Στο
λιμάνι της όμορφης Γένοβας, δεσπόζει ο επιβλητικός Torre della Lanterna.
Ο φάρος της πόλης, ύψους 76 μέτρων, που κατασκευάστηκε το 1128 και
ανακατασκευάστηκε το 1538. Σε μια Ιταλία που λατρεύει τις παραδόσεις και
το να τιμάει τα ιστορικά μνημεία της, οι Γενοβέζοι δεν μπορούσαν παρά
να δώσουν το όνομα του συμβόλου της πόλης τους, στο ντέρμπι τους. Το
περίφημο derby della Lanterna, τα συναισθήματα για το οποίο μάλλον
περιέγραψε με τον καλύτερο τρόπο στο βιβλίο «Il derby delle parole» ο
δημοσιογράφος Pino Flamigni.
«Στη Γένοβα μετράει μόνο το ντέρμπι. Αν δεν νικήσεις, είναι σαν να έχεις κάνει ληστεία σε μια τράπεζα και να συνειδητοποιήσεις μετά ότι έχεις κλέψει μια βαλίτσα γεμάτη κουρέλια»...
Για να αποκτήσει, πάντως, η Γένοβα το ντέρμπι της, έπρεπε να περιμένει ως την σεζόν 1946-47. Η Τζένοα υπήρχε από το 1893 και καμαρώνει για το γεγονός ότι είναι η πρώτη ποδοσφαιρική ομάδα της χώρας (αν και αρχικά είχε ιδρυθεί ως Cricket club), με την Σαμπντόρια να έρχεται στη ζωή αρκετά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 1946, από την ένωση των Sampierdarenese και Andrea Doria. Λιγους μήνες μετά, στις 3 Νοεμβρίου 1946, Τζένοα και Σαμπντόρια θα έρχονταν για πρώτη φορά τετ α τετ και οι Μπλουτσερκιάτι ήταν αυτοί που πανηγύριζαν για το 3-0. Από τότε, σχεδόν 70 χρόνια μετά, οι λογαριασμοί δεν έχουν λυθεί ακόμη και το ωραίο είναι ότι η κόντρα τους αφορά απλά και μόνο τα πρωτεία της πόλης.
Οι Γκριφόνι, όπως αποκαλείται η Τζένοα και οι οπαδοί της, έχουν να λένε για το γεγονός ότι ιδρύθηκαν πρώτοι αλλά και για τα εννιά πρωταθλήματα που έχουν κατακτήσει, θεωρώντας ότι η πόλη είναι δική τους. Οι Μπλουτσερκιάτι, από την άλλη πλευρά, αντιπαραθέτουν το γεγονός ότι όσο... ζουν, δεν έχουν δει την συμπολίτισσα πρωταθλήτρια (τελευταία φορά το 1924). Αντιθέτως, από το 1946 κι έπειτα, το μοναδικό scudetto που κατέληξε στην πρωτεύουσα της Λιγουρίας, ήταν αυτό της «Σαμπ» του Βουγιαντίν Μπόσκοφ, το 1991, με το δίδυμο Μαντσίνι-Βιάλι να μαγεύει σε Ιταλία και Ευρώπη. Αυτή, η Ευρώπη, είναι ένας τομέας στον οποίο η Σαμπντόρια υπερτερεί αφού κατέκτησε το κύπελλο Κυπελλούχων το 1990 κόντρα στην Αντερλεχτ ενώ ένα χρόνο πριν είχε φτάσει ξανά στον τελικό αλλά είχε ηττηθεί από την Μπαρτσελόνα, όπως και το 1992 στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Η ήττα στον τελικό του κυπέλλουχων του '89 είχε προκαλέσει και μια τρομερή έκρηξη χαράς από τους τιφόζι της Τζένοα, η οποία τότε βρισκόταν στη Serie B. Αμέσως μετά τη λήξη της αναμέτρησης, χιλιάδες ήταν αυτοί που βγήκαν στους δρόμους της πόλης για να πανηγυρίσουν, με συνέπεια η κατάσταση να ξεφύγει την επόμενη μέρα, όταν οι οπαδοί της «Σαμπ» επέστρεψαν από την Βέρνη και θέλησαν να... εκδικηθούν για την αντίδραση των συμπολιτών. Γενικά, ανάμεσα στους τιφόζι των δύο ομάδων γίνονται συχνά επεισόδια, αν και οι διαφορές τους είναι καθαρά ποδοσφαιρικές. Αυτοί της Τζένοα, είναι γνωστοί για τις αριστερές ιδέες τους και το φωνάζουν με την παραμικρή ευκαιρία. Αριστεροί θεωρούνται και αυτοί της Σαμπντόρια αλλά οι ίδιοι δεν το «διαφημίζουν», προτιμώντας να ασχοληθούν καθαρά με το ποδόσφαιρο και να μην μπλέξουν την πολιτική με αυτό.
Παρά τις διαφορές τους, πάντως, όταν κρίνουν ότι είναι απαραίτητο, Μπλουτσερκιάτι και Τζενοάνι προχωρούν σε... σύμπραξη. Οπως έγινε, για παράδειγμα, πέρυσι ώστε να μην διεξαχθεί στις 12:30 ώρα Ιταλίας (13:30 Ελλάδας) το ντέρμπι, ή όπως συνέβη τόσο πέρυσι όσο και φέτος με τις καταιγίδες που έπληξαν την περιοχή και προκάλεσαν όχι απλά καταστροφές αλλά και θανάτους... Οι τιφόζι των δύο ομάδων προσπάθησαν από κοινού να συγκεντρώσουν χρήματα για τους πληγέντες και το έκαναν με ωραίο τρόπο αφού δε δέχθηκαν καμία προσφορά πλούσιου. Οποιος λεφτάς ήθελε να προσφέρει, θα το έκανε μόνος του. Οχι διαφημίζοντας τον εαυτό του μέσω των ultras...
Λεφτάδες, πάντως, υπάρχουν στις διοικήσεις των δύο ομάδων και με τον χαρακτήρα τους διαφημίζουν μια χαρά το ντέρμπι. Ο παλιός Ενρίκο Πρετσιόζι είναι ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο και αυτό το απέδειξε τόσο με το να επαναφέρει στην Ευρώπη την Τζένοα πριν λίγα χρόνια, όσο και με το να την στείλει στη Serie C1 το καλοκαίρι του 2005, όταν τον έπιασαν κυριολεκτικά με την βαλίτσα (γεμάτη χρήματα) στα χέρια πριν το τελευταίο ματς της Serie B, όπου οι Ροσομπλού ήθελαν νίκη για να είναι σίγουροι για άνοδο... Ο νέος Μάσιμο Φερέρο, από την άλλη, παραδέχεται ότι δεν ξέρει πολλά από ποδόσφαιρο αλλά ξέρει πολλά -ως κινηματογραφικός παραγωγός- από θέαμα και το αποδεικνύει κάθε σαββατοκύριακο με όσα κάνει στα γήπεδα που αγωνίζεται η ομάδα του. Οι δυο τους, μάλιστα, ήδη έχουν... ανταλλάξει δυο λόγια τις τελευταίες μέρες, φτιάχνοντας κι άλλο την ατμόσφαιρα.
Από εδώ και πέρα, το βράδυ του Σαββάτου, σε ένα ντέρμπι που έχει και τεράστιο βαθμολογικό ενδιαφέρον αφού οι δύο ομάδες είναι ισόβαθμες και στο -2 από την Ευρώπη, ο λόγος θα περάσει στους ποδοσφαιριστές και στους δύο προπονητές. Ο Τζιαν Πιέρο Γκασπερίνι, χαμηλών τόνων γενικώς, δεν έχει κανένα πρόβλημα να... ανεβάσει στροφές στις δηλώσεις του μετά τα ντέρμπι ενώ για τον χαρακτήρα του Σίνισα Μιχαΐλοβιτς δεν χρειάζονται λόγια... Αν και τα δικά του, πριν το ντέρμπι του πρώτου γύρου, θα μείνουν στη μνήμη των τιφόζι με τις «μεγάλες ατάκες» σχετικά με το ντέρμπι της Γένοβας: «Να νικήσουμε για τους οπαδούς της Σαμπντόρια; Οι οπαδοί μας είναι ήδη νικητές γιατί επέλεξαν να υποστηρίζουν την Σαμπ»...
«Στη Γένοβα μετράει μόνο το ντέρμπι. Αν δεν νικήσεις, είναι σαν να έχεις κάνει ληστεία σε μια τράπεζα και να συνειδητοποιήσεις μετά ότι έχεις κλέψει μια βαλίτσα γεμάτη κουρέλια»...
Για να αποκτήσει, πάντως, η Γένοβα το ντέρμπι της, έπρεπε να περιμένει ως την σεζόν 1946-47. Η Τζένοα υπήρχε από το 1893 και καμαρώνει για το γεγονός ότι είναι η πρώτη ποδοσφαιρική ομάδα της χώρας (αν και αρχικά είχε ιδρυθεί ως Cricket club), με την Σαμπντόρια να έρχεται στη ζωή αρκετά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 1946, από την ένωση των Sampierdarenese και Andrea Doria. Λιγους μήνες μετά, στις 3 Νοεμβρίου 1946, Τζένοα και Σαμπντόρια θα έρχονταν για πρώτη φορά τετ α τετ και οι Μπλουτσερκιάτι ήταν αυτοί που πανηγύριζαν για το 3-0. Από τότε, σχεδόν 70 χρόνια μετά, οι λογαριασμοί δεν έχουν λυθεί ακόμη και το ωραίο είναι ότι η κόντρα τους αφορά απλά και μόνο τα πρωτεία της πόλης.
Οι Γκριφόνι, όπως αποκαλείται η Τζένοα και οι οπαδοί της, έχουν να λένε για το γεγονός ότι ιδρύθηκαν πρώτοι αλλά και για τα εννιά πρωταθλήματα που έχουν κατακτήσει, θεωρώντας ότι η πόλη είναι δική τους. Οι Μπλουτσερκιάτι, από την άλλη πλευρά, αντιπαραθέτουν το γεγονός ότι όσο... ζουν, δεν έχουν δει την συμπολίτισσα πρωταθλήτρια (τελευταία φορά το 1924). Αντιθέτως, από το 1946 κι έπειτα, το μοναδικό scudetto που κατέληξε στην πρωτεύουσα της Λιγουρίας, ήταν αυτό της «Σαμπ» του Βουγιαντίν Μπόσκοφ, το 1991, με το δίδυμο Μαντσίνι-Βιάλι να μαγεύει σε Ιταλία και Ευρώπη. Αυτή, η Ευρώπη, είναι ένας τομέας στον οποίο η Σαμπντόρια υπερτερεί αφού κατέκτησε το κύπελλο Κυπελλούχων το 1990 κόντρα στην Αντερλεχτ ενώ ένα χρόνο πριν είχε φτάσει ξανά στον τελικό αλλά είχε ηττηθεί από την Μπαρτσελόνα, όπως και το 1992 στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Η ήττα στον τελικό του κυπέλλουχων του '89 είχε προκαλέσει και μια τρομερή έκρηξη χαράς από τους τιφόζι της Τζένοα, η οποία τότε βρισκόταν στη Serie B. Αμέσως μετά τη λήξη της αναμέτρησης, χιλιάδες ήταν αυτοί που βγήκαν στους δρόμους της πόλης για να πανηγυρίσουν, με συνέπεια η κατάσταση να ξεφύγει την επόμενη μέρα, όταν οι οπαδοί της «Σαμπ» επέστρεψαν από την Βέρνη και θέλησαν να... εκδικηθούν για την αντίδραση των συμπολιτών. Γενικά, ανάμεσα στους τιφόζι των δύο ομάδων γίνονται συχνά επεισόδια, αν και οι διαφορές τους είναι καθαρά ποδοσφαιρικές. Αυτοί της Τζένοα, είναι γνωστοί για τις αριστερές ιδέες τους και το φωνάζουν με την παραμικρή ευκαιρία. Αριστεροί θεωρούνται και αυτοί της Σαμπντόρια αλλά οι ίδιοι δεν το «διαφημίζουν», προτιμώντας να ασχοληθούν καθαρά με το ποδόσφαιρο και να μην μπλέξουν την πολιτική με αυτό.
Παρά τις διαφορές τους, πάντως, όταν κρίνουν ότι είναι απαραίτητο, Μπλουτσερκιάτι και Τζενοάνι προχωρούν σε... σύμπραξη. Οπως έγινε, για παράδειγμα, πέρυσι ώστε να μην διεξαχθεί στις 12:30 ώρα Ιταλίας (13:30 Ελλάδας) το ντέρμπι, ή όπως συνέβη τόσο πέρυσι όσο και φέτος με τις καταιγίδες που έπληξαν την περιοχή και προκάλεσαν όχι απλά καταστροφές αλλά και θανάτους... Οι τιφόζι των δύο ομάδων προσπάθησαν από κοινού να συγκεντρώσουν χρήματα για τους πληγέντες και το έκαναν με ωραίο τρόπο αφού δε δέχθηκαν καμία προσφορά πλούσιου. Οποιος λεφτάς ήθελε να προσφέρει, θα το έκανε μόνος του. Οχι διαφημίζοντας τον εαυτό του μέσω των ultras...
Λεφτάδες, πάντως, υπάρχουν στις διοικήσεις των δύο ομάδων και με τον χαρακτήρα τους διαφημίζουν μια χαρά το ντέρμπι. Ο παλιός Ενρίκο Πρετσιόζι είναι ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο και αυτό το απέδειξε τόσο με το να επαναφέρει στην Ευρώπη την Τζένοα πριν λίγα χρόνια, όσο και με το να την στείλει στη Serie C1 το καλοκαίρι του 2005, όταν τον έπιασαν κυριολεκτικά με την βαλίτσα (γεμάτη χρήματα) στα χέρια πριν το τελευταίο ματς της Serie B, όπου οι Ροσομπλού ήθελαν νίκη για να είναι σίγουροι για άνοδο... Ο νέος Μάσιμο Φερέρο, από την άλλη, παραδέχεται ότι δεν ξέρει πολλά από ποδόσφαιρο αλλά ξέρει πολλά -ως κινηματογραφικός παραγωγός- από θέαμα και το αποδεικνύει κάθε σαββατοκύριακο με όσα κάνει στα γήπεδα που αγωνίζεται η ομάδα του. Οι δυο τους, μάλιστα, ήδη έχουν... ανταλλάξει δυο λόγια τις τελευταίες μέρες, φτιάχνοντας κι άλλο την ατμόσφαιρα.
Από εδώ και πέρα, το βράδυ του Σαββάτου, σε ένα ντέρμπι που έχει και τεράστιο βαθμολογικό ενδιαφέρον αφού οι δύο ομάδες είναι ισόβαθμες και στο -2 από την Ευρώπη, ο λόγος θα περάσει στους ποδοσφαιριστές και στους δύο προπονητές. Ο Τζιαν Πιέρο Γκασπερίνι, χαμηλών τόνων γενικώς, δεν έχει κανένα πρόβλημα να... ανεβάσει στροφές στις δηλώσεις του μετά τα ντέρμπι ενώ για τον χαρακτήρα του Σίνισα Μιχαΐλοβιτς δεν χρειάζονται λόγια... Αν και τα δικά του, πριν το ντέρμπι του πρώτου γύρου, θα μείνουν στη μνήμη των τιφόζι με τις «μεγάλες ατάκες» σχετικά με το ντέρμπι της Γένοβας: «Να νικήσουμε για τους οπαδούς της Σαμπντόρια; Οι οπαδοί μας είναι ήδη νικητές γιατί επέλεξαν να υποστηρίζουν την Σαμπ»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου