Όπως εκεί οι εταιρίες δείχνουν στο κοινό το τι έχουν ετοιμάσει όλο το χρόνο, έτσι και το Αμερικανικό κολεγιακό μπάσκετ (NCAA) βάζει τα καλά του και δείχνει στο ευρύ κοινό ό,τι καλύτερο έχει ετοιμάσει.
Ξεκινάει στις 17/03 με κατατακτήριους αγώνες για 16 τρίτες ομάδες των περιφερειών και από την Πέμπτη 19/3, οι 32 καλύτερες ομάδες ξεκινούν ένα τουρνουά, που μαζί με την Ευρωλίγκα είναι τα κορυφαία στον κόσμο της πορτοκαλί θεάς.
Αυτός είναι ο δεύτερος και τρίτος γύρος ουσιαστικά, από τον οποίο θα προκύψουν οι δύο πρώτες ομάδες των οκτώ ημιπεριφερειών και θα φτιάξουν το «sweet sixteen».
Εκεί, σε κάθε έναν από τους τέσσερις μεγάλους περιφερειακούς ομίλους οι δύο καλύτερες ομάδες της κάθε περιφέρειας θα αναμετρηθούν και συνολικά θα προκύψουν τέσσερις ομάδες, που θα ταξιδέψουν αρχές Απριλίου στη μάνα του μπάσκετ, στην Ινδιανάπολη για το συγκλονιστικό final four, που θα γίνει 4-6 Απριλίου στο μεγαλοπρεπές Lucas Oil Stadium, 67.000 θέσεων!
Τι περιμένουμε να δούμε φέτος; Ότι κάθε χρόνο. Παίκτες και συστήματα. Γιατί αυτά παράγει όλη τη χρονιά το κολεγιακό μπάσκετ.
Τους παίκτες βέβαια κατ’ αρχάς τους παρακολουθεί το NBA και στη συνέχεια οι υπόλοιποι ενδιαφερόμενοι. Πιο πολύ, επειδή τους παρακολουθούν από τα γυμνάσια, κοιτάνε τη ατομική τους πρόοδο και βελτίωση. Στο σουτ, στο πίβοτ, στη πάσα, στην ατομική άμυνα ή στο διάβασμα το παιχνιδιού. Δευτερευόντως, θα δουν οι σκάουτερς (του nba) και την προσφορά τους στην ομάδα.
To March madness ανέκαθεν ήταν η προσδοκία της χρονιάς για τους προπονητές. Ευρωπαίους αλλά και του NBA. Ότι σύστημα υπάρχει και παίζεται στο παγκόσμιο μπάσκετ προέρχεται από τα Αμερικανικά Κολέγια και πανεπιστήμια. Είναι, βλέπετε, ό τρόπος που δουλεύουν αυτός που τα παράγει.
Εκεί ο κάθε προπονητής έχει τέσσερις βοηθούς. Οι βοηθοί τους συνήθως είναι απόφοιτοι της αντίστοιχης γυμναστικής ακαδημίας με ειδικότητα το μπάσκετ, όπου ως βοηθοί του προπονητή (που είναι και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο) κάνουν κοντά του, το μεταπτυχιακό τους. Ο καθένας από τους τέσσερις παίρνει μια «ειδικότητα». Ο ένας στο σκάουτινγκ, ο άλλος στην προσωπική βελτίωση των παικτών, ο τρίτος στα επιθετικά συστήματα και ο τέταρτος στα αμυντικά.
Δουλειά των δύο βοηθών είναι να γεννούν συστήματα. Να προσαρμόζουν τα υπάρχοντα , να τα βελτιώνουν ή να τα διαφοροποιούν ανάλογα με το ρόστερ της ομάδας τους. Δεν ασχολούνται με κάτι άλλο. Δεν έχει την απαίτηση ο προπονητής απ’ αυτούς να κάνουν κάτι περισσότερο ή λιγότερο από την συγκεκριμένη δουλειά τους. Ο ένας να ασχολείται με την επίθεση και τα συστήματα και plays της και ο άλλος με την άμυνα. Τις ζώνες, τα μαν του μαν, και ότι μπορείτε να φανταστείτε ότι υπάρχει στην άμυνα του μπάσκετ.
Άρα αν υπάρχει κάτι καινούργιο στο μπάσκετ, εκεί θα παρουσιαστεί. Γι αυτό και αν τύχει να δείτε αγώνα από την τηλεόραση παρέα με επαγγελματία προπονητή, παρατηρείστε ότι έχει κάπου ένα χαρτί και ένα στυλό για σημειώσεις.
Τα πάντα που γνωρίζουμε για το μπάσκετ, έχουν παραχθεί από κάποιο κολέγιο της Αμερικής. Ότι βλέπουμε σήμερα στην Ευρωλίγκα, στα πρωταθλήματα, έχει ξεκινήσει από το μυαλό ενός βοηθού, κάποιου προπονητή κάπου στην Ιντιάνα, στην Άϊοβα, στο Κεντάκυ και όπου αλλού στις ΗΠΑ σκεφτείτε.
Για τους λάτρεις του μπάσκετ λοιπόν…καλή Σαρακοστή
*Η κεντρική φωτό είναι από το UCLA το 1967 με τον Τζαμπάρ να ξεχωρίζει!
*Πηγή: superbasket.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου