Στο γαϊτανάκι των μεταγραφών σπουδαίων NBAers που
έρχονται να παίξουν στην Ευρώπη, να γνωρίσουν διαφορετικές κουλτούρες
και να βγάλουν ένα πολύ καλό μεροκάματο πουλώντας το πρόσωπό τους και το
ταλέντο τους, δεν είναι τυχαίο ότι δεν έχουν εμπλακεί οι καλύτερες
ομάδες της Ευρώπης. Γράφει ο Θανάσης Ασπρούλιας.
Ο Παναθηναϊκός και η Μπαρτσελόνα αρνήθηκαν να υπογράψουν σε κάποιον
....αμερικάνο τουρίστα ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο 30-40-50 ημερών... Η
Ρεάλ παρεξέκλινε ελαφρώς της πορείας, επαναφέροντας τον Ρούντι, αλλά στη
συμφωνία που έγινε αναφέρεται ρητά, πως ακόμα κι αν λήξει φέτος το λοκ
άουτ κι επιστρέψει στο ΝΒΑ (ως οφείλει), από το επόμενο καλοκαίρι, όταν
θα είναι ελεύθερος πια, θα γυρίσει στη Μαδρίτη.
Η ΤΣΣΚΑ απέκτησε τον Κρστιτς με τριετές συμβόλαιο και πάει λέγοντας... Ποιοι έμειναν; Οι Τούρκοι με τον Ντερόν Ουίλιαμς, που κάνουν (κι ανέκαθεν έκαναν) τα πάντα για τη βιτρίνα χωρίς να έχουν υψηλά αθλητικά στάνταρ, η Ζαλγκίρις του τρελο-Ρομανόφ με τον Κέιμαν και τώρα εμφανίζεται η Βίρτους που ισχυρίζεται ότι έκλεισε συμφωνία με τον Κόμπι, αν και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο “γάμος” πάει προς διαζύγιο, πριν καν οι δύο πλευρές οδηγηθούν στην εκκλησία.
Τελικά, ναι, είναι διαφορετικό να είσαι Παναθηναϊκός... Οπαδός, παίκτης, παράγοντας, προπονητής. Διότι, γνωρίζεις, πως ακόμα και σε ένα φαιδρό ελληνικό μπασκετικό περιβάλλον, στη συγκεκριμένη ομάδα, υπάρχουν ασφαλέστατα αθλητικά κριτήρια, οργάνωση, ένας άνθρωπος που σκέφτεται πάνω απ'όλα την ομάδα και μία διοίκηση που στο παρελθόν έχει κάνει μεν τρέλες, όχι όμως τέτοιες που να βάζουν σε τόσο μεγάλο κίνδυνο τη βιωσιμότητα και το κίνητρο της ίδιας της ομάδας.
Ο Κόμπε λοιπόν, πάει στη Βίρτους. Ετσι λέει (και πανηγυρίζει) ο πρόεδρός της, ο Σαμπατίνι, ένας άνθρωπος που δεν χαίρει ιδιαίτερου κύρους και πολύ περισσότερο αξιοπιστίας. Οχι, δεν ήταν σώτο η είδηση περί συμφωνίας της Βίρτους με τον σούπερ σταρ των Λέικερς. Απλά, άπαντες γνωρίζουν στην Ιταλία, ότι ο Σαμπατίνι ενδιαφέρεται για τη λεζάντα και όχι για την ομάδα αυτή καθαυτή.
Υπήρξε ένας παίκτης που αγωνίζεται στη Lega και είπε τα πράγματα με το όνομά τους, όταν έσκασε το θέμα Μπράιαντ... “Δηλαδή η απόκτηση του Κόμπε για 40 ημέρες θα κάνει το πρωτάθλημα καλύτερο;” αναρρωτήθηκε και τελικά πόσο δίκιο έχει; Απλά αυτά συμβαίνουν όταν οι πρόεδροι ενδιαφέρονται περισσότερο για την προσωπική προβολή τους και όχι για την επιτυχία της ομάδας.
Η Βίρτους για να αποκτήσει τον Κόμπε θα χρειαστεί να ξεπουληθεί... Δίνοντας 3.3 εκ για 40 μέρες, τη στιγμή που το συνολικό μπάτζετ που είχε τα προηγούμενα χρόνια δεν ξεπερνούσε συνολικά ετησίως τα 5-6 εκατομμύρια. Αντε ίσως και κάτι περισσότερο... Είναι λογικό;
Οι ομάδες, ανά την υφήλιο, όταν είναι σοβαρές, δεν μπορεί να γίνονται ρεντίκολα στο βωμό του μάρκετινγκ... Πράγματι, ο Κόμπε, θα δώσει ώθηση, αλλά για πόση και ποια ώθηση μιλάμε; Βλέπετε εσείς καμία ώθηση πανευρωπαϊκώς λόγω της έλευσης του Ντερόν Ουίλιαμς; Οταν ο Ολυμπιακός απέκτησε τον Τσίλντρες, επί 2-3 μήνες όλα τα αμερικάνικα δίκτυα ασχολήθηκαν με τους Πειραιώτες, το ευρωπαίκό μπάσκετ, το ελληνικό... Ακόμα και ο Λεμπρόν Τζέιμς, όσο και ο Κόμπε έμαθαν τον Ολυμπιακό κι έκαναν πλάκα, σε διαδοχικές ερωτήσεις με θέμα τις δικές τους πιθανότητες να έρθουν κάποια στιγμή στην Ευρώπη... Ε και; Είδατε να αλλάζει κάτι προς το καλύτερο.
Το ιταλικό μπάσκετ βαδίζει από το κακό στο χειρότερο, χάνοντας το ενδιαφέρον ολοένα και περισσότερο. Η τηλεόραση του γυρίζει εδώ και πολλά χρόνιο την πλάτη... Οι ομάδες, πλήν Σιένα, ακροβατούν, το πρωτάθλημα είναι θεαματικό, αλλά μόνο για εσωτερικη κατανάλωση, αφού κάθε φορά που οι Ιταλοί βγαίνουν από τα σύνορά τους κατατροπώνονται.
Λέει ο Σαμπατίνι ότι θα βγάλει τα έξοδα από συμφωνίες χορηγίας. Μάλιστα... Απλά εμείς να θυμίσουμε ότι στην ίδια μοίρα που βρίσκεται κοινωνικά η Ελλάδα, βρίσκεται και η Ιταλία, αυτός ο κολοσσός των εξαγωγών, της παραγωγής και της βαριάς βιομηχανίας. Πριν από λίγες ώρες η ιταλική κυβέρνηση, δανείστηκε από τις αγορές με επιτόκιο 5.6%, ενώ η Ελλάδα, όταν απευθύνθηκε στο ΔΝΤ, το έκανε με επιτόκιο 6.1%... Πολύ μικρή διαφορά, για δύο τόσο διαφορετικές (σε μέγεθος και παραγωγή) χώρες... Παρόλα αυτά ο Σαμπατίνι επιμένει ότι θα βρει τα λεφτά. Ισως αυτός να ξέρει κάτι περισσότερο.
Το μόνο σίγουρο είναι (και βάζω στοίχημα για αυτό) ότι η πιθανή απόκτηση του Κόμπε έστω και 40 ημέρες θα βάλει την Βίρτους στη δεύτερη μεγαλύτερη περιπέτεια της ιστορίας της, μετά τον υποβιβασμό της στα μέσα της πρώτης δεκαετίας του νέου αιώνα.
Και προβλέπω επίσης ότι μετά τη φυγή του Μπράιαντ ο Σαμπατίνι θα έχει σοβαρό θέμα να πληρώσει τα συμβόλαιο των παικτών που θα μείνουν. Αυτών που θα γίνουν ρολίστες για ένα 40 μέρες και κατόπιν, ο προπονητής θα τους ζητήσει να ξαναγίνουν πρωταγωνιστές.
Συγγνώμη, αλλά ούτε το μάρκετινγκ (για το οποίο δεν έχω ιδιαίτερη γνώση), ούτε όμως οι ομάδες (αυτές που σέβονται τον εαυτό τους) λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο. Κάθε τέτοια κίνηση είναι προσβολή απέναντι στην ιστορία του συλλόγου, που δέχεται να γίνει “μαιμού” στα χέρια του οποιουδήποτε σούπερ σταρ. Ο Κόμπε είναι τρομερό παλικάρι. Απίστευτος τύπος. Τον γνώρισα, του μίλησα κι ενθουσιάστηκα. Ανήκει αλλού όμως... Οχι στην Ευρώπη. Κι αν θέλει κάποια στιγμή να έρθει, να το κάνει ψυχή τε και σώματι. Οχι για να εισπράξει πολλά χρήματα για κάποιους λιγοστούς αγώνες.
Εν κατακλείδι, έτσι το μπάσκετ δεν γνωρίζει άνθηση. Αυτή είναι η γνώμη μου... Και πριν ο Σαμπατίνι και ο κάθε Σαμπατίνι ασχοληθεί με τον Κόμπε, καλό θα ήταν να επιχειρούσε να λύσει άλλα πιο σοβαρή κι εγγενή προβλήματα του ιταλικού μπάσκετ και της ομάδας του.
Για αυτό και λέω... Είναι διαφορετικό να είσαι Παναθηναϊκός. Σε κάθε πόστο.. Διότι έχει μάθει να σέβεσαι, την ιστορία, τη φανέλα, τους παίκτες και τον εαυτό σου.
Πηγή: leoforos.gr
Η ΤΣΣΚΑ απέκτησε τον Κρστιτς με τριετές συμβόλαιο και πάει λέγοντας... Ποιοι έμειναν; Οι Τούρκοι με τον Ντερόν Ουίλιαμς, που κάνουν (κι ανέκαθεν έκαναν) τα πάντα για τη βιτρίνα χωρίς να έχουν υψηλά αθλητικά στάνταρ, η Ζαλγκίρις του τρελο-Ρομανόφ με τον Κέιμαν και τώρα εμφανίζεται η Βίρτους που ισχυρίζεται ότι έκλεισε συμφωνία με τον Κόμπι, αν και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο “γάμος” πάει προς διαζύγιο, πριν καν οι δύο πλευρές οδηγηθούν στην εκκλησία.
Τελικά, ναι, είναι διαφορετικό να είσαι Παναθηναϊκός... Οπαδός, παίκτης, παράγοντας, προπονητής. Διότι, γνωρίζεις, πως ακόμα και σε ένα φαιδρό ελληνικό μπασκετικό περιβάλλον, στη συγκεκριμένη ομάδα, υπάρχουν ασφαλέστατα αθλητικά κριτήρια, οργάνωση, ένας άνθρωπος που σκέφτεται πάνω απ'όλα την ομάδα και μία διοίκηση που στο παρελθόν έχει κάνει μεν τρέλες, όχι όμως τέτοιες που να βάζουν σε τόσο μεγάλο κίνδυνο τη βιωσιμότητα και το κίνητρο της ίδιας της ομάδας.
Ο Κόμπε λοιπόν, πάει στη Βίρτους. Ετσι λέει (και πανηγυρίζει) ο πρόεδρός της, ο Σαμπατίνι, ένας άνθρωπος που δεν χαίρει ιδιαίτερου κύρους και πολύ περισσότερο αξιοπιστίας. Οχι, δεν ήταν σώτο η είδηση περί συμφωνίας της Βίρτους με τον σούπερ σταρ των Λέικερς. Απλά, άπαντες γνωρίζουν στην Ιταλία, ότι ο Σαμπατίνι ενδιαφέρεται για τη λεζάντα και όχι για την ομάδα αυτή καθαυτή.
Υπήρξε ένας παίκτης που αγωνίζεται στη Lega και είπε τα πράγματα με το όνομά τους, όταν έσκασε το θέμα Μπράιαντ... “Δηλαδή η απόκτηση του Κόμπε για 40 ημέρες θα κάνει το πρωτάθλημα καλύτερο;” αναρρωτήθηκε και τελικά πόσο δίκιο έχει; Απλά αυτά συμβαίνουν όταν οι πρόεδροι ενδιαφέρονται περισσότερο για την προσωπική προβολή τους και όχι για την επιτυχία της ομάδας.
Η Βίρτους για να αποκτήσει τον Κόμπε θα χρειαστεί να ξεπουληθεί... Δίνοντας 3.3 εκ για 40 μέρες, τη στιγμή που το συνολικό μπάτζετ που είχε τα προηγούμενα χρόνια δεν ξεπερνούσε συνολικά ετησίως τα 5-6 εκατομμύρια. Αντε ίσως και κάτι περισσότερο... Είναι λογικό;
Οι ομάδες, ανά την υφήλιο, όταν είναι σοβαρές, δεν μπορεί να γίνονται ρεντίκολα στο βωμό του μάρκετινγκ... Πράγματι, ο Κόμπε, θα δώσει ώθηση, αλλά για πόση και ποια ώθηση μιλάμε; Βλέπετε εσείς καμία ώθηση πανευρωπαϊκώς λόγω της έλευσης του Ντερόν Ουίλιαμς; Οταν ο Ολυμπιακός απέκτησε τον Τσίλντρες, επί 2-3 μήνες όλα τα αμερικάνικα δίκτυα ασχολήθηκαν με τους Πειραιώτες, το ευρωπαίκό μπάσκετ, το ελληνικό... Ακόμα και ο Λεμπρόν Τζέιμς, όσο και ο Κόμπε έμαθαν τον Ολυμπιακό κι έκαναν πλάκα, σε διαδοχικές ερωτήσεις με θέμα τις δικές τους πιθανότητες να έρθουν κάποια στιγμή στην Ευρώπη... Ε και; Είδατε να αλλάζει κάτι προς το καλύτερο.
Το ιταλικό μπάσκετ βαδίζει από το κακό στο χειρότερο, χάνοντας το ενδιαφέρον ολοένα και περισσότερο. Η τηλεόραση του γυρίζει εδώ και πολλά χρόνιο την πλάτη... Οι ομάδες, πλήν Σιένα, ακροβατούν, το πρωτάθλημα είναι θεαματικό, αλλά μόνο για εσωτερικη κατανάλωση, αφού κάθε φορά που οι Ιταλοί βγαίνουν από τα σύνορά τους κατατροπώνονται.
Λέει ο Σαμπατίνι ότι θα βγάλει τα έξοδα από συμφωνίες χορηγίας. Μάλιστα... Απλά εμείς να θυμίσουμε ότι στην ίδια μοίρα που βρίσκεται κοινωνικά η Ελλάδα, βρίσκεται και η Ιταλία, αυτός ο κολοσσός των εξαγωγών, της παραγωγής και της βαριάς βιομηχανίας. Πριν από λίγες ώρες η ιταλική κυβέρνηση, δανείστηκε από τις αγορές με επιτόκιο 5.6%, ενώ η Ελλάδα, όταν απευθύνθηκε στο ΔΝΤ, το έκανε με επιτόκιο 6.1%... Πολύ μικρή διαφορά, για δύο τόσο διαφορετικές (σε μέγεθος και παραγωγή) χώρες... Παρόλα αυτά ο Σαμπατίνι επιμένει ότι θα βρει τα λεφτά. Ισως αυτός να ξέρει κάτι περισσότερο.
Το μόνο σίγουρο είναι (και βάζω στοίχημα για αυτό) ότι η πιθανή απόκτηση του Κόμπε έστω και 40 ημέρες θα βάλει την Βίρτους στη δεύτερη μεγαλύτερη περιπέτεια της ιστορίας της, μετά τον υποβιβασμό της στα μέσα της πρώτης δεκαετίας του νέου αιώνα.
Και προβλέπω επίσης ότι μετά τη φυγή του Μπράιαντ ο Σαμπατίνι θα έχει σοβαρό θέμα να πληρώσει τα συμβόλαιο των παικτών που θα μείνουν. Αυτών που θα γίνουν ρολίστες για ένα 40 μέρες και κατόπιν, ο προπονητής θα τους ζητήσει να ξαναγίνουν πρωταγωνιστές.
Συγγνώμη, αλλά ούτε το μάρκετινγκ (για το οποίο δεν έχω ιδιαίτερη γνώση), ούτε όμως οι ομάδες (αυτές που σέβονται τον εαυτό τους) λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο. Κάθε τέτοια κίνηση είναι προσβολή απέναντι στην ιστορία του συλλόγου, που δέχεται να γίνει “μαιμού” στα χέρια του οποιουδήποτε σούπερ σταρ. Ο Κόμπε είναι τρομερό παλικάρι. Απίστευτος τύπος. Τον γνώρισα, του μίλησα κι ενθουσιάστηκα. Ανήκει αλλού όμως... Οχι στην Ευρώπη. Κι αν θέλει κάποια στιγμή να έρθει, να το κάνει ψυχή τε και σώματι. Οχι για να εισπράξει πολλά χρήματα για κάποιους λιγοστούς αγώνες.
Εν κατακλείδι, έτσι το μπάσκετ δεν γνωρίζει άνθηση. Αυτή είναι η γνώμη μου... Και πριν ο Σαμπατίνι και ο κάθε Σαμπατίνι ασχοληθεί με τον Κόμπε, καλό θα ήταν να επιχειρούσε να λύσει άλλα πιο σοβαρή κι εγγενή προβλήματα του ιταλικού μπάσκετ και της ομάδας του.
Για αυτό και λέω... Είναι διαφορετικό να είσαι Παναθηναϊκός. Σε κάθε πόστο.. Διότι έχει μάθει να σέβεσαι, την ιστορία, τη φανέλα, τους παίκτες και τον εαυτό σου.
Πηγή: leoforos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου