Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2015

Απόδραση από την «αιώνια» μονοτονία!

Επιτέλους έχουμε αρχίσει μετά από σχεδόν μια δεκαετία να ξεφεύγουμε από την μονοτονία του «Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός».
Γράφει ο Νίκος Βαγγέλης
Απόδραση από την «αιώνια» μονοτονία
Επιτέλους έχουμε αρχίσει μετά από σχεδόν μια δεκαετία να ξεφεύγουμε από την μονοτονία του «Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός». Από έναν διαρκή πόλεμο, που μας έχει κουράσει ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα. Αιτία; Φυσικά ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ!
Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός είναι οι κάτοχοι των τριών από τα τέσσερα τελευταία τρόπαια της Ευρωλίγκας και κάθε χρόνο καταφέρνουν να πρωταγωνιστούν στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Είναι αυτή τη στιγμή οι «γίγαντες» του ελληνικού μπάσκετ, όμως έτσι έχει δημιουργηθεί ένα «χάσμα» με τις υπόλοιπες ομάδες, που δεν έχουν Γιαννακόπουλους και Αγγελόπουλους, ούσες ανήμπορες οικονομικά να τους πλησιάσουν. Ή μήπως όχι..;
Ο ΠΑΟΚ δε διαθέτει υψηλό μπάσκετ, όμως τα τελευταία χρόνια έχει πλάνο, σοβαρή διοίκηση και έναν προπονητή που αποτελούσε τον διακαή πόθο των ανθρώπων του Ολυμπιακού. Ο Σούλης Μαρκόπουλος χωρίς να έχει στα χέρια του μεγάλο μπάτζετ χτίζει μαζί με τον Μπάνε Πρέλεβιτς, τον Νίκο Σταυρόπουλο και τα υπόλοιπα μέλη του «Δικεφάλου» έναν δυνατό ΠΑΟΚ που δεν φοβάται κανέναν.
Εξάλλου, αυτή την στιγμή έχει μπει «σφήνα» στους «αιώνιους», νικώντας εύκολα τον Παναθηναϊκό στην Πυλαία και στο δεύτερο γύρο θα υποδεχθεί τον Ολυμπιακό στην Πυλαία. Γίνεται να κατακτήσει μία από τις δύο πρώτες θέσεις, έπειτα και από τον τραυματισμό του Κώστα Χαραλαμπίδη; Στη ζωή όλα γίνονται όταν πατάς στέρεα στα πόδια σου και χτίζεις πάνω σε γερές βάσεις. Αν ειδικά μπει πιο ενεργά και ο Ιβάν Σαββίδης, τότε όλα είναι είναι πιθανά… Ο Μαρκόπουλος έχει καταφέρει να δημιουργήσει έναν ελκυστικό αγωνιστικά ΠΑΟΚ και σιγά-σιγά θα αρχίσει να τραβάει σαν μαγνήτης…
Φέτος, υπάρχει ξανά στο προσκήνιο και η ΑΕΚ, η οποία στην αρχή έδειχνε πως θα παλέψει για την παραμονή της στην κατηγορία, όμως μετά από την οικονομική «αναγέννηση» μέσω Μάκη Αγγελόπουλου και την επιστροφή του Ντράγκαν Σάκοτα στον πάγκο έχει αλλάξει επίπεδο και δείχνει ικανή να διεκδικήσει ξανά την χαμένη αίγλη του ένδοξου παρελθόντος της.
Η έλευση του Ίνγκλις έδωσε ελπίδα στον κόσμο της ομάδας, καθώς είδε μετά από χρόνια έναν πραγματικό ηγέτη να φοράει την φανέλα της και ο Μενσά-Μπονσού ήρθε για να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο το επίπεδο. Ο Τόμας Ντελινικάιτις ανεβαίνει διαρκώς, ο Μιλόσεβιτς δίνει ποιότητα κοντά στο καλάθι και οι Έλληνες βγάζουν ψυχή και ενέργεια. Φανταστείτε να μπει στην ομάδα ο Μαλίκ Χέρστον και να γίνει και ένα «μπαμ» τύπου… Πλάνινιτς!
Αυτά είναι μόνο η αρχή για τη φιλόδοξη διοίκηση Αγγελόπουλου, ο οποίος έχει πολυ μεγάλα σχέδια που ελάχιστοι φαντάζονται, αλλά θα τα δουν σταδιακά να ενσαρκώνονται μπροστά τους. Η ΑΕΚ θα ξαναγίνει μεγάλη και αυτό είναι θέμα χρόνου. Μπορεί ακόμα να μην έχει βρει σταθερότητα στην απόδοσή της, όμως η μεγάλη εμφάνιση που πραγματοποίησε στην Πυλαία «μιλάει» από μόνη της.
Μακάρι οι δύο «δικέφαλοι» να συνεχίσουν έτσι και να βάλουν από του χρόνου (θα ταν ακόμα καλύτερα από φέτος) «φωτιά» στην κορυφή. Το ελληνικό μπάσκετ το χει ανάγκη. Και μακάρι να δούμε κι άλλες ιστορικές ομάδες να μας γυρίζουν στα 80’s και τα 90’s.
Δύσκολο το τελευταίο, καθώς δεν υπάρχουν χρήματα στις περισσότερες ομάδες, αλλά αν οι δύο γίνουν τέσσερις και συνεχιστούν στη συνέχεια οι πολλαπλασιασμοί θα ναι μια καλή αρχή… Το χθεσινό ντέρμπι της Πυλαίας ήταν, πάντως, ματσάρα βγαλμένη από μια άλλη εποχή.

Πηγή:Superbasket.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: