Στην επιστολή που δημοσιεύεται στη «Liverpoolecho.co.uk» ο Τζέραρντ επιχειρεί μια κατάθεση ψυχής, μια προσωπική εξομολόγηση στην οποία ξεκάθαρα δεν προσπαθεί να ωραιοποιήσει τίποτε και αναφέρεται στις όμορφες, αλλά και στις άσχημες στιγμές που έζησε ως «ένας από αυτούς». Ένας οπαδός, δηλαδή, που είχε την τύχη να αγωνιστεί για λογαριασμό της ομάδας που λάτρευε από παιδί και μάλιστα να είναι επί σειρά ετών ο αρχηγός της.
Διαβάστε όσα έγραψε:
«Το αντίο δεν ήταν καθόλου εύκολο.
Η Λίβερπουλ υπήρξε ένα τεράστιο κομμάτι της ζωής μου από τότε που ήμουν 8 ετών και γνωρίζω το πόσο θα μου λείψει. Για μένα και την οικογένειά μου ήταν συναισθηματικά φορτισμένες οι στιγμές τόσο στην τελευταία μου παρουσία μέσα στο Άνφιλντ κόντρα στην Κρίσταλ Πάλας, όσο και στο τελευταίο παιχνίδι μου στην έδρα της Στόουκ.
Με συνεπήρε ο αποχαιρετισμός των οπαδών και θα ήθελα να μπορούσα να ευχαριστήσω κάθε έναν ξεχωριστά. Ήταν πάρα πολύ συγκινητικό και κάτι που διατηρήσω στην καρδιά μου για την υπόλοιπη ζωή μου.
Υπήρξε τεράστιο προνόμιο το να εκπροσωπώ αυτόν το σύλλογο για τόσο καιρό. Φυσικά το αποκορύφωμα της καριέρας μου είχε έρθει πριν από δέκα χρόνια στην Κωνσταντινούπολη. Εκείνη ήταν η καλύτερη νύχτα της ζωής μου. Τη στιγμή που σήκωνα το τρόπαιο του Champions League ήμουν ο ευτυχέστερος άνθρωπος στον πλανήτη.
Σήμανε πάρα πολλά για μένα το να φέρω αυτό τον τίτλο σε εσάς. Άλλωστε οι οπαδοί έπαιξαν μεγάλο ρόλο κι ενέπνευσαν την ομάδα να φτάσει στο ιστορικό «come back» κόντρα στη Μίλαν. Δεν πρόκειται να ξεχάσω πόσο μας βοήθησαν να σηκώσουμε τα κεφάλια μετά τον εφιάλτη του πρώτου ημιχρόνου.
Πολύ συχνά με ρωτούν για την πίεση που έπεφτε στους ώμους για επιτυχίες, όμως ποτέ δεν το αντιμετώπισα ως φορτίο. Ήταν μια τεράστια ευθύνη την οποία όμως πάντοτε αγαπούσα και αγκάλιασα. Ήταν τεράστια τιμή να είμαι για χρόνια αρχηγός. Πάντα έδινα τον καλύτερο εαυτό μου και προσπαθούσα να ηγούμαι με το παράδειγμα.
Υπήρξα ιδιαίτερα τυχερός και συνεργάστηκα με ορισμένους απίστευτους παίκτες και τεχνικούς που όλοι με βοήθησαν να εξελιχθώ και να βελτιωθώ.
Είμαι υπερήφανος για όσα ανταπόδωσα. Τις θυσίες, την αφοσίωση και την πίστη τόσων ετών. Περισσότερο από οτιδήποτε, αισθάνομαι εξαιρετικά τυχερός που έπαιξα μπροστά σε αυτούς τους οπαδούς για χρόνια.
Επιθυμώ να συνεχίζω να αγωνίζομαι κάθε βδομάδα τα τελευταία χρόνια της καριέρας μου και θα δοκιμάσω κάτι καινούριο με τους L.A Galaxy στο MLS.
Θα βρίσκομαι μακριά τα επόμενα δύο χρόνια, αλλά αυτό δεν θα είναι το τέλος της σχέσης μου με τη Λίβερπουλ.
Όταν ήμουν παιδί και κλωτσούσα μια μπάλα στο Ironside Road του Huyton, το μοναδικό πράγμα που ήθελα να κάνω ήταν να αγωνιστώ για λογαριασμό της Λίβερπουλ. Ονειρευόμουν να φορέσω έστω και μια φορά στη ζωή μου τη φανέλα της. Ποτέ δεν σκέφτηκα πως θα κατάφερνα να κοιτάξω πίσω και να δω 710 συμμετοχές σε ένα διάστημα 17 ετών. Είμαι πάρα πολύ υπερήφανος. Λάτρεψα κάθε στιγμή που αγωνίστηκα για τους καλύτερους οπαδούς του κόσμου.
Ήταν ένα υπέροχο ταξίδι.
Υπήρξαν κάποιες ένδοξες επιτυχίες, αλλά και ορισμένες συντριπτικές αποτυχίες, αλλά πάντα μου δίνατε στήριξη και δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ αυτό.
Οι επιτυχίες φυσικά ήταν ακόμη πιο γλυκειές αφού ήρθαν με την ομάδα της καρδιάς μου. Μοιραστήκαμε αυτές τις ξεχωριστές στιγμές μαζί.
Ελπίζω να μου δοθεί κάποτε η ευκαιρία να επιστρέψω και να υπηρετήσω ξανά μια μέρα το σύλλογο. Αισθάνομαι πως μπορώ να συνεισφέρω από κάποιο πόστο την ομάδα.
Ήμουν όλη μου τη ζωή οπαδός της και θα συνεχίζω να είμαι.
Όμως σήμερα το θέμα είναι απλά να πω ένα ευχαριστώ σε εσάς για την απίστευτη στήριξη που μου δείξατε τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Με βοηθήσατε να εκπληρώσω τα όνειρά μου ξανά και ξανά και μου δώσατε αναμνήσεις που δεν θα αντάλλαζα με τίποτα.
Ευχαριστώ».
*Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου