O Τσάρλυ γράφει στο sport-fm.gr για Ρεάλ, Μπαρτσελόνα και τις ρεβάνς που έχουν να δώσουν στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ.
29 Νοεμβρίου 2010. Ο Ζοσέ Μουρίνιο δέχεται την πιο βαριά ήττα στην προπονητική του ιστορία. Στο πρώτο του el clasico τρώει 5 γκολ από τους ασταμάτητους καταλανούς και όλος ο πλανήτης καταλαβαίνει πως έχει να ανέβει Γολγοθά για να μπορέσει να φτιάξει μια ομάδα ανταγωνιστική απέναντι τους.
Ο ίδιος δεν δείλιασε να δώσει μάχη απέναντι στην καλύτερη ομάδα που έχει εμφανιστεί ποτέ στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. 27 μήνες αργότερα ήρθε η μεγάλη ρεβάνς. Νίκη στο ίδιο γήπεδο με 3-1 μετά από μια εικόνα παιχνιδιού που μαρτυρά πως πλέον η Ρεάλ είναι σε καλύτερη κατάσταση. Είναι φανερό πως ο χρόνος έφθειρε τους Καταλανούς και η δουλειά του Ζοσέ ανέβασε τη βασίλισσα. Στο πρώτο παιχνίδι δεν φάνηκε τόσο πολύ αλλά στο κείμενό μου με τίτλο «ο δύσκολος δρόμος του Μουρίνιο» είχα επισημάνει τη φανερή βελτίωση στη φυσική κατάσταση των μερένχες, που επιτρέπει στη Ρεάλ να αντιμετωπίζει πλέον στα ίσα τη Μπαρτσελόνα χωρίς κάποιο ειδικό σχέδιο.
Σίγουρα ο Μουρίνιο θα κριθεί στο Ολντ Τράφορντ. Το 10ο Champions League είναι αυτό που καίει τον σύλλογο περισσότερο από ένα εγχώριο κύπελλο. Όμως δεν παύει να είναι πολύ σημαντικό που έφτασε στο σημείο η Ρεάλ να είναι 4 παιχνίδια αήττητη απέναντι στη Μπαρτσελόνα. Αν αφήσουμε έξω τα δύο παιχνίδια του super cup οι μερένχες στα 5 τελευταία el clasico έχουν 2 νίκες και 3 ισοπαλίες. Τελευταία ήττα στις 18/1/2012, το 1-2 στο Μπερναμπέου.
Ο Μουρίνιο μπορεί να έχει βελτιώσει πολύ τους ποδοσφαιριστές του να πήρε το πάνω χέρι στα ντέρμπι με την Μπαρτσελόνα αλλά στο πρώτο παιχνίδι με τη Μάντσεστερ πιάστηκε κορόιδο. Ο ίδιος φέρθηκε σαν να πιστεύει πως έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο την ομάδα του που μπορεί να πάρει το Τσάμπιονς Λιγκ απλά μπαίνοντας οι παίκτες του στο γήπεδο και παίζοντας το παιχνίδι τους. Στην πράξη αποδείχθηκε πως αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Ο Σερ Άλεξ στο Μπερναμπέου ντύθηκε Μουρίνιο και του έκανε τακτική αλά Ίντερ. Δηλαδή όπως έπαιζε το 2010 με την Ίντερ άμυνα με τους Μιλίτο, Ετό, Πάντεφ, Σνάιντερ στο ύψος της σέντρας με τον ίδιο τρόπο έστησε την ομάδα του ο Σερ Άλεξ ξεκινώντας πρέσινκ στο κέντρο με τους Φαν Πέρσι, Ρούνει, Ουέλμπεκ, Καγκάβα.
Ο Μουρίνιο αντίθετα απ’ ότι συνηθίζει δεν προστάτεψε το μηδέν και άφησε τους παίκτες του να ακολουθήσουν ένα είδος παιχνιδιού που για να το κερδίσουν θα έπρεπε να ισοπεδώσουν τον αντίπαλο. Το γκολ της Γιουνάιτεντ ήρθε από στημένο αλλά ο Σερ Άλεξ είχε δημιουργήσει τις προϋποθέσεις η επιθετική του τετράδα να βγάζει φάσεις ένας με έναν με τους αμυντικούς της Ρεάλ.
Άμυνα με 4 φορ στη σέντρα παρουσία δύο καθαρών εξαριών κοντά στα στόπερ και ανάπτυξη με μακρινές μπαλιές. Στόχος να μείνει ψηλά η αμυντική τετράδα της Ρεάλ, να αποκοπεί από την ανάπτυξη του παιχνιδιού αλλά και να βγουν με μακρινές μεταβιβάσεις φάσεις που οι Κεντίρα, Αλόνσο δεν θα προλαβαίνουν να βοηθήσουν τους αμυντικούς. Αυτό έγινε και ο Μουρίνιο θα πρέπει να αισθάνεται τυχερός που ο Φαν Πέρσι σπατάλησε την απίστευτη διπλή ευκαιρία.
Ο αγώνας της επόμενης Τρίτης στο Ολντ Τράφορντ είναι ίσως ο μεγαλύτερος που δίνει ο Μουρίνιο από την ημέρα που έκατσε στους πάγκους, καθώς για πρώτη φορά κινδυνεύει να φύγει από μια δουλειά χωρίς να πάρει την αναγνώριση που του αξίζει. Μπορεί να πήρε στο clasico τον αέρα της Μπαρτσελόνα, αλλά σε 3 χρόνια ένα πρωτάθλημα και κανένα Champions League δεν είναι και η καλύτερη δυνατή συγκομιδή για προπονητή των μερένχες.
Απέναντι στη Μπαρτσελόνα, ο Μουρίνιο πήγε σε τρεις τακτικές αλλαγές. Χρησιμοποίησε τον Ιγκουαίν στην κορυφή της επίθεσης σε ρόλο target man, έδωσε σύνθετο ρόλο στον Ντι Μάρια και κατέβασε πιο χαμηλά τις γραμμές του. Ο Ντι Μαρία δούλεψε εκπληκτικά ανασταλτικά. Ακολούθησε τις προωθήσεις του Αλμπα, κλείδωσε τον Ινιέστα και στην πράξη λειτούργησε ως επιπλέον κόφτης, πολλές φορές και ως μπακ δίνοντας στον Αρμπελόα τη δυνατότητα να βοηθά στο κέντρο της άμυνας. Ο Ιγκουαίν μπορεί να μην τελείωσε προσπάθειες, όμως όποτε τραβιόταν στη σέντρα έπαιρνε μαζί του τους Πουγιόλ, Πικέ και αυτόματα δημιουργούσε διαδρόμους στα άκρα και χώρους για να κινηθούν στην πλάτη της άμυνας οι συμπαίκτες του.
Το παιχνίδι με τη Ρεάλ θα πρέπει να γίνει μάθημα στο Ρόουρα για την ρεβάνς με τη Μίλαν. Για να ανατρέψεις το 2-0 θα πρέπει να εξασφαλίσεις το μηδέν στην άμυνά σου. Με βάση την φυσική κατάσταση που βρίσκονται οι ποδοσφαιριστές του είναι αδύνατον αυτό να συμβεί με τον Σεσκ στο κέντρο και τους μπακ με τόσο επιθετική λογική. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η Μπαρτσελόνα μετρά δέκα συνεχόμενα παιχνίδια με την άμυνα της να δέχεται γκολ. Στην πράξη παίζοντας με τον Φάμπρεγας στον άξονα, αυτός κάνει περισσότερο δίδυμο με τον Μέσι παρά με τον Τσάβι και η Μπαρτσελόνα παίζει μια τακτική που όταν έχει την μπάλα στο γήπεδο είναι περισσότερο 4-2-4 παρά 4-3-3.
Αν το passing game λειτουργεί όλα είναι καλά. Το τελευταίο διάστημα όμως που υπάρχει πρόβλημα φυσικής κατάστασης και δεν μπορεί διαλύσει με το παιχνίδι κατοχής τον αντίπαλο, τα τακτικά κενά με το που χάνεται η μπάλα την πληγώνουν. Για να έχει τύχη στη ρεβάνς με τη Μίλαν η Μπαρτσελόνα ο Ρόουρα θα χρειαστεί να καταφέρει όσο γίνεται να βελτιώσει την ατομική κατάσταση της ομάδας του. Να βάλει τον Βίγια στο αρχικό σχήμα, να φέρει τον Ινιέστα στον άξονα επαναφέροντας το ισχυρό δίδυμο Τσάβι – Ινιέστα και τουλάχιστον ο Άλμπα να παίξει πιο συντηρητικά. Δεν γίνεται σε ένα τόσο μεγάλο γήπεδο και τα δύο μπακ σου να κινούνται ταυτόχρονα σαν εξτρέμ.
Ο Μουρίνιο σίγουρα θα έχει καταλάβει πως τους χώρους που άφησε ο Ρόουρα στους παίκτες του δεν θα τους βρει στο Ολντ Τράφορντ. Ο Σερ Άλεξ θα πάει στην ίδια λογική και θα προσπαθήσει να αναγκάσει τον Μουρίνιο να του αφήσει αυτός χώρους. Όπλο του ότι με 0-0 περνάει. Οπότε το γκολ το κυνηγάει ο Μουρίνιο. Και ο special one είναι αυτός που καλείται να βρει τον τρόπο που θα περάσει από το Ολντ Τράφορντ η ομάδα του.
Δεν νομίζω πως το σχέδιο στο Καμπ Νου μπορεί να δώσει πρόκριση πολύ απλά γιατί δεν θα έχει τόσο εύκολη τη κόντρα, ενώ φυσικά φάνηκε στο πρώτο παιχνίδι πως αν η Ρεάλ πάει σε φουλ επίθεση απέναντι σε μια ομάδα που παίζει με τους Ουέλμπεκ, Ρούνει, Φαν Πέρσι άμυνα στη σέντρα, δημιουργεί ένα παιχνίδι που πιο εύκολο θα είναι να δεχτεί γκολ παρά να πετύχει. Ειδικά στο Ολντ Τράφορντ που η Γιουνάιτεντ θα παίζει σκυλίσια άμυνα με το κοινό να εμψυχώνει τους παίκτες της. Μεγάλο πράγμα να κάνεις τάκλιν και ο κόσμος να σε χειροκροτεί. Καλό λοιπόν το el classico, μεγάλη η επιτυχία του Μουρίνιο που χτίζει ένα αήττητο σερί στα ντέρμπι με τη Μπαρτσελόνα, αλλά το μεγάλο στοίχημα για τους δυο συλλόγους είναι η ρεβάνς στο Τσάμπιονς Λιγκ. Όποιος μείνει έξω από τους 16 θα έχει μια αποτυχημένη σαιζόν.
Χαιρετώ
πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου