Θυμάμαι ήταν Αύγουστος και Σεπτέμβριος όταν σε δύο διαφορετικά κομμάτια εδώ στο gazzetta είχα γράψει κάποια πράγματα για τον Μίτσελ, όταν άρχισε τότε να φουντώνει η αμφισβήτηση προς το πρόσωπό του και έδιναν κι έπαιρναν τα σενάρια περί πρόωρης αντικατάστασής του.
Κατέληγα στο ότι το ίδιο το ποδόσφαιρο μας «λέει» ότι ένα προπονητή του Ολυμπιακού πρέπει να τον κρίνεις εν πρώτοις τον χειμώνα, όταν θα έχεις δει την ομάδα στο Τσάμπιονς Λιγκ και σε ένα γύρο πρωταθλήματος και, στη συνέχεια, με μεγαλύτερη ασφάλεια τον Μάϊο, όταν θα έχεις δει την ομάδα σε μία ολόκληρη σεζόν-και πάντως αν μη τι άλλο όχι τον…Αύγουστο η, τον Σεπτέμβριο!
Μου αρέσουν (σχεδόν όλα) τα αποτελέσματα του Ολυμπιακού, δεν μου αρέσουν κάποια πράγματα από την εικόνα του Ολυμπιακού, όμως ασφαλή εκτίμηση δεν μπορεί κάποιος να κάνει υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες κι αυτή την εποχή. Μέσα από τον χρόνο θα δεις την πορεία μίας δουλειάς προπονητή.
Τουλάχιστον, όμως, «κάτι» βλέπουμε από την ομάδα κι από τον Μίτσελ. Κάποια καλά πράγματα, εννοώ. Και το σίγουρο είναι πως ο Ισπανός δεν είναι κολλημένος. Πάει το κάθε ματς ανάλογα με τις ανάγκες του.
Μπορείς να τον δεις όταν ο Ολυμπιακός π.χ. χάνει στον Πλατανιά, να παίξει με τόσο επιθετικό σχήμα, που να απορείς! Με στόπερ…Σάμαρη, ένα μέσο (Μανιάτη) κι από εκεί και πέρα και Τσόρι και Βάϊς και Κάμπελ και Σαβιόλα και Μήτρογλου!
Κι όχι μόνο με τον Πλατανιά, αλλά και με την (σαφώς καλύτερη) ομάδα του Ατρόμητου, να παίξει και με Τσόρι και με Σαβιόλα και με Μήτρογλου και με Φουστέρ και με Κάμπελ στην ενδεκάδα του και να λες πως τους χωράει όλους αυτούς!
Όπως μπορείς να τον δεις τον Μίτσελ, όταν ο Ολυμπιακός, θέλει να κρατήσει το αποτέλεσμα, να παίξει με τρεις στόπερ στα τελευταία λεπτά, όπως στη Λισσαβόνα (βάζοντας και τον Μετζανί) η, να τελειώσει το εδώ ματς με την Μπενφίκα με οκτώ αμυντικογενείς παίκτες (!):
Δύο δεξιά μπακ (Σαλίνο, Μανιάτη), με δύο αριστερά μπακ (Μπονγκ, Χολέμπας), με δύο στόπερ (Μανωλά, Σιόβα) και με δύο κόφτες (Εντινγκά, Σάμαρη)...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου