Θέλει πολύ καλύτερα. Μπορεί πολύ καλύτερα;

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες επιμένει πως υπάρχει θέμα δομής του ρόστερ και όχι ποιότητας ενώ θυμίζει πως και πέρυσι οι φίλαθλοι ζητούσαν αλλαγές τέτοια εποχή αφού η ομάδα έχανε από την Κηφισιά και στο τέλος πανηγύρισαν Πρωτάθλημα και τελικό Ευρωλίγκας.

Ο Ολυμπιακός κι η Φενέρμπαχτσε έχουν ομάδες της πλάκας και δεν πρόκειται όχι στο Final 4 να πάνε, αλλά δύσκολα θα φτάσουν στα playoffs. Καλό θα ήταν οι διοικήσεις των δύο ομάδων να σκεφτούν ενδεχόμενη απόλυση των προπονητών τους και προφανέστατα να προχωρήσουν σε τουλάχιστον δύο αλλαγές στο ρόστερ.

ADVERTISEMENT

Ο χιουμοριστικός μου πρόλογος (για να προλάβω όσους αναφερθούν σε ειρωνεία) έχει να κάνει φυσικά με το γεγονός ότι καμία ήττα στην πρώτη φάση της Ευρωλίγκας δε στοιχίζει.

Η Φενέρμπαχτσε με 35.000.000 προϋπολογισμό, διασύρθηκε από την Στρασμπούργ, αλλά αυτό δε σημαίνει απολύτως τίποτα. Όπως δε σημαίνει και για τον Ολυμπιακό, αλλά υπάρχει σαφέστατη ομοιότητα των περιπτώσεων από την πρώτη κιόλας αγωνιστική όπου αμφότερες αγχώθηκαν να νικήσουν εντός έδρας Τσεντεβίτα και Μπάγερν

ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ

Πάμε όμως στον Ολυμπιακό που πραγματικά μας ενδιαφέρει. Σαφέστατα η ομάδα δείχνει να έχει πολλά... θέματα και προβληματίζει με την απόδοσή της. Τρεις ήττες σε πέντε επίσημα παιχνίδια είναι πολύ άσχημο ξεκίνημα και ως προς την ουσία, αλλά κυρίως και ως προς την ψυχολογία.

Στον Πειραιά πλέον καθημερινά θα ζουν υπό άγχος και αμφισβήτηση.

Θα νικούν τους Αρκαδικούς και τις Τσεντεβίτες και θα διαβάζουν «με αυτούς το παίζουν μάγκες και νομίζουν πως κάτι κάνουν».

Δε δέχομαι ως δικαιολογία ότι υπήρχαν παίκτες που ήταν στο Eurobasket ή ότι ακόμη δεν έχουν «βρεθεί» μεταξύ τους. Όχι γιατί δεν είναι αλήθεια. Αλήθεια είναι, αλλά όλες οι ομάδες είχαν παίκτες στο Eurobasket και σε όλες οι διεθνείς μπήκαν αργά.

Δεν καταλαβαίνω γιατί στον Ολυμπιακό να αποτελεί μόνο δικαιολογία...

Επαναλαμβάνω κάτι που τόνισα και στο περασμένο blog. Το σημαντικότερο πρόβλημα της ομάδας είναι η δομή του ρόστερ και όχι η ποιότητά του. Όσοι βρίσκονται στο ρόστερ είναι πολύ καλοί παίκτες, αλλά το θέμα είναι πως «παίζει» να μην ταιριάζουν μεταξύ τους.

Βλέπω συμπαίκτες να... κουτουλάνε, να κόβει ο ένας εκεί που κόβει κι ο άλλος.

Βλέπω η μπάλα να «ζαλίζεται» από το... ντάμπα ντούμπα (ντρίμπλα στην αργκό).

Βλέπω τους ψηλούς να τελειώνουν φάσεις κάτω από το καλάθι σα να έχουν βάλει στοίχημα ποιος θα σπάσει το γυαλί από τη δύναμη που θα πετάξει τη μπάλα.

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΠΩΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΙΟΡΘΩΝΟΝΤΑΙ

Χρόνος χρειάζεται και κυρίως ο εγωισμός να μπει κάτω από ένα χαλάκι.

Η μαγκιά είναι να παραδεχθείς ένα λάθος που έχει γίνει και να κοιτάξεις να το διορθώσεις. Με τη δουλειά, με τη συζήτηση, με την αναθεώρηση ρόλων, με προσθήκη, με αφαίρεση με ό,τι νομίζει ο προπονητής. Αν πουν στον Ολυμπιακό «όλα καλά είναι, προχωράμε» τότε δύσκολα θα καταφέρει κάτι η ομάδα φέτος.

Είμαι σίγουρος όμως πως δε θα το πει κανείς.

ΣΤΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Ο Ολυμπιακός υποτίθεται πως βασίζει τα πάντα φέτος στην άμυνά του και δέχθηκε 48 πόντους στο ημίχρονο και 69 στο 30' από την Λαμποράλ του Χάνγκα, του Κοζέρ, του Κανγκούρ και του Τιγί.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος πιο εκνευρισμένος από ποτέ προσπαθούσε να αλλάξει την αμυντική διάθεση των παικτών του, αλλά μάταια.

Ευτυχώς που υπήρχε ο Λοτζέσκι για να μην ανοίξει η διαφορά περισσότερο από τους 13 πόντους που έφτασε. Στην τελευταία περίοδο έπαιξαν επιτέλους άμυνα, πήραν δύο σφυρίγματα και ξαναμπήκαν στη διεκδίκηση της νίκης.

Στην παράταση τη διαφορά την έκανε ο τρόπος που ήρθαν οι πόντοι για κάθε ομάδα. Η Λαμποράλ βρήκε καθαρά σουτ και ευστόχησε, ο Ολυμπιακός αγκομαχούσε να σκοράρει.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Θα επιμείνω πως ακόμη είναι Οκτώβρης και δεν πρέπει να κριθεί κανείς τίποτα από τώρα. Να θυμίσω πως και πέρυσι τέτοια εποχή ο Ολυμπιακός έπαιζε άθλια κι έχανε (Παναθηναϊκός, Κηφισιά) και κατέληξε Πρωταθλητής και φιναλίστ στην Ευρωλίγκα.

Έκραζε ο κοσμάκης όπως και τώρα. Αλλαγές παικτών ζητούσε όπως και τώρα. Τελικό Ευρωλίγκας η ομάδα και 3-0 τους ελληνικούς τελικούς στο τέλος.

Συνεπώς να έχουμε λίγη υπομονή.

Καλό όμως είναι και οι πρωταγωνιστές να μας δείξουν κάτι. Ειδικά οι καινούριο ξένοι. Ο Γιανγκ να μας δείξει πως μπορεί να κάνει κάτι όταν του χαλάσουν το pick 'n' roll. Ο Χάκετ να μη φοβάται να πάρει ενέργεια και να μη σταματά μέσα στη ρακέτα χωρίς να κοιτά το καλάθι και βγάζοντας τη μπάλα έξω. Ο Στρόμπερι επιτέλους να βρει 1-2 μακρινά σουτ. Ακόμη να σκοράρει πίσω από τα 5 μέτρα. Ο Μιλουτίνοφ πως μπορεί να σκοράρει σε... κενό τέρμα.

Ας ξεκινήσουν να δείχνουν κάτι. Οτιδήποτε.

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΟΥΣΗΣ

Μπράβο του. Χρησιμοποίησε άριστα το επιπλέον κίνητρο που είχε αντιμετωπίζοντας μία πρώην ομάδα του και κατάφερε να κρατήσει καθαρό το μυαλό του. Δεν πήρε καμία ρεβάνς γιατί πολύ απλά δε σκεφτόταν κάτι τέτοιο. Η ομάδα του ήθελε απλά να νικήσει και τίποτα περισσότερο. Σπουδαία εμφάνιση σε άμυνα κι επίθεση και δικαιωματικά ο Οκτώβρης του ανήκει (με όσα κάνει και στην ισπανική Λίγκα)

ΥΓ: Ο Σπανούλης όταν πρέπει, να είστε σίγουροι ότι θα είναι καλά σωματικά. Με το νέο έτος, μην το ξαναλέμε. Το θέμα είναι να είναι καλά και πνευματικά, κάτι που δεν ίσχυσε στην Βιτόρια.

Δε με νοιάζει η τραβηγμένη επιλογή του στο τέλος (και να έμπαινε δε θα άλλαζα πολλές λέξεις στο blog), κάτι δείχνει όμως που βιάστηκε και έδωσε χρόνο στον αντίπαλο να σουτάρει έστω και από το κέντρο.

ΥΓ 2: Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο Ολυμπιακός είναι ένα ακόμη «τριάρι». Ο Λοτζέσκι δεν μπορεί να παίξει περισσότερο από 2-3 λεπτά ως γκαρντ. Ο Παπαπέτρου δεν μπορεί να παίξει περισσότερα από 2-3 λεπτά ως «τεσσάρι».

*Πηγή: gazzetta.gr*