O Χρήστος Σούτος γράφει στο sport-fm.gr για την ήττα του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα.
Με δεδομένο ότι στον όμιλο των πρασίνων δεν φαίνεται να υπάρχει ομάδα που να θεωρείται από πριν αποκλεισμένη, ακόμα και ο Ερυθρός Αστέρας που ήταν χωρίς νίκη μέχρι χθες πέρασε με πολύ πειστικό τρόπο από την έδρα της Κάχα Κούτσα και έβαλε φωτιά στον όμιλο, θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί για να μην πέσουν θύματα μεγάλης έκπληξης και βάλουν από πολύ νωρίς μέσα στη σεζόν σε κίνδυνο την παρουσία τους στη συνέχεια της διοργάνωσης. Σε μια χρονιά μάλιστα που οι απαιτήσεις είναι αυξημένες σε σχέση με πέρυσι και δεν πρόκειται κανείς να αρκεστεί σε μια καλή παρουσία απλώς.
Τι μπορεί να φταίει όμως και οι πράσινοι παρουσιάζονται σε τόσο κακή κατάσταση στο ξεκίνημα; Με μια μόλις μεγάλη νίκη, αυτή της περασμένης αγωνιστικής στο Βελιγράδι, και με ήττες στο ντέρμπι της πρεμιέρας κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο και απέναντι σε Λιέτουβος και Κούμπαν, κανείς δεν μπορεί να νοιώθει ευχαριστημένος. Δεν είναι μόνο τα αποτελέσματα που προκαλούν ανησυχία. Ούτε οι μέτριες εμφανίσεις κλονίζουν την εμπιστοσύνη στις ικανότητες των παικτών και του προπονητικού επιτελείου. Είναι κυρίως το γεγονός πως η ομάδα μοιάζει να μην μπορεί, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, να λύσει το επιθετικό της πρόβλημα.
Μοιάζει να μην έχει βρει ακόμα την επιθετική της ταυτότητα και αυτό είναι καθαρά ευθύνη του Πεδουλάκη και των συνεργατών του. Ταλέντο δεδομένα υπάρχει και μάλιστα προσαυξημένο σε σχέση με πέρυσι. Εντούτοις η ομάδα στα κρίσιμα κολλάει. Πάλι αρέσκεται να ψάχνει πολύ το σκορ από την γραμμή του τρίποντου χωρίς εναλλακτικό πλάνο. Πάλι παίζει πολύ με τα ποσταρίσματα των περιφερειακών, όταν αυτοί αντιμετωπίζουν κοντύτερους αντιπάλους, πάλι δεν αναζητά το σκορ από τους ψηλούς στην ρακέτα.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι ψηλοί των πρασίνων σκοράρουν βασικά με ατομικές ενέργειες και με προσπάθειες από τα 5-6 μέτρα. Το μόνο που φαίνεται να έχει προστεθεί στην επιθετική φαρέτρα του τριφυλλιού, και αυτό όχι κατόπιν προπονητικού σχεδίου, αλλά εξαιτίας του τρόπου παιχνιδιού ορισμένων νέων αποκτημάτων όπως ο Μπατίστ και ο Παππάς είναι οι διεισδύσεις του δεύτερου και το παιχνίδι με πλάτη του πρώτου με ταυτόχρονη απομόνωση των αντιπάλων τους.
Κατά την προσωπική μου γνώμη το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι άλλο. Είναι το θόλωμα του κόουτς που φαίνεται ξεκάθαρα στο ροτέισον της ομάδας. Σωστή απόφαση να μην ταλαιπωρείται ο Μάικ με τις συμμετοχές του στο ελληνικό πρωτάθλημα, μέχρι τουλάχιστον τα play- off που έχει δικαίωμα να τον επαναφέρει στο ρόστερ, αλλά βρες του έναν ρόλο. Εκτός και αν τον ξεκουράζεις μόνο και μόνο για παίρνει το πολύ δέκα λεπτά στην Ευρωλίγκα.
Δεν φαντάζομαι από την άλλη ο Φώτσης να αποκτήθηκε για να παίξει ρόλο απλώς συμπληρωματικού παίκτη με ελάχιστη συμμετοχή. Το τρικ με την αλλαγή σε στυλ χάντμπολ του Παππά που εφαρμόζεται κατά κόρον στα τελευταία λεπτά των αγώνων είναι ανεξήγητο. Κάτι τέτοιο το κάνεις αν ο παίκτης σου υστερεί στην άμυνα, που σε καμία περίπτωση δεν ισχύει αυτό, είτε αν είναι φορτωμένος με φάουλ και δεν θέλεις να τον επιβαρύνεις, ούτε αυτό ίσχυε σήμερα τουλάχιστον. Οι συνεχείς αλλαγές δεν τον αφήνουν να βρει ρυθμό και την ομάδα χημεία και ισορροπία στα δύσκολα.
Σε κάθε περίπτωση είναι πολύ νωρίς για να βγουν ασφαλή και κυρίως οριστικά συμπεράσματα για την ομάδα του Παναθηναϊκού. Επιβάλλεται όμως να βρουν γρήγορα τις λύσεις για να μην μπλέξουν χειρότερα. Η σεζόν που μόλις άρχισε δεν είναι μεταβατική όπως η περυσινή αλλά έχει απαιτήσεις.
Η Ευρώπη δεν χωρά πειραματισμούς και λάθη. Στην Ελλάδα που οι αντίπαλοι είναι ουσιαστικά δύο μπορείς να περιμένεις μέχρι τα τέλη της σεζόν. Στην Ευρωλίγκα τα λάθη πληρώνονται άμεσα και οι συνέπειες είναι πολλές φορές ολέθριες. Μην ξεχνάτε πως ο Παναθηναϊκός, κάτοχος έξι ευρωπαϊκών τίτλων, είναι μια από τις ελάχιστες ομάδες που δεν έχει αποκλειστεί ποτέ από την πρώτη φάση των ομίλων της κορυφαίας διοργάνωσης.
Πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου