτησε τον Παναγιώτη Αγγελόπουλο πριν από το ματς αν θα δούμε ποτέ στην Ελλάδα οπαδούς να πετούν κουκλάκια στα γήπεδα, όπως έγινε πρόσφατα σε ματς ιταλικού πρωταθλήματος.
Πηγή: superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου