Το παιχνίδι δεν χρήζει ιδιαίτερων ποιοτικών συγκρίσεων αναφορικά με τον
αντίπαλο, όμως προσφέρεται ως χαρακτηριστικότατο δείγμα των σκέψεων του
Δώνη για τον φετινό ΠΑΟΚ με ένα σύνθετο και άκρως ενδιαφέρον – αν και
απαιτητικό – 4-4-2.
4-4-2
Ο Δώνης, ως αναμένετο, επέλεξε το 4-4-2 που δουλεύει από την πρώτη μέρα στην ομάδα: ένα 4-4-2 αρκετά σύνθετο και απαιτητικό με τους πλάγιους μπακ να καλύπτουν όλη την πλευρά, τους πλάγιους χαφ να συγκλίνουν προς τον άξονα και τους δύο κόφτες να επωμίζονται συγκεκριμένους ρόλους στην μεσαία γραμμή καλύπτοντας μεγάλους χώρους και αποστάσεις.
Η τακτική που επέλεξε ο Δώνης για τον ΠΑΟΚ βασίστηκε:
Τα τακτικά δίδυμα του 4-4-2
Συνοψίζοντας τα πρώτα τακτικά συμπεράσματα του 4-4-2, θα μπορούσαμε σαφώς να σταθούμε στις συνεργασίες και αυτοματισμούς που δουλεύει ο Δώνης αναφορικά με συγκεκριμένα ζεύγη παικτών στο 4-4-2.
Έτο/Γεωργιάδης – Λίνο/Ρομπέρ: Είναι ξεκάθαρο ότι οι πλάγιοι μπακ θα παίξουν σημαντικό ρόλο στον φετινό ΠΑΟΚ. Ο Δώνης φαίνεται διατεθειμένος να εκμεταλλευτεί την επιθετικότητα των πλάγιων μπακ της ομάδας δημιουργώντας κενούς «διαδρόμους» για την επιθετική τους δράσεις με κινήσεις των πλάγιων χαφ προς τον άξονα. Πολλές φορές το σύστημα του ΠΑΟΚ μετατράπηκε σε 4-2-4 στην επίθεση – σε ένα σαφώς απαιτητικό πλάνο τόσο για τους μπακ, όσο και για τους χαφ που αποκτούν πολυσύνθετο ρόλο στην μεσαία γραμμή καλούμενοι να κινηθούν στην γραμμή αλλά και στον άξονα.
Γκαρσία/Λάζαρ: Επίσης έγινε σαφές ότι ένας εκ των δύο χαφ του ΠΑΟΚ – και ειδικότερα ο Γκαρσία – θα έχει καθαρά ανασταλτικό ρόλο παίζοντας με βάθος, κοντά στα στόπερ. Ο σχετικά αργός, αλλά εγκεφαλικός Γκαρσία είναι ο ιδανικός για αυτό τον ρόλο. Οι πιο κινητικοί Λάζαρ ή Φωτάκης θα έχουν πιο σύνθετους ρόλους και ελευθερία κινήσεων σε όλο το πλάτος της μεσαίας γραμμής.
Αθανασιάδης/Γιάννου: Συχνές παράλληλες κινήσεις χωρίς την μπάλα από αμφότερους τους επιθετικούς με στόχο την συνεργασία με παίκτη από τα φτερά ή δημιουργία τριγώνου με τους δύο παίκτες της πλευράς. Η συμμετοχή τους στην αναμέτρηση δεν ήταν μεγάλη, όμως η παρουσία τους στην αντίπαλη αμυντική γραμμή μείωσε την επιθετικότητα των αντιπάλων.
Έλλειψη σαφές πλάνου και ποιότητας από την Μπνέι Γιεχούντα
Οι γηπεδούχοι δεν ήταν ομάδα που διαθέτουν την ποιότητα για να κοντράρουν τον ΠΑΟΚ. Με ένα αμυντικογενές 4-3-3, χαμηλό ρυθμό, αυξημένο αγωνιστικό βάθος και μειωμένο αγωνιστικό πλάτος οι γηπεδούχοι προσπάθησαν να διατηρήσουν το παιχνίδι στα επίπεδα του 0-0 και να εκμεταλλευτούν με αντεπιθέσεις τα συχνά ανεβάσματα των μπακ του ΠΑΟΚ. Οι επιθετική τριάδα είχε εντολές για συχνές εναλλαγές θέσεων με τον Εντόλβου να έχει την μεγαλύτερη ελευθερία.
Η πολύ καλή παρουσία των Κουμαλό/Κατσικά πάνω στον «σταρ» Εντόλβου, αλλά κυρίως το αποτελεσματικό pressing στον χώρο του κέντρου αποσυντόνισαν την δημιουργική διαδικασία των Ισραηλινών που είχαν μόνο τον Ιβασκεβίτσιους σε αξιόλογο ποιοτικά επίπεδα. Επιπλέον, ο Γκαλβάν (έτερος αστέρας της ομάδας) βρέθηκε σε κάκιστη μέρα κάτι που επέτρεψε στον ασταθή αμυντικά Έτο να περάσει ένα σχετικά εύκολο απόγευμα.
Συμπέρασμα
Το 4-4-2 παρουσιάζει σημαντικό τακτικό ενδιαφέρον σε μία εφαρμογή που παραπέμπει στο 4-4-2 της Βιγιαρεάλ της σεζόν 2010-2011. Με αντίπαλο την αδύναμη Γιεχούντα ο ΠΑΟΚ κέρδισε την μάχη του κέντρου, έλεγξε τον ρυθμό και αναπτύχθηκε επιτυχώς από τα πλάγια. Αναμένουμε να δούμε την εφαρμογή του εν λόγω, ομολογουμένως απαιτητικού πλάνου, απέναντι σε ομάδες που μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες αριθμητικής υπεροπλίας στους κεντρικούς μέσους , είτε να εκμεταλλευτούν τις ανασταλτικές αδυναμίες των επιθετικών πλάγιων αμυντικών του ΠΑΟΚ.
Όπως και να έχει η σεζόν ξεκινά επιτυχώς για τον ΠΑΟΚ και με τεράστιο τακτικό ενδιαφέρον.
Υ.Γ Αν και 25 αγωνιστικά λεπτά δεν αρκούν – ο Πέλκας φαίνεται να έχει την στόφα να δώσει «χρώμα» στο παιχνίδι της ομάδας. Ίδωμεν…
πηγή: overlap.gr
4-4-2
Ο Δώνης, ως αναμένετο, επέλεξε το 4-4-2 που δουλεύει από την πρώτη μέρα στην ομάδα: ένα 4-4-2 αρκετά σύνθετο και απαιτητικό με τους πλάγιους μπακ να καλύπτουν όλη την πλευρά, τους πλάγιους χαφ να συγκλίνουν προς τον άξονα και τους δύο κόφτες να επωμίζονται συγκεκριμένους ρόλους στην μεσαία γραμμή καλύπτοντας μεγάλους χώρους και αποστάσεις.
Η τακτική που επέλεξε ο Δώνης για τον ΠΑΟΚ βασίστηκε:
- στον έλεγχο του ρυθμού
- το αργό tempo ανάπτυξης
- το παιχνίδι από τα πλάγια
- τις συχνές επελάσεις των πλάγιων μπακ
- τις αρκετές σέντρες
- στην συχνή κίνηση των δύο επιθετικών
Τα τακτικά δίδυμα του 4-4-2
Συνοψίζοντας τα πρώτα τακτικά συμπεράσματα του 4-4-2, θα μπορούσαμε σαφώς να σταθούμε στις συνεργασίες και αυτοματισμούς που δουλεύει ο Δώνης αναφορικά με συγκεκριμένα ζεύγη παικτών στο 4-4-2.
Έτο/Γεωργιάδης – Λίνο/Ρομπέρ: Είναι ξεκάθαρο ότι οι πλάγιοι μπακ θα παίξουν σημαντικό ρόλο στον φετινό ΠΑΟΚ. Ο Δώνης φαίνεται διατεθειμένος να εκμεταλλευτεί την επιθετικότητα των πλάγιων μπακ της ομάδας δημιουργώντας κενούς «διαδρόμους» για την επιθετική τους δράσεις με κινήσεις των πλάγιων χαφ προς τον άξονα. Πολλές φορές το σύστημα του ΠΑΟΚ μετατράπηκε σε 4-2-4 στην επίθεση – σε ένα σαφώς απαιτητικό πλάνο τόσο για τους μπακ, όσο και για τους χαφ που αποκτούν πολυσύνθετο ρόλο στην μεσαία γραμμή καλούμενοι να κινηθούν στην γραμμή αλλά και στον άξονα.
Γκαρσία/Λάζαρ: Επίσης έγινε σαφές ότι ένας εκ των δύο χαφ του ΠΑΟΚ – και ειδικότερα ο Γκαρσία – θα έχει καθαρά ανασταλτικό ρόλο παίζοντας με βάθος, κοντά στα στόπερ. Ο σχετικά αργός, αλλά εγκεφαλικός Γκαρσία είναι ο ιδανικός για αυτό τον ρόλο. Οι πιο κινητικοί Λάζαρ ή Φωτάκης θα έχουν πιο σύνθετους ρόλους και ελευθερία κινήσεων σε όλο το πλάτος της μεσαίας γραμμής.
Αθανασιάδης/Γιάννου: Συχνές παράλληλες κινήσεις χωρίς την μπάλα από αμφότερους τους επιθετικούς με στόχο την συνεργασία με παίκτη από τα φτερά ή δημιουργία τριγώνου με τους δύο παίκτες της πλευράς. Η συμμετοχή τους στην αναμέτρηση δεν ήταν μεγάλη, όμως η παρουσία τους στην αντίπαλη αμυντική γραμμή μείωσε την επιθετικότητα των αντιπάλων.
Έλλειψη σαφές πλάνου και ποιότητας από την Μπνέι Γιεχούντα
Οι γηπεδούχοι δεν ήταν ομάδα που διαθέτουν την ποιότητα για να κοντράρουν τον ΠΑΟΚ. Με ένα αμυντικογενές 4-3-3, χαμηλό ρυθμό, αυξημένο αγωνιστικό βάθος και μειωμένο αγωνιστικό πλάτος οι γηπεδούχοι προσπάθησαν να διατηρήσουν το παιχνίδι στα επίπεδα του 0-0 και να εκμεταλλευτούν με αντεπιθέσεις τα συχνά ανεβάσματα των μπακ του ΠΑΟΚ. Οι επιθετική τριάδα είχε εντολές για συχνές εναλλαγές θέσεων με τον Εντόλβου να έχει την μεγαλύτερη ελευθερία.
Η πολύ καλή παρουσία των Κουμαλό/Κατσικά πάνω στον «σταρ» Εντόλβου, αλλά κυρίως το αποτελεσματικό pressing στον χώρο του κέντρου αποσυντόνισαν την δημιουργική διαδικασία των Ισραηλινών που είχαν μόνο τον Ιβασκεβίτσιους σε αξιόλογο ποιοτικά επίπεδα. Επιπλέον, ο Γκαλβάν (έτερος αστέρας της ομάδας) βρέθηκε σε κάκιστη μέρα κάτι που επέτρεψε στον ασταθή αμυντικά Έτο να περάσει ένα σχετικά εύκολο απόγευμα.
Συμπέρασμα
Το 4-4-2 παρουσιάζει σημαντικό τακτικό ενδιαφέρον σε μία εφαρμογή που παραπέμπει στο 4-4-2 της Βιγιαρεάλ της σεζόν 2010-2011. Με αντίπαλο την αδύναμη Γιεχούντα ο ΠΑΟΚ κέρδισε την μάχη του κέντρου, έλεγξε τον ρυθμό και αναπτύχθηκε επιτυχώς από τα πλάγια. Αναμένουμε να δούμε την εφαρμογή του εν λόγω, ομολογουμένως απαιτητικού πλάνου, απέναντι σε ομάδες που μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες αριθμητικής υπεροπλίας στους κεντρικούς μέσους , είτε να εκμεταλλευτούν τις ανασταλτικές αδυναμίες των επιθετικών πλάγιων αμυντικών του ΠΑΟΚ.
Όπως και να έχει η σεζόν ξεκινά επιτυχώς για τον ΠΑΟΚ και με τεράστιο τακτικό ενδιαφέρον.
Υ.Γ Αν και 25 αγωνιστικά λεπτά δεν αρκούν – ο Πέλκας φαίνεται να έχει την στόφα να δώσει «χρώμα» στο παιχνίδι της ομάδας. Ίδωμεν…
πηγή: overlap.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου