Η αποφασισμένη ομάδα του Ντιέγκο Σιμεόνε γονάτισε τη Λεβερκούζεν στην κανονική διάρκεια (1-0) και ολοκληρώνοντας στα πέναλτι τη μεγάλη ανατροπή (3-2), πανηγύρισε την πρόκριση στα προημιτελικά του Champions League.
Με ήρωες τον Σουάρεθ, που ισοφάρισε το σκορ του πρώτου αγώνα, τον Όμπλακ (που ήρθε από τον πάγκο και απέκρουσε πέναλτι στη «ρουλέτα») και τον Φερνάντο Τόρες, που μπήκε αλλαγή και δε φοβήθηκε να πάρει την ευθύνη για το κρίσιμο τελευταίο πέναλτι, οι «ροχιμπλάνκος» δικαιούνται να ονειρεύονται την κατάκτηση αυτού που πέρυσι έχασαν για ένα λεπτό.
Στο 105’ της παράτασης μπήκε στο ματς ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, που δεν μπόρεσε ν’ αποτρέψει τον αποκλεισμό της ομάδας του, μετά τις άστοχες εκτελέσεις των Τσαλχάνογλου, Τοπράκ και Κίσλινγκ.
Το ματς
Όταν μπαίνεις σε γήπεδα σαν το «Βιθέντε Καλντερόν» για να υπερασπιστείς σκορ, συνήθως θα περάσεις δύσκολα. Όταν δώσεις προτεραιότητα στην άμυνα (και η Ατλέτικο θέλει σαν παλαβή γκολ) η κατηφόρα θα είναι αναπόφευκτη. Παρόλα αυτά, η Λεβερκούζεν κατάφερε να κρατήσει αρκετά… ίσιο το έδαφος. Να διαφυλάξει σχετικά άνετα τα νώτα της. Και ν’ απειλήσει πρώτη (με σουτ του Σον που σταμάτησε σαν αμυντικός ο Μάντζουκιτς).
Την ίδια ώρα το άγχος ήταν εμφανές στην Ατλέτικο. Η τύχη φάνηκε να μην τη βοηθάει (όταν ο Μογιά τραυματίστηκε κι αποχώρησε πρόωρα). Ό,τι της στέρησε όμως με τον βασικό της γκολκίπερ, της το ‘δωσε πίσω… και με τόκο. Γιατί το σουτ του Σουάρεθ (έπειτα από αναμπουμπούλα) δεν θα κατέληγε ποτέ στα δίχτυα αν δεν κόντραρε στον Τοπράκ. Και η ομάδα του Σιμεόνε δεν θα ‘φερνε από νωρίς στα ίσια την υπόθεση-πρόκριση.
Όσο καλό ήταν όμως αυτό το γκολ για τους «ροχιμπλάνκος», άλλο τόσο κακό ήταν για το… παιχνίδι. Διότι η Ατλέτικο έψαχνε πλέον με περισσότερη προσοχή στην άμυνα και λιγότερη φούρια το δεύτερο που θα της έδινε την πρόκριση. Η Λεβερκούζεν ούτως ή άλλως δεν είχε στο μυαλό της να ξεμυτίσει απ’ την περιοχή. Παρέμενε λοιπόν κλεισμένη σ’ αυτή. Και απλώς απέκρουε της (χωρίς φαντασία) απόπειρες των γηπεδούχων να συνδυαστούν.
Έτσι, ο μόνος τρόπος που απέμενε για ν’ απειλήσουν ήταν οι στημένες φάσεις. Μια τέτοια λοιπόν (στην οποία κανένας δεν βρήκε την μπάλα στο φάουλ του Κόκε πριν γλείψει το δοκάρι και φύγει βασανιστικά άουτ) ήταν και η καλύτερη στιγμή μέχρι τη λήξη της κανονικής διάρκειας. Αυτή που βρήκε τη Λεβερκούζεν ν’ αντέχει και την Ατλέτικο να συμβιβάζεται με την ιδέα ότι σε ένα έξτρα ημίωρο θα ‘βρισκε τον τρόπο για το γκολ της λύτρωσης.
Αμ δε… Όσο και να κρατούσε την μπάλα η ομάδα του Σιμεόνε κι όσο κι αν προσπαθούσε κι ο ίδιος ν’ αυξήσει την πίεση (έχοντας περάσει και τον Τόρες απ’ το 83’ στο ματς) το αμυντικό τείχος έμοιαζε απροσπέλαστο. Κι έγινε ακόμα πιο… απροσπέλαστο με τη συνδρομή του Παπαδόπουλου, που αντικατέστησε τον τραυματία Μπέντερ. Έτσι, πριν καλά-καλά οι «ροχιμπλάνκος» το καταλάβουν, οι «ασπιρίνες» είχαν καταπιεί την παράταση και τους είχαν οδηγήσει στα πέναλτι.
Πού να ήξεραν, όμως, ότι η ομάδα του Σιμεόνε δεν καταλαβαίνει από παραδόσεις. Ούτε από μύθους -σαν αυτούς που λένε ότι οι γερμανικές ομάδες δε χάνουν σχεδόν ποτέ στη «ρωσική ρουλέτα». Πρώτα λοιπόν, τους το έδειξε ο Όμπλακ (πιάνοντας κορόιδο τον Τσαλχάνογλου και μένοντας στο κέντρο της εστίας). Και μετά τις αστοχίες των Τοπράκ και Κόκε, το επιβεβαίωσε ο Τόρες. Χτυπώντας άψογα το τελευταίο πέναλτι και μεταφέροντας άγχος που έδιωξε στα… πουλιά (μαζί με την μπάλα) ο Κίσλινγκ.
Οι συνθέσεις των ομάδων
ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ (Ντιέγκο Σιμεόνε): Μογιά (23’ λ.τ. Όμπλακ), Γκάμεθ, Μιράντα, Χιμένεθ, Χουανφράν, Σουάρεθ, Κόκε, Αρντά, Κάνι (46’ Ραούλ Γκαρθία), Γκριεζμάν, Μάντζουκιτς (83’ Τόρες)
Στον πάγκο έμειναν οι: Ανσάλντι, Λούκας, Γκάμπι, Χιμένεθ
ΛΕΒΕΡΚΟΥΖΕΝ (Ρότζερ Σμιντ): Λένο, Ουέντελ, Σπάχιτς, Τοπράκ, Χίλμπερτ, Κάστρο, Μπέντερ (105’ Παπαδόπουλος), Σον (77’ Ρόλφες), Τσαλχάνογλου, Μπελαραμπί, Ντρμιτς (69’ Κίσλινγκ)
Στον πάγκο έμειναν οι: Κρέσιτς, Μπένις, Ράιναρτς, Μπραντ
ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Νίκολα Ριτσόλι (Ιταλία)
ΓΗΠΕΔΟ: «Βιθέντε Καλντερόν»
*Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου