Ο βετεράνος τερματοφύλακας του Άρη, Νίκος
Χρηστίδης, φιλοξενήθηκε στο «Αθλητικό Metropolis» και στην εκπομπή
«Τρίτο Ημίχρονο» και μίλησε για το άρθρο που δημοσίευσε αναφορικά με τα
όσα συμβαίνουν στον Άρη τώρα, αλλά και γενικότερα τα τελευταία χρόνια.
Για το ότι στον Άρη δε ζουν την αρχή μιας νέας εποχής, απλά γιατί δεν έχουν ζήσει το τέλος μιας άλλης εποχής:
«Δεν έχει αλλάξει καμιά εποχή είναι η ίδια απλά με νέα πρόσωπα».
Γι' αυτό που παραμένει ίδιο στην ομάδα:
«Η νοοτροπία και οι μέθοδοι. Μόνο πρόσωπα άλλαξαν και αυτό γιατί έχουν πέθαναν κάποιοι αλλιώς θα ήταν ίδιοι. Όπως λέω η νοοτροπία έχει δημιουργήσει την κατάσταση και όχι τα πρόσωπα. Κάποιοι μπόρεσαν και πήραν κάποιες θέσεις και συνεχίζουν το έργο της καταστροφής.
Για τη νοοτροπία:
«Η νοοτροπία θυμάμαι από τη δεκαετία του '50 να είναι η ίδια. Εκεί που μαζευόντουσαν όλοι οι Αρειανοί, έβλεπα ορισμένους ανθρώπους να κατηγορούν κάποιους άλλους και όταν αυτοί ξαναβρίσκονταν σε ένα σημείο μετά από ώρα, επαινούσαν αυτόν που κατηγόρησαν πριν λίγη ώρα. Αυτή την απορία μου τη βρήκα μπροστά μου όταν μπήκα και ασχολήθηκα με τον Άρη και ένα θύμα αυτής της νοοτροπίας ήμουν εγώ».
Για την αντίληψη περιπτέρου που γράφει στο άρθρο του:
«Δεν είναι σκληρές οι λέξεις, η πραγματικότητα είναι σκληρή. Αυτό το κοινωνικό μέγεθος που είναι ο Άρης δεν είναι δυνατόν να αντιλαμβάνεται σαν εταιρία που έχει λειτουργήσει με αυτόν τον τρόπο. Θα μπορούσε αυτό το μέγεθος αυτής της εταιρίας να την εκμεταλλευτεί και να προωθήσει πρώτα τα συμφέροντα και τους στόχους του Άρη και όχι να αντιμετωπίζει καταστάσεις με μιζέρια. Αυτό το βλέπεις σαν περίπτερο και όχι σαν μια εταιρία».
Για το τέλος της εποχής:
«Δεν βλέπω κανένα τέλος και τίποτα ώστε να μου δίνει το δικαίωμα να ελπίζω σε μια καλή, σωστή και αποτελεσματική αρχή. Ούτε το ένα βλέπω ούτε το άλλο. Η ιστορία και αυτό που βιώνουμε στον Άρη που είναι η κορύφωση του προβλήματος μοιάζει με τραγωδία. Ο Άρης δεν ανήκει σε κανέναν, εμείς είμαστε αυτοί που ανήκουμε εκεί».
Για τον εμφύλιο αλληλοσπαραγμό:
«Η μια πλευρά θα πει ότι φταίει η άλλη και η άλλη ότι φταίει η προηγούμενη. Αυτή η κατάσταση κάπως γεφυρώθηκε κάπως όταν ο Σούπερ 3 πήρε την εξουσία και απέβαλε τη βούληση του. Εκεί δεν υπήρχε αντιπολίτευση, δεν τολμούσε κανείς να παίξει το ρόλο της αντιπολίτευσης. Αυτό το καθεστώς είναι οι ίδιοι και έχουν κάνει ισχυρή αντιπολίτευση με τον Σκόρδα».
Για το ότι οι ποδοσφαιριστές χρειάζονται έμπνευση και έναν οδηγό, στοιχεία που θα πάρουν από δύο πλευρές. Η μία είναι η καρδιά της ποδοσφαιρικής ομάδας και τη άλλη ένα φυσικό πρόσωπο που θα εκφράζει το “πνεύμα του Θεού του πολέμου”:
«Είναι πάρα πολύ δύσκολα και ίσος να μην υπάρχει αυτό το πρόσωπο. Υπάρχει όμως ένα πρόσωπο το οποίο είναι φοβερά επικίνδυνο. Έχει τις ικανότητες να προσεγγίσει αυτές τις αρετές αλλά είναι φοβερά επικίνδυνος επειδή είναι προϊόν αυτής της νοοτροπίας, αυτός είναι ο κ. Σκόρδας».
Αναλυτικά τα όσα γράφει το άρθρο του στην εφημερίδα «Η εφημερίδα των συντακτών»:
«Στον Άρη δεν ζουν την αρχή μιας νέας εποχής, απλά γιατί δεν έχουν ζήσει το τέλος μιας άλλης εποχής. Το πρόβλημα του Άρη είναι διαχρονικό. Δεν το έχουν αντιληφθεί, ή δεν θέλουν να το διαβάσουν και προσπαθούν να βρουν λύσεις περπατώντας πάνω σε κινούμενη άμμο.
Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα; Ας το αναλύσουμε:
1) Είναι η νοοτροπία των ανθρώπων του Άρη. Αυτή εκτρέφει την όλη κατάσταση και όχι τα πρόσωπα. Έχουμε μία εταιρία στο κέντρο του επιχειρησιακού ενδιαφέροντος, με συνοικιακή, όμως, αντίληψη και λειτουργία περιπτέρου.
2) Την εταιρία αυτή την έχει αγκαλιάσει ο κόσμος του Άρη, που αποτελεί τεράστιο κοινωνικό μέγεθος. Ο Άρης, όμως, περιστοιχίζεται από “νάνους” που είναι τα αφεντικά, τα στελέχη, οι διαχειριστές. Θυμίζει τον Γκιούλιβερ που αιχμαλωτίστηκε από τους λιλιπούτειους, οι οποίοι, όμως, αντιλήφθηκαν πώς ο Γκιούλιβερ δεν είναι εχθρός τους, αλλά φίλος τους που μπορεί να τους συμβουλεύσει και πήραν λύσεις. Στον Άρη δεν συμβαίνει αυτό.
3) Τι μοντέλο ακολουθεί αυτή η εταιρία; Η κεντρική ιδέα είναι ο νόμος του νικητή και του κυρίαρχου. Μιλάμε για την εξουσία, για το ποιος θα κάνει κουμάντο. Ο νικητής και κυρίαρχος βγαίνει μέσα από μία σύγκρουση, από έναν εμφύλιο αλληλοσπαραγμό, από το “εμείς ή άλλοι”. Όταν εγώ είμαι διοίκηση, εγώ είμαι Αρειανός όλοι άλλοι δεν είναι και όταν αλλάζει η κατάσταση συμβαίνει το αντίστροφο.
4) Πως προσπαθούν να βρουν λύσεις; Ακολουθούν την μέθοδο της Λερναίας Ύδρας. Κόβουν ένα κεφάλι και φυτρώνουν άλλα.
Όλα αυτά εδώ δίνουν την συνταγή της καταστροφής και εξηγούν πως ο Άρης έφτασε εδώ. Τι πρέπει να γίνει; Η εκτίμησή μου είναι η εξής: Ο Άρης βρίσκεται απέναντι σε προβλήματα που είναι μακροπρόθεσμα, πρέπει όμως να βρεθούν βραχυπρόθεσμες λύσεις. Πολύ περισσότερο τώρα που η ομάδα κινδυνεύει να χάσει την κατηγορία ή να υποστεί και κάτι χειρότερο.
Οι ποδοσφαιριστές χρειάζονται έμπνευση και έναν οδηγό, στοιχεία που θα πάρουν από δύο πλευρές. Η μία είναι η καρδιά της ποδοσφαιρικής ομάδας και τη άλλη ένα φυσικό πρόσωπο που θα εκφράζει το “πνεύμα του Θεού του πολέμου”.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος. Το καλύτερο παιχνίδι του Άρη ήταν επί του Ολυμπιακού. Πώς γίνεται με τον Ολυμπιακό να παίζει έτσι και στα υπόλοιπα εντελώς διαφορετικά; Η αξία του Ολυμπιακού και η φήμη δημιούργησαν τον φόβο βαριάς ήττας στους παίκτες του Άρη. Φόβος που αποδείχθηκε ο καλύτερος σύμβουλος, θωράκισε τους παίκτες και τους οδήγησε στην αυτογνωσία. Είπαν: “Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε καλύτερα, θα παίξουμε άμυνα”.
Σ` αυτό το ματς οι παίκτες του Άρη ξεπέρασαν και το φόβο μίας κακής διαιτησίας. Το μεγαλείο που έβγαλαν δεν το διαχειρίστηκε, όμως, σωστά ο προπονητής.
Οι ποδοσφαιριστές, όμως, δεν αλλάζουν, μόνο προσθήκες μπορούν να γίνουν το Γενάρη. Άρα ψάχνουμε το φυσικό πρόσωπο, αυτό που θα εκφράσει το κύρος και την αποστολή του Άρη μακριά από σκοπιμότητες.
Εν κατακλείδι, η νοοτροπία του Άρη είναι το πρόβλημα. Αυτή γεννά τις καταστάσεις που επωφελούνται ορισμένα φυσικά πρόσωπα. Τα έχω ζήσει από τη δεκαετία του '50 και δεν έχει αλλάξει τίποτα παρά μόνο τα πρόσωπα. Νοοτροπία και μέθοδοι παραμένουν ίδια».
Για το ότι στον Άρη δε ζουν την αρχή μιας νέας εποχής, απλά γιατί δεν έχουν ζήσει το τέλος μιας άλλης εποχής:
«Δεν έχει αλλάξει καμιά εποχή είναι η ίδια απλά με νέα πρόσωπα».
Γι' αυτό που παραμένει ίδιο στην ομάδα:
«Η νοοτροπία και οι μέθοδοι. Μόνο πρόσωπα άλλαξαν και αυτό γιατί έχουν πέθαναν κάποιοι αλλιώς θα ήταν ίδιοι. Όπως λέω η νοοτροπία έχει δημιουργήσει την κατάσταση και όχι τα πρόσωπα. Κάποιοι μπόρεσαν και πήραν κάποιες θέσεις και συνεχίζουν το έργο της καταστροφής.
Για τη νοοτροπία:
«Η νοοτροπία θυμάμαι από τη δεκαετία του '50 να είναι η ίδια. Εκεί που μαζευόντουσαν όλοι οι Αρειανοί, έβλεπα ορισμένους ανθρώπους να κατηγορούν κάποιους άλλους και όταν αυτοί ξαναβρίσκονταν σε ένα σημείο μετά από ώρα, επαινούσαν αυτόν που κατηγόρησαν πριν λίγη ώρα. Αυτή την απορία μου τη βρήκα μπροστά μου όταν μπήκα και ασχολήθηκα με τον Άρη και ένα θύμα αυτής της νοοτροπίας ήμουν εγώ».
Για την αντίληψη περιπτέρου που γράφει στο άρθρο του:
«Δεν είναι σκληρές οι λέξεις, η πραγματικότητα είναι σκληρή. Αυτό το κοινωνικό μέγεθος που είναι ο Άρης δεν είναι δυνατόν να αντιλαμβάνεται σαν εταιρία που έχει λειτουργήσει με αυτόν τον τρόπο. Θα μπορούσε αυτό το μέγεθος αυτής της εταιρίας να την εκμεταλλευτεί και να προωθήσει πρώτα τα συμφέροντα και τους στόχους του Άρη και όχι να αντιμετωπίζει καταστάσεις με μιζέρια. Αυτό το βλέπεις σαν περίπτερο και όχι σαν μια εταιρία».
Για το τέλος της εποχής:
«Δεν βλέπω κανένα τέλος και τίποτα ώστε να μου δίνει το δικαίωμα να ελπίζω σε μια καλή, σωστή και αποτελεσματική αρχή. Ούτε το ένα βλέπω ούτε το άλλο. Η ιστορία και αυτό που βιώνουμε στον Άρη που είναι η κορύφωση του προβλήματος μοιάζει με τραγωδία. Ο Άρης δεν ανήκει σε κανέναν, εμείς είμαστε αυτοί που ανήκουμε εκεί».
Για τον εμφύλιο αλληλοσπαραγμό:
«Η μια πλευρά θα πει ότι φταίει η άλλη και η άλλη ότι φταίει η προηγούμενη. Αυτή η κατάσταση κάπως γεφυρώθηκε κάπως όταν ο Σούπερ 3 πήρε την εξουσία και απέβαλε τη βούληση του. Εκεί δεν υπήρχε αντιπολίτευση, δεν τολμούσε κανείς να παίξει το ρόλο της αντιπολίτευσης. Αυτό το καθεστώς είναι οι ίδιοι και έχουν κάνει ισχυρή αντιπολίτευση με τον Σκόρδα».
Για το ότι οι ποδοσφαιριστές χρειάζονται έμπνευση και έναν οδηγό, στοιχεία που θα πάρουν από δύο πλευρές. Η μία είναι η καρδιά της ποδοσφαιρικής ομάδας και τη άλλη ένα φυσικό πρόσωπο που θα εκφράζει το “πνεύμα του Θεού του πολέμου”:
«Είναι πάρα πολύ δύσκολα και ίσος να μην υπάρχει αυτό το πρόσωπο. Υπάρχει όμως ένα πρόσωπο το οποίο είναι φοβερά επικίνδυνο. Έχει τις ικανότητες να προσεγγίσει αυτές τις αρετές αλλά είναι φοβερά επικίνδυνος επειδή είναι προϊόν αυτής της νοοτροπίας, αυτός είναι ο κ. Σκόρδας».
Αναλυτικά τα όσα γράφει το άρθρο του στην εφημερίδα «Η εφημερίδα των συντακτών»:
«Στον Άρη δεν ζουν την αρχή μιας νέας εποχής, απλά γιατί δεν έχουν ζήσει το τέλος μιας άλλης εποχής. Το πρόβλημα του Άρη είναι διαχρονικό. Δεν το έχουν αντιληφθεί, ή δεν θέλουν να το διαβάσουν και προσπαθούν να βρουν λύσεις περπατώντας πάνω σε κινούμενη άμμο.
Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα; Ας το αναλύσουμε:
1) Είναι η νοοτροπία των ανθρώπων του Άρη. Αυτή εκτρέφει την όλη κατάσταση και όχι τα πρόσωπα. Έχουμε μία εταιρία στο κέντρο του επιχειρησιακού ενδιαφέροντος, με συνοικιακή, όμως, αντίληψη και λειτουργία περιπτέρου.
2) Την εταιρία αυτή την έχει αγκαλιάσει ο κόσμος του Άρη, που αποτελεί τεράστιο κοινωνικό μέγεθος. Ο Άρης, όμως, περιστοιχίζεται από “νάνους” που είναι τα αφεντικά, τα στελέχη, οι διαχειριστές. Θυμίζει τον Γκιούλιβερ που αιχμαλωτίστηκε από τους λιλιπούτειους, οι οποίοι, όμως, αντιλήφθηκαν πώς ο Γκιούλιβερ δεν είναι εχθρός τους, αλλά φίλος τους που μπορεί να τους συμβουλεύσει και πήραν λύσεις. Στον Άρη δεν συμβαίνει αυτό.
3) Τι μοντέλο ακολουθεί αυτή η εταιρία; Η κεντρική ιδέα είναι ο νόμος του νικητή και του κυρίαρχου. Μιλάμε για την εξουσία, για το ποιος θα κάνει κουμάντο. Ο νικητής και κυρίαρχος βγαίνει μέσα από μία σύγκρουση, από έναν εμφύλιο αλληλοσπαραγμό, από το “εμείς ή άλλοι”. Όταν εγώ είμαι διοίκηση, εγώ είμαι Αρειανός όλοι άλλοι δεν είναι και όταν αλλάζει η κατάσταση συμβαίνει το αντίστροφο.
4) Πως προσπαθούν να βρουν λύσεις; Ακολουθούν την μέθοδο της Λερναίας Ύδρας. Κόβουν ένα κεφάλι και φυτρώνουν άλλα.
Όλα αυτά εδώ δίνουν την συνταγή της καταστροφής και εξηγούν πως ο Άρης έφτασε εδώ. Τι πρέπει να γίνει; Η εκτίμησή μου είναι η εξής: Ο Άρης βρίσκεται απέναντι σε προβλήματα που είναι μακροπρόθεσμα, πρέπει όμως να βρεθούν βραχυπρόθεσμες λύσεις. Πολύ περισσότερο τώρα που η ομάδα κινδυνεύει να χάσει την κατηγορία ή να υποστεί και κάτι χειρότερο.
Οι ποδοσφαιριστές χρειάζονται έμπνευση και έναν οδηγό, στοιχεία που θα πάρουν από δύο πλευρές. Η μία είναι η καρδιά της ποδοσφαιρικής ομάδας και τη άλλη ένα φυσικό πρόσωπο που θα εκφράζει το “πνεύμα του Θεού του πολέμου”.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος. Το καλύτερο παιχνίδι του Άρη ήταν επί του Ολυμπιακού. Πώς γίνεται με τον Ολυμπιακό να παίζει έτσι και στα υπόλοιπα εντελώς διαφορετικά; Η αξία του Ολυμπιακού και η φήμη δημιούργησαν τον φόβο βαριάς ήττας στους παίκτες του Άρη. Φόβος που αποδείχθηκε ο καλύτερος σύμβουλος, θωράκισε τους παίκτες και τους οδήγησε στην αυτογνωσία. Είπαν: “Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε καλύτερα, θα παίξουμε άμυνα”.
Σ` αυτό το ματς οι παίκτες του Άρη ξεπέρασαν και το φόβο μίας κακής διαιτησίας. Το μεγαλείο που έβγαλαν δεν το διαχειρίστηκε, όμως, σωστά ο προπονητής.
Οι ποδοσφαιριστές, όμως, δεν αλλάζουν, μόνο προσθήκες μπορούν να γίνουν το Γενάρη. Άρα ψάχνουμε το φυσικό πρόσωπο, αυτό που θα εκφράσει το κύρος και την αποστολή του Άρη μακριά από σκοπιμότητες.
Εν κατακλείδι, η νοοτροπία του Άρη είναι το πρόβλημα. Αυτή γεννά τις καταστάσεις που επωφελούνται ορισμένα φυσικά πρόσωπα. Τα έχω ζήσει από τη δεκαετία του '50 και δεν έχει αλλάξει τίποτα παρά μόνο τα πρόσωπα. Νοοτροπία και μέθοδοι παραμένουν ίδια».
πηγή: metrosport.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου