Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για την συμβουλή του Ράφα Ναδάλ προς τον φίλο του Ρονάλντο για την αντιμετώπιση της “Messi mania”.
Στη διάρκεια της μετάδοσης του el clasico της περασμένης Τρίτης ο Αλέξης Σπυρόπουλος σχολίασε πολλές φορές στον ΟΤΕ TV την πιο ώριμη και “ενήλικη” εμφάνιση του Κριστιάνο Ρονάλντο. Η Marca σχολίασε στο σημερινό πρωτοσέλιδό της ότι “ο Κριστιάνο επιβεβαίωσε ότι είναι ο Ντι Στέφανο του 21ου αιώνα”. Η “AS” του είχε αφιερώσει την προηγούμενη ημέρα ένα άρθρο – ύμνο, για “τον ποδοσφαιριστή που το 'χει κάνει συνήθεια να αποφασίζει αυτός τον νικητή στα μεγάλα παιχνίδια”. Ο περασμένος Σεπτέμβριος, ο μήνας των παραπόνων του Κριστιάνο, που χρειάστηκε “ντάντεμα” από τη διοίκηση της Ρεάλ και υποσχέσεις αύξησης αποδοχών και επέκτασης συμβολαίου μοιάζει πολύ πιο μακρινός. Στις 5 του μήνα έσβησε στην Εθνική τα 28 κεριά της ηλικίας του, με τους συμπαίκτες του εκεί να ισχυρίζονται ότι παραμένει μεν ο ίδιος “τζόκερ”, το ίδιο αστείος και χαβαλές, αλλά πιο ενήλικος, πιο συγκροτημένος και συνειδητοποιημένος από ποτέ. Πώς έγινε;
Ενας Ισπανός insider που τον παρακολουθεί πολύ στενά έγραψε προ ημερών ότι όλο αυτό που του συμβαίνει, την ωρίμανσή του, ο Κριστιάνο την οφείλει στον Μέσι. Μετά και από την 4η σερί απονομή της Χρυσής Μπάλας στον Μέσι ο Πορτογάλος έφτασε στην κορύφωση μιας διαρκούς διαδικασίας αντιμετώπισης του ίδιου προβλήματος. Αρχισε να εξοικειώνεται με την ιδέα, να συνειδητοποιεί ότι πρέπει να μάθει να ζει με αυτό και να τινάξει από πάνω του τον εκνευρισμό που του προκαλεί.
Οχι, ο Κριστιάνο δεν πίστεψε ποτέ ότι ο Μέσι είναι καλύτερός του και μοιάζει βέβαιο ότι δεν θα του συμβεί ποτέ αυτό. Φαίνεται όμως ότι αποφάσισε να ακούσει τη συμβουλή του – φίλου και “οπαδού” του – Ράφα Ναδάλ. Περίπου έναν χρόνο πίσω ο Ναδάλ του είχε εξηγήσει πώς κατάφερε να αντιμετωπίσει τον “εφιάλτη” Φέντερερ, που έμοιαζε πολύ με τον “εφιάλτη” Μέσι για τον Πορτογάλο. Πολύ πρόσφατα ο βιογράφος του Ναδάλ μου εξήγησε ότι ο Ισπανός άρχισε να γίνεται καλύτερος από την στιγμή που συνειδητοποίησε ότι ο Φέντερερ θα παραμένει στο νούμερο 1 και αποφάσισε να πάψει να “τσακώνεται” γι' αυτό. Ο Ναδάλ πήρε πολλή αυτοπεποίθηση όταν άρχισαν να γίνονται όλο και περισσότερες οι νίκες του επί του Φέντερερ, και κάπως έτσι κατάφερε να καταπολεμήσει νοητικά τα όποια εμπόδια του δημιουργούσαν τα όσα άκουγε από τον υπόλοιπο πλανήτη για την αξία του Φέντερερ.
Περίπου αυτή την προτροπή είχε ακούσει ο Ρονάλντο από τον Ναδάλ: να “παραιτηθεί” από την κουβέντα περί του ποιος είναι καλύτερος και να αφήσει όλο τον υπόλοιπο κόσμο να πιστεύει ότι είναι ο Μέσι ο κορυφαίος. Και κάπως έτσι να συγκεντρωθεί στην δική του βελτίωση και απελευθέρωση, η οποία θα οδηγούσε σε περισσότερες νίκες επί του Μέσι στα μεταξύ τους παιχνίδια.
Και αυτό συμβαίνει στην πράξη. Πολύ πρόσφατα σε μια συζήτηση προπονητών και ατζέντηδων στη Λισαβόνα ο Μουρίνιο είπε ότι “με κάθε νίκη που θα κάνει επί της Μπαρτσελόνα του Μέσι, ο Κριστιάνο θα γίνεται καλύτερος, επειδή μέσα του θα νιώθει πιο σίγουρος ότι είναι ανώτερος του Μέσι”. Η εμφάνιση του Πορτογάλου σταρ το βράδυ της Τρίτης στο Καμπ Νου ήταν μια δικαίωση της εκτίμησης του προπονητή του.
Ο Κριστιάνο μοιάζει να ακολούθησε τη μέθοδο Ναδάλ, να ξόρκισε τον δικό του “δαίμονα Φέντερερ”, τον Μέσι, να απαλλάχθηκε από πολύ από τον εκνευρισμό που τον πλημμύριζε σε κάθε κουβέντα σύγκρισης, να έθρεψε το “εγώ” του με τις νίκες επί της Μπαρτσελόνα και κάπως έτσι να βρήκε τον δρόμο για να “αποφασίσει” το βράδυ της Τρίτης μια από τις πιο βαριές εκτός έδρας νίκες της Ρεάλ επί της Μπαρτσελόνα. Ισως όχι τυχαία, ο πιο ώριμος Κριστιάνο επέλεξε τους πιο “ήπιους” πανηγυρισμούς που έχει κάνει στο Καμπ Νου, σε συνέχεια του πιο σεβαστικού πανηγυρισμού που έχει επιδείξει ποτέ, εκείνου στο γκολ επί της Μάντσεστερ, που είχε εκπλήξει ευχάριστα ακόμη και αυτούς που τον αντιπαθούν.
Ενας Πορτογάλος δημοσιογράφος που τον γνωρίζει και τον παρακολουθεί στενά εδώ και μια δεκαετία, μου έγραψε όταν τον ρώτησα πως “η μεγαλύτερη επιτυχία του Κριστιάνο είναι ότι παραμένει τόσο εγωκεντρικός, τόσο ματαιόδοξος, τόσο πεπεισμένος ότι είναι ο καλύτερος στον κόσμο. Το “εγώ” του φοράει τέτοια πανοπλία, που άντεξε στα απανωτά χτυπήματα με τις χρυσές μπάλες του Μέσι, πείσμωσε και αποφάσισε να το αλλάξει στο κεφάλι του και να την αντιμετωπίζει σαν μαραθώνιο, όχι σαν σπριντ την κούρσα με τον Μέσι”.
Η μέθοδος Ναδάλ οδήγησε τον Ισπανό στην προσπέραση του Φέντερερ και την άνοδο μέχρι το νούμερο 1. Η δική του περίπτωση, που άλλωστε διαφέρει επειδή συνέβη σε ατομικό άθλημα, δεν δημιουργεί κανόνα. Στον μυαλό του Κριστιάνο όμως μοιάζει με πλοηγό που τον έβαλε στον δρόμο που οδηγεί στην στιγμή που ο πλανήτης θα αναγκαστεί να τον αναγνωρίσει ως νούμερο 1.