Οκέι, τον Μάρεκ Χάμσικ λίγο πολύ όλοι τον ξέρουν. Σπουδαία περίπτωση
παίκτη, που παίζει στον άξονα σε ρόλο ψευτοδεκαριού, αλλά μην
φανταστείτε ότι μόνο δημιουργεί. Οσο παράξενη και ιδιότροπη είναι η κόμη
του, άλλο τόσο παράξενη είναι η συμπεριφορά του μέσα στο γήπεδο. Την
μία στιγμή βλέπεις την τεχνική κατάρτισή του και λες ότι είναι μόνο
δεκάρι και την άλλη στιγμή βλέπεις το τάκλιν του και ομολογείς ότι δεν
μπορεί παρά να είναι ένα κλασικό εξάρι.
Η παρουσία του στη Νάπολι, όπου μαζί με τον Καβάνι και τον Λαβέτσι την έβγαλαν από την αφάνεια και την έκαναν ξανά πρωταγωνίστρια σε ιταλικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, τον έχει κάνει πλέον γνωστό σε όλο τον κόσμο και κυρίως στις πολύ μεγάλες ομάδες της Ευρώπης που κατά καιρούς έχουν προσπαθήσει να τον αποκτήσουν.
Κάθε φορά όμως ο Ντε Λαουρέντις τους έβαζε φρένο, ζητώντας ακατέβατα 50 εκατ. ευρώ. Ο ίδιος περνάει καλά στη Νάπολι, λατρεύεται από τους οπαδούς και υπογράφει συνεχώς νέα συμβόλαια με καλύτερες αποδοχές και μένει στον ιταλικό νότο, ελπίζοντας ότι πλησιάζει η ώρα που θα σηκώσει ένα καλύτερο τρόπαιο, από το Κύπελλο που πήρε πέρυσι.
Δεν είναι όμως ο μόνος καλός Σλοβάκος ποδοσφαιριστής. Ούτε φυσικά όπως πιστεύουν πολλοί, υπάρχει άλλος ένας καλός, ο Μάρτιν Σκρτελ της Λίβερπουλ. Αλλωστε μεταξύ μας ο τελευταίος δεν είμαι και τόσο βέβαιος ότι είναι τόσο καλός, όσο και γνωστός. Αν δεν έπαιζε στη Λίβερπουλ, δεν θα είχε το όνομα που έχει σήμερα και δεν θα θεωρούνταν και από τους κορυφαίους στόπερ της Ευρώπης.
Εκείνοι που ίσως δεν είναι πολύ γνωστοί και είναι καταπληκτικοί ποδοσφαιριστές και ενδεχομένως και όλη η δύναμη των Σλοβάκων είναι οι δύο διεθνείς που κάνουν θραύση στην Τουρκία. Ο Μίροσλαβ Στοχ βγάζει το... παντεσπάνι του στην Φενερμπαχτσε και είναι ένα αριστερό εξτρέμ που παίζει και δεξιά το οποίο στη μέρα του μπορεί να σε σκοτώσει.
Βραχύσωμος, αλλά πολύ γρήγορος, δυνατός, αφού σπάνια πέφτει ακόμη και με φάουλ και με πολύ υψηλή τεχνική κατάρτιση. Παίκτης με δυνατότητες να παίξει και σε παραπάνω, πολύ παραπάνω επίπεδο από την Φενέρμπαχτσε, έμεινε εκεί γιατί τα εκατομμύρια ευρώ που παίρνει είναι πολλά και φυσικά τα χρόνια δεν τον έχουν πάρει.
Ο δεύτερος δεν είναι τίποτα φοβερό ως παίκτης (απλά ένας καλός box to box μέσος) που κολλάει δίπλα στον Χάμσικ και φαίνεται καλύτερος απ' όσο πραγματικά είναι, αλλά έχει σπουδαία στημένα. Ο Μάρεκ Σάπαρα, παίζει επίσης στην Τουρκία (Τραμπζονσπόρ), είναι από τις παλιές καραβάνες της ομάδας (έχει πατήσει τα 30) και αναλαμβάνει όλα μα όλα τα στημένα της ομάδας, είτε αυτά είναι φάουλ, είτε κόρνερ. Και τα χτυπήματά του είναι τόσο καλά, είτε τα δοκιμάζει απευθείας, είτε με πάσα, που σε τρομάζουν.
Και κάτι τελευταίο. Ο Βάις, ο άλλος εξτρέμ των Σλοβάκων που παίζει από την απέναντι πλευρά του Στοχ, αλλά συχνά αλλάζουν θέση, είναι αμφίβολος. Δεν θα ήταν άσχημο να μην παίξει, διότι και αυτός είναι πολύ υψηλού επιπέδου παίκτης κι' αν και σχετικά μικρός σε ηλικία κάνει την διαφορά στο φετινό Καμπιονάτο για την Πεσκάρα την οποία προσπαθεί να σώσει μόνος του...
Αυτούς τους δύο εξτρέμ αν εξουδετερώσουν οι ποδοσφαιριστές του Σάντος και δεν την πατήσουν από κάποιο στημένο του Σάπαρα, τότε από την Μπρατισλάβα θα φύγουν με τους τρεις βαθμούς...
Η παρουσία του στη Νάπολι, όπου μαζί με τον Καβάνι και τον Λαβέτσι την έβγαλαν από την αφάνεια και την έκαναν ξανά πρωταγωνίστρια σε ιταλικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, τον έχει κάνει πλέον γνωστό σε όλο τον κόσμο και κυρίως στις πολύ μεγάλες ομάδες της Ευρώπης που κατά καιρούς έχουν προσπαθήσει να τον αποκτήσουν.
Κάθε φορά όμως ο Ντε Λαουρέντις τους έβαζε φρένο, ζητώντας ακατέβατα 50 εκατ. ευρώ. Ο ίδιος περνάει καλά στη Νάπολι, λατρεύεται από τους οπαδούς και υπογράφει συνεχώς νέα συμβόλαια με καλύτερες αποδοχές και μένει στον ιταλικό νότο, ελπίζοντας ότι πλησιάζει η ώρα που θα σηκώσει ένα καλύτερο τρόπαιο, από το Κύπελλο που πήρε πέρυσι.
Δεν είναι όμως ο μόνος καλός Σλοβάκος ποδοσφαιριστής. Ούτε φυσικά όπως πιστεύουν πολλοί, υπάρχει άλλος ένας καλός, ο Μάρτιν Σκρτελ της Λίβερπουλ. Αλλωστε μεταξύ μας ο τελευταίος δεν είμαι και τόσο βέβαιος ότι είναι τόσο καλός, όσο και γνωστός. Αν δεν έπαιζε στη Λίβερπουλ, δεν θα είχε το όνομα που έχει σήμερα και δεν θα θεωρούνταν και από τους κορυφαίους στόπερ της Ευρώπης.
Εκείνοι που ίσως δεν είναι πολύ γνωστοί και είναι καταπληκτικοί ποδοσφαιριστές και ενδεχομένως και όλη η δύναμη των Σλοβάκων είναι οι δύο διεθνείς που κάνουν θραύση στην Τουρκία. Ο Μίροσλαβ Στοχ βγάζει το... παντεσπάνι του στην Φενερμπαχτσε και είναι ένα αριστερό εξτρέμ που παίζει και δεξιά το οποίο στη μέρα του μπορεί να σε σκοτώσει.
Βραχύσωμος, αλλά πολύ γρήγορος, δυνατός, αφού σπάνια πέφτει ακόμη και με φάουλ και με πολύ υψηλή τεχνική κατάρτιση. Παίκτης με δυνατότητες να παίξει και σε παραπάνω, πολύ παραπάνω επίπεδο από την Φενέρμπαχτσε, έμεινε εκεί γιατί τα εκατομμύρια ευρώ που παίρνει είναι πολλά και φυσικά τα χρόνια δεν τον έχουν πάρει.
Ο δεύτερος δεν είναι τίποτα φοβερό ως παίκτης (απλά ένας καλός box to box μέσος) που κολλάει δίπλα στον Χάμσικ και φαίνεται καλύτερος απ' όσο πραγματικά είναι, αλλά έχει σπουδαία στημένα. Ο Μάρεκ Σάπαρα, παίζει επίσης στην Τουρκία (Τραμπζονσπόρ), είναι από τις παλιές καραβάνες της ομάδας (έχει πατήσει τα 30) και αναλαμβάνει όλα μα όλα τα στημένα της ομάδας, είτε αυτά είναι φάουλ, είτε κόρνερ. Και τα χτυπήματά του είναι τόσο καλά, είτε τα δοκιμάζει απευθείας, είτε με πάσα, που σε τρομάζουν.
Και κάτι τελευταίο. Ο Βάις, ο άλλος εξτρέμ των Σλοβάκων που παίζει από την απέναντι πλευρά του Στοχ, αλλά συχνά αλλάζουν θέση, είναι αμφίβολος. Δεν θα ήταν άσχημο να μην παίξει, διότι και αυτός είναι πολύ υψηλού επιπέδου παίκτης κι' αν και σχετικά μικρός σε ηλικία κάνει την διαφορά στο φετινό Καμπιονάτο για την Πεσκάρα την οποία προσπαθεί να σώσει μόνος του...
Αυτούς τους δύο εξτρέμ αν εξουδετερώσουν οι ποδοσφαιριστές του Σάντος και δεν την πατήσουν από κάποιο στημένο του Σάπαρα, τότε από την Μπρατισλάβα θα φύγουν με τους τρεις βαθμούς...
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου