Α, για να μην το παραλείψω: από εκείνη την τάξη λείπει επίσης κι ο Φασούλας, αλλά θαρρώ πως ο «Πάνι» (από τότε που άφησε τον ΠΑΟΚ και εγκαταστάθηκε μονίμως στο κλεινόν άστυ) είναι περίπου επικηρυγμένος από τους θεσσαλονικείς και δεν θα έδειχνε μεγάλη προθυμία να ανταποκριθεί στην πρόκληση και (στο ίδιο γήπεδο, μετά από 19 χρόνια) να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας!
Λοιπόν, για να βάλω τα πράγματα σε μια τάξη, ο σημερινός αγώνας ανάμεσα στους Ελληνες και στους ξένους επιλέκτους πέραν όλων των άλλων υπηρεσιών, που προσφέρει στην ιστορική μπασκετική μνήμη (η οποία, ναι, δεν είναι ελλειμματική, αλλά, διάβολε, θα μπορούσε ένα τυγχάνει μεγαλύτερου σεβασμού) ξαναβάζει στο τραπέζι όλες εκείνες τις θεωρίες συνωμοσίας που αναπτύχθηκαν μεσούσης της ημιτελικής σειράς των πλέι οφς ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και στον Ολυμπιακό.
Την άνοιξα αυτή την κουβέντα χθες το πρωί στο ραδιόφωνο του Sentra 103.3 με τον Γιάννη Ιωαννίδη και τη συνέχισα το απόγευμα στον τόπο του εγκλήματος με τον Κλιφ Λέβινγκτον και τον Κεν Μπάρλοου, οι οποίοι, συμπαίκτες όντες στον ΠΑΟΚ, δέχτηκαν τη δεύτερη ψυχρολουσία μέσα σε μια εβδομάδα και ξαφνικά βρέθηκαν από το ζενίθ στο ναδίρ.
Ο Ξανθός επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη για να κοουτσάρει την ομάδα των Ελλήνων στην οποία συμμετέχουν ένα από τα πρωτοπαλίκαρα του στον Ολυμπιακό της σεζόν 1992-93, ο τότε νεοσσός Γιώργος Σιγάλας, αλλά και οι αντίπαλοι του (ως παίκτες του ΠΑΟΚ σε εκείνη την κολασμένη σειρά) Μπάνε Πρέλεβιτς, Νίκος Μπουντούρης, Γιώργος Μπαλογιάννης και Χρήστος Τσέκος. Στην αντίπερα όχθη, μπορεί να λείπει ο Ντούντα, αλλά είναι απίκο ο Μπάρλοου και ο Λέβινγκστον.
Συν τοις άλλοις-κι αυτή είναι μια σπουδαιότατη από συμβολικής πλευράς, παρουσία στο γήπεδο θα βρίσκεται (για να βραβευθεί μαζί με τον Χρήστο Μιχαηλίδη και τον Κώστα Χαίτογλου) ο τότε πρόεδρος του ΠΑΟΚ Νίκος Βεζυρτζής, ο οποίος για χάρη της (αλόγιστης αγάπης και της τυφλής αφοσίωσης του προς την ομάδα) έφτασε στα πρόθυρα της φυλακής και της απόλυτης οικονομικής καταστροφής.
Εκείνη την εποχή ο ΠΑΟΚ ήταν η καλύτερη (εάν όχι ομάδα, σίγουρα) πεντάδα της Ευρώπης: με τον Κόρφα, τον Πρέλεβιτς, τον Μπάρλοου, τον (δις πρωταθλητή του ΝΒΑ με τους Σικάγο Μπουλς) Λέβινγκστον και τον Φασούλα έφτασε δια περιπάτου στο Φάιναλ φορ που διεξήχθη στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, αλλά τζίφος! «Κανονικά εάν ήμασταν συγκεντρωμένοι θα νικούσαμε την Μπενετόν με 15 πόντους» μου είπαν ο Μπάρλοου κι ο Λέβινγκστον και δεν έχουν άδικο, αλλά ας όψονται η υποχώρηση στο δεύτερο ημίχρονο και το καλάθι του Ραγκάτσι στη λήξη. Ο ΠΑΟΚ είχε την μπάλα στην τελευταία επίθεση, ο Πρέλεβιτς αστόχησε και ο Ντούντα κατηγορήθηκε για αυτή την επιλογή, όμως μετά από 19 χρόνια ο Κλιφ και ο Κεν δεν αναθεματίζουν εκείνη την επιλογή. «Εάν κάποιος έπρεπε να πάρει την μπάλα και να σουτάρει ήταν ο μπάνε, ο καλύτερος σκόρερ μας. Το έχασε και όλοι έπεσαν πάνω του να τον φάνε, αλλά εάν το έβαζε θα γινόταν ήρωας».
Αυτά συνέβησαν τη Μεγάλη Τρίτη και δύο μέρες αργότερα στον μικρό τελικό ο ΠΑΟΚ νίκησε τη Ρεάλ, ενώ στον εφεξής καλούμενο (με μεγάλη δόση υπερβολής και αδικία προς την ομάδα και τον προπονητή που λανσάρισαν μια καινούργια μόδα στο μπάσκετ) «τελικό-θάνατο του μπάσκετ» η Λιμόζ επικράτησε της Μπενετόν Τρεβίζο και στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Μια εβδομάδα αργότερα, με τη μαγειρίτσα και το αρνί στο στομάχι, ο (έχων το πλεονέκτημα έδρας από την πρωτιά του στην κανονική περίοδο με ρεκόρ 22-4) ΠΑΟΚ υποδέχθηκε στο φλεγόμενο Αλεξάνδρειο τον Ολυμπιακό. Ενώ οι γηπεδούχοι βασανίζονταν για να πετάξουν από πάνω τους τις τύψεις της αποτυχίας στο φάιναλ φορ, οι «ερυθρόλευκοι» σχεδίαζαν το μεγάλο ριφιφί! Ο Ιωαννίδης είχε να αντιμετωπίσει τον «βιωματικό»-όπως τον χαρακτήριζε, αντίπαλό του, ήταν με το μαχαίρι στο στόμα και επειδή αναγνώριζε το προφανές (ότι δηλαδή ο ΠΑΟΚ ήταν σαφώς καλύτερη ομάδα) ετοίμασε μια αποστολή αυτοκτονίας για να κάνει ανταρτοπόλεμο και να κλέψει την πρόκριση στους τελικούς.
Ολη την εβδομάδα στις προπονήσεις, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και στα αποδυτήρια του Αλεξάνδρειου έθετε επιμόνως έναν στόχο, που φαινόταν αδύνατος: «Δεν θέλω να φάμε και δεν θα φάμε πάνω από 50 πόντους»! Προϊούσης της ημιτελικής σειράς δικαιώθηκε πανηγυρικά: Στον πρώτο αγώνα ο Ολυμπιακός εκμεταλλεύθηκε την τσαλακωμένη ψυχολογία του αντιπάλου και νίκησε με 57-48, στη συνέχεια έκανε το 2-0 στο Νέο Φάληρο (62-54), ο ΠΑΟΚ μείωσε στο Αλεξάνδρειο (70-64) και η πρόκριση παίχθηκε κορώνα γράμματα στο ΣΕΦ: στον τέταρτο αγώνα ο Ολυμπιακός επιβλήθηκε πάλι με 59-49 και έβγαλε νοκ άουτ μια ομάδα που μέσα σε δύο εβδομάδες έχασε τη γη κάτω από τα πόδια της!
Λίγες μέρες αργότερα ο Ιβκοβιτς κατηγόρησε τον Φασούλα, ο οποίος στο μεταξύ (μετά την προσφυγή του για τα οφειλόμενα από τον ΠΑΟΚ) είχε ενταχθεί στον Ολυμπιακό ότι «μας πούλησε και πρόδωσε τα σχέδια μας στον Ιωαννίδη, γι αυτό κάθε φορά που προσπαθούσαμε να παίξουμε pick n' roll, η αντίπαλη άμυνα μας το απαγόρευσε και μας οδηγούσε σε λανθασμένες και εκτός σχεδίου επιλογές»!
Η καταγγελία του Ντούντα ήταν όντως συγκλονιστική και ο Ιωαννίδης δεν είχε τύχει να απαντήσει σε αυτήν ποτέ. Το έκανε όμως χθες, επί τη ευκαιρία του αποψινού reunion και είπε κάτι που με άφησε με το στόμα ανοιχτό: «Πρώτα απ όλα ο Φασούλας δεν μου είχε ρουφιανέψει τίποτε, άλλωστε συμφωνήσαμε μαζί του τον Ιούλιο, ενώ συμμετείχε με την εθνική στο Ευρωμπάσκετ, όταν πια είδε κι απόειδε με το χρέος του ΠΑΟΚ. Στο κάτω κάτω ποτέ και κανείς σέντερ δεν μπορεί να προδώσει τα συστήματα, διότι οι ψηλοί δεν αντιλαμβάνονται το παιχνίδι. Αν ήταν γκαρντ, μπορεί να το έκανε»!
Επί της ουσίας τώρα: για το πώς η άμυνα του Ολυμπιακού αφόπλισε το άρμα μάχης της επίθεσης του ΠΑΟΚ ο «Ξανθός» αποκάλυψε το εξής: «αυτοί τότε έκαναν double screens με τον Μπάρλοου και τον Λέβινγκστον για να πάρει την μπάλα και να σουτάρει ο πρέλεβιτς, στο δε pick n' roll έβγαινε στην κορυφή ο Φασούλας. Εμείς λοιπόν εκπονήσαμε ένα σχέδιο που οδηγούσε την επίθεση τους στη base line και ουσιαστικά ακύρωνε το pick n' roll. Δεν θέλω να το παινευτώ, αλλά είναι αλήθεια ότι ενώ μέχρι τότε στο παγκόσμιο μπάσκετ υπήρχαν επτά τρόποι αντιμετώπισης pick n' roll, εγώ επινόησα έναν όγδοο, με τον οποίο μειώναμε το φάρδος του γηπέδου από τα 14 στα επτά μέτρα. Μάλιστα αυτή την πατέντα την έδωσα στον Πατ Ράιλι και στον Μάικ Φρατέλο που τη χρησιμοποίησαν στις ομάδες τους στο ΝΒΑ»!
Μ' αυτά και μ' αυτά ο Ολυμπιακός απέκλεισε τον ΠΑΟΚ και στέφθηκε πρωταθλητής νικώντας στη σειρά των τελικών (με 3-1, συμπεριλαμβανομένου του 2-0 στον τέταρτο αγώνα που δεν έγινε ποτέ) τον Παναθηναϊκό και μετά από 19 χρόνια ο αποψινός επετειακός και φιλανθρωπικός αγώνας είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για ένα (λειψό βεβαίως, αλλά πολύ) αντιπροσωπευτικό reunion εκείνης της τάξης.sportdog gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου