Που έχεις για καμάρι σου…!

Ο Ολυμπιακός προκρίθηκε για όγδοη φορά στην ιστορία του σε Final Four Ευρωλίγκας και ο Νίκος Ζέρβας γράφει για το μέταλλο της ομάδας, το κέρδος και την μεγάλη δικαίωση των αδελφών Αγγελόπουλων.

Όταν τέσσερα λεπτά πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου η Εφές προηγήθηκε με 15 πόντους, χρειαζόταν ένας…ανεμοστρόβιλος για να σκορπίσει το τεράστιο σύννεφο αποκλεισμού του Ολυμπιακού από το Final Four που έχει κάνει την εμφάνισή του πάνω από το ΣΕΦ. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του όμως, έδειξαν περίτρανα για μία ακόμα φορά φέτος, ότι όσο η…ζωή τους γίνεται –την κάνουν αν θέλετε- δύσκολη, τόσο πιο καλά και εμφατικά αντιδρούν. Με την ψυχολογία…τραυματισμένη από τον κακό τρόπο που χάθηκε το τέταρτο ματς στην Πόλη, οι περισσότεροι θαρρώ πως στοιχημάτισαν εκείνη την ώρα στο «διπλό»…

Ευτυχώς όμως το…καιρικό φαινόμενο που προκάλεσε ο Ολυμπιακός με την αντίδρασή του από εκεί και έπειτα, σκόρπισε σαν φτερό στον άνεμο οποιαδήποτε εκτίμηση που εύλογα δημιουργούσε η εικόνα στο παρκέ. Έχοντας εκπληκτική συμπαράσταση από ένα –επιτέλους- αμιγώς μπασκετικό κοινό που δεν πίεσε ή γκρίνιαξε ακόμα και στο 23-38, η …θαλασσοταραχή ξεπεράστηκε και η πρόκριση στο Λονδίνο είναι γεγονός. Η αλλαγή τακτικής στην άμυνα στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά και η πιο ορθολογική ανάπτυξη στην επίθεση, ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά που «γύρισαν» την τράπουλα. Η εμμονή στο τρίποντο που άφηνε τεχνηέντως αμαρκάριστο ο Μαχμούτι, παραλίγο να αποβεί καταστροφική. Από τη στιγμή που με το 4/19 του πρώτου μέρους το ταμπλό έγραφε μόλις -8, οι «ερυθρόλευκοι» ήταν ικανοί για την ανατροπή. Έχουν κάνει και πιο δύσκολα και η… λιγόψυχη στη θέα της πρόκρισης Εφές, ήταν λογικό να λυγίσει.

Σε ένα ματς που η μπασκετική λογική πήγε στο μεγαλύτερο μέρος του περίπατο στην ακρογιαλιά του Πειραιά, ο Ολυμπιακός έγραψε μία ακόμα χρυσή σελίδα στην σύγχρονη ιστορία του γιατί έχει αποκτήσει μέταλλο και χαρακτήρα. Έφτασε σε ένα μεγάλο επίτευγμα –τέτοιο είναι να υπερασπίζεσαι τον τίτλο σου- σε μία χρονιά που είχε ατυχίες –Μάντζαρης-, άστοχες επιλογές στις έξτρα προσθήκες μεσούσης της σεζόν και κυρίως τεράστιο ψυχολογικό βάρος λόγω του περυσινού θριάμβου. Η πορεία πέρασε από χίλια κύματα, αλλά καταλήγει με δάφνες στην πρωτεύουσα της Αγγλίας, όπου οι πρωταθλητές θα πάνε χωρίς άγχος για ο,τι καλύτερο. Έχουν ήδη πετύχει και τους αξίζουν πολλά μπράβο, γιατί κρατάνε σε μία πολύ δύσκολη χρονιά για την χώρα, ψηλά τη σημαία του ελληνικού μπάσκετ.

Καθοδηγούμενος από έναν εκπληκτικό Σπανούλη που εκτός του ότι απέδειξε για μία ακόμη φορά ότι σε ματς ζωής ή θανάτου δηλώνει σχεδόν πάντα παρών, ο Ολυμπιακός ήταν πολύ δύσκολο να πέσει στο καναβάτσο. Έχω την εντύπωση όμως ότι το καλύτερο…μπάσκετ ο διεθνής γκαρντ το έπαιξε την εβδομάδα που προηγήθηκε. Έβαλε την ομάδα πάνω από τον εαυτό του και έδωσε με τη συμπεριφορά του τέλος στην όποια μικροπαρεξήγηση δημιουργήθηκε από το ότι δεν έπαιξε στο φινάλε του τέταρτου αγώνα. Πλάι του ο Γιώργος Πρίντεζης που με καθοριστικά καλάθια στο τελευταίο τετράλεπτο έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στο εισιτήριο. Φρονώ όμως ότι κανείς δεν υστέρησε την ώρα της αντεπίθεσης και εκεί είναι ίσως το μεγάλο μυστικό της νίκης. Παίκτες που στο πρώτο ημίχρονο πελαγοδρομούσαν (Λο, Άντιτς, Περπέρογλου, Πάουελ), κατάφεραν να μεταμορφωθούν στην επανάληψη, να βοηθήσουν σημαντικά και να μετατρέψουν την αμφιβολία σε ένα μεγάλο πανηγύρι.

Σε δύο εβδομάδες ο Ολυμπιακός θα πρωταγωνιστήσει στο remake του περυσινού τελικού με την ΤΣΣΚΑ και αυτό από μόνο του είναι μεγάλη υπόθεση. Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, πίνουν ακόμα μερικές σταγόνες από το νέκταρ των κόπων τους που πλέον αποδίδουν καρπούς. Πριν από κάποιους μήνες κάποιοι τους χλεύαζαν διότι κατά την ελληνική παρηκμασμένη νοοτροπία τους, δεν ήταν οι παράγοντες που θα κάνουν κάτι για να προχωρήσει η ομάδα με παρασκηνιακούς τρόπους και προστασία. Δεν το θέλουν, παραμένουν σταθερή στη γραμμή τους και δικαιώνονται. Παίρνουν αυτό που αξίζουν. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, με τα λάθη του και την πίεση που κάποιες φορές μέσα στη σεζόν δεν άφησαν να φανεί στο έπακρο το ταλέντο του, απολαμβάνει την πρώτη του συμμετοχή σε Final Four, γνωρίζοντας πλέον καλά ότι ένα μεγάλο βάρος από τις πλάτες του έχει φύγει. Τώρα είναι η ευκαιρία του να πείσει ακόμα περισσότερο. Η δήλωση «όπως δεν μου αρέσει η χλεύη στις ήττες, άλλο τόσο δεν θέλω να με αποθεώνουν στις νίκες», είναι ίσως η ωριμότερη που έχει κάνει στους εννέα μήνες της θητείας του στο λιμάνι.

Όσο για τα προγνωστικά ενόψει Λονδίνου, αυτά μπορεί να περιμένουν. Φαβορί στον ημιτελικό λογικά υπάρχει και είναι η ΤΣΣΚΑ. Αλλά με τον Ολυμπιακό η μπασκετική λογική παύει να έχει μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα. Εκεί που παίζει ρόλο η ψυχή, η καρδία, η θέληση και η παρέα ο πρωταγωνιστής φορά «ερυθρόλευκα». Με έναν μαγικό, αλλά συνάμα απολαυστικό τρόπο. Άλλωστε μόνο δύο νίκες έμειναν…
Πηγή: sport-fm.gr