Με λίγη προσοχή στη διαδοχή των αλλοπρόσαλλων γεγονότων και καταστάσεων στο «δικέφαλο», το συμπέρασμα οδηγεί ως και στον προσδιορισμό κατάληξης της… τρέλας, για την οποία οι λαϊκές μούσες ουδέποτε έπαιρναν απαντήσεις: Κι αν δεν πάει στα βουνά, πάει στα Σπάτα!
Ναι, αυτό έγινε η ΑΕΚ: Το κλουβί με τις τρ(έ)λές!
Με την οικονομική θηλιά σφιγμένη ολοένα και εντονότερα γύρω από… τους λαιμούς του «δικεφάλου» ώσπου να ακουστεί ο επιθανάτιος ρόγχος, την παρέα Βιντιάδη να κάνει τον κόσμο να αναρωτιέται αν τελικά όλο αυτό το - τραβηγμένο χρονικά – σούσουρο έχει βάση πραγματικότητας ή είναι για το θεαθήναι, τον Κοντοέ να ανοίγει (καταπώς φαίνεται κάνοντας την αρχή) την πόρτα εξόδου μέσω της δικαστικής οδού, η διοίκηση συζητά με τον προπονητή για μεταγραφές!
Δανείζεται παίκτες (Μητρόπουλος), σχεδιάζει τον δανεισμό άλλων (Φετφατζίδης) ή την απόκτηση τους (Γκέκας), όταν δεν της… φτάνουν ούτε για τσιγάρα!
Αδυνατεί να ανταποκριθεί σε υποχρεώσεις συμβολαίων, μισθούς, λειτουργικά έξοδα μηνός, εφορία, «σου ‘πα, μου ‘πες, μανταλάκια» και όμως… συσκέπτεται για μεταγραφές! Να χάνεις τα μυαλά σου δηλαδή.
Πάμε σε άλλο τώρα: Αγωνιστικά η ομάδα χαροπαλεύει στη μεγάλη κατηγορία, ζώντας ένα πρωτοφανές ιστορικό δράμα, πασχίζει να καταβάλλει αντιπάλους που κάποτε για την ΑΕΚ ήταν της 5άρας και της 6άρας. Όλα, μα όλα τα ματς κατάντησαν πια ντέρμπι, στα περισσότερα παιχνίδια η απόδοση κυμαίνεται μεταξύ μετρίου και… αποκρουστικού ποδοσφαίρου, αλλά… «της κοντής... της φταίνε οι τρίχες»!
Τέσσερα έφαγε από τον Ολυμπιακό, χάνει δεξιά αριστερά, ήττα στην Κομοτηνή και παλιοί παίκτες της ομάδας, όπως ο Χρήστος Κωστής, με την ιδιότητα του αρχηγού του κιτρινόμαυρου ποδοσφαιρικού τμήματος, τι κάνει ουσιαστικά; Παραπληροφορεί και μεταθέτει τις ευθύνες, τορπιλίζοντας (κι αυτός) το ίδιο το ποδόσφαιρο, ρίχνοντας τα βάρη στους διαιτητές.
Ε, μα φυσικά, όταν όλοι τους – ο καθένας στο ποσοστό που του αναλογεί – έδρασαν και «μίκρυναν», «κόντυναν» την ΑΕΚ τόσο πολύ, που την έκαναν… τοσοδούλα, τι υπόληψη, τι σεβασμό να περιμένει μετά κανείς;
Τι φόβο, αν θέλετε, να προκαλεί η φανέλα της πια, για να τη λάβουν σοβαρά υπόψη τους και οι σφυρίχτρες;
Εκεί που είναι στραβό το κλήμα, πάει ο γάιδαρος και το κατατρώγει. Το αποτελειώνει. Γιατί από πού κι ως πού να «προστατευθεί» ο σύλλογος; Από πού κι από ποιους να αναζητήσει την «ασπίδα» του;
Σε βρίσκουν ανύπαρκτο και σε εκμεταλλεύονται. Εύκολα. Και χωρίς κόστος…
Για όλα φταίει ο Ντούσκο!
Και εν μέσω του (γενικευμένου) «τυφώνα Κατρίνα» που απειλεί με αφανισμό την ΑΕΚ, οι… τρελές ορισμένων από τους κόλπους της «κιτρινόμαυρης» κερκίδας, συνεχίζονται. Την Κυριακή στο ΟΑΚΑ, κάποιοι, πάλι, επιτέθηκαν φραστικά στο Ντούσαν Μπάγεβιτς. «Άμα τη δεις στη Β’ Εθνική θα χαρείς;» τον «έκραζαν». Επειδή ήρθε «Χι» το ματς με τον Ατρόμητο!
Και να μη θέλουν οι οπαδοί της ΑΕΚ να κάνουν «δανεική μεταγραφή» από τον Ολυμπιακό (Φετφατζίδης) ας πούμε ή να ορέγονται το τρικ της απόκτησης Τάτου μέσω πιθανής αποδέσμευσης του παίκτη από τους «ερυθρόλευκους», κάπου το καταλαβαίνω.
Συμβαίνει και στα «καλύτερα σπίτια». Άντε να έλεγες στους «μερένγκες» π.χ. ότι θα δανειστούν ποδοσφαιριστή από την Μπαρτσελόνα. Καλύτερα να… έπεφτε ο ουρανός και να τους πλάκωνε.
Πόσο μάλλον στην Ελλάδα όπου αναγάγουμε σε μέγιστα ζητήματα τα «ψιλικά» και προσπερνάμε αβασάνιστα και αγόγγυστα τα πραγματικά προβλήματα. Και ειδικότερα ακόμα, όταν έχουμε να κάνουμε ένα κοινό σαν της ΑΕΚ, που καθομολογούμενα χαρακτηρίζεται από ρομαντισμό και όνειρα («Πειρατές του Ονείρου»).
Με τα χάλια που έχει η ομάδα στέκονται δίπλα της, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, αυξάνοντας – σε πείσμα των συλλογικών δεδομένων και των καιρών λιτότητας – τον αριθμό εισιτηρίων στο ΟΑΚΑ, κατά 2 και 3 χιλιάδες μέσο όρο συγκριτικά με πέρυσι!
Ας είναι λοιπόν αυτό με τα περί δανεισμών. Αλλά το άσβεστο μίσος κατά του Ντούσκο; Αυτό το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» στον… Ιούδα, αποστάτη Μπάγεβιτς; Τι κόλλημα, ρε παιδί μου!
Όταν είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι ο Σερβοέλληνας, χωρίς υπερβολή, είναι πιο ΑΕΚτζής από πολλούς που θα εξακολουθούν να τον καθυβρίζουν εις το διηνεκές!
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα όσα μου έλεγαν ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, εκείνη, την πρώτη περίοδο της παρουσίας του στο λιμάνι:
«Γίνεται άλλος άνθρωπος, αγνώριστος, κλειστός, απομονωμένος, με συνεχή νεύρα χτυπάει τις πόρτες στο Ρέντη, από την αρχή της εβδομάδας που πρόκειται να αντιμετωπίσουμε την ΑΕΚ…».
πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου