Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα...!!

Ο Θάνος Σαρρής γράφει στα Ball Boys για τη σχεδόν απερίσκεπτη Ράγιο Βαγιεκάνο, που παρότι παραμένει χαμηλά δεν αλλάζει το αγωνιστικό της στιλ και προτιμά να πέσει μαχόμενη... Την περσινή χρονιά, η «μικρούλα» Ράγιο με το πενιχρό μπάτζετ και την ανορθόδοξη τακτική αποτέλεσε μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις. Ο Πάκο Χέμεθ, στην πρώτη του προσπάθεια στην Πριμέρα Ντιβισιόν, δημιούργησε ένα σύνολο από καμικάζι. Οι Φρανχιρόχος έδιναν έμφαση στην κατοχή και το δημιουργικό ποδόσφαιρο, πίεζαν από την επίθεση, κρατούσαν τα μπακ τους ψηλά, έβγαζαν παίκτες μπροστά και... φυσικά άφηναν κενά στην άμυνα! Πολλές φορές το πλήρωσαν, ωστόσο δεν φοβήθηκαν ποτέ.

«Αν είναι να χάσεις, τι διαφορά έχει να χάσεις με δύο ή με τέσσερα γκολ;», δήλωνε ο Χέμεθ, δείχνοντας τη φιλοσοφία της ομάδας από την εργατική συνοικία της Μαδρίτης. Η τελική 8η θέση φυσικά μόνο αρνητική δεν ήταν για την ομάδα με το χαμηλότερο μπάτζετ στην κατηγορία, η οποία έφτασε στο σημείο να «χτυπά» Ευρώπη, πήρε το εισιτήριο μετά την τιμωρία της Μάλαγα, αλλά τελικά δεν κατάφερε να εξασφαλίσει άδεια. Παράλληλα, αποτέλεσε μια δικαίωση για την φιλοσοφία του Χέμεθ, ο οποίος κέρδισε βαθμούς, προκάλεσε το ενδιαφέρον αρκετών ομάδων, ωστόσο αποφάσισε να μείνει στη Ράγιο.
Φέτος, αναγκαστικά έπρεπε να πορευτεί διαφορετικά. Ο «αρχιτέκτονας» ήταν εκεί, ωστόσο πλέον έλειπαν τα «υλικά», αφού η εξαιρετική περσινή χρονιά συγκέντρωσε αρκετούς ενδιαφερόμενους, έτοιμους να πατήσουν στα οικονομικά προβλήματα της ομάδας και να τους αποκτήσουν. Κανείς δεν τους κατηγορεί, φυσικά. Έτσι είναι πλέον τα πράγματα και οι συμμετέχοντες σε τέτοιο επίπεδο γνωρίζουν καλά πως από τη μια χρονιά στην άλλη ένας σύλλογος χωρίς οικονομική σταθερότητα μπορεί να χάσει τους πρωταγωνιστές του.
Ο αμυντικός Ζόρντι Aμάτ, ο μέσος-κλειδί Χάβι Φουέγο, ο αρχηγός και αρχισκόρερ Πίτι, ο τρομερά ταλαντούχος σέντερ φορ Λέο Μπαπτιστάο, αλλά και ο Άντριγια Ντελίμπασιτς, ο βασικός αριστερός μπακ Κασάδο, ο «εγκέφαλος» Τσόρι Ντομίνγκες. Όλοι αποτέλεσαν παρελθόν. Το 4-2-3-1 διατηρήθηκε, ήρθαν ποδοσφαιριστές όπως ο ταλαντούχος Σαούλ, ο Μπουένο που σηκώνει το βάρος της επίθεσης με τον Λαριβέι και ο Λιονέλ Γκαλεάνο στην άμυνα. Έλειπαν όμως παίκτες που επιτελούσαν σημαντικές λειτουργίες στην έκφρασή της λογικής του προπονητή μέσα στο γήπεδο. Παρόλα αυτά, ο Χέμεθ δεν άλλαξε ρότα.
Η Ράγιο ξεκίνησε με ένα 3-0 επί της Έλτσε και από κει και πέρα... το χάος. Έξι ήττες σε ισάριθμα ματς, 21 γκολ κατά και μόλις 2 υπέρ. Είχε, όμως, ένα στοιχείο που θύμιζε την περσινή ομάδα. Τον καμικάζι χαρακτήρα,την διατήρηση της κατοχής και τη δημιουργία ευκαιριών! Προφανώς και οι ομάδες κρίνονται από το αποτέλεσμα, ωστόσο το συγκεκριμένο στοιχείο δείχνει τον αγωνιστικό της προσανατολισμό.  Οι Μαδριλένοι έγιναν η ομάδα που μετά από πέντε χρόνια και 316 ματς ανάγκασε τη Μπαρτσελόνα να έχει λιγότερο από 50% κατοχή σε ένα ματς. Το αποτέλεσμα; 4-0 υπέρ των Καταλλανών.
Ίδιο μοτίβο και στα άλλα ματς. Η Ράγιο είχε περισσότερη κατοχή από την Ατλέτικο Μαδρίτης (56.2%, 7 σουτ) τη Λεβάντε (75.3%, 23 σουτ), τη Μάλαγα (67%, 12 σουτ), τη Σεβίλλη (61%, 10 σουΤ) και τη Βαλένθια (61.3%, 13 σουτ) στα μεταξύ τους παιχνίδια. Οι ήττες δεν αποφεύχθηκαν. Φυσικά, πέραν των πολλών γκολ που δέχτηκε και των αρκετών λαθών, είχε και τα καλά της. Αλλά της έλειπε και η τύχη. Ο Βαλδές έσωσε πέναλτι στο ματς με τη Μπαρτσελόνα με το σκορ στο 0-1, ενώ η Ράγιο τελείωσε το ματς με τη Σεββίλη έχοντας δύο αποβολές. Απέναντι στη Λεβάντε δε, είχε 23 σουτ και η αντίπαλος 6! Έχασε όμως...
Την όγδοη και πιο πρόσφατη αγωνιστική, η ομάδα του Χέμεθ έκανε την μόλις δεύτερη φετινή νίκη της στο Πρωτάθλημα. Βρίσκεται στην προτελευταία θέση με έξι βαθμούς. Ωστόσο, ο Ισπανός τεχνικός είναι αποφασισμένος να συνεχίσει έτσι. «Δεν είναι ότι πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που παίζουμε, πρέπει να τον βελτιώσουμε», τονίζει χαρακτηριστικά, ενώ μετά το ματς με τους Βάσκους, σε ερώτηση για το αν σκέφτηκε να αλλάξει προσέγγιση απάντησε: «Ποτέ. Δεν το έκανα και δεν θα το κάνω ποτέ. Πιστεύω σε αυτό που κάνουμε. Αν προσλάβετε εμένα ως προπονητή, ξέρετε τι θα αντιμετωπίσετε».
Με αυτή τη λογική λοιπόν, η Ράγιο παραμένει ελκυστική. Δεν φοβάται τους «μεγαλύτερους», τους κοιτάζει στα μάτια. Άλλωστε, μέχρι στιγμής έχει αντιμετωπίσει κυρίως ομάδες που έχουν διαφορετικούς στόχους και ποιοτικότερο ρόστερ. Απέναντι στην Έλτσε και τη Σοσιεδάδ έδειξε ότι, ακόμα κι έτσι, μπορεί να τα καταφέρει. Προτιμά να «πέσει» μαχόμενη, παρά να συμβιβαστεί. Και δείχνει ότι υπάρχουν ακόμα ομάδες για τις οποίες ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα....
Πηγή:gazzetta.gr