Κι άλλο πιο κάτω, ακόμη λίγο πιο κάτω και να που έφτασε στο «λογικό
κι επόμενο» ο Παναθηναϊκός που μέσα σε μια εβδομάδα βρέθηκε από το +1
στο -1 από τον Ολυμπιακό.
Αυτό που βλέπουμε επί ενάμιση περίπου μήνα, δηλαδή την ομάδα να ζορίζεται ολοένα και περισσότερο, επιβεβαιώθηκε στην Πυλαία απέναντι στον καταπληκτικό ΠΑΟΚ και μοιραία ανοίγει ο φάκελος του «τι φταίει;» για την εικόνα αυτή.
Ο Παναθηναϊκός δεν έχασε, αλλά παραδόθηκε άνευ όρων στον «Δικέφαλο» που αν δεν είχε κάνει την γκέλα στην Πάτρα κι αν είχε πάρει στα χαρτιά τον αγώνα με τον Αρη, θα μπορούσε να κάνει όνειρα ακόμη και για την δεύτερη θέση, με δεδομένο το +17 απέναντι στους «πράσινους» που δύσκολα ανατρέπεται στο ΟΑΚΑ.
Τα προβλήματα του Παναθηναϊκού τη δεδομένη χρονική στιγμή «φωνάζουν». Και οι «φωνές» είναι μεγαλύτερες όσο υπάρχουν παίκτες που διανύουν κακή περίοδο. Ενδεχομένως πριν από δύο μήνες το κενό στη θέση «5» να καλύπτονταν από τον εκπληκτικό Μπατίστα, αλλά αυτή τη στιγμή η «τρύπα» είναι τόσο μεγάλη που ακόμη και ο ΠΑΟΚ έκανε «πάρτι» στη ρακέτα του Παναθηναϊκού.
Δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από το πέμπτο φάουλ του Ουρουγουανού, έξι λεπτά πριν από το φινάλε του παιχνιδιού με τον Ιβάνοβιτς να τον αφήνει στο παρκέ με τέσσερα φάουλ, γιατί απλούστατα δεν είχε άλλη επιλογή στον πάγκο.
Είναι τόσο εμφανές το κενό που ο Μαρκόπουλος το «διάβασε» από την πρώτη φάση, μετέτρεψε τους ψηλούς του σε εκτελεστές και δημιουργούς και στην ουσία δεν υπήρχε ούτε φάση που να μην πέρασε η μπάλα από τα χέρια των ψηλών του ΠΑΟΚ. Εφτασε σε σημείο ο Γκιστ να παίζει όλες τις θέσεις της φροντ λάιν στη τρίτη και την τέταρτη περίοδο προκειμένου να καλύψει αυτό το αθλητικό κομμάτι που λείπει από τους ψηλούς του Παναθηναϊκού και ήταν εμφανές ότι προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί ο ΠΑΟΚ.
Δεύτερο και πιο σημαντικό είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει χάσει τη φρεσκάδα και την ενέργεια που τον χαρακτήριζε στο πρώτο δίμηνο της σεζόν. Θυμηθείτε πόσα και πόσα ματς «καθάριζε» στο πρώτο 10λεπτο των αγώνων και βάλτε σε αντιπαραβολή τον τρόπο με τον οποίο ξεκινάει τον τελευταίο ένα μήνα τα παιχνίδια. Ανεξάρτητα το γιατί, το δεδομένο είναι πως αυτή την στιγμή ο Παναθηναϊκός δεν καταθέτει ενέργεια στο παρκέ, έχει περιορισμένες λύσεις και το rotation μειώνεται αντί να αυξάνεται με τους τραυματισμούς και την αποχωρήση του Ράιτ που δεν αντικαθίσταται.
Τρίτον, παίκτες - κλειδιά που βοηθούσαν στο rotation (π.χ. Μπλουμς) μοιάζουν εκτός κλίματος τελευταία. Ο Λετονός μετράει 5/17 τρίποντα στα τελευταία πέντε ματς στην Ευρωλίγκα, είχε 0/2 κόντρα στον ΠΑΟΚ, όταν στα πρώτα πέντε παιχνίδια της διοργάνωσης είχε 12/16 από τα 6,75μ. Με τη Μακάμπι έπαιξε λιγότερο από 10 λεπτά, με τον ΠΑΟΚ έπεσε κάτω από εννιά και από την στιγμή που δεν βάζει τα σουτ, τότε θα μείνει εκτός παρκέ και ο Ιβάνοβιτς θα μετρήσει έναν παίκτη λιγότερο.
Το τέταρτο σημείο αφορά στη θέση «3». Το ζήτημα είναι ποσοτικό κι όχι ποιοτικό κι έχουμε αναφερθεί ουκ ολίγες φορές. Είτε θα πρέπει να αυξηθεί η συμμετοχή του Χαραλαμπόπουλου, ακόμη κι αν δεν είναι έτοιμος για τόσο υψηλό επίπεδο ή θα πρέπει να προστεθεί ένας παίκτης στο rotation. To γεγονός ότι ο Γιάνκοβιτς των 3:33 λεπτών κατά μέσο όρο πέρυσι, έχει φέτος τον μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής στον Παναθηναϊκό (24,6 κατά μέσο όρο), αποδεικνύει πως κάτι λείπει στη θέση αυτή.
Πέμπτον, ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να ταλαιπωρείται από προβλήματα τραυματισμών που φαίνονται περισσότερο τη δεδομένη χρονική στιγμή που παίκτες - κλειδιά διανύουν περίοδο κάμψης. Αυτή τη στιγμή είναι εκτός οι Παππάς, Μποχωρίδης, νωρίτερα κάποιοι άλλοι, ενδεχομένως μεθαύριο κάποιοι τρίτοι, η ουσία είναι ότι «κακή περίοδος» και «απουσίες» δεν μπορούν να καλυφθούν ταυτόχρονα σ' αυτό τον Παναθηναϊκό με το συγκεκριμένο υλικό. Ενα από τα δύο, το δεύτερο σίγουρα, καλύφθηκε κατά τον καλύτερο τρόπο στο πρώτο δίμηνο - τρίμηνο, αλλά τώρα τα ζόρια είναι μεγαλύτερα, καθώς το ντεφορμάρισμα είναι πολύ λογικό σε μια σεζόν εννέα μηνών.
Υ.Γ.: Ενα ακόμη «μπράβο» στον ΠΑΟΚ. Ο Μαρκόπουλος έχει φτιάξει μια ομάδα ρολόι που σε κάθε ματς έχει συγκεκριμένη στόχευση. «Διάβασμα» υψηλότατου επιπέδου, πάθος από το πρώτο ως το τελευταίο δευτερόλεπτο και εντυπωσιακό rotation που δεν επηρεάζει σε καμία στιγμή τον ρυθμό της ομάδας. Αν ο ΠΑΟΚ είχε μερικές χιλιάδες ευρώ παραπάνω στο μπάτζετ του, θα μπορούσε κάλλιστα να ονειρεύεται να μπει «σφήνα» στους δύο «μεγάλους». Εδώ δικαιούται να το σκέφτεται τώρα, πόσω μάλλον αν είχε κανένα εκατομμύριο ευρώ παραπάνω...
*Πηγή: gazzetta.gr*
Αυτό που βλέπουμε επί ενάμιση περίπου μήνα, δηλαδή την ομάδα να ζορίζεται ολοένα και περισσότερο, επιβεβαιώθηκε στην Πυλαία απέναντι στον καταπληκτικό ΠΑΟΚ και μοιραία ανοίγει ο φάκελος του «τι φταίει;» για την εικόνα αυτή.
Ο Παναθηναϊκός δεν έχασε, αλλά παραδόθηκε άνευ όρων στον «Δικέφαλο» που αν δεν είχε κάνει την γκέλα στην Πάτρα κι αν είχε πάρει στα χαρτιά τον αγώνα με τον Αρη, θα μπορούσε να κάνει όνειρα ακόμη και για την δεύτερη θέση, με δεδομένο το +17 απέναντι στους «πράσινους» που δύσκολα ανατρέπεται στο ΟΑΚΑ.
Τα προβλήματα του Παναθηναϊκού τη δεδομένη χρονική στιγμή «φωνάζουν». Και οι «φωνές» είναι μεγαλύτερες όσο υπάρχουν παίκτες που διανύουν κακή περίοδο. Ενδεχομένως πριν από δύο μήνες το κενό στη θέση «5» να καλύπτονταν από τον εκπληκτικό Μπατίστα, αλλά αυτή τη στιγμή η «τρύπα» είναι τόσο μεγάλη που ακόμη και ο ΠΑΟΚ έκανε «πάρτι» στη ρακέτα του Παναθηναϊκού.
Δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από το πέμπτο φάουλ του Ουρουγουανού, έξι λεπτά πριν από το φινάλε του παιχνιδιού με τον Ιβάνοβιτς να τον αφήνει στο παρκέ με τέσσερα φάουλ, γιατί απλούστατα δεν είχε άλλη επιλογή στον πάγκο.
Είναι τόσο εμφανές το κενό που ο Μαρκόπουλος το «διάβασε» από την πρώτη φάση, μετέτρεψε τους ψηλούς του σε εκτελεστές και δημιουργούς και στην ουσία δεν υπήρχε ούτε φάση που να μην πέρασε η μπάλα από τα χέρια των ψηλών του ΠΑΟΚ. Εφτασε σε σημείο ο Γκιστ να παίζει όλες τις θέσεις της φροντ λάιν στη τρίτη και την τέταρτη περίοδο προκειμένου να καλύψει αυτό το αθλητικό κομμάτι που λείπει από τους ψηλούς του Παναθηναϊκού και ήταν εμφανές ότι προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί ο ΠΑΟΚ.
Δεύτερο και πιο σημαντικό είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει χάσει τη φρεσκάδα και την ενέργεια που τον χαρακτήριζε στο πρώτο δίμηνο της σεζόν. Θυμηθείτε πόσα και πόσα ματς «καθάριζε» στο πρώτο 10λεπτο των αγώνων και βάλτε σε αντιπαραβολή τον τρόπο με τον οποίο ξεκινάει τον τελευταίο ένα μήνα τα παιχνίδια. Ανεξάρτητα το γιατί, το δεδομένο είναι πως αυτή την στιγμή ο Παναθηναϊκός δεν καταθέτει ενέργεια στο παρκέ, έχει περιορισμένες λύσεις και το rotation μειώνεται αντί να αυξάνεται με τους τραυματισμούς και την αποχωρήση του Ράιτ που δεν αντικαθίσταται.
Τρίτον, παίκτες - κλειδιά που βοηθούσαν στο rotation (π.χ. Μπλουμς) μοιάζουν εκτός κλίματος τελευταία. Ο Λετονός μετράει 5/17 τρίποντα στα τελευταία πέντε ματς στην Ευρωλίγκα, είχε 0/2 κόντρα στον ΠΑΟΚ, όταν στα πρώτα πέντε παιχνίδια της διοργάνωσης είχε 12/16 από τα 6,75μ. Με τη Μακάμπι έπαιξε λιγότερο από 10 λεπτά, με τον ΠΑΟΚ έπεσε κάτω από εννιά και από την στιγμή που δεν βάζει τα σουτ, τότε θα μείνει εκτός παρκέ και ο Ιβάνοβιτς θα μετρήσει έναν παίκτη λιγότερο.
Το τέταρτο σημείο αφορά στη θέση «3». Το ζήτημα είναι ποσοτικό κι όχι ποιοτικό κι έχουμε αναφερθεί ουκ ολίγες φορές. Είτε θα πρέπει να αυξηθεί η συμμετοχή του Χαραλαμπόπουλου, ακόμη κι αν δεν είναι έτοιμος για τόσο υψηλό επίπεδο ή θα πρέπει να προστεθεί ένας παίκτης στο rotation. To γεγονός ότι ο Γιάνκοβιτς των 3:33 λεπτών κατά μέσο όρο πέρυσι, έχει φέτος τον μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής στον Παναθηναϊκό (24,6 κατά μέσο όρο), αποδεικνύει πως κάτι λείπει στη θέση αυτή.
Πέμπτον, ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να ταλαιπωρείται από προβλήματα τραυματισμών που φαίνονται περισσότερο τη δεδομένη χρονική στιγμή που παίκτες - κλειδιά διανύουν περίοδο κάμψης. Αυτή τη στιγμή είναι εκτός οι Παππάς, Μποχωρίδης, νωρίτερα κάποιοι άλλοι, ενδεχομένως μεθαύριο κάποιοι τρίτοι, η ουσία είναι ότι «κακή περίοδος» και «απουσίες» δεν μπορούν να καλυφθούν ταυτόχρονα σ' αυτό τον Παναθηναϊκό με το συγκεκριμένο υλικό. Ενα από τα δύο, το δεύτερο σίγουρα, καλύφθηκε κατά τον καλύτερο τρόπο στο πρώτο δίμηνο - τρίμηνο, αλλά τώρα τα ζόρια είναι μεγαλύτερα, καθώς το ντεφορμάρισμα είναι πολύ λογικό σε μια σεζόν εννέα μηνών.
Υ.Γ.: Ενα ακόμη «μπράβο» στον ΠΑΟΚ. Ο Μαρκόπουλος έχει φτιάξει μια ομάδα ρολόι που σε κάθε ματς έχει συγκεκριμένη στόχευση. «Διάβασμα» υψηλότατου επιπέδου, πάθος από το πρώτο ως το τελευταίο δευτερόλεπτο και εντυπωσιακό rotation που δεν επηρεάζει σε καμία στιγμή τον ρυθμό της ομάδας. Αν ο ΠΑΟΚ είχε μερικές χιλιάδες ευρώ παραπάνω στο μπάτζετ του, θα μπορούσε κάλλιστα να ονειρεύεται να μπει «σφήνα» στους δύο «μεγάλους». Εδώ δικαιούται να το σκέφτεται τώρα, πόσω μάλλον αν είχε κανένα εκατομμύριο ευρώ παραπάνω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου