Στα 100 χρόνια του Άρεως!

Αναρωτιέται ο αποδυτηριάκιας εάν οι κιτρινόμαυροι του βορρά θα γιορτάσουν την επέτειό τους με υποβιβασμό… Όταν λέμε ότι ο Άρης είναι Νο5 αυτό δεν αποτελεί προσωπική εκτίμηση. Μιλάει η Ιστορία. Και τα κοπρόσκυλα δεμένα. Εσύ, σαν οπαδός του Παναθηναϊκού ή, του Πανιωνίου, και δικαίωμά σου, να θαρρείς ότι η ομαδάρα σου, ο Ηρακλής ή, η ΑΕΚ, είναι η πρώτη στην Ελλάδα. Κανείς δεν στο απαγορεύει. Η πρώτη στη γη. Δεν θα μαλώσουμε.

Ο Ολυμπιακός είναι πρώτος. Ο Παναθηναϊκός δεύτερος. Είπαμε. Δεν μιλάνε οι ψηφοφόροι, ούτε τα γκάλοπ. Η ΑΕΚ, τρίτη. Ο ΠΑΟΚ ακολουθεί. Σταθερά στην πέμπτη θέση ο Άρης.

Υπολογίζεις κόσμο, τίτλους, διεθνείς διακρίσεις. Κι έρχεται η Ιστορία και λέει στον Άρη ότι έχεις μείνει πίσω. Αν ερχόταν από πίσω κάποιος φουριόζος, μέχρι που θα βρισκόσουν στην έκτη θέση.

Περασμένα ξεχασμένα τα πρωταθλήματα του Άρεως. Πρωταθλήματα κουτσά άλλωστε, μισά, όχι κανονικά, με τη συμμετοχή 7-8 ομάδων, με την απουσία Παναθηναϊκού, ΑΕΚ, Ολυμπιακού.

Μην πέσουμε σ’ άλλες κουβέντες επικίνδυνες, μήπως μπερδευτεί και η Χρυσή Αυγή. Άσε. Μη ξύσουμε πληγές κατοχικές, της εποχής της γερμανικής κατοχής. Ας ελπίσουμε ότι το 2014, στα 100 χρόνια του Άρεως, η ομάδα θα συνεχίσει να παραμένει στην μεγάλη κατηγορία. Και δεν θα γιορτάσει την επέτειο με υποβιβασμό.

Απίθανο κι αυτή τη σαιζόν οι «άλλοι» να σώσουν τον Άρη, γράφει ο apodytiriakias.gr
Σε δραματική κατάσταση, πέρα από την οικονομική, βρισκόταν ο Άρης την περασμένη σαιζόν. Μιλάμε αγωνιστικά. Φρέσκα είναι τα πράγματα και τα καλοθυμόμαστε.

Τελικά, η ομάδα γλύτωσε. Η αποφυγή του υποβιβασμού δεν ήταν του Άρη επιτυχία. Δεν έφθασε ο ίδιος στη λύτρωσή του. Με το απίθανο «2» στο Περιστέρι ήρθε η σωτηρία.

Έγινε κάτι βρώμικο; Σε καμμία περίπτωση. Δούλεψε κάτι ανομολόγητο; Είπαμε. Ο Ατρόμητος έχασε «καθαρά». Δηλαδή; Δεν είναι ικανός να κερδίσει ανώτερο αντίπαλο εκτός έδρας αυτός ο Άρης. Να, γιατί λέμε ότι δεν σώθηκε μόνος του.

Δεν συνέβη τίποτα ύποπτο. Καμμία περίεργη συμφωνία. Όχι. Ο Ατρόμητος απλά είχε μία παθητική, μία μοιρολατρική στάση. Γιατί;

Το όνομα «Άρης» εμπνέει σεβασμό. Και συμπάθεια. Δεν είναι εύκολο να σε ρίξει ο άλλος. Να μείνει ότι εμείς τον υποβιβάσαμε, εμείς του δώσαμε την τελειωτική. Άσε το ψηστήρι, το παρακάλι που πέφτει στη διάρκεια του αγώνα από τους έχοντες ανάγκη παίκτες προς τους αδιάφορους συναδέλφους τους.

Ο Άρης για να παραμείνει στην κατηγορία χρειάζεται να αντλήσει δυνάμεις από τον εαυτό του. Δεν τις έχει. Όσες έχει. Μην περιμένει πάλι βοήθεια από τους άλλους. Στο φινάλε όταν ο ίδιος ο Άρης με την παρουσία του στα γήπεδα απαξιώνει το ιστορικά «ειδικό βάρος» του, πώς να έχει απαίτηση να τον ξαναδούν με καλό μάτι;

Πηγή:gazzetta.gr