Η U-20 του Ολυμπιακού έδειξε το μέλλον. Και με βάση τη… Σούπερ
Λίγκα, αλλά και τα στενά οικονομικά της χώρας, φέρνει στον Πειραιά τη
μεγάλη ευκαιρία. Γράφει ο Χρήστος Σταθόπουλος.
Στις οκτώ καλύτερες ομάδες της Ευρώπης προκρίθηκαν τα πιτσιρίκια του
Ολυμπιακού. Τα «τρελά μωρά» του Μπερντ Στορκ κέρδισαν την Αντερλεχτ και
μαζί τις καρδιές και τις ευχές των οπαδών, όχι μόνο των «ερυθρολεύκων»,
αλλά όλων των… υγειών φιλάθλων, για να πάνε ακόμα παρακάτω. Και από όσα
έχουν φανεί μέχρι τώρα, η μικρή ομάδα των Πειραιωτών, έχει την
αγωνιστική μαγκιά να προχωρήσει.Στο δια ταύτα της υπόθεσης: η Κ-20 είναι ο προθάλαμος της κάθε ομάδας. Η αντίστοιχη… Ελπίδων στην εθνική ανδρών. Το ζήτημα, το θέμα, λοιπόν, που υπάρχει εδώ, δεν είναι απλό. Είναι κομβικό και ως τέτοιο, έχει ιδιαίτερη σημασία για το μέλλον ενός συλλόγου που ονειρεύεται μια μέρα των ημερών να καταπλήξει τα ευρωπαϊκά πλήθη. Αν όχι με κούπες και τελικούς μεγάλων διοργανώσεων, τουλάχιστον με παρουσία αξιοπρόσεκτη, σεβαστή από τον ποδοσφαιρικό κόσμο της ηπείρου με την καλύτερη μπάλα στον πλανήτη και δυνατότητα εισόδου στο πολύ κλειστό κλαμπ των top football clubs.
Αυτή είναι η ρίζα του… καλού και καμία άλλη. Τουλάχιστον για μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό, που καλώς ή κακώς «ζει» σε μια χώρα που μαστίζεται από τη χειρότερη οικονομική κρίση των τελευταίων 50 ετών, χωρίς να γνωρίζουμε πότε φτάνουμε στο τέλος του δρόμου, αλλά και που «υπάρχει» σε ένα καταρρακωμένο, ταλαιπωρημένο και υποβαθμισμένο πρωτάθλημα, όπως αυτό της Σούπερ Λίγκας.
Τους λόγους που αποτελούν εμπόδια για την άφιξη αστέρων της μπάλας, όπως κάποτε που διανύαμε ημέρες παχιών αγελάδων, τους έχουμε γράψει πολλές φορές. Τώρα θα αρπάξουμε την ευκαιρία να… δείξουμε το δρόμο. Τον οποίο, βεβαίως, δεν χαράσσουμε απόψε.
Μιλώ για το δρόμο που έχει αφετηρία την υποδομή, την οργάνωση και την ποδοσφαιρική πρόνοια. Την οδό που δεν έχει τελειωμό, που έχει όμως ταξιδιωτικό προορισμό.
Τα «μωρά» αυτά που κάνουν εδώ και κάμποσους μήνες περήφανους τους γονείς τους, αλλά και τον ίδιο το σύλλογο, πρέπει να προσεχθούν. Ο Ολυμπιακός οφείλει να τα εφοδιάσει με την καλύτερη «παιδεία» που διαθέτει στο Ρέντη, να ρίξει από δίπλα τους καλύτερους δασκάλους και να φροντίσει να τα παρακολουθεί στενά.
Να καταγράφει συνεχώς την εξέλιξή τους, να ξεχωρίσει εκείνους με χαρίσματα και να ανταμείψει τους ποδοσφαιριστές που θα κοπιάσουν και θα αριστεύσουν. Δεν γίνεται αλλιώς. Αυτό είναι το μέλλον και κανένα άλλο. Μπορεί να φαντάζει μακρινό σενάριο και στη σκέψη του καθενός από εμάς να μοιάζουν πολλά τα 5-6 χρόνια που απαιτούνται για ένα τόσο μεγάλο και φιλόδοξο πρότζεκτ, όμως αν η ομάδα του Μαρινάκη και ο οποιοσδήποτε άλλος σύλλογος έχει όραμα, πρέπει να προετοιμάσει την επόμενη μέρα.
Δεν είναι πολύς καιρός από τότε που στο λιμάνι ακούστηκε το «σχέδιο Πόρτο». Να η ευκαιρία, λοιπόν. Τα προσόντα των πιτσιρικάδων μπορούν να «κουμπώσουν» ιδανικά σε ένα καλοστημένο δίκτυο σκάουτινγκ και με τη σωστή δοσολογία από το καλοκαίρι κιόλας, ο «έφηβος» να φτιάξει το μέλλον που του αξίζει σε έναν ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό κόσμο απαιτητικό. Εκτός των άλλων, συμφέρει και θα αποφέρει κέρδη…
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου