Για μία μεταγραφή επείγεται αυτή την στιγμή, δύο 24ωρα
πριν την έναρξη της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου, ο Ολυμπιακός-του
στόπερ.
Γιατί ο Αμπιντάλ είναι με την οικογένειά του στη Βαρκελώνη κι ο Μποτία τώρα βγάζει τις πατερίτσες μετά το σοβαρό τραυματισμό του. Και το μόνο σίγουρο είναι νομίζω ότι η ομάδα πρέπει να αποκτήσει ένα σέντερ μπακ με τις προδιαγραφές π.χ. του Μέλμπεργκ, που να θυμίσω ότι είχε αποκτηθεί όχι στα 30, αλλά στα 32 του.
Διότι, ο νέος σέντερ μπακ του Ολυμπιακού, που θα κληθεί να βοηθήσει την ομάδα στο κέντρο της άμυνάς της μαζί με τον Σιόβα, τον Μποτία και τον Αυλωνίτη, πρέπει να έχει τρία στοιχεία.
Το ένα είναι η εμπειρία, οι παραστάσεις του. Σε μία άμυνα όπου τα άλλα σέντερ μπακ είναι 25άρηδες κι οι ακραίοι μπακ 22άρηδες, ένας σέντερ μπακ πεπειραμένος από μεγάλα ευρωπαϊκά παιχνίδια και φυσικά ικανός, θα μπορέσει όχι μόνο να προσφέρει πολλά ο ίδιος, αλλά και να ωθήσει και τους άλλους αμυντικούς σε καλύτερες αποδόσεις.
Το δεύτερο έχει να κάνει με τον παράγοντα δύναμη. Πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός δεν θέλει αμυντικό τύπου Αμπιντάλ, δηλαδή πρωτίστως υψηλής τεχνικής. Σίγουρα είναι μεγάλο προσόν για ένα στόπερ να μπορεί να ξεκινάει καλά τις επιθέσεις από πίσω, αλλά στον Ολυμπιακό λείπει ένας αμυντικός, που θα βγει πρώτος στην μπάλα, θα πηδήξει στον αέρα με κεφάλι και αγκώνες, που θα κάνει ρε αδελφέ κι ένα φάουλ. Ένας που θα τον αισθανθεί ο αντίπαλος σέντερ φορ, που θα σκεφθεί δηλαδή ότι, «απόψε θα έχω ένα δύσκολο βράδυ».
Και το τρίτο έχει να κάνει με την παράμετρο της προσαρμογής. Σε μία ομάδα με Ισπανό προπονητή, Ισπανό γκολκίπερ και τόσους ισπανόφωνους ακόμη παίκτες, θεωρητικά ένας σέντερ μπακ ισπανόφωνος η, τέλος πάντων από την Ιβηρική και γενικά τη Νότια Ευρώπη, θα έχει τη δυνατότητα να προσαρμοστεί πιο γρήγορα, κάτι που σε μεταγραφική περίοδο του Γενάρη πάντοτε μετράει πολύ. Ιδανικό θα ήταν, ασφαλώς, να προέρχονταν από το ελληνικό πρωτάθλημα, αν υπήρχε τέτοια λύση.
Βέβαια, κανόνες στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν. Ο Ολυμπιακός πέρσι τέτοια εποχή για να αναπληρώσει τον Σιόβα, που είχε σπάσει το πόδι του, είχε φέρει το Μαρκάνο. Στα χαρτιά δύσκολα θα έβρισκε καλύτερη λύση ειδικά από πλευράς προσαρμοστικότητας. Κι όμως είδαμε ότι στο δεύτερο πέρασμά του στον Ολυμπιακό ο Ισπανός αριστεροπόδαρος στόπερ δεν έκανε τη διαφορά.
Σε γενικές γραμμές, όμως, πιστεύω ότι τα στοιχεία του καινούριου στόπερ του Ολυμπιακού θα είναι αυτά. Οπότε, μπορούμε και να καταλάβουμε κάποια πράγματα και για την ταυτότητά του…
*Πηγή: gazzetta.gr*
Γιατί ο Αμπιντάλ είναι με την οικογένειά του στη Βαρκελώνη κι ο Μποτία τώρα βγάζει τις πατερίτσες μετά το σοβαρό τραυματισμό του. Και το μόνο σίγουρο είναι νομίζω ότι η ομάδα πρέπει να αποκτήσει ένα σέντερ μπακ με τις προδιαγραφές π.χ. του Μέλμπεργκ, που να θυμίσω ότι είχε αποκτηθεί όχι στα 30, αλλά στα 32 του.
Διότι, ο νέος σέντερ μπακ του Ολυμπιακού, που θα κληθεί να βοηθήσει την ομάδα στο κέντρο της άμυνάς της μαζί με τον Σιόβα, τον Μποτία και τον Αυλωνίτη, πρέπει να έχει τρία στοιχεία.
Το ένα είναι η εμπειρία, οι παραστάσεις του. Σε μία άμυνα όπου τα άλλα σέντερ μπακ είναι 25άρηδες κι οι ακραίοι μπακ 22άρηδες, ένας σέντερ μπακ πεπειραμένος από μεγάλα ευρωπαϊκά παιχνίδια και φυσικά ικανός, θα μπορέσει όχι μόνο να προσφέρει πολλά ο ίδιος, αλλά και να ωθήσει και τους άλλους αμυντικούς σε καλύτερες αποδόσεις.
Το δεύτερο έχει να κάνει με τον παράγοντα δύναμη. Πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός δεν θέλει αμυντικό τύπου Αμπιντάλ, δηλαδή πρωτίστως υψηλής τεχνικής. Σίγουρα είναι μεγάλο προσόν για ένα στόπερ να μπορεί να ξεκινάει καλά τις επιθέσεις από πίσω, αλλά στον Ολυμπιακό λείπει ένας αμυντικός, που θα βγει πρώτος στην μπάλα, θα πηδήξει στον αέρα με κεφάλι και αγκώνες, που θα κάνει ρε αδελφέ κι ένα φάουλ. Ένας που θα τον αισθανθεί ο αντίπαλος σέντερ φορ, που θα σκεφθεί δηλαδή ότι, «απόψε θα έχω ένα δύσκολο βράδυ».
Και το τρίτο έχει να κάνει με την παράμετρο της προσαρμογής. Σε μία ομάδα με Ισπανό προπονητή, Ισπανό γκολκίπερ και τόσους ισπανόφωνους ακόμη παίκτες, θεωρητικά ένας σέντερ μπακ ισπανόφωνος η, τέλος πάντων από την Ιβηρική και γενικά τη Νότια Ευρώπη, θα έχει τη δυνατότητα να προσαρμοστεί πιο γρήγορα, κάτι που σε μεταγραφική περίοδο του Γενάρη πάντοτε μετράει πολύ. Ιδανικό θα ήταν, ασφαλώς, να προέρχονταν από το ελληνικό πρωτάθλημα, αν υπήρχε τέτοια λύση.
Βέβαια, κανόνες στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν. Ο Ολυμπιακός πέρσι τέτοια εποχή για να αναπληρώσει τον Σιόβα, που είχε σπάσει το πόδι του, είχε φέρει το Μαρκάνο. Στα χαρτιά δύσκολα θα έβρισκε καλύτερη λύση ειδικά από πλευράς προσαρμοστικότητας. Κι όμως είδαμε ότι στο δεύτερο πέρασμά του στον Ολυμπιακό ο Ισπανός αριστεροπόδαρος στόπερ δεν έκανε τη διαφορά.
Σε γενικές γραμμές, όμως, πιστεύω ότι τα στοιχεία του καινούριου στόπερ του Ολυμπιακού θα είναι αυτά. Οπότε, μπορούμε και να καταλάβουμε κάποια πράγματα και για την ταυτότητά του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου