Από τις αρχές της περασμένης εβδομάδας που μαζεύτηκαν οι διεθνείς είχε φανεί η πρόθεση του Σάντος να κατεβάσει την Εθνική μας με την Βοσνία με 4-4-2 και δίδυμο στον άξονα τους Κατσουράνη, Τζιόλη. Επειδή στο ποδόσφαιρο κάποια πράγματα είναι δεδομένα και το πώς θα αποδώσουν οι ποδοσφαιριστές είναι σε άμεση συνάρτηση με τις δυνατότητές τους τόνιζα στην εκπομπή που κάνουμε με τον Χρήστο Σούτο πως με τη Βοσνία θα έχουμε πρόβλημα.
Γράφει ο Τσάρλυ
Στο γήπεδο την Παρασκευή δεν είδαμε τίποτα άλλο από μια επιβεβαίωση της λογικής. Όταν παίζεις με δίδυμο στον άξονα τους Κατσουράνη, Τζιόλη δημιουργείς μια παθητική ομάδα χωρίς ενέργεια. Και προσέξτε, ο Σάντος έβαλε το συγκεκριμένο δίδυμο χωρίς τρίτο χαφ μπροστά τους. Άφησε δηλαδή δύο βαριά κορμιά εκτεθειμένα στο χώρο του κέντρου, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο στους Βόσνιους μια ήρεμη κατοχή και το δικαίωμα να έχουν τον έλεγχο του ρυθμού. Δεν είναι τυχαίο που στο μοναδικό 5λεπτο που πιέσαμε ήταν το μικρό διάστημα όπου ο Μανιάτης έπαιξε δίπλα στον Κραγκούνη έχοντας πίσω τους τον Τζιόλη. Το 5λεπτο 75 με 80 ήταν το μοναδικό που ασκήσαμε συνεχόμενη πίεση. Πήραμε μαζεμένα φάουλ, κόρνερ και βγάλαμε την ευκαιρία με τον Σαλπιγγίδη.
Η πίεση τελείωσε μόλις ο Σάντος αποφάσισε να επέμβει και έβγαλε έξω τον Μανιάτη για να περάσει στην επίθεση τον Μήτρογλου. Μείναμε ξανά με δύο χαφ στο κέντρο και οι Βόσνιοι ανέκτησαν τον έλεγχο του παιχνιδιού και παίρνοντας τη μπάλα οδήγησαν με ευκολία το παιχνίδι στο τέλος. Είχα μιλήσει έγκαιρα και δεν βρήκα σκόπιμο να επανέλθω με κείμενό μου στο site. Γράφω σήμερα επειδή υπάρχει ο πολύ κρίσιμος πλέον αγώνας στη Σλοβακία. Ο Σάντος με τη Βοσνία έκανε ένα μεγάλο λάθος που με τίποτα δεν πρέπει να επαναλάβει σήμερα. Αντί να πάρει σαν μπούσουλα τα παιχνίδια με Κροατία, Ρωσία και όλα όσα μας έχουν κάνει ανταγωνιστικούς ο Πορτογάλος πήρε το παιχνίδι με τη Λιθουανία. Μιλάμε για έναν αντίπαλο που δεν μπορούσε να είναι ανταγωνιστικός, έπαιξε παθητικά και ήταν τελείως ακίνδυνος. Οπότε με τους Λιθουανούς μια τακτική με δύο χαφ με σωστή στόχευση στην πάσα δύο παίκτες στα πλάγια και δύο φορ μπορούσε με ασφάλεια να φανεί αποτελεσματική όπως και έγινε στο δεύτερο ημίχρονο.
Στα παιχνίδια όμως που κρίνουν πρόκριση χρειάζεται να δώσεις μάχη και για να την κερδίσεις πρέπει να έχεις τον έλεγχο του κέντρου. Με Τζιόλη και Κατσουράνη στον άξονα και σχήμα 4-4-2 το κέντρο μπορείς να το ελέγξεις με αντίπαλους τη Λιθουανία και το Λιχνενστάιν. Ανεβαίνοντας το επίπεδο δεδομένα θα έχεις πρόβλημα και δεν θα φταίνε οι ποδοσφαιριστές. Έχει αποδειχθεί πολλές φορές πως στην Εθνική μας ταιριάζει το 4-3-3. Είναι στενάχωρο για τον Μαλεζά που τραυματίστηκε αλλά η απώλειά του κάνει ακόμα πιο εύκολη την επιλογή για τον Σάντος. Ο Πορτογάλος με τους Βόσνιους είχε δικαιολογίες που την Τρίτη δεν υπάρχουν. Ενδεχόμενο αρνητικό αποτέλεσμα άλλωστε φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση την Εθνική μας. Στην Μπρατισλάβα πρέπει να πάμε με τη διάταξη που μας ταιριάζει. Δηλαδή με ενισχυμένο στον άξονα 4-3-3 που μας επιτρέπει να έχουμε πολλούς ποδοσφαιριστές εκεί που πάει η μπάλα, να βγάζουμε παραπάνω παίκτες στα μαρκαρίσματα και να έχουμε τα κλεψίματα που χρειαζόμαστε για να πάρουμε τον έλεγχο του παιχνιδιού.
Έχει αποδειχτεί πως μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αδυναμίες ομάδων στο επίπεδο της Βοσνίας, της Σλοβακίας καθώς τα έχουμε καταφέρει με πολύ ανώτερους αντιπάλους. Το γράφω από τώρα, θα είναι μεγάλο λάθος και θα κάνει πολύ δύσκολα τα πράγματα πιθανή απόφαση του Σάντος να βάλει τον Σιόβα στη θέση του Μαλεζά και να κρατήσει τους Τζιόλη, Κατσουράνη στον άξονα. Χρειαζόμαστε την ασφάλεια που μπορεί να μας δώσει η χρησιμοποίηση επιπλέον χαφ που θα παίζει ανάμεσα στα δύο στόπερ και στους δύο κεντρικούς μέσους. Την ενέργεια που βγάζει ο Μανιάτης και την πίεση στη μπάλα παίζοντας στον άξονα, την εμπειρία του Καραγκούνη και τη σίγουρη κατοχή μπάλας που μας δίνει η παρουσία του. Μιλάμε για τα κύρια συστατικά που έφεραν στο ποδοσφαιρικό προσκήνιο την Εθνική μας ομάδα.
Η καλή ανασταλτική λειτουργία και η πίεση πάνω στη μπάλα στην αρχική προσπάθεια ανάπτυξης του αντιπάλου είναι η βάση η οποία χτίστηκε η Εθνική μας. Αν το βγάλεις αυτό από το παιχνίδι μας καθαριστήκαμε. Και μια ταυτόχρονη χρησιμοποίηση των Τζιόλη, Κατσουράνη στο κέντρο μας στερεί τη βασική μας αρχή. Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Ο Σάντος αποδείχθηκε ο ιδανικός αντικαταστάτης του Ρεχάγκελ. Δεν ήρθε για να καταστρέψει το πλάνο του προκατόχου του και να χτίσει το δικό του αλλά ως ιδανικός συνεχιστής. Συνέχισε στις ίδιες αρχές ποδοσφαίρου που αποδείχθηκε πως μας ταιριάζουν καθώς μπορούμε να τις υπηρετήσουμε. Ο Σάντος λειτουργώντας πιο ευέλικτα απ’ ότι ο Ότο τα τελευταία χρόνια βοήθησε ώστε να μπουν ταλαντούχα παιδιά μέσα στη λειτουργία της ομάδας χωρίς να πειραχθούν οι ισορροπίες που είχαν δημιουργηθεί. Μετά το Euro όμως βλέπω μια αδικαιολόγητη προσπάθεια να μας αλλάξει την τακτική και τον τρόπο παιχνιδιού. Το γράφω από τώρα που είμαστε στο ξεκίνημα της διαδρομής, αν επιμένει να παίζει εν έτη 2012 το 4-4-2 με αργό δίδυμο χαφ, Βραζιλία δεν θα πάμε. Απαντήσεις θα πάρουμε το βράδυ της Τρίτης στην Μπρατισλάβα.
πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου