H άγνωστη ιστορία του 18χρονου Γιάννη Γιαννιώτα και οι καθημερινές θυσίες μέχρι να έρθει στο Γεντί Κουλέ ή ώρα της δικαίωσης.
«Ο δρόμος είχε την δική του ιστορία…» Και μπορεί να μην γράφτηκε στον
τοίχο με μπογιά, όπως έχουμε σιγοτραγουδήσει οι περισσότεροι στα
μαθητικά μας χρόνια, αλλά γράφτηκε με κίτρινα γράμματα το βράδυ της
Κυριακής στον αγωνιστικό χώρο του «Γεντί Κουλέ».
Μια ιστορία, ένα ταξίδι, ένα όνειρο… Μια ιστορία που άρχισε να ξετυλίγεται πριν από 18 χρόνια, ένα ταξίδι που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2006, ένα όνειρο προς την καθιέρωση και την καταξίωση.
Η πρώτη πράξη αυτής της ιστορίας γράφτηκε στο Νεοχώρι, στην ορεινή Χαλκιδική, λίγα χιλιόμετρα από την Αρναία. Εκεί που έκανε τα πρώτα του βήματα ο Γιάννης Γιαννιώτας. Ο «Μικρός Ήρωας» του ΑΡΗ. Ο «Ήρωας» της Κρήτης. Ο άνθρωπος που «σφράγισε» την μοίρα ενός αγώνα και με το γκολ που πέτυχε έγραψε την ιστορία της εκτός έδρας αναμέτρησης κόντρα στον Ο.Φ.Η. Της πρώτης νίκης των Κιτρίνων στο φετινό πρωτάθλημα.
Στις 29 Απριλίου 1993 είδε για πρώτη φορά το φως της ζωής. Ο πατέρας του, Χρήστος, από πολύ μικρό τον πήρε από το χέρι και τον πήγε στο γήπεδο του χωριού. Εκεί που και ο ίδιος έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα. Στα 13 του χρόνια υπέγραψε το πρώτο του δελτίο στην ομάδα του χωρίου του. Τον Μ. Αλέξανδρο Νεοχωρίου.
Το καλοκαίρι του 2006 ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι και το όνειρο προς την καθιέρωση και την καταξίωση. Αφετηρία: Νεοχώρι Χαλκιδικής. Τερματισμός: «Κλεάνθης Βικελίδης». Απόσταση: 170 χιλιόμετρα. Πρώτος σταθμός: Ακαδημίες του ΑΡΗ. Τμήμα: Παιδικό 2.
Μια-δυο προπονήσεις ήταν αρκετές για τον τότε προπονητή των Ακαδημιών του Συλλόγου Παντελή Κοντούτσικο. «Κύριε Χρήστο, ξαναφέρτον. Είναι ταλέντο. Αξίζει τον κόπο. Ο πιτσιρικάς έχει πολλές δυνατότητες και αν δουλέψει μπορεί να πάει ψηλά…» Και για τον μπαμπά του Γιάννη Γιαννιώτα δεν υπήρχε δεύτερη σκέψη. Από τότε το κοντέρ άρχισε να γράφει χιλιόμετρα. Έξι φορές την εβδομάδα, για πέντε χρόνια, με χιόνια και βροχές, το ίδιο δρομολόγιο. Στρατώνι-Θεσσαλονίκη. Ο κύριος Χρήστος μόλις τελείωνε την βάρδια του στα Μεταλλεία Χαλκιδικής, έπαιρνε το αυτοκίνητο πήγαινε στο Νεοχώρι για να πάρει τον μικρό Γιάννη από το σχολείο, όπου μαζί ξεκινούσαν για να πάνε στην προπόνηση και το βράδυ επέστρεφαν στο σπίτι. Και την επόμενη μέρα το ίδιο πράγμα. Και την επόμενη και την επόμενη…
Το ταλέντο του τον έκανε να ξεχωρίσει γρήγορα από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του κι έτσι άρχισε να ανεβαίνει τα τμήματα σαν ασανσέρ. Από το Παιδικό 2 στο Παιδικό 1 και από εκεί κατευθείαν στην –τότε- ομάδα Κ 18 του ΑΡΗ. Επόμενος και προτελευταίος σταθμός η Κ 20. Και μαζί ήρθαν οι πρώτες αποστολές. Το δωμάτιο το μοιράζονταν συνήθως με τον Σωκράτη Διούδη, με τον οποίο –άλλωστε- έχουν κοινή πορεία, υπογράφοντας αμφότεροι το περασμένο καλοκαίρι επαγγελματικό συμβόλαιο. Ενίοτε είχε συγκάτοικο στο δωμάτιο του ξενοδοχείου τόσο τον Γιώργο Κατίδη όσο και τον Αλέξανδρο Γιώρη. Όλοι τους βασικά στελέχη της περσινής ομάδας Κ 20, που έγραψε ιστορία με την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Στις 29 Απριλίου 1993 έκλαψε για πρώτη φορά, βλέποντας το φως της ζωής . Στις 20 Νοεμβρίου 2011 πέτυχε το πρώτο του γκολ και πανηγύρισε έξαλλα βλέποντας την μπάλα στα δίχτυα…
Το βιβλίο του Γιάννη Γιαννιώτα έχει πολλές σελίδες ακόμη…
Πηγή: allaboutaris.com
Μια ιστορία, ένα ταξίδι, ένα όνειρο… Μια ιστορία που άρχισε να ξετυλίγεται πριν από 18 χρόνια, ένα ταξίδι που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2006, ένα όνειρο προς την καθιέρωση και την καταξίωση.
Η πρώτη πράξη αυτής της ιστορίας γράφτηκε στο Νεοχώρι, στην ορεινή Χαλκιδική, λίγα χιλιόμετρα από την Αρναία. Εκεί που έκανε τα πρώτα του βήματα ο Γιάννης Γιαννιώτας. Ο «Μικρός Ήρωας» του ΑΡΗ. Ο «Ήρωας» της Κρήτης. Ο άνθρωπος που «σφράγισε» την μοίρα ενός αγώνα και με το γκολ που πέτυχε έγραψε την ιστορία της εκτός έδρας αναμέτρησης κόντρα στον Ο.Φ.Η. Της πρώτης νίκης των Κιτρίνων στο φετινό πρωτάθλημα.
Στις 29 Απριλίου 1993 είδε για πρώτη φορά το φως της ζωής. Ο πατέρας του, Χρήστος, από πολύ μικρό τον πήρε από το χέρι και τον πήγε στο γήπεδο του χωριού. Εκεί που και ο ίδιος έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα. Στα 13 του χρόνια υπέγραψε το πρώτο του δελτίο στην ομάδα του χωρίου του. Τον Μ. Αλέξανδρο Νεοχωρίου.
Το καλοκαίρι του 2006 ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι και το όνειρο προς την καθιέρωση και την καταξίωση. Αφετηρία: Νεοχώρι Χαλκιδικής. Τερματισμός: «Κλεάνθης Βικελίδης». Απόσταση: 170 χιλιόμετρα. Πρώτος σταθμός: Ακαδημίες του ΑΡΗ. Τμήμα: Παιδικό 2.
Μια-δυο προπονήσεις ήταν αρκετές για τον τότε προπονητή των Ακαδημιών του Συλλόγου Παντελή Κοντούτσικο. «Κύριε Χρήστο, ξαναφέρτον. Είναι ταλέντο. Αξίζει τον κόπο. Ο πιτσιρικάς έχει πολλές δυνατότητες και αν δουλέψει μπορεί να πάει ψηλά…» Και για τον μπαμπά του Γιάννη Γιαννιώτα δεν υπήρχε δεύτερη σκέψη. Από τότε το κοντέρ άρχισε να γράφει χιλιόμετρα. Έξι φορές την εβδομάδα, για πέντε χρόνια, με χιόνια και βροχές, το ίδιο δρομολόγιο. Στρατώνι-Θεσσαλονίκη. Ο κύριος Χρήστος μόλις τελείωνε την βάρδια του στα Μεταλλεία Χαλκιδικής, έπαιρνε το αυτοκίνητο πήγαινε στο Νεοχώρι για να πάρει τον μικρό Γιάννη από το σχολείο, όπου μαζί ξεκινούσαν για να πάνε στην προπόνηση και το βράδυ επέστρεφαν στο σπίτι. Και την επόμενη μέρα το ίδιο πράγμα. Και την επόμενη και την επόμενη…
Το ταλέντο του τον έκανε να ξεχωρίσει γρήγορα από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του κι έτσι άρχισε να ανεβαίνει τα τμήματα σαν ασανσέρ. Από το Παιδικό 2 στο Παιδικό 1 και από εκεί κατευθείαν στην –τότε- ομάδα Κ 18 του ΑΡΗ. Επόμενος και προτελευταίος σταθμός η Κ 20. Και μαζί ήρθαν οι πρώτες αποστολές. Το δωμάτιο το μοιράζονταν συνήθως με τον Σωκράτη Διούδη, με τον οποίο –άλλωστε- έχουν κοινή πορεία, υπογράφοντας αμφότεροι το περασμένο καλοκαίρι επαγγελματικό συμβόλαιο. Ενίοτε είχε συγκάτοικο στο δωμάτιο του ξενοδοχείου τόσο τον Γιώργο Κατίδη όσο και τον Αλέξανδρο Γιώρη. Όλοι τους βασικά στελέχη της περσινής ομάδας Κ 20, που έγραψε ιστορία με την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Στις 29 Απριλίου 1993 έκλαψε για πρώτη φορά, βλέποντας το φως της ζωής . Στις 20 Νοεμβρίου 2011 πέτυχε το πρώτο του γκολ και πανηγύρισε έξαλλα βλέποντας την μπάλα στα δίχτυα…
Το βιβλίο του Γιάννη Γιαννιώτα έχει πολλές σελίδες ακόμη…
Πηγή: allaboutaris.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου