Ο Μιχάλης Τσόχος στο blog του γυρίζει τον χρόνο δώδεκα μήνες πίσω και θυμάται τι έλεγαν «εχθροί» και κυρίως οι φίλοι για τους ιδιοκτήτες της ΚΑΕ Ολυμπιακός...
Ολα αυτά τα χρόνια άκουσαν πολλά. Μέχρι τον περασμένο Μάιο, όταν κατέκτησαν την πρώτη Ευρωλίγκα και κυρίως το πρώτο πρωτάθλημα ήταν (δεν είναι υπερβολικός ο χαρακτηρισμός), ο περίγελος, των εχθρών και κυρίως των φίλων. Κι' ας αφήσουμε στην άκρη τους... εχθρούς. Αυτοί, θεωρητικά πάντα κάτι θα έχουν να πουν. Οι φίλοι όμως;
“Εχουν βάλει τόσα λεφτά και δεν έχουν πάρει τίποτα γιατί τους πιάνουν πάντα κορόιδο” ήταν η μόνιμη ατάκα που συνόδευε το όνομα των αδερφών Αγγελόπουλων. Δεχόντουσαν έντονη κριτική γιατί δεν “προστάτευαν” την ομάδα. Και τι σημαίνει στην Ελλάδα η ατάκα “δεν προστατεύεις την ομάδα”. Σημαίνει δεν ελέγχεις το παρασκήνιο, δεν στήνεις τους διαιτητές, ή τουλάχιστον δεν τους... στέλνεις το μήνυμα με τρία τέσσερα γεροδεμένα παιδιά, όταν σε αδικούν.
Οι αδερφοί Αγγελόπουλοι όλα αυτά τα χρόνια δεν τα έκαναν αυτά. Όπως δεν έκαναν κι άλλα. Δεν τάισαν το σύστημα, δεν κυκλοφόρησαν σε γήπεδα με μπράβους, δεν γκρέμισαν φούρνους, δεν αποφάσισαν ότι θα πάρουν “πάση θυσία” τίτλο. Δεν χαρτζιλίκωσαν οπαδούς, δεν αγόρασαν φωνές ή συνειδήσεις, με λίγα λόγια δεν έκαναν ότι κάνουν αρκετοί από αυτούς που η πλειοψηφία των οπαδών στην Ελλάδα χαρακτηρίζει “επιτυχημένοι παράγοντες”. Κάποια στιγμή άκουσαν και το περίφημο “τι να το κάνουμε ότι βάζουν λεφτά. Αμα δεν μπορούν να φέρουν τίτλους να πάνε σπίτι τους”.
Λίγο έλειψε να συμβεί κι αυτό. Να πάνε σπίτι τους δηλαδή και μέχρι σήμερα να θεωρούνται οι πιο αποτυχημένοι παράγοντες στην ιστορία του επαγγελματικού αθλητισμού στην Ελλάδα. Διότι μην γελιέστε, αυτή η ταμπέλα θα είχε κρεμαστεί στους αδερφούς Αγγελόπουλους αν πριν δύο χρόνια, είχαν αποχωρήσει από την ΚΑΕ Ολυμπιακός, όπως είχαν άλλωστε ανακοινώσει. Τελικά δεν βρέθηκε κανείς να τους διαδεχτεί και έμειναν. Μαζί με την απόφαση της παραμονής, ήρθε και η δικαίωση.
Πρώτα η ευρωπαϊκή κούπα. Ο Ολυμπιακός στα χέρια τους ξανάγινε πρωταθλητής Ευρώπης. Μετά από λίγες ημέρες ήρθε και η πρώτη κατάκτηση του πρωταθλήματος Ελλάδας. Η δικαίωση όμως δεν ήταν ότι ήρθαν οι κούπες, αλλά το πώς ήρθαν. Με τον τρόπο που είχαν επιλέξει από την αρχή και τον οποίο δεν εγκατέλειψαν ποτέ. Αυτή ήταν η πραγματική δικαίωσή τους.
Η πρόκριση στο φάιναλ φορ του Λονδίνου, είναι μία ακόμη απόδειξη ότι η δικαίωση για τον Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο δεν είναι η άφιξη στα Κύθηρα, αλλά το ταξίδι προς αυτά και κυρίως το πόσο όμορφο και καθαρό ήταν αυτό το ταξίδι. Μαγκιά τους...
Διότι αυτοί είναι οι πραγματικοί παράγοντες μάγκες, όχι οι άλλοι με τα πούρα, τον στρατό από τους άσβερκους γορίλες και τον έλεγχο του παρασκηνίου. Αυτούς τους κάναμε μάγκες μόνο στην Ελλάδα...