Την πίστη ότι η Ελλάδα μπορεί να διεκδικήσει ένα μετάλλιο στο
Ευρωμπάσκετ εξέφρασε ο Βαγγέλης Αλεξανδρής, μιλώντας στον NovaΣΠΟΡ FM
94,6. Όμως είχε ένα μεγάλο «αλλά» για την ομάδα του Τρινκιέρι.
«Έχει μέταλλο και όλα τα παιδιά είναι σοβαρά, είναι νικητές και έχουν πολλές επιτυχίες στις πλάτες τους με τους συλλόγους τους», τόνισε ο ομοσπονδιακός προπονητής της Ιορδανίας και στάθηκε στο μοναδικό πρόβλημα που έχει παρατηρήσει στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα:
«Μου άρεσε η Εθνική έτσι όπως έπαιξε στην άμυνα, αλλά δεν μου άρεσε ο ρυθμός στην επίθεση».
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Βαγγέλης Αλεξανδρής στους Σωτήρη Κωσταβάρα και Μιχάλη Τσόχο
Για την εθνική Ιορδανίας και τη δουλειά που έκανε εκεί:
«Ούτε πρώην, ούτε νυν. Το συμβόλαιό μου ήταν μόνο για τους Πανασιατικούς αγώνες. Οι εντυπώσεις που είχα αφήσει ήταν εξαιρετικές. Είχαν εκλογές στην Ομοσπονδία, εξελέγη νέος πρόεδρος και βρισκόμαστε σε επαφή για να ανανεώσουμε τη συνεργασία μας. Όλα τα κράτη κοντά στη Συρία έχουν διάφορα θέματα και δεν ασχολούνται πολύ με τον αθλητισμό. Είχα προτάσεις και από άλλους συλλόγους στην Ιορδανία πέρα από την εθνική».
Για την εμπειρία του σε μία τέτοια ομάδα:
«Ήταν εκπληκτική εμπειρία. Γνώρισα έναν διαφορετικό κόσμο, στον οποίο ανακάλυψα πολλά πράγματα. Πήγαμε, επίσης, στην Ταϊβάν και παίζαμε μπροστά σε 15.000 κόσμο, στην Κίνα, στις Φιλιππίνες παίξαμε με 25.000 κόσμο και φυσικά υπήρχαν πολλοί φίλαθλοι σε όλους τους αγώνες. Το μπάσκετ που παίζεται εκεί δεν είναι ανάλογο με το ευρωπαϊκό, όμως υπάρχει πολύ καλή οργάνωση και είναι της αμερικάνικης φιλοσοφίας. Το πρόβλημά τους είναι ότι δεν υπάρχουν ψηλά κορμιά. Οι ομάδες είναι αναγκασμένες να παίζουν με passing game και πολύ κίνηση στο παιχνίδι τους».
Για το πού μπορεί να φτάσει η Εθνική Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ:
«Αυτή η ομάδα έχει τις δυνατότητες και ικανότητες να διεκδικήσει ένα μετάλλιο, και γιατί όχι να πάρει ένα μετάλλιο. Έχει μέταλλο και όλα τα παιδιά είναι σοβαρά, είναι νικητές και έχουν πολλές επιτυχίες στις πλάτες τους με τους συλλόγους τους. Έχει γίνει ένα καλό “πάντρεμα” ανάμεσα σε νέους και παλιούς παίκτες. Αν λύσει ένα επιθετικό πρόβλημα που υπάρχει ο προπονητής, τότε θα μπορέσει να διεκδικήσει το μετάλλιο.
Βλέπω ότι ο Τρινκιέρι έχει διαφορετική φιλοσοφία σε σχέση με εμάς τους Έλληνες προπονητές, τους δημοσιογράφους και τους φιλάθλους γενικότερα. Δεν το είδαμε αυτό με τους ψηλούς στην Εθνική μας. Περισσότερο είδαμε ημίψηλα σχήματα. Θα δούμε πώς θα αποδώσει. Στην άμυνα είναι αποτελεσματική, αν και αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε ψηλά παιδιά. Υπάρχουν ο Μπουρούσης και ο Καββαδάς. Θα ήθελα άλλο ένα ψηλό παιδί, επειδή θα υπάρξουν μάχες στη ρακέτα.
Είδα τα περισσότερα παιχνίδια, όπως και τα φιλικά στη Γερμανία, όλα θα κριθούν εκ του αποτελέσματος. Το μπάσκετ έχει ξεφύγει και θα πρέπει οι ψηλοί να είναι γρήγοροι όπως οι περιφερειακοί παίκτες. Στη Γερμανία είχαμε φανερή αδυναμία από άποψης ψηλών στη ρακέτα. Οι Λιθουανοί κρύφθηκαν και δεν έπαιξαν με όλα τους τα ατούς. Ίσως ήθελαν να μας “κοιμίσουν”. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με την Ισπανία, τη Σλοβενία και την Ισπανία. Οι αδυναμίες μπορεί αν μην φάνηκαν στα φιλικά, όμως μπορεί να συμβεί στα επίσημα παιχνίδια».
Για το «όπλο» της Εθνικής που δείχνει να είναι ισορροπημένη:
«Έχει παίκτες που μπορούν να βάλουν καλάθι, ειδικά αν είναι στη μέρα τους. Μου άρεσε η Εθνική έτσι όπως έπαιξε στην άμυνα, αλλά δεν μου άρεσε ο ρυθμός στην επίθεση. Είχα πει ότι ίσως επειδή είχα δει και την Καντού (σύλλογος που εργαζόταν ο Τρινκιέρι) δεν είχε ρυθμό στους αγώνες της. Στην επίθεση έβαζε καλάθια με μεγάλη δυσκολία.
Για αυτό περιμένω να δω τα επίσημα ματς για να είμαι απόλυτος στην κριτική μου. Δεν έχει ρυθμό στην επίθεση και είναι ιδιαίτερα προβλέψιμη. Με αυτό το στιλ παιχνιδιού δεν θα είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική. Το αμυντικό κομμάτι είναι θέμα διάθεσης των παικτών να παίξουν άμυνα. Χρειάζεται χρόνος προσαρμογής στο συγκεκριμένο θέμα. Τις περισσότερες φορές το βλέπω και εδώ στους συλλόγους. Επειδή είμαι άνθρωπος του μπάσκετ και πηγαίνω προς την πλευρά των φιλάθλων, δεν είδα θέαμα και ελπίζω να το δούμε στη συνέχεια».
Για το αν περιμένει κάποιον να μας εκπλήξει
«Είναι και θέμα βραδιάς. Δεν υπάρχει πλέον Νίκος Γκάλης. Είναι άλλα παιδιά πλέον. Το είδατε και στα φιλικά, αφού ξεχώρισαν σε κάθε παιχνίδι διαφορετικός παίκτης, όπως ο Ζήσης, ο Πρίντεζης και ο Μπουρούσης ή ο Σπανούλης. Εκείνο που μου αρέσει είναι ότι υπάρχει καλό κλίμα και οι παίκτες είναι αγαπημένοι. Είναι συγκεντρωμένοι στον στόχο. Πιστεύω ότι υπάρχει ομοψυχία και καλό κλίμα για να πετύχουν έναν υψηλό στόχο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου