Καλεσμένη για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τι Αθάνατοι θα ήταν άλλωστε όλοι
αυτοί στη ΔΟΕ αν δεν είχαν ιδιαίτερη ευαισθησία στην τρίτη ηλικία;
Ανάλογη ήταν η ευαισθησία αλλά και η έκπληξη των Ελλήνων δημοσιογράφων.
Και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτούς της κρατικής τηλεόρασης που μόλις
βλέπουν υπουργό τους πιάνει τσιριπιμπόμ.
Κάτι παρόμοιο με αυτό του σκύλου στο πείραμα του Παβλόφ που μόλις έβλεπε ένα άδειο πιάτο του τρέχανε τα σάλια. Ετσι και με τους υπουργούς στην ΕΡΤ. Δεν έχει σημασία αν είναι πρώην ή νυν. Ο τίτλος μένει. Ο δημόσιος υπάλληλος λοιπόν τον βλέπει σαν εν δυνάμει εργοδότη του.
Δεν έδωσε όμως στο κρατικό ραδιόφωνο και στην κρατική τηλεόραση συνεντεύξεις η Πετραλιά. Και ιδιωτικά ραδιόφωνα έσπευσαν να ζητήσουν το απόσταγμα της σοφίας της περί των ολυμπιακών θεμάτων. Οτι δηλαδή οι Αγώνες του 2004 που κάναμε εμείς ήταν οι καλύτεροι. Τέλος πάντων. Απ' ότι μου είπε ο συνεργάτης της στήλης, ο Προκόπης ο Ωκεανολόγος, η Φάνη θα πρέπει να έχει το προνόμιο να έχει υποβάλει σε λίφτινγκ τη φωνή της.Την άκουγες και νόμιζες ότι μίλαγε κοριτσάκι είκοσι χρονών.
Κάπως έτσι εξηγείται πώς χάσανε εκεί στην κρατική τηλεόραση τον αγώνα του Ηλιάδη και το μετάλλιο. Είδανε πολλούς υπουργούς μαζί εκεί στο Λονδίνο και τους έπιασε ταχυπαλμία. Ειδικά τους έχοντες και κατέχοντες πόστα. Εις εξ αυτών μάλιστα εξομολογήθηκε στον Γιάννη Ιωαννίδη το μεγάλο του μυστικό: Εγώ, υπουργέ μου, πάντα Νεοδημοκράτης ήμουνα. Οσο ανέκαθεν ήταν Νέα Δημοκρατία η Αρια Αγάτσα, θα πρόσθετα εγώ. Τέλος πάντων.
Συνεχίζουμε με μια ακόμα κυρία. Τη Βίκυ Σταμάτη. Με τον συνήγορό της δηλαδή που κατέθεσε αίτηση εισαγωγής στο νοσοκομείο των φυλακών. Επικαλούμενος μάλιστα ιδιαίτερα σοβαρούς λόγους υγείας: Οτι έχει έντονους πονοκεφάλους, που ενίοτε προκαλούν λιποθυμικές τάσεις. Πού είναι το περίεργο όμως; Αν είσαι φυλακή το λιγότερο που μπορείς να πάθεις είναι πονοκέφαλος. Αν είναι όσοι έχουνε πονοκέφαλο να μπαίνουνε στο νοσοκομείο όχι κρεβάτια και ράντζα δεν θα φτάνανε, αλλά στο πάτωμα θα τους είχανε στρωματσάδα.
Στο μεταξύ έντονες είναι οι αντεγκλήσεις στη Βουλή σχετικά με το νομοσχέδιο για την Παιδεία. Και τον υπουργό κ. Αρβανιτόπουλο να δηλώνει ρητά και απερίφραστα: «Δεν είναι δυνατόν μια χώρα δέκα εκατομμυρίων σαν την Ελλάδα να έχει 40 ΑΕΙ». Πάμε λοιπόν για συγχωνεύσεις αρχής γενομένης από τη Βόρεια Ελλάδα. Μέχρι δηλαδή που κινδυνεύει να χάσει την έδρα της η επίτιμος καθηγήτρια κ. Αννα Παναγιωταρέα (φωτό με πανεπιστημιακό καπέλο).
Αν το μνημόνιο και οι συνέπειές του χτυπήσουν και την Παναγιωταρέα, πάει να πει ότι δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο σ' αυτόν τον τόπο. Σέηβ Αννα λοιπόν και μια ματιά στο διαδίκτυο για το τι γράφουν οι μαθητές της για την εν λόγω κυρία ερμηνεύει το κατάντημα της Παιδείας. Οπως αξίζει να διαβάσει κανείς το άρθρο για Χατζηγιάννη-Μακρυπούλια που προκάλεσε την αγωγή των 500.000 ευρώ. Αυτά.
Ανοιχτές παραμένουν οι εκλογές στην ΕΠΟ. Αν ο Γκαγκάτσης δηλαδή θα πάρει 40+ ή 45+ ενώσεις.
-Observer
Για αρχηγός πήγαινε και κατέληξε Ζίγδης
ΚΙ αν αριστερά στο κεντρικό κομμάτι είχαν την τιμητική τους οι γυναίκες, ο χώρος εδώ δεξιά ανήκει στους άντρες. Λίγο ακόμα και θα είχανε πιαστεί στα χέρια Βενιζέλος και Χρυσοχοΐδης στην Ιπποκράτους. Κι έχουνε και τα δίκια τους, εδώ που τα λέμε. Πώς να αντέξει ο Χρυσοχοΐδης χωρίς τον τίτλο του υπουργού; Να κάνει δηλώσεις κι αντί να κοιτάει την κάμερα να έχει αυτό το απλανές βλέμμα προς το κενό. Κι όχι σταθερά μάλιστα αλλά να το περιστρέφει με ταυτόχρονη ελαφρά κίνηση του κεφαλιού.
Σαν μαθητής του Δημοτικού που λέει το ποίημα της 28ης Οκτωβρίου και να κομπιάζει από το τρακ. Ετσι κι ο Χρυσοχοΐδης. Ολόκληρη πρόταση δεν μπορεί να τελειώσει. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να διαπρέψει στο πολιτικό στίβο. Ο Βενιζέλος, αντίθετα, διαθέτει τέτοιο λέγειν που έχει κάνει τη ρητορική τσούλα. Την έχει ξεφτιλίσει. Μαζί με τη νομική επιστήμη.
Τα πάντα μπορεί να υποστηρίξει, τα πάντα μπορεί να απορρίψει. Παρά ταύτα όμως τον έπιασε Κώτσο ο δυσλεκτικός στα ελληνικά Γιωργάκης. Ο Γεώργιος Παπανδρέου ο δεύτερος την έκανε λος πούλος και τον άφησε με το ΠΑΣΟΚ του δώδεκα τα εκατό στο χέρι. Εύλογα λοιπόν γυαλίζει το μάτι του Βαγγέλα. Για αρχηγός πήγαινε και κατέληξε Ζίγδης. Εύλογα λοιπόν όταν δύο άντρες έχουν νεύρα να μανουριάζουνε και να πλακώνονται.
Το μεγαλείο της σκέψης του ανδρός
Ο ΜΙΧΑΛΗΣ Ασλάνης αντίθετα έχει άλλου είδους προβλήματα. Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση συντάραξε το πανελλήνιο: «Ξυπνάω το βράδυ στο σπίτι και αισθάνομαι τόσο απελπιστικά μόνος που δεν αντέχεται». Πραγματικά είναι φοβερό. Ο Μιχάλης στη συνέχεια ανοίγει το κουβάρι των αναμνήσεων της ζωής του και αναρωτιέται: «Μήπως έκανα λάθος; Για σκέψου να είχα μια ευτυχισμένη οικογένεια ή να είχα δύο παιδιά; Δεν θα ήταν ωραία;».
Τι μπορείς να πεις; Τίποτα. Απλά υποκλίνεσαι ευλαβικά στο μεγαλείο της σκέψης του ανδρός. Και τον συγκλονιστικό τρόπο που βιώνει το τεράστιο πρόβλημά του: Οταν κάποιες φορές που ξυπνάει το βράδυ αισθάνεται απελπιστικά μόνος. Το μόνο που μπορείς να πεις είναι κουράγιο Μιχάλη. Θα περάσει κι αυτό. Κλείνοντας θα πρέπει να επισημάνουμε την κοινωνική δραστηριότητα της Χρυσής Αυγής. Προεξέχοντος του κ. Κασιδιάρη. Να μοιράσει τρόφιμα στην πλατεία Συντάγματος στους φτωχούς και αναξιοπαθούντες συνέλληνες.
Το προνόμιο της φιλανθρωπίας άλλωστε δεν το έχουν μόνο οι βαρόνοι της κοκαΐνης στη Λατινική Αμερική σαν τον Εσκομπάρ. Ή οι φοροδιαφεύγοντες Ελληνες επιχειρηματίες. Φιλάνθρωποι δύναται να είναι πέραν της Εκκλησίας και οι εθνικιστές. Οπως μοιράζουν μπουνιές και κλωτσιές στους μετανάστες, να μοιράζουν τρόφιμα στους Ελληνες.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι άλλο κάνουν μαζί, εκτός από μηνύσεις, Χατζηγιάννης και Μακρυπούλια;
Κάτι παρόμοιο με αυτό του σκύλου στο πείραμα του Παβλόφ που μόλις έβλεπε ένα άδειο πιάτο του τρέχανε τα σάλια. Ετσι και με τους υπουργούς στην ΕΡΤ. Δεν έχει σημασία αν είναι πρώην ή νυν. Ο τίτλος μένει. Ο δημόσιος υπάλληλος λοιπόν τον βλέπει σαν εν δυνάμει εργοδότη του.
Δεν έδωσε όμως στο κρατικό ραδιόφωνο και στην κρατική τηλεόραση συνεντεύξεις η Πετραλιά. Και ιδιωτικά ραδιόφωνα έσπευσαν να ζητήσουν το απόσταγμα της σοφίας της περί των ολυμπιακών θεμάτων. Οτι δηλαδή οι Αγώνες του 2004 που κάναμε εμείς ήταν οι καλύτεροι. Τέλος πάντων. Απ' ότι μου είπε ο συνεργάτης της στήλης, ο Προκόπης ο Ωκεανολόγος, η Φάνη θα πρέπει να έχει το προνόμιο να έχει υποβάλει σε λίφτινγκ τη φωνή της.Την άκουγες και νόμιζες ότι μίλαγε κοριτσάκι είκοσι χρονών.
Κάπως έτσι εξηγείται πώς χάσανε εκεί στην κρατική τηλεόραση τον αγώνα του Ηλιάδη και το μετάλλιο. Είδανε πολλούς υπουργούς μαζί εκεί στο Λονδίνο και τους έπιασε ταχυπαλμία. Ειδικά τους έχοντες και κατέχοντες πόστα. Εις εξ αυτών μάλιστα εξομολογήθηκε στον Γιάννη Ιωαννίδη το μεγάλο του μυστικό: Εγώ, υπουργέ μου, πάντα Νεοδημοκράτης ήμουνα. Οσο ανέκαθεν ήταν Νέα Δημοκρατία η Αρια Αγάτσα, θα πρόσθετα εγώ. Τέλος πάντων.
Συνεχίζουμε με μια ακόμα κυρία. Τη Βίκυ Σταμάτη. Με τον συνήγορό της δηλαδή που κατέθεσε αίτηση εισαγωγής στο νοσοκομείο των φυλακών. Επικαλούμενος μάλιστα ιδιαίτερα σοβαρούς λόγους υγείας: Οτι έχει έντονους πονοκεφάλους, που ενίοτε προκαλούν λιποθυμικές τάσεις. Πού είναι το περίεργο όμως; Αν είσαι φυλακή το λιγότερο που μπορείς να πάθεις είναι πονοκέφαλος. Αν είναι όσοι έχουνε πονοκέφαλο να μπαίνουνε στο νοσοκομείο όχι κρεβάτια και ράντζα δεν θα φτάνανε, αλλά στο πάτωμα θα τους είχανε στρωματσάδα.
Στο μεταξύ έντονες είναι οι αντεγκλήσεις στη Βουλή σχετικά με το νομοσχέδιο για την Παιδεία. Και τον υπουργό κ. Αρβανιτόπουλο να δηλώνει ρητά και απερίφραστα: «Δεν είναι δυνατόν μια χώρα δέκα εκατομμυρίων σαν την Ελλάδα να έχει 40 ΑΕΙ». Πάμε λοιπόν για συγχωνεύσεις αρχής γενομένης από τη Βόρεια Ελλάδα. Μέχρι δηλαδή που κινδυνεύει να χάσει την έδρα της η επίτιμος καθηγήτρια κ. Αννα Παναγιωταρέα (φωτό με πανεπιστημιακό καπέλο).
Αν το μνημόνιο και οι συνέπειές του χτυπήσουν και την Παναγιωταρέα, πάει να πει ότι δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο σ' αυτόν τον τόπο. Σέηβ Αννα λοιπόν και μια ματιά στο διαδίκτυο για το τι γράφουν οι μαθητές της για την εν λόγω κυρία ερμηνεύει το κατάντημα της Παιδείας. Οπως αξίζει να διαβάσει κανείς το άρθρο για Χατζηγιάννη-Μακρυπούλια που προκάλεσε την αγωγή των 500.000 ευρώ. Αυτά.
Ανοιχτές παραμένουν οι εκλογές στην ΕΠΟ. Αν ο Γκαγκάτσης δηλαδή θα πάρει 40+ ή 45+ ενώσεις.
-Observer
Για αρχηγός πήγαινε και κατέληξε Ζίγδης
ΚΙ αν αριστερά στο κεντρικό κομμάτι είχαν την τιμητική τους οι γυναίκες, ο χώρος εδώ δεξιά ανήκει στους άντρες. Λίγο ακόμα και θα είχανε πιαστεί στα χέρια Βενιζέλος και Χρυσοχοΐδης στην Ιπποκράτους. Κι έχουνε και τα δίκια τους, εδώ που τα λέμε. Πώς να αντέξει ο Χρυσοχοΐδης χωρίς τον τίτλο του υπουργού; Να κάνει δηλώσεις κι αντί να κοιτάει την κάμερα να έχει αυτό το απλανές βλέμμα προς το κενό. Κι όχι σταθερά μάλιστα αλλά να το περιστρέφει με ταυτόχρονη ελαφρά κίνηση του κεφαλιού.
Σαν μαθητής του Δημοτικού που λέει το ποίημα της 28ης Οκτωβρίου και να κομπιάζει από το τρακ. Ετσι κι ο Χρυσοχοΐδης. Ολόκληρη πρόταση δεν μπορεί να τελειώσει. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να διαπρέψει στο πολιτικό στίβο. Ο Βενιζέλος, αντίθετα, διαθέτει τέτοιο λέγειν που έχει κάνει τη ρητορική τσούλα. Την έχει ξεφτιλίσει. Μαζί με τη νομική επιστήμη.
Τα πάντα μπορεί να υποστηρίξει, τα πάντα μπορεί να απορρίψει. Παρά ταύτα όμως τον έπιασε Κώτσο ο δυσλεκτικός στα ελληνικά Γιωργάκης. Ο Γεώργιος Παπανδρέου ο δεύτερος την έκανε λος πούλος και τον άφησε με το ΠΑΣΟΚ του δώδεκα τα εκατό στο χέρι. Εύλογα λοιπόν γυαλίζει το μάτι του Βαγγέλα. Για αρχηγός πήγαινε και κατέληξε Ζίγδης. Εύλογα λοιπόν όταν δύο άντρες έχουν νεύρα να μανουριάζουνε και να πλακώνονται.
Το μεγαλείο της σκέψης του ανδρός
Ο ΜΙΧΑΛΗΣ Ασλάνης αντίθετα έχει άλλου είδους προβλήματα. Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση συντάραξε το πανελλήνιο: «Ξυπνάω το βράδυ στο σπίτι και αισθάνομαι τόσο απελπιστικά μόνος που δεν αντέχεται». Πραγματικά είναι φοβερό. Ο Μιχάλης στη συνέχεια ανοίγει το κουβάρι των αναμνήσεων της ζωής του και αναρωτιέται: «Μήπως έκανα λάθος; Για σκέψου να είχα μια ευτυχισμένη οικογένεια ή να είχα δύο παιδιά; Δεν θα ήταν ωραία;».
Τι μπορείς να πεις; Τίποτα. Απλά υποκλίνεσαι ευλαβικά στο μεγαλείο της σκέψης του ανδρός. Και τον συγκλονιστικό τρόπο που βιώνει το τεράστιο πρόβλημά του: Οταν κάποιες φορές που ξυπνάει το βράδυ αισθάνεται απελπιστικά μόνος. Το μόνο που μπορείς να πεις είναι κουράγιο Μιχάλη. Θα περάσει κι αυτό. Κλείνοντας θα πρέπει να επισημάνουμε την κοινωνική δραστηριότητα της Χρυσής Αυγής. Προεξέχοντος του κ. Κασιδιάρη. Να μοιράσει τρόφιμα στην πλατεία Συντάγματος στους φτωχούς και αναξιοπαθούντες συνέλληνες.
Το προνόμιο της φιλανθρωπίας άλλωστε δεν το έχουν μόνο οι βαρόνοι της κοκαΐνης στη Λατινική Αμερική σαν τον Εσκομπάρ. Ή οι φοροδιαφεύγοντες Ελληνες επιχειρηματίες. Φιλάνθρωποι δύναται να είναι πέραν της Εκκλησίας και οι εθνικιστές. Οπως μοιράζουν μπουνιές και κλωτσιές στους μετανάστες, να μοιράζουν τρόφιμα στους Ελληνες.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι άλλο κάνουν μαζί, εκτός από μηνύσεις, Χατζηγιάννης και Μακρυπούλια;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου