Μετά τον Ατρόμητο, το άλμα!!

Εξαρτάται τι προτιμάει κανείς να θυμάται. Από τον Γιώργο Δώνη υπάρχουν κάμποσες, ανάγλυφες εικόνες για να τον φέρνεις στο μυαλό. Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος.

Ανάμικτες σεκάνς της καριέρας του ως παίκτη ή ως προπονητή. Από τον κλασικό διασκελισμό του -εν είδει τρένο με σπασμένα τα φρένα- στο ματς με την Αγιαξ, το πέρασμα από την Αγγλία, εν συνεχεία με κοστούμι να παίρνει το Κύπελλο Ελλάδας με τη Λάρισα, τα δάκρυα στον διάδρομο του ΟΑΚΑ ως πρόσκαιρος (όπως αποδείχθηκε) προπονητής της ΑΕΚ, το θαύμα με τον Ατρόμητο.
Ο καθένας επιλέγει ποιο κομμάτι θα υπερτονίσει και ποιο θα αφήσει στην αφάνεια. Οπως και να 'χει, η τελευταία εικόνα δεν μπορεί να παραγνωριστεί. Τα τελευταία τρία χρόνια κάτι διαφορετικό έγινε στα δυτικά προάστια με την παρουσία του και αυτό δεν μπορεί να παραβλεφθεί. Δύο φορές σε τελικό Κυπέλλου Ελλάδας, θαυμαστή πορεία φέτος στο πρωτάθλημα και στα πλέι οφ. Μα πάνω απ' όλα μια ευδιάκριτη ταυτότητα, μια φιλοσοφία που δεν την απαντάς εύκολα σε Ελληνα προπονητή που συνηθίζει να ερανίζεται από εδώ και από εκεί στοιχεία (πολλές φορές ετερόκλητα και ανομοιογενή), με αποτέλεσμα το συμπίλημα να καταλήγει σε... σαλάτα.
Ο Γιώργος Δώνης δεν είναι εύκολος άνθρωπος. Μάλλον προς το ηφαιστειώδης κλείνει, ό,τι σκέφτεται το λέει, παίζει με το... εν θερμώ του χαρακτήρα του. Σε μια συνέντευξη Τύπου μπορεί να αποδειχθεί... περιβόλι, να δώσει την ατάκα ή να υποσημειώσει μια κορόνα που θα παίξει στις αθλητικές εκπομπές. Σου δίνει, όμως, την εντύπωση πως όλο αυτό εντάσσεται στο κομμάτι της προσωπικής αποφόρτισης έπειτα από 90 λεπτά συγκεντρωμένης σκέψης. Τέλος το ψυχογράφημα, που δεν είναι το ζητούμενο.
Από χθες ο Γιώργος Δώνης είναι επισήμως άνεργος. Ο δρόμος με τον Ατρόμητο έκλεισε όπως προφανώς και ο κύκλος του στη συγκεκριμένη ομάδα. Μετά τα φετινά, μάλλον προς φθορά θα οδηγούνταν και οι δύο πλευρές. Λογικό και επόμενο, καθώς το ταβάνι των Περιστεριωτών είναι συγκεκριμένο. Το δικό του άραγε;
Το πέρασμα από την ΑΕΚ δεν ήταν επιτυχημένο. Ενδεχόμενα να του άφησε και κάποιες εσωτερικές εκδορές. Το όνομά του ήδη γράφεται για τον ΠΑΟΚ, ενώ έφτασε μέχρι τον Παναθηναϊκό, εάν και εφόσον δεν μείνει ο Φερέιρα. Λογικά τώρα είναι πιο έτοιμος, έχει κάνει τα κουμάντα του να αντέξει στην πίεση.
Αυτό είναι, άλλωστε, και το μεγαλύτερο μειονέκτημα του μέσου Ελληνα προπονητή: η έλλειψη ηρεμίας τη στιγμή της φουρτούνας. Οι λεπτές ισορροπίες σε μια κατάσταση μη προβλεπόμενη. Από τη νέα γενιά προπονητών της ημεδαπής ο Δώνης είναι ίσως από τους λίγους ικανούς (δυνητικά πάντα) να ξεπεράσει κι αυτόν τον σκόπελο...
Πηγή: Goal