Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

ΠΑΟΚ, δεν πάνε όλα καλά...!

Ο Μιχάλης Τσόχος δεν μένει στο κλίμα της “παλικαρίσιας” ανατροπής και ασχολείται με ένα σωρό αγωνιστικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ΠΑΟΚ εντός των τεσσάρων γραμμών...  
Ναι, είναι αλήθεια ότι από τέτοιου είδους ματς δεν έχεις τίποτα να κερδίσεις και πολλά να χάσεις. Ο ΠΑΟΚ λοιπόν έτσι όπως νίκησε την Σαχτάρ Καραγκάντι κέρδισε και σε ψυχολογία, αλλά αυτό αν μείνεις μόνο στο συγκεκριμένο ματς, διότι αν δεις την συνολική εικόνα προβληματίζεσαι.

Ο ΠΑΟΚ ως τώρα έχει παίξει εννιά επίσημα ματς και σε όλα δέχτηκε γκολ εκτός από αυτό με την Ξάνθη στην Τούμπα. Και δεν είναι μόνο ότι τρώει γκολ, τρώει και πάρα πολλές φάσεις. Πάνω από 11 τελικές του κάνουν οι αντίπαλοι κατά μέσο όρο στα επίσημα ματς που έχει δώσει φέτος. Και του βάζουν γκολ και η Σάλκε ή η Μέταλιστ, αλλά και η Καραγκάντι ή ο Πανιώνιος στην Τούμπα και ο Παναιτωλικός στο Αγρίνιο.

Γιατί συμβαίνει αυτό. Γιατί ο Στέφενς δείχνει να φτιάχνει μία ομάδα που σκέφτεται μόνο πώς θα παράξει και όχι πως θα λειτουργήσει και ανασταλτικά. Δεν είναι κακό, αλλά είναι πολύ απρόσεχτο αυτό το ποδόσφαιρο.

Και δεν είναι ότι ο ΠΑΟΚ έχει μία συγκεκριμένη αμυντική αδυναμία που αν δουλέψει θα την αντιμετωπίσει ή έστω θα την κρύψει και συνεπώς θα το λύσει το πρόβλημα. Είναι πολλές οι αιτίες.
Ας δούμε μερικές από αυτές...

Αν ο αντίπαλος σηκώνει τη μπάλα ψηλά μέσα στην περιοχή του Χακόμπο, υπάρχει πρόβλημα γιατί οι δύο στόπερ της ομάδας δεν είναι πρώτο μπόι.
Αν ο αντίπαλος παίζει κόντρα επίθεση και έχει γρήγορη μεταφορά παιχνιδιού (transition game) υπάρχει τεράστιο πρόβλημα, γιατί τα ακραία μπακ του ΠΑΟΚ παίζουν πάντα ψηλά και ο ανασταλτικός χαφ και τα δύο στόπερ της ομάδας (συνήθως είναι οι Τζιόλης, Κατσουράνης, Ζε Βίτορ) είναι όλοι πολύ έμπειροι, αλλά επίσης όλοι αργοί...
Αν ο αντίπαλος έχει ως όπλο τα στημένα; Συνήθως στην ενδεκάδα του ΠΑΟΚ ψηλά κορμιά υπάρχουν δύο. Ο Τζιόλης και ο Αθανασιάδης. Αντε τρία με τον Λίνο. Πρόβλημα και εδώ λοιπόν...

Από όπου κι' αν το πιάσεις ο ΠΑΟΚ έχει ανασταλτικό πρόβλημα και δεν είναι τυχαίο ότι τρώει συνεχώς και γκολ και φάσεις. Και το πρόβλημα (δυστυχώς) για τον ΠΑΟΚ δεν είναι ένα, ούτε καν (φυσικά) ένας παίκτης, να τον αλλάξεις και να το λύσεις.

Το πρόβλημα του ΠΑΟΚ είναι συνολικό. Λείπουν νομίζω από την ενδεκάδα ένας δύο πιο ικανοί παίκτες σε αυτό που στο εξωτερικό λένε physical game. Eνας δυο παίκτες που όταν το ματς θα πάει στη δύναμη, θα έχουν τα... κορμιά για να παίξουν ή έστω την ταχύτητα για να το ξεπεράσουν.

Στον ΠΑΟΚ από τους έξι ή επτά παίκτες της ενδεκάδας που έχουν το μεγαλύτερό κομμάτι της ευθύνης της ανασταλτικής δουλειάς (Κίτσιου, Λίνο ή Τζαβέλας, Κατσουράνης, Ζε Βίτορ, Τζιόλης και Λάζαρ ή Νίνης) κανείς δεν είναι γρήγορος (ένας, δύο απλά δεν είναι αργοί) και κανείς δεν έχει ως χαρακτηριστικό του το physical game και την δύναμη (ίσα ίσα). Και για να σας προλάβω, ναι ξέρω όλοι αμύνονται και όλοι επιτίθενται, αλλά δεν φαντάζομαι κανείς να περιμένει να αντιμετωπίσει το transition game των αντιπάλων ο Αθανασιάδης ας πούμε, ή ο Στοχ να σταματήσει τον αντίπαλο φορ όταν αυτός φύγει στην κόντρα ή κλέψει την μπάλα από λάθος πάσα;

Και δεν είναι μόνο αυτοί που παίζουν βασικοί στον ΠΑΟΚ που δεν έχουν αυτά τα φυσικά προσόντα. Και οι υπόλοιποι του ρόστερ με εξαίρεση ίσως τον Κάτσε, ίδιου τύπου παίκτες είναι. Τι να κάνει δηλαδή ο Πάμπλο Γκαρσία στο transition game των αντιπάλων εκτός από το να το παρακολουθήσει. Εδώ λοιπόν νομίζω ότι έχει γίνει λάθος στον σχεδιασμό. Δεν ξέρω ποιος ή ποιοι το έκαναν, αλλά είναι φανερό ένα έλλειμμα ενέργειας σε αυτές τις θέσεις για τον ΠΑΟΚ...
Η μοναδική λύση, ίσως θα ήταν ο ΠΑΟΚ να πάει τα ματς του σε αργό τέμπο (ότι κάνει δηλαδή και η Εθνική Ελλάδας, η οποία πάνω κάτω με τέτοιου είδους παίκτες παίζει), αλλά εδώ υπάρχει ένα άλλο μικρό προβληματάκι. Αργό τέμπο με Ολλανδό προπονητή και δη τον Στέφενς, απλά ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ...

Πηγή:gazzetta.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: