Πέρασε η Πεντηκοστή, στις εκκλησίες σταμάτησαν να ψέλνουν το «Χριστός ανέστη εκ νεκρών», αλλά ο Άρης παραβιάζει το θρησκευτικό πρωτόκολλο και αφήνει τη βελόνα κολλημένη στο «ζωήν χαρισάμενος»!
ADVERTISEMENT
Έτυχε βεβαίως αυτή η σύμπτωση, σε αντίθεση με τη νίκη του Άρη επί του Ολυμπιακού, η οποία θαρρώ πως δεν έτυχε, αλλά πέτυχε!
Εδώ οφείλω να διευκρινίσω ότι προσπερνώ επίτηδες το γεγονός από το πρίσμα της πλευράς του Ολυμπιακού (που ενδεχομένως είναι πιο... πιασάρικο, ενόψει των τελικών), τον στραγγαλισμό τον οποίο προκάλεσε ο Παναθηναϊκός στον ΠΑΟΚ, τη μετάλλαξη του Λουκά Μαυροκεφαλίδη σε ένα υβρίδιο Τιμ Ντάνκαν (sic) και αποφάσισα ενσυνειδήτως να ασχοληθώ με αυτό που θα μπορούσε κιόλας να αποκληθεί "έπος του Άρη"!
Συνήθως υπερβάλλω στις εκφράσεις μου, αλλά εν προκειμένω, όπως λέει και μια φίλη του Γιωργή (Μπουσβάρου) στη Θεσσαλονίκη, αυτή τη φορά υπερβάλλω προς τα κάτω! Το εξηγώ κιόλας αμέσως: αυτό που πέτυχε χθες το απόγευμα ο Άρης ξεπερνάει κατά πολύ την έννοια του κατορθώματος και του έπους και τείνει να ισοδυναμεί με θαύμα!
Βεβαίως είναι άστοχο και άδικο να δαιμονοποιούνται οι καταστάσεις στον αθλητισμό, άλλωστε (θα μπορούσε να αντιτείνει κάποιος) ο Άρης κοπάνησε τον Ολυμπιακό, επειδή τον βρήκε μπόσικο: χωρίς τον Σπανούλη και τον Πετγουέι, χαλαρό μετά την ογδοντάρα στο ΣΕΦ και την εικόνα διάλυσης που παρουσίαζε ο αντίπαλος του...
Εμ, κουμπάρε, αυτοί οι λόγοι είναι που αντί να εξασθενίζουν, δυναμώνουν ακόμη περισσότερο την αξία του επιτεύγματος του Άρη.
Το Σάββατο σε ένα σχετικό άρθρο εδώ στο www.gazzetta.gr χαρακτήρισα (με όλο τον σεβασμό και τη συμπάθεια που του τρέφω στον Αρη), την εικόνα του στους πρώτους δυο ημιτελικούς ως θλιβερή. Ήταν όντως τέτοια, απλώς όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, μια ομάδα που διασύρεται από τον αντίπαλο της, διαπομπεύεται από τον ίδιο τον κόσμο της και νιώθει σαν να ρίχνεται στα Τάρταρα, πάντοτε θα ψάχνει να βρει ερείσματα για να ανορθώσει το φρόνημα της και να παίξει για την τιμή των όπλων, τον πληγωμένο εγωισμό, την προσβεβλημένη τιμή, τη θιγείσα υπόληψη και την καταρρακωμένη υπερηφάνεια της!
Όλα ταύτα συνέβησαν χθες στο "Nick Gallis Hall",όπου βεβαίως η καρδιά, τα συναισθήματα και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης μέτρησαν πολύ περισσότερο από κάθε άλλη και δη από κάθε μπασκετική πτυχή της υπόθεσης...
Ας αναλογιστούμε λοιπόν ποιος είναι αυτός ο Άρης που έριξε στο καναβάτσο τον Ολυμπιακό, τον σέρνει σε τέταρτο ημιτελικό και αναγκάζει τον Σφαιρόπουλο να ανακαλέσει πίσω το ρεπό του Σπανούλη...
- Είναι ο Άρης που έφαγε 118 πόντους στο κεφάλι στους τελευταίους τρεις αγώνες του στην Αθήνα και δεν ήγειρε την παραμικρή αντίσταση στην ΑΕΚ και στον Ολυμπιακό...
- Είναι ο Άρης, που αγωνίζεται χωρίς έναν βασικό γκαρντ του (Αντεγκμπόγε), χωρίς έναν από τους καλύτερους ψηλούς του πρωταθλήματος (Νέιμικ), χωρίς τον ρολίστα των ολίγων λεπτών Καραθανάση και συν τοις άλλοις είδε να τραυματίζεται και να μην μπορεί να αγωνιστεί και ο Σίμτσακ...
- Είναι ο Άρης που κατεβαίνει στα ματς αυτής της ημιτελικής σειράς με δέκα παίκτες και με τον γιο του Βαγγέλη Πουλιανίτη να μεταμορφώνεται ξαφνικά σε βασικό και αναντικατάστατο...
- Είναι ο Άρης ο οποίος συν τοις άλλοις κουβαλάει τις βαριές ποινές του αθλητικού δικαστή και περιμένει με τρόμο τις προσαυξήσεις του Κοντονή...
- Είναι ο Άρης που επίσης τρέμει μήπως απογοητευτεί ο Λάσκαρης προτού καν ενσαρκώσει το μεγάλο όνειρο...
- Είναι ο Άρης που υποδέχτηκε τον φουριόζο φιναλίστ της Ευρωλίγκας, με όλα αυτά τα προβλήματα και μάλιστα κεκλεισμένων των θυρών...
- Είναι ο Άρης που μετρούσε 27 σερί ήττες (σε αγώνες πρωταθλήματος) από τον Ολυμπιακό, στον Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη και είχε να τον νικήσει πάλι από τον τρίτο ημιτελικό των πλέι οφς, στις 23 Μαίου του 2007 στο Αλεξάνδρειο (81-71)
- Είναι ο Άρης που προϊούσης της νυκτός έριξε στον Θερμαϊκό άλλα τρία ρεκόρ για τα οποία καμάρωνε ο Ολυμπιακός: τις 28 σερί νίκες του σε επτάμισι μήνες στο εφετινό πρωτάθλημα (μετά το σοκ από τη Νέα Κηφισιά), το black jack σε ημιτελικούς της Α1 (21-0 από την ήττα του από το Μαρούσι στον Αγιο Θωμά, στις 18 Μαίου του 2008) και το αήττητο σερί (26-0) του Γιάννη Σφαιρόπουλου, που προφανώς θα ήθελε να μείνει παραπάνω στην πόλη του και να δει τον πατέρα του και τους φίλους του, αλλά όχι να ' ναι όμηρος του Άρη!
- Είναι ο Άρης που απέναντι σε δυο από τους πιο αθλητικούς και φορμαρισμενους ψηλούς στην Ευρώπη (τον επί δυο συναπτές σεζόν κορυφαίο αμυντικό της Ευρωλίγκας, Ντάνστον και τον Χάντερ) είχε να αντιπαρατάξει δίκην Λούκι Λουκ, τον «τοις εν τοις μνήμασιν ζωήν χαρισάμενον»! Τον Κώστα Χαρίση, εννοώ, ο οποίος χάρισε την ομάδα του μια (επί πλέον, όπως λέγαμε και στα παλιά φλιπεράκια) ζωή: έναν φτωχό και μόνο καουμπόη, που μάλιστα πέρασε το πρώτο μέρος της εφετινής σεζόν μέσα στην κατάψυξη, δεν ετύγχανε της εμπιστοσύνης του Πρίφτη και ήταν διαρκώς προτεινόμενος να αποχωρήσει!
- Είναι ο Άρης που την ανάγκην (συν την λειψανδρία, συν την υπεροχή των αντιπάλων του στο ένας εναντίον ενός) φιλοτιμίαν ποιούμενος οχυρώθηκε σε άμυνα ζώνης και ανάγκασε τον Ολυμπιακό να βαράει ασυστόλως τρίποντα στον γάμο του Καραγκκόζη (6 στα 34 τρίποντα) και να κληθεί να πληρώσει πρόστιμο στον Μπουτάρη για φθορά ξένης περιουσίας! Ουπς, τώρα που το σκέπτομαι, να και ο ΜπουτΑΡΗΣ, τον Άρη έχει μέσα του!
- Είναι ο Άρης, που σε αντίθεση με τα προηγούμενα δυο ματς, δεν έπεσε στη μαύρη τρύπα της άμυνας με αλλαγές σε όλα τα σκριν που εφαρμόζει ο Ολυμπιακός, διάβασε τα mismatches και κτύπησε καίρια!
- Είναι ο Άρης, που έστειλε πίσω τις κόκκινες σκούπες και τουλάχιστον χθες είπε ό,τι λένε και οι ομάδες του ΝΒΑ σε τέτοιες περιπτώσεις. «Not in our house»!
- Είναι ο Άρης που ανάγκασε τον πάντοτε ήρεμο, γαλήνιο και ατσαλάκωτο Γιάννη Σφαιρόπουλο να τα... πάρει στο κρανίο, να στείλει τον Δημήτρη Αγραβάνη στα αποδυτήρια και να τον καλέσει να παρουσιασθεί μετά του κηδεμόνος του!
- Είναι ο Άρης που εκμεταλλεύθηκε σε υπέρτατο βαθμό το έλλειμμα συγκέντρωσης και την αμυντική ανεπάρκεια του Ολυμπιακού και προεξάρχοντος του καθ' όλα συναρπαστικού Αλέξανδρου Βεζένκοφ, αύξησε την επιθετική παραγωγικότητα του κατά 31 πόντους σε σχέση με τον πρώτο αγώνα και κατά 27 έναντι του δεύτερου!
- Είναι ο Άρης, που δεν βελτίωσε αισθητά μονάχα την απόδοση του, αλλά και την προθέρμανση του! Σοβαρολογώ, διότι αυτή ήταν μια παρατήρηση του Ηλία Ζούρου στη μετάδοση του πρώτου αγώνα στον OTE TV και το ίδιο σχόλιο έκανε (για τον Αρη και αντιστοίχως για τον Ολυμπιακό) χθες στο NOVA Sports ο Βαγγέλης Αλεξανδρής...
ΥΓ: Εν κατακλείδι και για να μην τα πολυλογώ, είναι ο Άρης, που απλώς είναι ο Άρης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου