Η αντίδραση του Στράτου Περπέρογλου όταν του είπα, σε μια συζήτηση που
είχαμε στον NovaΣΠΟΡ FM 94,6 για το παιχνίδι με τη Μακάμπι, ότι απέξω
μοιάζει σαν οι παίκτες και ο προπονητής του Παναθηναϊκού να
συμπεριφέρονται στους αγώνες όπως ένας πεπειραμένος παίκτης ενός video
game που όταν τερματίζει το παιχνίδι μετά αρχίζει να δυσκολεύει τον
εαυτό του και να αφήνει για λίγο τον υπολογιστή να τον νικά ώστε να
δημιουργεί έξτρα κίνητρα και να βρίσκει ενδιαφέρον και ερεθίσματα για να
ανατρέψει την κατάσταση και να το ευχαριστηθεί, δείχνει το μέγεθος της
αυτοπεποίθησης, της βαριάς κληρονομιάς που κουβαλά η ομάδα του Ζέλικο
Ομπράντοβιτς.
Το γέλιο του Στράτου Περπέρογλου, προτού μπει στην ουσία για να απαντήσει την ερώτηση, προδίδει το μέγεθος της εμπιστοσύνης που έχουν οι παίκτες στον προπονητή, τη δουλειά τους μαζί του, την ποιότητα της ομάδας, την ατομική ποιότητα που κυκλοφορεί στο ρόστερ του Παναθηναϊκού.
Ο Γιάννης Σερέτης, σε ένα κείμενο στο theinsiders.gr καταγράφει τα δύο ξεχωριστά αστέρια του εξάστερου Παναθηναϊκού. Προχωρώντας αυτόν τον συλλογισμό, ο παρατηρητής βρίσκεται μπροστά στη διαπίστωση ότι ο μπασκετικός Παναθηναϊκός είναι το μεγαλύτερο εργοστάσιο πρωταθλητών Ευρώπης που στήθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Κι εκεί ακριβώς βρίσκεται το κρίμα, το μεγάλο «γαμώτο» για τον ελληνικό επαγγελματικό αθλητισμό.
Στο ότι οι Ελληνες, που είμαστε μια χαρά «κλέφτες» καλών ιδεών, που έχουμε δημιουργήσει μια αγορά στην οποία κυκλοφορούν αμέτρητες απομιμήσεις των αξιόλογων ή εμπορικών προϊόντων, δεν καταφέραμε ποτέ να μάθουμε, να αντιληφθούμε, να αντιγράψουμε σωστά τη συνταγή του Ομπράντοβιτς, να διαδώσουμε μεταξύ μας τη συνταγή του στο team building, να φτιάξουμε τα δικά μας εργοστάσια παραγωγής πρωταθλητών, για να αλλάξουμε τη μοίρα της ελληνικής αγοράς του αθλητισμού.
Πού μπορούμε να ποντάρουμε; Σε αθλητές και συνεργάτες που είναι πιθανόν να έχουν, στην πορεία των ετών, εντρυφήσει τόσο στις μεθόδους, τις ιδέες και τις πρακτικές του Ομπράντοβιτς, ώστε να ωριμάσουν στο κεφάλι τους την γνώση και την εμπειρία και να γίνουν, κάποιος ή κάποιοι εξ αυτών, συνεχιστές του. Ολοι αυτοί αποτελούν την ελπίδα μιας χώρας που δεν φρόντισε ποτέ να επιμορφώσει και να εκπαιδεύσει με σχέδιο τους ανθρώπους που επιλέγουν να ασχοληθούν επαγγελματικά με τη διοίκηση αθλητικών επιχειρήσεων και την προπονητική.
ΠΗΓΗ: sport-fm.gr
Το γέλιο του Στράτου Περπέρογλου, προτού μπει στην ουσία για να απαντήσει την ερώτηση, προδίδει το μέγεθος της εμπιστοσύνης που έχουν οι παίκτες στον προπονητή, τη δουλειά τους μαζί του, την ποιότητα της ομάδας, την ατομική ποιότητα που κυκλοφορεί στο ρόστερ του Παναθηναϊκού.
Ο Γιάννης Σερέτης, σε ένα κείμενο στο theinsiders.gr καταγράφει τα δύο ξεχωριστά αστέρια του εξάστερου Παναθηναϊκού. Προχωρώντας αυτόν τον συλλογισμό, ο παρατηρητής βρίσκεται μπροστά στη διαπίστωση ότι ο μπασκετικός Παναθηναϊκός είναι το μεγαλύτερο εργοστάσιο πρωταθλητών Ευρώπης που στήθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Κι εκεί ακριβώς βρίσκεται το κρίμα, το μεγάλο «γαμώτο» για τον ελληνικό επαγγελματικό αθλητισμό.
Στο ότι οι Ελληνες, που είμαστε μια χαρά «κλέφτες» καλών ιδεών, που έχουμε δημιουργήσει μια αγορά στην οποία κυκλοφορούν αμέτρητες απομιμήσεις των αξιόλογων ή εμπορικών προϊόντων, δεν καταφέραμε ποτέ να μάθουμε, να αντιληφθούμε, να αντιγράψουμε σωστά τη συνταγή του Ομπράντοβιτς, να διαδώσουμε μεταξύ μας τη συνταγή του στο team building, να φτιάξουμε τα δικά μας εργοστάσια παραγωγής πρωταθλητών, για να αλλάξουμε τη μοίρα της ελληνικής αγοράς του αθλητισμού.
Πού μπορούμε να ποντάρουμε; Σε αθλητές και συνεργάτες που είναι πιθανόν να έχουν, στην πορεία των ετών, εντρυφήσει τόσο στις μεθόδους, τις ιδέες και τις πρακτικές του Ομπράντοβιτς, ώστε να ωριμάσουν στο κεφάλι τους την γνώση και την εμπειρία και να γίνουν, κάποιος ή κάποιοι εξ αυτών, συνεχιστές του. Ολοι αυτοί αποτελούν την ελπίδα μιας χώρας που δεν φρόντισε ποτέ να επιμορφώσει και να εκπαιδεύσει με σχέδιο τους ανθρώπους που επιλέγουν να ασχοληθούν επαγγελματικά με τη διοίκηση αθλητικών επιχειρήσεων και την προπονητική.
ΠΗΓΗ: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου