Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Ένας Βέλγος, ένας Βραζιλιάνος κι ένας Ισπανός!

Όχι, δεν πρόκειται περί ανεκδότου. Ο Θάνος Σαρρής γράφει για την τριάδα που άλλαξε την Τσέλσι και είναι ικανή να οδηγήσει τους "μπλε" ακόμα πιο ψηλά.
Ένας Βέλγος, ένας Βραζιλιάνος κι ένας Ισπανός

Δεν χρειαζόταν η νίκη-πρόκριση της Τσέλσι στο θρίλερ με τη Γιουνάιτεντ για να βγουν τα παρακάτω συμπεράσματα. Θα μπορούσαν κάλλιστα να είχαν ακολουθήσει την ήττα στο ματς της Πρέμιερ Λιγκ, ή ακόμα και σε αυτό της Ουκρανίας με τη Σαχτάρ Ντόνετσκ, σε ένα από τα πιο απολαυστικά φετινά παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτή τη στιγμή, ο Αζάρ, ο Όσκαρ και ο Μάτα αποτελούν μία από τις πιο ελκυστικές τριάδες στην Ευρώπη.
«Αυτή είναι η τέχνη του κοουτσαρίσματος. Το πως η ικανότητα ενός παίκτη θα συνδυαστεί και θα συντονιστεί με αυτή του άλλου σε μια συγκεκριμένη θέση για να δημιουργηθεί το σύστημα το οποίο είναι πιο άνετο». Η παραπάνω δήλωση του πρώην Άγγλου προπονητή Ντέιβιντ Πλιτ ταιριάζει γάντι στο Ντι Ματέο. Ο Ιταλός τεχνικός πέρυσι άκουσε πολλά για την κυνική του προσέγγιση στα ματς και την αμυντικογενή τακτική. Προσέγγιση, η οποία, πάντως, τον οδήγησε στην κατάκτηση του πρώτου Τσαμπιονς Λιγκ της εποχής Αμπράμοβιτς και  στην κατάκτηση του Κυπέλλου, ενώ αφενός κατάφερε να πείσει τον Ρώσο μεγιστάνα να τον κρατήσει στην ομάδα και να μην φέρει κάποιο πιο φανταχτερό όνομα και αφετέρου να ανοίξει ξανά την κάνουλα και να επενδύσει. 
 
Το έργο του στους δύο τίτλους της περσινής Τσέλσι αμφισβητήθηκε από πολλούς. Είχε μεν άστρο στην Ευρώπη, αλλά δεν μπορεί κανείς να υποτιμήσει τη συμβολή του στην επιστροφή του καλού κλίματος μετά το πέρασμα του Βίλας Μπόας, στο comeback της παλιάς φρουράς, στο στήσιμο που ταίριαζε στο υπάρχον ρόστερ. «Χτίζεις το σύστημα γύρω από τους παίκτες που έχεις», όπως υποστηρίζει Ο Πλιτ. Και ο 42χρονος τεχνικός φροντίζει να το κάνει πράξη...
 
Ο Λούκας Μόουρα, ο οποίος τον Ιανουάριο πηγαίνει στην Παρί Σεν Ζερμέν, έδειχνε πιο έτοιμη λύση για αγγλική ομάδα. Η Τσέλσι όμως έφερε το έτερο περιζήτητο όνομα της βραζιλιάνικης αγοράς, τον Όσκαρ της Ιντερνασιονάλ με σχεδόν 30 εκατομμύρια λίρες. Όσοι δεν τον είχαν δει στο γήπεδο, αναρωτήθηκαν αν το αδύνατο βραζιλιανάκι θα άντεχε στη σκληράδα της Πρέμιερ Λιγκ. Ο ίδιος δίνει τις απαντήσεις του μέσα στο γήπεδο. Ο Εντέν Αζάρ κράτησε σε μεγάλη αγωνία αρκετό κόσμο για το ποια ομάδα θα επιλέξει. Προερχόμενος από μία εκπληκτική χρονιά στην Λιλ, η στιγμή έδειχνε ιδανική για το μεγάλο βήμα της καριέρας του. Τα ρεπορτάζ των ήθελαν να καταλήγει σε μία εκ των δύο του Μάντσεστερ.
 
Ο ίδιος, απόλυτα συνειδητοποιημένος, επέλεξε Λονδίνο. «Υπογράφω στους Πρωταθλητές Ευρώπης», δήλωνε χαρακτηριστικά, έχοντας συν τοις άλλοις την βεβαιότητα ότι στη νέα ομάδα των «Μπλε» θα ήταν όχι απλά βασικός, αλλά και εκ των νέων ηγετών. Ο Μάτα αποτελούσε την παρακαταθήκη που ήδη υπήρχε και περίμενε με ανοιχτές αγκάλες τους υπόλοιπους. Από το ξεκίνημα της Πρέμιερ Λιγκ έχει μοιράσει περισσότερες ασίστ από κάθε άλλον παίκτη, είχε μια κοπιαστική χρονιά, έπαιξε στο Euro, αλλά με την κατάλληλη διαχείριση από τον Ντι Ματέο δεν έβγαλε κόπωση και ντεφορμάρισμα. Τόσο ο Ισπανός, όσο και ο Βέλγος, έχουν συν τοις άλλοις το πλεονέκτημα ότι δεν βγάζουν τραυματισμούς. Ειδικότερα ο δεύτερος παίζει τόσα χρόνια χωρίς σταματημό, δέχεται κλωτσιές, βάζει τα πόδια του, αλλά αντέχει! 
 
4-2-3-1 ή 4-3-3 με τον Αζάρ να πλαισιώνει τους holders της μεσαίας γραμμής ή να βρίσκεται πιο μπροστά, δεν έχει μεγάλη διαφορά. Η αγωνιστική προσέγγιση έχει αλλάξει. Η Τσέλσι είναι πλέον η ομάδα που κάνει παιχνίδι, που έχει την δυνατότητα να επιβάλλει το ρυθμό της και να μπει ακόμα και στις δύσκολες έδρες με πλάνο να αποτελέσει τον πρωταγωνιστή και να φτάσει στη νίκη. Οι σκοπιμότητες δεν αποτελούν πλέον την προτεραιότητά της, παρότι ο προπονητής παραμένει ο ίδιος. «Αυτό που άλλαξε είναι η στάση μας. Πηγαίνουμε εκτός έδρας για να παίξουμε όπως εντός, παίρνουμε την πρωτοβουλία, δεν την αφήνουμε στον αντίπαλο. Θέλουμε να επιβληθούμε, είτε εντός είτε εκτός έδρας», δήλωνε ο Ιταλός μετά την νίκη επί της Τότεναμ.
 
Ο Ντι Ματέο δεν έχει Ντρογκμπά, δεν έχει Μεϊρέλες και έχει παίξει αρκετά ματς χωρίς τον αρχηγό του και ηγέτη της άμυνας Τζον Τέρι. Έχει την πολυτέλεια, όμως, να διαθέτει μία φονική τριπλέτα πίσω από τον φορ. Διαρκής κίνηση, ακρίβεια, εναλλαγή θέσεων με αρμονία χωρίς να δημιουργούνται κενά, θεαματικές ενέργειες, προσήλωση στην τακτική και συχνό σκοράρισμα. Και ένας απόλυτα θετικός συνδυασμός ποιοτικών χαρακτηριστικών. Ο Αζάρ έχει τις περισσότερες ασίστ από τον Αύγουστο του 2011 σε όλα τα «μεγάλα» ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα. Ο Μάτα έχει μέχρι στιγμής 7 γκολ και 7 ασίστ. Ο Όσκαρ πέτυχε δύο τέρματα στο ντεμπούτο του στο Τσάμπιονς Λιγγκ, το ένα εκ των οποίων έργο τέχνης και έχει πέντε τελικές πάσες. 
 
Η μετάβαση στη μετά-Ντρογκμπά εποχή δεν ήρθε με έναν  αντικαταστάτη του Ιβοριανού, αλλά με τρεις αρτίστες πίσω από έναν Τόρες που πολλές φορές παίζει ανάλογο ρόλο με αυτούς, γίνεται false nine και τους δίνει το χώρο να σκοράρουν. Η μετά-Μεϊρέλες και μετά-Εσιέν Τσέλσι δεν έθεσε προτεραιότητα την απόκτηση ενός κλασικού αμυντικού χαφ, δείγμα του ότι ακολουθεί την τάση που θέλει τους «παραδοσιακούς» holders να αφήνουν τη θέση τους σε πιο δημιουργικούς μέσους, μία τάση που οφείλει την ύπαρξή της κατά κύριο λόγο στον Μαρσέλο Μπιέλσα. Η πρωτοβουλία και η κατοχή αποτελούν προτεραιότητα και η τοποθέτηση του Ραμίρες δίπλα στον Μίκελ δίνει περισσότερες επιλογές. Οι επιλογές στον πάγκο παικτών που μπορούν να δώσουν λύσεις στην τριάδα πίσω από τον φορ (Μαρίν, Στάριτζ) αφήνουν τον Βραζιλιάνο να συγκεντρωθεί απόλυτα στον νέο του ρόλο.
 
Υπάρχουν φυσικά και τα ερωτηματικά. Και αυτά προκύπτουν από τα ματς με τη Σαχτάρ στο Τσάμπιονς Λιγκ και την Ατλέτικο Μαδρίτης στο Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και όχι από τα παιχνίδια με τη Γιουνάιτεντ. Εκεί όπου η Τσέλσι απέτυχε να λειτουργήσει σωστά ως σύνολο και να περιορίσει την επιθετική δραστηριότητα των αντιπάλων της. Απέναντι στην Άρσεναλ, όμως, στο ντέρμπι του Λονδίνου, έδειξε ότι έχει περιθώρια βελτίωσης και σε αυτό το κομμάτι. Κόντρα σε μία φύσει επιθετική ομάδα άντεξε την πίεση, είχε γρήγορο τρανζίσιον και εξαιρετικές τοποθετήσεις. Όσκαρ, Μάτα και Αζάρ λειτούργησαν σε συνδυασμό με τους Ραμίρες και Μίκελ και το τελικό 1-2 ήταν λογικό επακόλουθο. Δείγμα γραφής ήταν και η αντίδραση όταν η Τότεναμ έκανε την ανατροπή και προηγήθηκε με 2-1 στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν. Υπήρξε απάντηση, η οποία έλειψε στα παιχνίδια με Σαχτάρ και Ατλέτικο. 
 
Στα τελευταία πέντε παιχνίδια της στην Αγγλία, η ομάδα του Ντι Ματέο μετρά 3.4 γκολ μέσο όρο! Η κλοπή με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήρθε σε ένα πραγματικά κρίσιμο ματς. Η διαφορά θα πήγαινε στους επτά βαθμούς και το ψυχολογικό αβαντάζ θα ήταν σπουδαίο. Η Τσέλσι είναι μια νέα ομάδα και η αντοχή της στην πίεση θα φανεί στη συνέχεια της χρονιάς. Είτε καταφέρει να μείνει στην κορυφή είτε όχι, η αλλαγή ρότας που επιχειρεί είναι εμφανής, καθόλα ελκυστική και αξίζει το χειροκρότημα. 
 
 
*Φανταστείτε να έπαιρνε και τον Χουλκ, ο οποίος μπορεί να μην ξεκίνησε καλά στη Ρωσία, αλλά έχει ανέβει εντυπωσιακά και αποτελεί έναν ακόμα παίκτη που κάνει πολλά μέσα στο γήπεδο.



πηγή: gazzetta.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: