Έλλειψη δημιουργικότητας και φαντασίας από τον
άξονα και κακή ανάπτυξη από τα πλάγια. Διαβάστε την ανάλυση του αγώνα
Δόξα-Ολυμπιακός.
Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να κερδίσει τον…πιο «αδύναμο κρίκο» της Super
League, επιβεβαιώνοντας ότι τα παιχνίδια κερδίζονται στο γήπεδο και όχι
στους «πίνακες των προπονητών». Το απρόσμενο αποτέλεσμα ανανεώνει το
ενδιαφέρον του πρωταθλήματος και προσφέρει μία πρώτης τάξεως ευκαιρία
για να αντιληφθούν οι «μεγάλοι» πως τα παιχνίδια κερδίζονται μόνο εφόσον
ο κάθε αντίπαλος αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα και σεβασμό (ανεξαρτήτως
βαθμολογικής θέσης).
Το σύστημα του Βαλβέρδε στο πρώτο ημίχρονο
Ο Ισπανός παρέταξε επιθετικογενές 4-2-3-1, προβαίνοντας σε μία αλλαγή προσώπου σε κάθε γραμμή του γηπέδου. Παρά τη θεωρητική διαφορά δυναμικότητας των ομάδων, η είσοδος τριών «νέων παικτών» στην 11άδα δημιούργησε αγωνιστική ανομοιογένεια στα πρώτα 15 λεπτά κυρίως ως προς τη συμπεριφορά τους «χωρίς τη μπάλα» και τις κινήσεις στον «κενό χώρο». Αποτέλεσμα ήταν η αδυναμία «γρήγορης διάσπασης» της άμυνας της Δράμας και τα πολλά λάθη που προκάλεσαν εκνευρισμό μετά το 30ο λεπτό.
Ο Βαλβέρδε ανέθεσε «δημιουργικό ρόλο» στον Φούστερ, ο οποίος όμως απογοήτευσε με τις επιλογές και την αγωνιστική του κατάσταση. Πλην μίας όμορφης πάσας στον Μιραλάς (16ο λεπτό), ο Ισπανός δεν κατάφερε να «ξεκλειδώσει» την αντίπαλη άμυνα κάθετα ή διαγώνια καθώς «εγκλωβίστηκε» από τα «διπλά μαρκαρίσματα» των γηπεδούχων. Τόσο ο Φουστέρ όσο και οι υπόλοιποι επιθετικογενείς συμπαίκτες του έχασαν την πλειοψηφία των προσωπικών μονομαχιών, δεν «έβγαιναν πρώτοι» στη μπάλα και επέδειξαν μειωμένο αγωνιστικό πάθος σε σχέση με τους αντίπαλους. Η αγωνιστική εικόνα των πρωταθλητών στο πρώτο ημίχρονο προβλημάτισε το «μυρμήγκι», με φυσικό επακόλουθο τις άμεσες αλλαγές.
Ο Βαλβέρδε γνώριζε εκ των προτέρων ότι η Δόξα θα αγωνιζόταν κλειστά και με μειωμένο πλάτος, δίνοντας εμφανείς οδηγίες στους μπακ του (Μαρκάνο-Τοροσίδη) για συμμετοχή στο επιθετικό κομμάτι, ιδανικά με σέντρες από το ύψος της γραμμής. Τόσο όμως ο Μαρκάνο – που δεν διαθέτει καλή σέντρα ούτε ταχύτητα – όσο και ο Τοροσίδης δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν επιθετικά και ουσιαστικά περιόρισαν τις επιλογές του Ισπανού προπονητή σχετικά με την δημιουργία ευκαιριών και κυρίως εκμετάλλευσης του Μάρκο Πάντελιτς.
Αλλαγή προσώπων και συστήματος από τον Βαλβέρδε στο δεύτερο ημίχρονο
Δεδομένης της αδυναμία διάσπασης της «κλειστής άμυνας» της Δράμας, ο προπονητής του Ολυμπιακού αποφάσισε να αντικαταστήσει τους Φουστέρ-Παντελιτς με σκοπό να επιτεθεί πιο «ορθολογικά» με τη «μπάλα κάτω». Ωστόσο, οι Γέστε-Τζιμπούρ δε μετέβαλλαν ουσιαστικά την ανάπτυξη των γηπεδούχων διότι οι συμπαίκτες τους συνέχιζαν να μην κινούνται «χωρίς τη μπάλα». Παρά το γεγονός ότι προσπάθησαν να συνδυαστούν σε «κλειστό χώρο» και βελτίωσαν την κυκλοφορία, εντούτοις δεν κατάφεραν να απειλήσουν ουσιαστικά διότι αντιμετώπιζαν μονίμως δύο παίκτες απέναντί τους.
Μετά το 70ο λεπτό, ο Βαλβέρδε «έριξε στο παιχνίδι» τον Μόνχε μετατρέποντας το σύστημα σε 4-4-2. Παράλληλα, «ανέβασε»
3-4 μέτρα τις γραμμές του και έδωσε «πλάτος στις πτέρυγες» προκειμένου
να διασπάσει την «κουρασμένη» άμυνα των γηπεδούχων. Οι επιθετικές
επιλογές των ερυθρόλευκων ήταν, όμως, βεβιασμένες και η πλειοψηφία των
μεταβιβάσεων διενεργούνταν υπό καθεστώς πίεσης και νευρικότητας με
αποτέλεσμα να μη βρίσκουν τον «τελικό στόχο» τους.
Σχόλιο: Ο Ολυμπιακός υπέπεσε σε 56 λάθη, δηλαδή 12 περισσότερα από την ουραγό Δόξα Δράμας. Εκτέλεσε δε μόλις 8 σουτ σε ολόκληρο το παιχνίδι. Η στατιστική καταμαρτυρά την «κακή εικόνα» των πρωταθλητών και τη…δίκαιη γκέλα.
Υποτίμηση αντιπάλου και μοιρολατρική προσέγγιση του παιχνιδιού
Οι φιλοξενούμενοι θεώρησαν ότι η διαφορά ποδοσφαιρικής ποιότητας μεταξύ των ομάδων θα οδηγήσει σε (εύκολη ή δύσκολη) επικράτησή τους. Πίστεψαν, δηλαδή, ότι θα κατακτήσουν το τρίποντο διότι (έστω και στα τελευταία λεπτά) η μοίρα θα «κλείσει το μάτι» στον «δυνατό». Τα παιχνίδια, όμως, δεν κερδίζονται στα χαρτιά αλλά στο ‘χορτάρι’. Οποιαδήποτε τακτική κι αν επιλέξει ο εκάστοτε προπονητής (στην προκειμένη περίπτωση ο Βαλβέρδε), τα αποτελέσματα εξαρτώνται από την τακτική πειθαρχία, το πάθος και τη διάθεση των παικτών κατά τη διάρκεια του 90λεπτου. Ο τρόπος ανάπτυξης των ερυθρόλευκων δε θύμισε σε τίποτα την «ομάδα του Champions League» και οι ευθύνες «βαραίνουν» τους παίκτες που…έμειναν στις γιορτές των Χριστουγέννων.
Ρεαλιστική τακτική προσέγγιση Κατσαβάκη
Οι γηπεδούχοι παρατάχθηκαν με αμυντικογενές 4-3-3 και αποκλειστικό στόχο την κατάκτηση της ισοπαλίας. Έδωσαν έμφαση στη συμπαγή άμυνα «πίσω από τη μπάλα» στο «μισό γήπεδο», στη συνοχή μεταξύ των γραμμών και τις ορθές αλληλοκαλύψεις προκειμένου να εκμηδενίσουν τον «κενό χώρο» στην επίθεση του Ολυμπιακού.
Ο Κατσαβάκης έδωσε «μικρό πλάτος» στις γραμμές του, ώστε να μειωθούν τα «μέτρα» που παίζεται το παιχνίδι» και συνακόλουθα να εγκλωβιστούν οι φιλοξενούμενοι στις «παγίδες» δύο-τριών παικτών γύρο από τον κάτοχο της μπάλας. Επιπρόσθετα, η διατήρηση αριθμητικής υπεροπλίας στον άξονα του κέντρου διασφάλισε τη δύσκολη μεταβίβαση της μπάλας προς τους επιθετικούς του Ολυμπιακού με αποτέλεσμα να μη σημειωθεί μεγάλος αριθμός ουσιαστικών ευκαιριών στην εστία του Σέρεμετ.
Τέλος, υπήρχε σαφής τακτική οδηγία για «κράτημα μπάλας» και «πάγωμα παιχνιδιού» από τον Αραβίδη προκειμένου να «πάρει ανάσες» η άμυνα και να «ανέβουν οι γραμμές» ώστε να μην οδηγηθεί η ομάδα της Δράμας σε «κατάσταση πολιορκίας».
Αγωνιστικό πάθος vs ποδοσφαιρική ποιότητα
Οι γηπεδούχοι διένυσαν πολλαπλάσια χιλιόμετρα από τους αντιπάλους τους και έμοιαζαν να «παίζουν με περισσότερους παίκτες» σε ορισμένα σημεία του αγώνα. Η υπεροπλία στις εναέριες μονομαχίες και το σκληρό παιχνίδι (σε αθλητικά πλαίσια) εκνεύρισαν τους πρωταθλητές και αποσυντόνισαν το τακτικό πλάνο του Βαλβέρδε. Με το πέρασμα του χρόνου, οι ποδοσφαιριστές της Δράμας αποκτούσαν ολοένα και περισσότερη αυτοπεποίθηση γεγονός που συνδυάστηκε με την καλή τους φυσική κατάσταση και τους χάρισε ένα πολύτιμο βαθμό. Αποδεικνύεται, δηλαδή, εμπράκτως ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα που δε «χαρίζεται» σε κανέναν καθώς ο κάθε βαθμός θέλει αγωνιστικό μόχθο για να αποκτηθεί.
Σχόλιο: Τα 49 κλεψίματα των γηπεδούχων αποδεικνύουν την επίδειξη αυξημένου βαθμού συγκέντρωσης και πάθους έναντι των αντιπάλων τους.
Συμπέρασμα
Η Δόξα διαθέτει ένα έμπειρο Έλληνα προπονητή, ο οποίος της έχει δώσει σαφή αγωνιστική ταυτότητα. Παρά τα προβλήματα, η ομάδα βελτιώνεται σταδιακά και προσπαθεί να ανακτήσει τη χαμένη της ανταγωνιστικότητα ώστε να μην αποτελέσει «σάκο του μποξ» για τους αντιπάλους. Εμφανίσεις όπως αυτές απέναντι στον Άρη, την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό προσφέρουν «ενέσεις ψυχολογίας» στους παίκτες και δίνουν μία κρυφή ελπίδα για βαθμολογική ανάκαμψη παρά το εξαιρετικά «ρηχό roster».
Αντίθετα, οι τελευταίες εμφανίσεις του Ολυμπιακού προβληματίζουν τον Βαλβέρδε και αποδεικνύουν ότι οι πρωταθλητές πρέπει να «δουλέψουν σκληρά» προκειμένου να καταστούν αποτελεσματικοί απέναντι σε αντιπάλους που «στήνουν αμυντικό τοίχος» με σκοπό τη λευκή ισοπαλία. Η απώλεια βαθμών είναι, σίγουρα, πλήγμα αλλά θα «ξυπνήσει τον ποδοσφαιρικό εγωισμό» των πρωταθλητών. Η αγωνιστική εικόνα θα βελτιωθεί εντός του προσεχούς μήνα, αλλά χρειάζονται «ενισχύσεις» σε «θέσεις κλειδιά» προκειμένου να συνεχιστεί η ευρωπαϊκή του πορεία. Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι…άλλη υπόθεση.
πηγή: overlap.gr
Το σύστημα του Βαλβέρδε στο πρώτο ημίχρονο
Ο Ισπανός παρέταξε επιθετικογενές 4-2-3-1, προβαίνοντας σε μία αλλαγή προσώπου σε κάθε γραμμή του γηπέδου. Παρά τη θεωρητική διαφορά δυναμικότητας των ομάδων, η είσοδος τριών «νέων παικτών» στην 11άδα δημιούργησε αγωνιστική ανομοιογένεια στα πρώτα 15 λεπτά κυρίως ως προς τη συμπεριφορά τους «χωρίς τη μπάλα» και τις κινήσεις στον «κενό χώρο». Αποτέλεσμα ήταν η αδυναμία «γρήγορης διάσπασης» της άμυνας της Δράμας και τα πολλά λάθη που προκάλεσαν εκνευρισμό μετά το 30ο λεπτό.
Ο Βαλβέρδε ανέθεσε «δημιουργικό ρόλο» στον Φούστερ, ο οποίος όμως απογοήτευσε με τις επιλογές και την αγωνιστική του κατάσταση. Πλην μίας όμορφης πάσας στον Μιραλάς (16ο λεπτό), ο Ισπανός δεν κατάφερε να «ξεκλειδώσει» την αντίπαλη άμυνα κάθετα ή διαγώνια καθώς «εγκλωβίστηκε» από τα «διπλά μαρκαρίσματα» των γηπεδούχων. Τόσο ο Φουστέρ όσο και οι υπόλοιποι επιθετικογενείς συμπαίκτες του έχασαν την πλειοψηφία των προσωπικών μονομαχιών, δεν «έβγαιναν πρώτοι» στη μπάλα και επέδειξαν μειωμένο αγωνιστικό πάθος σε σχέση με τους αντίπαλους. Η αγωνιστική εικόνα των πρωταθλητών στο πρώτο ημίχρονο προβλημάτισε το «μυρμήγκι», με φυσικό επακόλουθο τις άμεσες αλλαγές.
Ο Βαλβέρδε γνώριζε εκ των προτέρων ότι η Δόξα θα αγωνιζόταν κλειστά και με μειωμένο πλάτος, δίνοντας εμφανείς οδηγίες στους μπακ του (Μαρκάνο-Τοροσίδη) για συμμετοχή στο επιθετικό κομμάτι, ιδανικά με σέντρες από το ύψος της γραμμής. Τόσο όμως ο Μαρκάνο – που δεν διαθέτει καλή σέντρα ούτε ταχύτητα – όσο και ο Τοροσίδης δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν επιθετικά και ουσιαστικά περιόρισαν τις επιλογές του Ισπανού προπονητή σχετικά με την δημιουργία ευκαιριών και κυρίως εκμετάλλευσης του Μάρκο Πάντελιτς.
Αλλαγή προσώπων και συστήματος από τον Βαλβέρδε στο δεύτερο ημίχρονο
Δεδομένης της αδυναμία διάσπασης της «κλειστής άμυνας» της Δράμας, ο προπονητής του Ολυμπιακού αποφάσισε να αντικαταστήσει τους Φουστέρ-Παντελιτς με σκοπό να επιτεθεί πιο «ορθολογικά» με τη «μπάλα κάτω». Ωστόσο, οι Γέστε-Τζιμπούρ δε μετέβαλλαν ουσιαστικά την ανάπτυξη των γηπεδούχων διότι οι συμπαίκτες τους συνέχιζαν να μην κινούνται «χωρίς τη μπάλα». Παρά το γεγονός ότι προσπάθησαν να συνδυαστούν σε «κλειστό χώρο» και βελτίωσαν την κυκλοφορία, εντούτοις δεν κατάφεραν να απειλήσουν ουσιαστικά διότι αντιμετώπιζαν μονίμως δύο παίκτες απέναντί τους.
Τα στατιστικά του αγώνα
Σχόλιο: Ο Ολυμπιακός υπέπεσε σε 56 λάθη, δηλαδή 12 περισσότερα από την ουραγό Δόξα Δράμας. Εκτέλεσε δε μόλις 8 σουτ σε ολόκληρο το παιχνίδι. Η στατιστική καταμαρτυρά την «κακή εικόνα» των πρωταθλητών και τη…δίκαιη γκέλα.
Υποτίμηση αντιπάλου και μοιρολατρική προσέγγιση του παιχνιδιού
Οι φιλοξενούμενοι θεώρησαν ότι η διαφορά ποδοσφαιρικής ποιότητας μεταξύ των ομάδων θα οδηγήσει σε (εύκολη ή δύσκολη) επικράτησή τους. Πίστεψαν, δηλαδή, ότι θα κατακτήσουν το τρίποντο διότι (έστω και στα τελευταία λεπτά) η μοίρα θα «κλείσει το μάτι» στον «δυνατό». Τα παιχνίδια, όμως, δεν κερδίζονται στα χαρτιά αλλά στο ‘χορτάρι’. Οποιαδήποτε τακτική κι αν επιλέξει ο εκάστοτε προπονητής (στην προκειμένη περίπτωση ο Βαλβέρδε), τα αποτελέσματα εξαρτώνται από την τακτική πειθαρχία, το πάθος και τη διάθεση των παικτών κατά τη διάρκεια του 90λεπτου. Ο τρόπος ανάπτυξης των ερυθρόλευκων δε θύμισε σε τίποτα την «ομάδα του Champions League» και οι ευθύνες «βαραίνουν» τους παίκτες που…έμειναν στις γιορτές των Χριστουγέννων.
Ρεαλιστική τακτική προσέγγιση Κατσαβάκη
Οι γηπεδούχοι παρατάχθηκαν με αμυντικογενές 4-3-3 και αποκλειστικό στόχο την κατάκτηση της ισοπαλίας. Έδωσαν έμφαση στη συμπαγή άμυνα «πίσω από τη μπάλα» στο «μισό γήπεδο», στη συνοχή μεταξύ των γραμμών και τις ορθές αλληλοκαλύψεις προκειμένου να εκμηδενίσουν τον «κενό χώρο» στην επίθεση του Ολυμπιακού.
Ο Κατσαβάκης έδωσε «μικρό πλάτος» στις γραμμές του, ώστε να μειωθούν τα «μέτρα» που παίζεται το παιχνίδι» και συνακόλουθα να εγκλωβιστούν οι φιλοξενούμενοι στις «παγίδες» δύο-τριών παικτών γύρο από τον κάτοχο της μπάλας. Επιπρόσθετα, η διατήρηση αριθμητικής υπεροπλίας στον άξονα του κέντρου διασφάλισε τη δύσκολη μεταβίβαση της μπάλας προς τους επιθετικούς του Ολυμπιακού με αποτέλεσμα να μη σημειωθεί μεγάλος αριθμός ουσιαστικών ευκαιριών στην εστία του Σέρεμετ.
Τέλος, υπήρχε σαφής τακτική οδηγία για «κράτημα μπάλας» και «πάγωμα παιχνιδιού» από τον Αραβίδη προκειμένου να «πάρει ανάσες» η άμυνα και να «ανέβουν οι γραμμές» ώστε να μην οδηγηθεί η ομάδα της Δράμας σε «κατάσταση πολιορκίας».
Αγωνιστικό πάθος vs ποδοσφαιρική ποιότητα
Οι γηπεδούχοι διένυσαν πολλαπλάσια χιλιόμετρα από τους αντιπάλους τους και έμοιαζαν να «παίζουν με περισσότερους παίκτες» σε ορισμένα σημεία του αγώνα. Η υπεροπλία στις εναέριες μονομαχίες και το σκληρό παιχνίδι (σε αθλητικά πλαίσια) εκνεύρισαν τους πρωταθλητές και αποσυντόνισαν το τακτικό πλάνο του Βαλβέρδε. Με το πέρασμα του χρόνου, οι ποδοσφαιριστές της Δράμας αποκτούσαν ολοένα και περισσότερη αυτοπεποίθηση γεγονός που συνδυάστηκε με την καλή τους φυσική κατάσταση και τους χάρισε ένα πολύτιμο βαθμό. Αποδεικνύεται, δηλαδή, εμπράκτως ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα που δε «χαρίζεται» σε κανέναν καθώς ο κάθε βαθμός θέλει αγωνιστικό μόχθο για να αποκτηθεί.
Σχόλιο: Τα 49 κλεψίματα των γηπεδούχων αποδεικνύουν την επίδειξη αυξημένου βαθμού συγκέντρωσης και πάθους έναντι των αντιπάλων τους.
Oι τελευταίες εμφανίσεις του Ολυμπιακού προβληματίζουν τον Βαλβέρδε
Η Δόξα διαθέτει ένα έμπειρο Έλληνα προπονητή, ο οποίος της έχει δώσει σαφή αγωνιστική ταυτότητα. Παρά τα προβλήματα, η ομάδα βελτιώνεται σταδιακά και προσπαθεί να ανακτήσει τη χαμένη της ανταγωνιστικότητα ώστε να μην αποτελέσει «σάκο του μποξ» για τους αντιπάλους. Εμφανίσεις όπως αυτές απέναντι στον Άρη, την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό προσφέρουν «ενέσεις ψυχολογίας» στους παίκτες και δίνουν μία κρυφή ελπίδα για βαθμολογική ανάκαμψη παρά το εξαιρετικά «ρηχό roster».
Αντίθετα, οι τελευταίες εμφανίσεις του Ολυμπιακού προβληματίζουν τον Βαλβέρδε και αποδεικνύουν ότι οι πρωταθλητές πρέπει να «δουλέψουν σκληρά» προκειμένου να καταστούν αποτελεσματικοί απέναντι σε αντιπάλους που «στήνουν αμυντικό τοίχος» με σκοπό τη λευκή ισοπαλία. Η απώλεια βαθμών είναι, σίγουρα, πλήγμα αλλά θα «ξυπνήσει τον ποδοσφαιρικό εγωισμό» των πρωταθλητών. Η αγωνιστική εικόνα θα βελτιωθεί εντός του προσεχούς μήνα, αλλά χρειάζονται «ενισχύσεις» σε «θέσεις κλειδιά» προκειμένου να συνεχιστεί η ευρωπαϊκή του πορεία. Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι…άλλη υπόθεση.
πηγή: overlap.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου