Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Ποιο είναι το όραμα;

Να δεχτώ για την οικονομία της συζήτησης ότι έσφαξαν τον ΠΑΟ στην Κρήτη και του ήπιαν το αίμα με το μπουρί της σόμπας.
Αλλά νομίζω το ζήτημα δεν είναι τι κάνουν οι εχθροί του ΠΑΟ: αυτοί δεν μοιάζουν να έχουν κανένα πρόβλημα. Το θέμα είναι τι κάνει ο Παναθηναϊκός και η διοίκησή του.


Aν τα κηρύγματα του Αλαφούζου και οι ανένδοτοι αγώνες περί «παράγκας» κ.λπ. είχαν λαϊκή αποδοχή, νομίζω θα γινόταν κοσμογονία κάθε Κυριακή στο ΟΑΚΑ και η «Παναθηναϊκή Συμμαχία» θα είχε μαζέψει γύρω στα 20 εκατ. ευρώ -όπως άλλωστε το σχέδιο προέβλεπε. Αν τίποτα από αυτό δεν συμβαίνει, είναι γιατί οι συνεχιζόμενες κραυγές για τη διαιτησία έχουν δημιουργήσει μόνο μια βεβαιότητα -πρώτα απ' όλα στο κοινό του Παναθηναϊκού: τη βεβαιότητα της απόλυτης αδυναμίας. Δεν μιλάω για κάποιο κοινό άσχετο, αλλά για κόσμο τόσο υποψιασμένο, που τον καιρό του Πατέρα είχε γεμίσει επτά φορές σε μια χρονιά το ΟΑΚΑ για να δει μια ομάδα με 35.000 εισιτήρια διαρκείας και αρκετά αστέρια. Νομίζω ότι αυτό και μόνο δείχνει τι θέλει ο κόσμος του Παναθηναϊκού: θέλει μια δυνατή διοίκηση, μια ΠΑΕ εύρωστη, στελεχωμένη από ικανούς ανθρώπους που να δημιουργήσει μια ομάδα που να υπόσχεται θριάμβους. Πριν από τρία χρόνια, κι όχι πριν από πενήντα, τα είχε όλα αυτά.

«Παναγό»
Υπάρχει ποτέ περίπτωση η διοίκηση του Αλαφούζου με τον τρόπο που λειτουργεί να πετύχει κάτι τέτοιο; Ειλικρινά αμφιβάλω. Χθες π.χ. διάβασα ότι ο ΠΑΟ έχασε από τον Πλατανιά γιατί υπάρχει ένα σκοτεινό σχέδιο του Μαρινάκη να μη βγει η ομάδα Ευρώπη. Μα αυτό δεν το είχε πει ο Παναγόπουλος, ο οποίος μάλιστα ψηφίστηκε και πρώτος αναπληρωματικός στις εκλογές της «Συμμαχίας»; Κι αν το θέμα είναι αυτό, τότε πώς γίνεται ο ΠΑΟ να μην είχε κανένα πρόβλημα με τη διαιτησία (ίσα ίσα που κάτι πήρε κιόλας...) στα ματς με τον ΠΑΟΚ και τον Ατρόμητο που διεκδικούν θέσεις στα πλέι οφ;

ΣΚΑΪ
Νομίζω πως αυτό που συμβαίνει είναι απλό. Ο ΠΑΟ έχει δύο προβλήματα: το πρώτο είναι οι χειρισμοί της διοίκησής του, που δημιουργεί παντού εχθρούς, και το δεύτερο η εικόνα της προσωρινότητας του διοικητικού σχήματος. Ο Αλαφούζος, μέσω του ΣΚΑΪ, στοχοποιεί τους διαιτητές με τον Θωμαΐδη και τον Βασιλάκη. Τη «Δίκη» τη λατρεύω, αλλά ανάθεμα κι αν οι αποκαλύψεις της έχουν ποτέ παίξει κάποιο ρόλο: η βαρύτητά της ως εκπομπή είναι τόσο μεγάλη, ώστε πρόπερσι μεταδιδόταν στο Blue Sky -ήταν και καλύτερη, μάλιστα. Ο Βασιλάκης είναι φίλος μου, αλλά μετά βεβαιότητας σας λέω ότι τον σιχαίνονται όλοι σχεδόν οι διαιτητές και το ξέρει. Αν στον ΠΑΟ νόμιζαν ότι έτσι θα φοβίσουν τους ρέφερι, είναι (και σε αυτό) μακρά νυχτωμένοι.

Εχθροί
Με ανακοινώσεις, φασαρία και καταγγελίες αόριστες έχουν καταφέρει να κάνουν εχθρούς τους πάντες: ο Πλατανιάς π.χ. ούτε δέχεται ότι έχει εγκληματίες παράγοντες, όπως αναφέρει η ανακοίνωση του ΠΑΟ, ούτε ότι είναι παράρτημα του Ολυμπιακού με προπονητή τον Αναστασιάδη! Επίσης όταν δεν βάζεις σοβαρά χρήματα είναι μάλλον απίθανο να σε δουν σοβαρά στη λίγκα και στην ΕΠΟ. Οι πιο πολλοί στη λίγκα είναι βέβαιοι ότι το συγκεκριμένο διοικητικό σχήμα δεν έχει καμία απολύτως προοπτική: άλλωστε δεν είναι ο Αντώνης Αντωνιάδης αυτός που είπε ότι το εγχείρημα της «Συμμαχίας» απέτυχε; Οσο για την ΕΠΟ, ας μην ξεχνάμε ότι μόλις πρόσφατα έγιναν εκλογές, στις οποίες ο ΠΑΟ δεν είχε απολύτως καμία παραγοντική βαρύτητα! Για να μην πω ότι λόγω άγνοιας διάλεξε και την πλευρά του Γκαγκάτση...

Φούρνος
Λένε επίσης πολλοί ότι οι διαιτητές φοβούνται ότι θα τους δείρουν και θα τους κάψουν τον φούρνο: κουταμάρες! Πέρυσι έγινε... στρατιωτική επιχείρηση λιντσαρίσματος του Καλόπουλου από οργανωμένους που μπήκαν στο γήπεδο και τον κυνηγούσαν. Πρόπερσι έδειραν τον επόπτη του ματς Ολυμπιακός - ΠΑΟ στο αεροδρόμιο: αν αυτά είχαν πέραση, ο ΠΑΟ θα έπρεπε ν' αντιμετωπίζεται σαν τη Ρεάλ Μαδρίτης του Φράνκο! Τι φοβούνται οι διαιτητές; Κυρίως να μη χάσουν τη θέση τους. Ο ΠΑΟ έχει τέτοια δύναμη; Δεν τη βλέπω. Μόνο τον Βασιλάκη βλέπω να μιλάει για προκλήσεις: μέχρι εκεί.

Οραμα
Ο Αλαφούζος νομίζει ότι θα συσπειρώσει τους οπαδούς κι αυτοί θα δημιουργήσουν συνθήκες τρόμου σε διαιτητές, δημοσιογράφους κ.λπ: κούνια που τον κούναγε! Ακόμα κι αν αυτό συμβεί, το μεγάλο θύμα θα είναι ο ίδιος: το λέει η ιστορία. Ο κόσμος του ΠΑΟ έχει όραμα: θέλει την ομάδα που κέρδισε το νταμπλ, μία ομάδα με παραγοντική δύναμη, φίλους παντού, λεφτά για μεταγραφές και το ΟΑΚΑ γεμάτο. Εχει ίδιο όραμα ο Αλαφούζος; Δεν προκύπτει...


Ρωτήστε τους
Πήρα πολλά mail χθες από οπαδούς του Παναθηναϊκού που διαφωνούν για τα όσα λέω για τη διαιτησία, τη διοίκηση κ.λπ. Σε όλους απαντάω το ίδιο: «Σας πήρε πάνω από ένα χρόνο για να καταλάβετε ότι ο Φερέιρα ήταν ένας συνταξιούχος που διέλυε τον ΠΑΟ μέρα με τη μέρα, ελπίζω να μη σας χρειαστεί άλλο τόσο για να καταλάβετε ότι η μεγάλη πληγή είναι σήμερα η διοικητική άγνοια σε όλα τα επίπεδα».

Αν κάνω λάθος, θα είναι ένα ακόμα: δεν έγινε και τίποτα -στη ζωή μου έχω κάνει πολλά. Αν όμως κάνει (πάλι) λάθος ο κόσμος του ΠΑΟ και βλέπει στον Αλαφούζο σαν τον Αϊ-Γιώργη που κυνηγάει τον δράκο, ενώ είναι απλά κάποιος που ψάχνει δικαιολογίες, το κακό θα αποδειχτεί τεράστιο. Ενα ωραίο πρωί ο Αλαφούζος θα διαπιστώσει ότι δεν γίνεται να διοικείς κάτι που δεν γνωρίζεις και χωρίς μάλιστα χρήματα, και θα το βάλει στα πόδια αφήνοντας χάος. Ο σκοπός είναι να μην έρθει το χάος: για αυτό προειδοποιώ. Οπως ακριβώς έκανα και με τον Φερέιρα, τον Νιόπλια, τη διοίκηση Κωνσταντόπουλου, το πριόνισμα του Πατέρα κ.λπ.
Σε έναν αγγελικό κόσμο οι διαιτητές παίζουν 50-50, δεν κάνουν διαχωρισμούς σε δυνατούς και αδύναμους κ.λπ. Στον κανονικό κόσμο αυτό δεν υπάρχει: όποιος διαφωνεί ας ρωτήσει τον Πατέρα, τον Ησαΐα, τον Τζίγκερ (που κι αυτός κέρδισε ένα πρωτάθλημα και ξέρει πώς...), τον Γιώργο Βαρδινογιάννη κ.λπ. Πουθενά στη Γη οι ομάδες δεν αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο: τα ηθικοπλαστικά κηρύγματα είναι λαϊκισμοί της κακιάς ώρας. Και πουθενά κάθε σφύριγμα δεν οδηγεί σε συμπεράσματα παρανομιών. Στο ματς του Γιουρόπα Λιγκ π.χ. με τη Μάριμπορ, ο ΠΑΟ πήρε δυο ανύπαρκτα πέναλτι. Τι σημαίνει; Οτι «έστησε» τον διαιτητή;      


Τον καιρό του «καπετάνιου»
Και κάτι τελευταίο. Αν ο Ολυμπιακός κέρδιζε τον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη, θα ισοφάριζε το ρεκόρ καλύτερου ξεκινήματος που είχε ποτέ ομάδα στο επαγγελματικό πρωτάθλημα. Το ρεκόρ ανήκει στον ΠΑΟ του Χουάν Ραμόν Ρότσα που το 1994-95 είχε ξεκινήσει τη σεζόν με 11 νίκες σε 12 ματς αφήνοντας πίσω του, τον καιρό του Γιώργου Βαρδινογιάννη, 8 βαθμούς τον δεύτερο ΟΦΗ!
(Τώρα η πλάκα είναι να βγει ο Αλαφούζος και να καταφερθεί κατά του Βαρδινογιάννη, του Πατέρα κ.λπ. κατηγορώντας τους γιατί κέρδιζαν πρωταθλήματα...).sday gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: