Τώρα ας τους αφήσουμε ήσυχους για λίγο...!

Ευτυχώς η ίδια η ζωή ξέρει να δίνει τα καλύτερα μαθήματα. Και για τα παιδιά της Εθνικής Νέων, η ήττα από την Τουρκία ήρθε ακριβώς στο σημείο που έπρεπε και με τον τρόπο που χρειαζόταν.
άρθρο του Σπύρου Καβαλιεράτου

Όσοι είχαν εικόνα από το ματς, αντιλήφθηκαν ότι οι νεαροί διεθνείς εμφανίστηκαν με διαφορετικό χαρακτήρα απέναντι στην Τουρκία. Όμως στην προκειμένη περίπτωση, η ευθύνη δεν ανήκει ούτε στον Κώστα Μίσσα, ούτε στους παίκτες του. Για την εικόνα της Εθνικής, φταίνε μόνο όσοι βρίσκονται στην Ελλάδα.
Τόσα αφιερώματα, τόσοι διθύραμβοι είχαν χρόνια να γραφτούν για μια ομάδα Νέων, που έχει προοπτική να πετύχει πολλά. Και δεν εννοούμε την Εθνική, αλλά τα ίδια τα παιδιά. Οταν ο Μποχωρίδης, ο Λαρεντζάκης, ο Παπαπέτρου, ο Αγραβάνης διαβάζουν τόσο πολλά για την αξία τους, είναι υποψήφιοι για ελληνικές και ευρωπαϊκές ομάδες, είναι λογικό να... ξεφεύγουν. Οταν με τον Αντετοκούνμπο ασχολείται όλη η Ελλάδα και το Μιλγουόκι, αναμενόμενο είναι να χάσει το μυαλό του. Αλλά, είπαμε, φταίμε όλοι εμείς που τους τρελάναμε και τους κάναμε... Τζόρνταν, πριν καν γίνουν 20 ετών.
Κάθε εμπόδιο, όμως, είναι για καλό. Αυτό που έγινε με την Τουρκία μόνο να βοηθήσει μπορεί. Οχι στο ευρωπαϊκό Νέων, αλλά σε ολόκληρη την καριέρα των παιδιών. Τίποτα δεν έρχεται μόνο του, χρειάζεται επιμονή, δουλειά και διάρκεια. Πολλά ταλέντα - μεγαλύτερα και απ' αυτά που βρίσκονται στην Εσθονία - έχουν χαθεί γιατί δεν έκαναν σωστά τα βήματα. Και κυρίως, τίποτα δεν ήρθε με λάθος συμβουλές και μεγάλα λόγια.
Τι έκανε η Ελλάδα απέναντι στην Τουρκία; Δεν έπαιξε άμυνα και βρέθηκε να χάνει με 18-0, όταν προηγήθηκε με 7 πόντους διαφορά, ο καθένας έπαιζε για την πάρτη του. Η πάσα ήταν άγνωστη λέξη, οι αντιδράσεις βεντετισμού ήταν φανερές από τον τηλεοπτικό δέκτη. Στα δύσκολα, ο καθένας ήταν μόνος του και η παρέα πήγε περίπατο.
Για παράδειγμα ο Μποχωρίδης. Εβαλε 24 πόντους, αλλά στα τελευταία έξι λεπτά δεν έκανε ούτε μία πάσα. Ισως κάποιος από την Ελλάδα να του είπε πως αν σκοράρει θα πάρει μεταγραφή. Ομως έτσι, δεν πρόκειται να παίξει ποτέ μπάσκετ. Ούτε φυσικά ο Λαρεντζάκης θα κάνει καριέρα αν δυσανασχτεί και κουνάει τα χέρια όταν δεν παίρνει την μπάλα...
Αλλά αυτά τα μαθήματα είναι απαραίτητα και στο μπάσκετ και στη ζωή. Οχι απαραίτητα για να νικήσουμε την Παρασκευή την Ισπανία, αλλά γιατί σε αυτή την Εθνική υπάρχουν παιδιά που μπορούν να κάνουν σπουδαία καριέρα, αρκεί τα μυαλά να μείνουν μέσα στο κεφάλι. Αλλά για να συμβεί αυτό, θα χρειαστεί και να τους... ξεχάσουμε για κανένα 24ωρο. Αρκετά ασχοληθήκαμε μαζί τους. Τώρα, ας τους αφήσουμε ήσυχους για λίγο...

Πηγή: superbasket.gr