Ο Νίκος Παπαδογιάννης χαιρετίζει τον εκπρόσωπο της Ελλάδας στο ΝΒΑ
και ψάχνει τους επόμενους Κουφό-Καλάθη, σκαλίζοντας το γραμματοκιβώτιο
του gazzetta.gr.
ΕΡ.: Πιστεύετε ακόμα πως διαθέτει ο Πεδουλάκης το ειδικό βάρος
να κουμαντάρει ένα τόσο μεγάλο καράβι όσο ο ΠΑΟ? Η ερώτηση γίνεται με
αφορμή την πρόσφατη συμπεριφορά του στον αγώνα με την Χίμκι: ιδρωμένο
ξεχαρβαλωμένο πουκάμισο και ένας άνθρωπος που παραληρεί εισπράτοντας την
μια τεχνική ποινή μετά την άλλη, αρνούμενος μάλιστα να βγεί, κατά
παράβαση των κανονισμών… (C-Webb)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: O Πεδουλάκης χλευάστηκε πανταχόθεν για το ξεχαρβαλωμένο του πουκάμισο, αλλά εγώ θεωρώ το συγκεκριμένο περιστατικό επουσιώδες. Εάν είχε τόση σημασία το φαίνεσθαι, ο Ιωαννίδης θα έκανε καριέρα σε συνοικιακές ομάδες, ο Σκαριόλο με το μπριλ-κρημ, τα σακάκια Αρμάνι και το γυαλί Σκρίλεξ θα ήταν ισόβιος βοηθός του Ράιλι, τα καρό σακάκια του Ομπράντοβιτς θα τον βύθιζαν στα τάρταρα, ενώ ο Αντρέα Τρινκιέρι δεν θα έφτανε ποτέ στο κατώφλι της Εθνικής Ελλάδας. Περισσότερο με ενόχλησαν οι ντρίμπλες των «πράσινων» μετά την πρώτη ήττα από τη Χίμκι, όταν επελέγη για να κάνει δηλώσεις –αντί των πρωτοκλασάτων- ο Ξανθόπουλος με τη μηδενική συμμετοχή στο παιχνίδι, ενώ ο Πεδουλάκης είπε δεκαπέντε λέξεις στη συνέντευξη Τύπου και έφυγε. Όχι ότι τίμησαν το επάγγελμα οι δημοσιογράφοι που απέφυγαν να του υποβάλουν ερωτήσεις, αλλά αυτό είναι άλλης τάξεως ζήτημα.
ΕΡ.: Ποιά η γνώμη σας για την εξέλιξη της καριέρας του Κώστα Κουφού; Μπορεί να γίνει ο ψηλός που η Εθνική Ελλάδας πάντοτε ονειρευόταν και ποτέ δεν είχε στη διάθεσή της; Η βελτίωση του στα επί μέρους κομμάτια του παιχνιδιού μπορεί να συνδυαστεί με αύξηση του μέσου όρου πόντων και να τον οδηγήσει σε άλλο επίπεδο; (Cuba Libre)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Το πρόσφατο λινκ που μου στείλατε από την Ντένβερ Ποστ λέει πολλά (www.denverpost.com/nuggets/ci_22159707/nuggets-kosta-koufos-has-been-key-melo-trade). Αντίθετα με τον χαζοχαρούμενο Τζαβέιλ ΜακΓκι, ο Κουφός δεν είναι ξυλοκόπος, αλλά μπασκετμπολίστας. Και έχει το μυαλό ανάμεσα στα αυτιά του, όχι στα σύννεφα. Καταλαβαίνει το παιχνίδι και δουλεύει σκληρά. Οποιος παρακολουθεί τον λογαριασμό του στο Twitter, διαβάζει συνεχώς για προπόνηση, χειμώνα καλοκαίρι. Στο Ευρωμπάσκετ του 2011 κέρδισε χειροκροτήματα με τις τάπες και τα καρφώματά του, αλλά δεν ήταν ιδιαίτερα καλός. Για κάθε καλή επιθετική του ενέργεια, έκανε και ένα σοβαρό λάθος στην ομαδική άμυνα. Ωστόσο, η πρόοδός του έκτοτε είναι αναμφισβήτητη και ορατή διά γυμνού οφθαλμού. Ελπίζω ότι θα τον δούμε και του χρόνου ντυμένο στα γαλανόλευκα, ικανό να διεκδικήσει ακόμα περισσότερα λεπτά συμμετοχής στη Σλοβενία. Απομένει να δούμε ποιος θα είναι ο προπονητής και πόση βαρύτητα θα δώσει σε παίκτες που αντιπροσωπεύουν το αύριο του ελληνικού μπάσκετ και της Εθνικής ομάδας. Εάν προσληφθεί ξένος, θα δώσει απόλυτη προτεραιότητα στα αποτελέσματα, όχι άδικα. Αυτός είναι ο μεγάλος μου φόβος και το βασικό μου επιχείρημα υπέρ της επιλογής Ελληνα προπονητή και ενάντια στο βιαστικό διαζύγιο με τον Ηλία Ζούρο.
ΕΡ.: Ακούμε εδώ και καιρό ότι ο Κατσικάρης δεν μπορεί να αναλάβει την Εθνική μπάσκετ επειδή υπάρχει το ασυμβίβαστο στην ισπανική Λίγκα ACB. Παρόλα αυτά είναι πρώτο φαβορί – αν δεν έχει υπογράψει ήδη – να αναλάβει την Εθνική Ρωσίας. Πως γίνεται αυτό; (Α.Greg.)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Ας περιμένουμε λίγο. Απ’όσο ξέρω, το θέμα δεν έχει τελεσιδικήσει. Οι Ρώσοι έχουν το χρήμα για να σπάσουν το συμβόλαιο του Φώτη Κατσικάρη με τη Μπιλμπάο και να του προσφέρουν τη σιγουριά μίας πλουσιοπάροχης τετραετούς συμφωνίας. Η ελληνική Ομοσπονδία μπορεί να του αντιπροτείνει ένα αόριστο «θα δούμε» στο θέμα του ασυμβίβαστου, μία ταπεινή αμοιβή για μονοετές ή διετές συμβόλαιο γραμμένο στο χιόνι όπως όλα εν Ελλάδι και βέβαια το …δέλεαρ της επιστροφής στην ψωροκώσταινα, για δουλειά σε συνθήκες τσίρκου σαν αυτές που αντιμετώπισε ο Ζούρος. Ο Φώτης είναι φίλος μου και ιδανική λύση για την Εθνική, αλλά θα τον θεωρήσω κορόιδο με περικεφαλαία αν προτιμήσει την Ελλάδα από τη Ρωσία ή την Ισπανία.
ΕΡ.: Θα ήθελα τη γνώμη σου για μερικούς παίκτες που βρίσκονται σε...δεύτερο πλάνο. Όχι για τους 17-18 πρώτους της Εθνικής: Νίκος Παππάς, Βασίλης Καββαδάς, Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς, Γιώργος Μπόγρης, Νώντας Παπαντωνίου, Νίκος Λιακόπουλος, Λίνος Χρυσικόπουλος (Μπιέλα), Φώτης Λαμπρόπουλος (Κανάριας), Ντούσαν Σάκοτα (Βαρέζε), Πατ Καλάθης (Χάιφα), Νταν Μαυραειδής (Καζέρτα), Γιάννης Παπαπέτρου (NCAA, Τέξας). Ωραία 12άδα πάντως! (Χρήστος από Β.Ελλάδα)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Ο Καββαδάς και ο Παππάς έχουν ήδη συμμετοχές στην Εθνική Ανδρών και αναμένεται να κληθούν από τον Κώστα Μίσσα στην Εθνική Β’ μόλις τελειώσει το πρωτάθλημα, με «ορίζοντα» το μεγάλο Ευρωμπάσκετ, εφ’όσον υπάρξει πάλι λειψανδρία. Εκεί θα συναντήσουν οπωσδήποτε τον υιό Γιάνκοβιτς που πραγματοποιεί άλματα προόδου, τον ανεβασμένο Παπαντωνίου, αλλά και τον Χρυσικόπουλο, ο οποίος θεωρείται κορυφαίο στοίχημα για το ελληνικό μπάσκετ. Ο Μπόγρης θα πρέπει να αποδείξει ότι έχει το μυαλό μέσα στο κεφάλι του πριν θεωρηθεί αξιόπιστο «project». Ο Μαυραειδής ξέρει να βάζει τη μπάλα στο καλάθι, αλλά ακόμη μαθητεύει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο Πατ θα πρέπει να θεωρείται φτασμένος και δυνάμει διεθνής, αν και έχασε έδαφος με την άγονη θητεία του στον Παναθηναϊκό. Δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες με αυτές τις προδιαγραφές. Ο Ντούσαν Σάκοτα πέρασε μία μεγάλη περιπέτεια με την υγεία του, αλλά έχει επιστρέψει και χτίζει σιγά σιγά την καριέρα του. Ο Λιακόπουλος είναι περίπτωση Τσάμη, ένας σκόρερ που άργησε να ανθίσει αλλά αξίζει αναγνώρισης και χειροκροτημάτων. Το ίδιο ισχύει για τον Λαμπρόπουλο, ο οποίος είναι 29 ετών, ένας τίμιος πρσεβευτής του ελληνικού μπάσκετ στην Ισπανία – τυχερός που ζει στα Κανάρια Νησιά! Για τον Παπαπέτρου δεν έχω προσωπική άποψη, αλλά ακούω καλά λόγια. Σας παραπέμπω στην επόμενη απάντηση. Υποψιάζομαι ότι κανένας από τους 12 που αναφέρετε δεν θα χωρέσει στην αποστολή για το Σλοβενία, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Εύχομαι να διαψευστώ στην πράξη. Εάν π.χ. ο Παππάς κερδίσει με το σπαθί του (και όχι ένεκα τραυματισμών και απουσιών) μία θέση στο Ευρωμπάσκετ, θα είμαι ο πρώτος που θα χειροκροτήσει.
ΕΡ.: Γνωρίζεις αν υπάρχουν νέα λαβράκια στην Αμερική (κολεγιακό κλπ) στυλ Καλάθη, Κουφού, Μπράμου, οι οποίοι θα μπορούσαν να εντοπιστούν έγκαιρα και να ενσωματώσουν τόσο την Εθνική μας όσο και να ενισχύσουν το ελληνικό πρωτάθλημα; (Χρ.Καυκ.)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Ο Γιάννης Παπαπέτρου είναι βεβαίως γιος του Αργύρη, έχει ύψος 2μ04 όπως ο πατέρας του και παίζει στους Τέξας Λόνγκχορνς, στο κολέγιο που έβγαλε τον Κέβιν Ντουράντ. Γεννημένος το 1994, ζει στις ΗΠΑ εδώ και 2-3 χρόνια, όπως και ο αδελφός του. Μολονότι είναι ακόμη «φρέσμαν», πρωτάκι δηλαδή, παίζει 20 λεπτά και έχει μέσο όρο 7 πόντους και 4 ριμπάουντ. Σουτάρει και τρίποντα. Απ’όσο γνωρίζω, ανήκει στον Ηλυσιακό. Υποθέτω ότι υπάρχουν και άλλοι, αλλά αμφιβάλλω αν θα βρεθεί τα επόμενα χρόνια νέος Νικ ή νέος Κουφός. Θα είναι ευχής έργο εάν φύγουν και άλλα «νεούδια» στις ΗΠΑ με αθλητικές υποτροφίες. Εδώ ο ορίζοντας είναι πια πολύ χαμηλός.
ΕΡ.: Τι ξέρετε για τον Γιάννη Αντετοκούμπο; Ακούγεται ότι είναι μεγάλο ταλέντο. Γράψατε παλαιότερα ότι έκλεισε στον Παναθηναϊκό, αλλά αυτό δεν προκύπτει από κάποιο δημοσίευμα (Κυρ.Τσ.)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Ο νεαρός απέκτησε πρόσφατα ελληνικό διαβατήριο, αλλά ανήκει, πλέον, στην ισπανική Σαραγόσα. Αντί δικής μου φλυαρίας, σας παραπέμπω στο έγκριτο μπλογκ του περιοδικού All-Star Basket. Διαβάστε και τα σχόλια που συνοδεύουν την είδηση, έχουν ενδιαφέρον: http://allstarkourouna.blogspot.gr/2012/12/blog-post_17.html.
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: O Πεδουλάκης χλευάστηκε πανταχόθεν για το ξεχαρβαλωμένο του πουκάμισο, αλλά εγώ θεωρώ το συγκεκριμένο περιστατικό επουσιώδες. Εάν είχε τόση σημασία το φαίνεσθαι, ο Ιωαννίδης θα έκανε καριέρα σε συνοικιακές ομάδες, ο Σκαριόλο με το μπριλ-κρημ, τα σακάκια Αρμάνι και το γυαλί Σκρίλεξ θα ήταν ισόβιος βοηθός του Ράιλι, τα καρό σακάκια του Ομπράντοβιτς θα τον βύθιζαν στα τάρταρα, ενώ ο Αντρέα Τρινκιέρι δεν θα έφτανε ποτέ στο κατώφλι της Εθνικής Ελλάδας. Περισσότερο με ενόχλησαν οι ντρίμπλες των «πράσινων» μετά την πρώτη ήττα από τη Χίμκι, όταν επελέγη για να κάνει δηλώσεις –αντί των πρωτοκλασάτων- ο Ξανθόπουλος με τη μηδενική συμμετοχή στο παιχνίδι, ενώ ο Πεδουλάκης είπε δεκαπέντε λέξεις στη συνέντευξη Τύπου και έφυγε. Όχι ότι τίμησαν το επάγγελμα οι δημοσιογράφοι που απέφυγαν να του υποβάλουν ερωτήσεις, αλλά αυτό είναι άλλης τάξεως ζήτημα.
ΕΡ.: Ποιά η γνώμη σας για την εξέλιξη της καριέρας του Κώστα Κουφού; Μπορεί να γίνει ο ψηλός που η Εθνική Ελλάδας πάντοτε ονειρευόταν και ποτέ δεν είχε στη διάθεσή της; Η βελτίωση του στα επί μέρους κομμάτια του παιχνιδιού μπορεί να συνδυαστεί με αύξηση του μέσου όρου πόντων και να τον οδηγήσει σε άλλο επίπεδο; (Cuba Libre)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Το πρόσφατο λινκ που μου στείλατε από την Ντένβερ Ποστ λέει πολλά (www.denverpost.com/nuggets/ci_22159707/nuggets-kosta-koufos-has-been-key-melo-trade). Αντίθετα με τον χαζοχαρούμενο Τζαβέιλ ΜακΓκι, ο Κουφός δεν είναι ξυλοκόπος, αλλά μπασκετμπολίστας. Και έχει το μυαλό ανάμεσα στα αυτιά του, όχι στα σύννεφα. Καταλαβαίνει το παιχνίδι και δουλεύει σκληρά. Οποιος παρακολουθεί τον λογαριασμό του στο Twitter, διαβάζει συνεχώς για προπόνηση, χειμώνα καλοκαίρι. Στο Ευρωμπάσκετ του 2011 κέρδισε χειροκροτήματα με τις τάπες και τα καρφώματά του, αλλά δεν ήταν ιδιαίτερα καλός. Για κάθε καλή επιθετική του ενέργεια, έκανε και ένα σοβαρό λάθος στην ομαδική άμυνα. Ωστόσο, η πρόοδός του έκτοτε είναι αναμφισβήτητη και ορατή διά γυμνού οφθαλμού. Ελπίζω ότι θα τον δούμε και του χρόνου ντυμένο στα γαλανόλευκα, ικανό να διεκδικήσει ακόμα περισσότερα λεπτά συμμετοχής στη Σλοβενία. Απομένει να δούμε ποιος θα είναι ο προπονητής και πόση βαρύτητα θα δώσει σε παίκτες που αντιπροσωπεύουν το αύριο του ελληνικού μπάσκετ και της Εθνικής ομάδας. Εάν προσληφθεί ξένος, θα δώσει απόλυτη προτεραιότητα στα αποτελέσματα, όχι άδικα. Αυτός είναι ο μεγάλος μου φόβος και το βασικό μου επιχείρημα υπέρ της επιλογής Ελληνα προπονητή και ενάντια στο βιαστικό διαζύγιο με τον Ηλία Ζούρο.
ΕΡ.: Ακούμε εδώ και καιρό ότι ο Κατσικάρης δεν μπορεί να αναλάβει την Εθνική μπάσκετ επειδή υπάρχει το ασυμβίβαστο στην ισπανική Λίγκα ACB. Παρόλα αυτά είναι πρώτο φαβορί – αν δεν έχει υπογράψει ήδη – να αναλάβει την Εθνική Ρωσίας. Πως γίνεται αυτό; (Α.Greg.)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Ας περιμένουμε λίγο. Απ’όσο ξέρω, το θέμα δεν έχει τελεσιδικήσει. Οι Ρώσοι έχουν το χρήμα για να σπάσουν το συμβόλαιο του Φώτη Κατσικάρη με τη Μπιλμπάο και να του προσφέρουν τη σιγουριά μίας πλουσιοπάροχης τετραετούς συμφωνίας. Η ελληνική Ομοσπονδία μπορεί να του αντιπροτείνει ένα αόριστο «θα δούμε» στο θέμα του ασυμβίβαστου, μία ταπεινή αμοιβή για μονοετές ή διετές συμβόλαιο γραμμένο στο χιόνι όπως όλα εν Ελλάδι και βέβαια το …δέλεαρ της επιστροφής στην ψωροκώσταινα, για δουλειά σε συνθήκες τσίρκου σαν αυτές που αντιμετώπισε ο Ζούρος. Ο Φώτης είναι φίλος μου και ιδανική λύση για την Εθνική, αλλά θα τον θεωρήσω κορόιδο με περικεφαλαία αν προτιμήσει την Ελλάδα από τη Ρωσία ή την Ισπανία.
ΕΡ.: Θα ήθελα τη γνώμη σου για μερικούς παίκτες που βρίσκονται σε...δεύτερο πλάνο. Όχι για τους 17-18 πρώτους της Εθνικής: Νίκος Παππάς, Βασίλης Καββαδάς, Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς, Γιώργος Μπόγρης, Νώντας Παπαντωνίου, Νίκος Λιακόπουλος, Λίνος Χρυσικόπουλος (Μπιέλα), Φώτης Λαμπρόπουλος (Κανάριας), Ντούσαν Σάκοτα (Βαρέζε), Πατ Καλάθης (Χάιφα), Νταν Μαυραειδής (Καζέρτα), Γιάννης Παπαπέτρου (NCAA, Τέξας). Ωραία 12άδα πάντως! (Χρήστος από Β.Ελλάδα)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Ο Καββαδάς και ο Παππάς έχουν ήδη συμμετοχές στην Εθνική Ανδρών και αναμένεται να κληθούν από τον Κώστα Μίσσα στην Εθνική Β’ μόλις τελειώσει το πρωτάθλημα, με «ορίζοντα» το μεγάλο Ευρωμπάσκετ, εφ’όσον υπάρξει πάλι λειψανδρία. Εκεί θα συναντήσουν οπωσδήποτε τον υιό Γιάνκοβιτς που πραγματοποιεί άλματα προόδου, τον ανεβασμένο Παπαντωνίου, αλλά και τον Χρυσικόπουλο, ο οποίος θεωρείται κορυφαίο στοίχημα για το ελληνικό μπάσκετ. Ο Μπόγρης θα πρέπει να αποδείξει ότι έχει το μυαλό μέσα στο κεφάλι του πριν θεωρηθεί αξιόπιστο «project». Ο Μαυραειδής ξέρει να βάζει τη μπάλα στο καλάθι, αλλά ακόμη μαθητεύει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο Πατ θα πρέπει να θεωρείται φτασμένος και δυνάμει διεθνής, αν και έχασε έδαφος με την άγονη θητεία του στον Παναθηναϊκό. Δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες με αυτές τις προδιαγραφές. Ο Ντούσαν Σάκοτα πέρασε μία μεγάλη περιπέτεια με την υγεία του, αλλά έχει επιστρέψει και χτίζει σιγά σιγά την καριέρα του. Ο Λιακόπουλος είναι περίπτωση Τσάμη, ένας σκόρερ που άργησε να ανθίσει αλλά αξίζει αναγνώρισης και χειροκροτημάτων. Το ίδιο ισχύει για τον Λαμπρόπουλο, ο οποίος είναι 29 ετών, ένας τίμιος πρσεβευτής του ελληνικού μπάσκετ στην Ισπανία – τυχερός που ζει στα Κανάρια Νησιά! Για τον Παπαπέτρου δεν έχω προσωπική άποψη, αλλά ακούω καλά λόγια. Σας παραπέμπω στην επόμενη απάντηση. Υποψιάζομαι ότι κανένας από τους 12 που αναφέρετε δεν θα χωρέσει στην αποστολή για το Σλοβενία, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Εύχομαι να διαψευστώ στην πράξη. Εάν π.χ. ο Παππάς κερδίσει με το σπαθί του (και όχι ένεκα τραυματισμών και απουσιών) μία θέση στο Ευρωμπάσκετ, θα είμαι ο πρώτος που θα χειροκροτήσει.
ΕΡ.: Γνωρίζεις αν υπάρχουν νέα λαβράκια στην Αμερική (κολεγιακό κλπ) στυλ Καλάθη, Κουφού, Μπράμου, οι οποίοι θα μπορούσαν να εντοπιστούν έγκαιρα και να ενσωματώσουν τόσο την Εθνική μας όσο και να ενισχύσουν το ελληνικό πρωτάθλημα; (Χρ.Καυκ.)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Ο Γιάννης Παπαπέτρου είναι βεβαίως γιος του Αργύρη, έχει ύψος 2μ04 όπως ο πατέρας του και παίζει στους Τέξας Λόνγκχορνς, στο κολέγιο που έβγαλε τον Κέβιν Ντουράντ. Γεννημένος το 1994, ζει στις ΗΠΑ εδώ και 2-3 χρόνια, όπως και ο αδελφός του. Μολονότι είναι ακόμη «φρέσμαν», πρωτάκι δηλαδή, παίζει 20 λεπτά και έχει μέσο όρο 7 πόντους και 4 ριμπάουντ. Σουτάρει και τρίποντα. Απ’όσο γνωρίζω, ανήκει στον Ηλυσιακό. Υποθέτω ότι υπάρχουν και άλλοι, αλλά αμφιβάλλω αν θα βρεθεί τα επόμενα χρόνια νέος Νικ ή νέος Κουφός. Θα είναι ευχής έργο εάν φύγουν και άλλα «νεούδια» στις ΗΠΑ με αθλητικές υποτροφίες. Εδώ ο ορίζοντας είναι πια πολύ χαμηλός.
ΕΡ.: Τι ξέρετε για τον Γιάννη Αντετοκούμπο; Ακούγεται ότι είναι μεγάλο ταλέντο. Γράψατε παλαιότερα ότι έκλεισε στον Παναθηναϊκό, αλλά αυτό δεν προκύπτει από κάποιο δημοσίευμα (Κυρ.Τσ.)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Ο νεαρός απέκτησε πρόσφατα ελληνικό διαβατήριο, αλλά ανήκει, πλέον, στην ισπανική Σαραγόσα. Αντί δικής μου φλυαρίας, σας παραπέμπω στο έγκριτο μπλογκ του περιοδικού All-Star Basket. Διαβάστε και τα σχόλια που συνοδεύουν την είδηση, έχουν ενδιαφέρον: http://allstarkourouna.blogspot.gr/2012/12/blog-post_17.html.
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου