Ο Σπύρος Καβαλιεράτος βλέπει «επανάληψη» και αναλύει σε τι φταίει ο Μπαρτζώκας και σε τι οι παίκτες για την εικόνα που παρουσιάζουν στο παρκέ...
Η ήττα είναι σαν την κοπριά. Μυρίζει, αλλά κάνει καλό. Η ήττα σε ένα ματς που θα επαναληφθεί είναι δύο φορές σαν την κοπριά. Μυρίζει, σε κάνει καλύτερο και μπορεί να μην χάσεις και το βαθμό.

Μπορεί, βέβαια. Αλλά να ξεκινήσουμε από το δέντρο, που στην προκειμένη είναι πιο σημαντικό από το δάσος. Ο Ολυμπιακός έχασε από το χρονόμετρο που κόλλησε και το ματς πρέπει να επαναληφθεί. Αν δεν συμβεί αυτό, θα έχει αδικηθεί από την Ευρωλίγκα. Οι ερυθρόλευκοι πρέπει να υποστηρίξουν την ένσταση με κάθε τρόπο και λογικά θα δικαιωθούν. Παρότι δεν είναι σε καλή κατάσταση και άφησαν τη Σιένα να διεκδικήσει τη νίκη, είναι ξεκάθαρο ότι "αυτοκτόνησαν" και μπορούσαν άνετα να κερδίσουν. Αρα η επανάληψη είναι ένα δώρο που δεν πρέπει να χαθεί, αν γίνει ξανά το ματς ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να χάσει και πάλι. Δεν γίνεται να του πάνε όλα στραβά.

Αυτό είναι το δέντρο. Το δάσος είναι η εικόνα του Ολυμπιακού και η - ως τώρα - ήττα βοηθάει ακόμα περισσότερο να δούμε ξεκάθαρα τα πράγματα. Σε άλλη περίπτωση θα γράφαμε για τον σούπερμαν Σπανούλη που στο τέλος έδειξε τη στόφα του νικητή και ίσως να μην λογαριάζαμε όλα τα υπόλοιπα... Όλα τα υπόλοιπα που είναι επαναλαμβανόμενα και δεν αφορούν μόνο στον προπονητή, που βρίσκεται κυρίως στο στόχαστρο μετά το ματς της Παρασκευής. Διότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο που όλα τα λάθη μπορούν να διορθωθούν, τίποτα δεν έχει κριθεί και ο Ολυμπιακός μπορεί να βρει το δρόμο του. Αρκεί να το προσπαθήσει και να μην "κολλήσει" σαν το χρονόμετρο. Διότι...

Δεν φταίει ο προπονητής...

Οταν το σκορ είναι 72-69, έχεις την κατοχή και χάνεις λέι άπ...Φταίει μόνο ο παίκτης κι ας τον πιστεύεις περισσότερο απ' ό,τι πρέπει. Ο Λο δηλαδή... Στο... καπάκι, ο Αντιτς κάνει το απόλυτο λάθος, δηλαδή φάουλ στο τρίποντο. Το ότι άργησε πολύ ο διαιτητής να σφυρίξει, δεν σημαίνει ότι δεν έκανε λάθος ο Σκοπιανός. Χάνει λέι απ - φοβάται στην ουσία - ο Χάινς για να δώσει τη νίκη στον Ολυμπιακό.

Ο Σπανούλης είναι κακός για 38 λεπτά, εγκλωβισμένος στην προσαρμοσμένη άμυνα της Σιένα.
Ο Παπανικολάου είναι άστοχος, κάνει εύκολα λάθη, δεν θυμίζει τον παίκτη που μέχρι πριν από λίγο καιρό έμοιαζε έτοιμος για το ΝΒΑ. Και δεν είναι μόνο η επίθεση. Το χειρότερο είναι ότι δεν μπορεί να μακράρει είτε 3αρι, είτε 4αρι, στην άμυνα.

Ο Περπέρογλου είναι ασταθής, σουτάρει ελεύθερος και τα χάνει, έχει μόνο ελάχιστα καλά διαστήματα και ποτέ διάρκεια στην απόδοσή του. Στη δε άμυνα είναι απλά παρατηρητής.

Υπάρχουν τραυματισμοί (δεν έπαιξε ο Πάουελ), ο Πρίντεζης και ο Αντιτς δεν είναι 100% έτοιμοι.

Η ομάδα κερδίζει τόσες βολές και είναι άστοχη... Ακόμα και ο Σπανούλης είχε 0/2

Και φυσικά δεν φταίει ο Μπαρτζώκας που κόλλησε το χρονόμετρο...

Με άλλα λόγια. Δεν γίνεται οι παίκτες να κρύβονται πίσω από τα λάθη του χρονομέτρη ή ακόμα και του προπονητή, όταν είναι καλοπληρωμένοι, έχουν την υποστήριξη του κόσμου και δεν δέχονται σχεδόν ποτέ... κριτική. Αν δεν καταλάβουν πού βρίσκονται, ο Ολυμπιακός δεν έχει τύχη.
Βέβαια από την άλλη...

Φταίει ο Μπαρζτώκας...

Γιατί δεν κοουτσάρει, αλλά... χρονομετρεί. Δεν λογαριάζει τις ειδικές καταστάσεις ενός παιχνιδιού ή την απόδοση κάθε παίκτη, αλλά μοιράζει το χρόνο συμμετοχής και δεν τον αλλάζει με τίποτα.

Γι αυτό και ο κορυφαίος παίκτης του Ολυμπιακού στο ματς με την Σιένα, ο Βαγγέλης Μάντζαρης, πήγε στον πάγκο στο 26' και δεν επέστρεψε ποτέ στο παρκέ αν και είχε βάλει τα σουτ που του αναλογούσαν και είχε σταματήσει τον Μπόμπι Μπράουν.

Γι αυτό και ο καλύτερος ψηλός στο ματς με τη Σιένα, ο Γκοέργκι Σερμαντίνι, έπαιξε μόνο 17 λεπτά, γι αυτό και ο αξιόπιστος Κώστας Σλούκας πήγε στον πάγκο όταν έβαλε ένα μεγάλο τρίποντο. Και γύρισε στο ματς 1,7'' πριν από τη λήξη.

Γι αυτό και ο κορυφαίος με την Μπαρτσελόνα Γιώργος Πρίντεζης έπαιξε στη Βαρκελώνη μόνο 19 λεπτά και είδε το τέλος από τον πάγκο...

Γι αυτό και ο Σπανούλης και με τον Σλούκα δεν παίζουν σχεδόν ποτέ μαζί, αν και πέρυσι ο Ολυμπιακός πήρε Ευρωλίγκα και πρωτάθλημα, έχοντας σε πάρα πολλές περιπτώσεις το συγκεκριμένο δίδυμο στο παρκέ. Ειδικά στα καθοριστικά σημεία.

Άλλωστε, το θέμα με τον Μπαρτζώκα δεν είναι το ματς με τη Σιένα, αλλά η συνολική του συμπεριφορά. Μοιάζει μπερδεμένος, δεν μπορεί να χωρέσει όλους τους παίκτες, το ροτέισον δεν του βγαίνει. Εχει χάσει την ψυχραιμία του, δεν υπάρχει λογική στο ότι δεν πήρε τάιμ άουτ μετά τις 3/3 βολές του Μπράουν, ώστε να σχεδιάσει την τελευταία επίθεση του Ολυμπιακού. Μην πει κανείς ότι υπολόγιζε πως θα αστοχήσει ο Χάινς, θα κολλήσει το χρονόμετρο και θα έβαλε καλάθι ο Μπράουν, ώστε να χρειαστεί το τάιμ άουτ στα 1,7''. Από τέτοιες λεπτομέρειες κρίνονται τέτοια παιχνίδια και το προπονητικό τιμ των ερυθρολεύκων ήταν ανέτοιμο.

Όπως ήταν ανέτοιμο να υποστηρίξει την ομάδα στη ματς απ ζώνη που ουσιαστικά ήταν ένας μαν του μαν στον Σπανούλη και 4 να μαρκάρουν χώρο. Ο Ολυμπιακός δεν είχε απάντηση, ειδικά από τη στιγμή που ο αρχηγός του Ολυμπιακού είχε δίπλα τουν τον Εϊσι Λο. Ο Σπανούλης θέλει σε τέτοιες καταστάσεις δίπλα του τον Σλούκα που είναι εκτελεστής και η άμυνα δεν μπορεί να μην τον υπολογίζει. Και μην πει κανείς ότι ο Λο ήταν στο παρκέ γιατί οργάνωνε (στη ματς απ ζώνη δεν υπήρχε θέμα οργάνωσης) ή έπαιζε άμυνα, γιατί ο Μπράουν έκανε πάρτι όταν τον μάρκαρε ο συμπατριώτης του. Σκούρα τα βρήκε μόνο με τον Μαντζάρη. Κι αν δεν ήθελε τον Σλούκα γιατί από την αρχή της σεζόν δεν τον έχει δει με καλό μάτι, ας έβαζε τον Γκετσεβίτσιους, που είναι ιδανικός για να σουτάρει μόνος του από τις γωνίες.

Και κάτι άλλο. Αυτή η Σιένα που έκανε ό,τι ήθελε την άμυνα του Ολυμπιακού, δεν έχει καμία σχέση με την ομάδα που ξέραμε μέχρι πέρυσι. Ο Ρες και ο Καραρέτο παίζουν, που παλιότερα χειροκροτούσα συνήθως τους συμπαίκτες τους από τον πάγκο. Και οι υπόλοιποι δεν έπαιζαν καν Ευρωλίγκα...

ΥΓ:  Αλήθεια, πώς να αισθάνθηκε - και - χθες ο Σιμόνε Πιανιτζιάνι;



πηγή: gazzetta.gr