Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

Σας έλειψα;

Για τον ΠΑΟΚ, για τον Κάτσε, για τον Κλάους, για τον Τζιόλη και πολλά άλλα γράφει στο blog του ο Σταύρος Κόλκας!
Ήρθε η ώρα να επιστρέψω εκεί που ξεκίνησα για να κλείσει ένα κύκλος που μάλλον κοροϊδίστικα άνοιξα κάνοντας και την αυτοκριτική μου. Για εδώ ήμουν και το κατάλαβα στη διάρκεια. Δεν μπορώ χωρίς Τσαλτίδη. Τον έχω στο ραδιόφωνο, τον αλλάζω στο στούντιο αλλά δε μου αρκεί. Όταν τα λεφτά υπήρχαν θα πλήρωνα για αυτό, τώρα είμαι περήφανος που το έχω τζάμπα.
Είπα να σμίξω ξανά με τον Σαμπράκο για τον οποίο είμαι πολύ περήφανος για το πρότζεκτ Εξέδρα, τον Τσόχο που συνάντησα στη πρώτη μου σοβαρή δουλειά στη SportDay. Εδώ είναι και τα alter ego μου του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ, ο Ηρακλής και ο Γιώργος. Οπαδάκια όπως πρέπει κατ εμέ να είναι οι ρεπόρτερ. Είναι ο μέγας μύθος πως ο ρεπόρτερ δεν πρέπει να είναι οπαδός, όμως όταν θέτεις το ερώτημα «βρες μου έναν λόγο ο μη οπαδός να βάλει τα στήθια του μπροστά και να βγει στη κόντρα για κάτι που δεν έχει συναίσθημα» η απάντηση που παίρνεις αφορά τη δημοσιογραφική δεοντολογία. Και εκεί κάπου γελάς γιατί αυτή δεν υπάρχει σε πράγματα που ορίζουν τη ζωή μας. Πως θα υπάρχει στο ποδόσφαιρο;
Αντικείμενό μου ο ΠΑΟΚ ως γνωστός. Ένας ΠΑΟΚ σε ένα απόλυτο μεταβατικό στάδιο. Διοικητικά και αγωνιστικά. Μία προσπάθεια που δεν έχει συναίσθημα αλλά μία και καλά τεχνοκρατική προσέγγιση που δεν εκφράζει την αισθητική μου. Όμως όπως σε όλα τα νέα εγχειρήματα, ο χρόνος είναι συνήθως απαραίτητος. Και οφείλω αυτό που εγώ πιστεύω πως είναι λάθος να το καταγράψω έτσι ώστε όσο μπορώ να οδηγήσω αυτόν τον ξένο από συναισθήματα μηχανισμό σε μία πιο σωστή βάση.
Επέστρεψα χθες από τα Γιάννενα, βλέποντας έναν ΠΑΟΚ καλό να κάνει τη δουλειά του έστω και στο τελευταίο δεκάλεπτο. Το καλό με τον ΠΑΟΚ από την αρχή της σεζόν, είναι πως σου φέρνει σασπένς στη ζωή. Έχει και άσχημα αυτή η κατάσταση αλλά αν κάτσεις να το φιλοσοφήσεις είναι το αυτονόητο μέσα σε όλα όσα έχουν συμβεί.
Δε φτάνει που ο μεταγραφικός σχεδιασμός έγινε καθυστερημένα, βάζουμε και από μόνοι μας τρικλοποδιές. Όπως την περίπτωση Κάτσε που βίωσα μπροστά στα μούτρα μου Αλβανό δημοσιογράφο να αφήνει υπονοούμενα για το ότι ο ΠΑΟΚ έχει ρατσιστική συμπεριφορά απέναντι στον παίκτη.
Εννοείται πως ο ΠΑΟΚ έδωσε πάτημα για να το πει ο Αλβανός αυτό, όμως ποτέ αυτός δεν θα σκεφτεί το πόσο μεγάλο κακό έκαναν οι συμπατριώτες του για να διογκωθεί το πρόβλημα. Το ότι ήταν Αλβανός και έθεσε ένα ερώτημα, δεν το βλέπω με τρόπο ώστε να μειώσω τον συνάδελφο, αλλά με το κρίμα στο λαιμό μας που ένα θέμα για εμένα κωμικό πήρε τέτοια έκταση.
Μου αρέσει πως ο Στέφενς θέλει τον παίκτη, αλλά τον έχουν ψήσει από την διοίκηση πως οι οπαδοί μας θα δημιουργήσουν πρόβλημα. Επειδή τυγχάνει να γνωρίζω πολλούς από αυτούς, αν τους φωνάξει κάποιος και τους πει στα ίσια μία φράση του στυλ «Παιδιά το τσεκάραμε, δεν το έκανε επίτηδες, είκοσι χρονών είναι, μια μαλακία έκανε, χρειαζόμαστε τον παίκτη ηρεμήστε για να τον βάλουμε να δώσει βοήθειες στον Τζιόλη που θα μας μείνει στον τόπο», οι εννέα στους δέκα δεν θα δημιουργήσουν κανένα θέμα. Όμως όταν επιθυμείς να τους κρατάς σε απόσταση από τον μεγαλομέτοχο γιατί φοβάσαι μην του παρουσιάσουν μία διαφορετική πραγματικότητα από αυτή που παρουσίασες στις εκθέσεις, τότε το πρόβλημα δεν είναι ο Κάτσε αλλά εσύ.
Είναι μία εποχή που η ομάδα περνάει σε δεύτερη μοίρα. Πρέπει να υπάρχει κάποιος να κυνηγάμε, ένα κορμί να μαχαιρωθεί και συνήθως αυτός είναι κάποιος δικός μας. Ο Κάτσε είναι δικό μας παιδί, της ακαδημίας. Ο Κλάους ακολουθεί γιατί ουδείς βλέπει τη δουλειά που βγάζει μέσα στο γήπεδο. Είχε δύο σεζόν με 43 γκολ, ήταν ο μόνος που έβαλε στόχο και τον πέτυχε. Είναι και αυτός που πληρώνει το τίμημα του νέου στυλ παιχνιδιού. Αυτό που μαρκάρουν μόνο πέντε στους δέκα.
Φάγαμε τα τέσσερα στο Καραϊσκάκη, γλιτώσαμε και το πέμπτο στο δοκάρι που ακόμη κουνιέται και βάλαμε μυαλό. Η ομάδα παίζει πλέον. Συμμετέχουν όλοι στο παιχνίδι της. Με κάποιους να είναι ντεφορμέ, τον Τζιόλη να πρέπει να του κάνουμε άγαλμα που δεν έχει αντικαταστάτη και είναι ακόμη αξιοπρεπής, με τον Λούκας να έχει ουσία, με τον Στοχ να ψάχνει κανά γκολ, ο Τζαβέλλας να βαφτίζεται στόπερ. Έχουμε πρωτοτυπίες σαν ομάδα αφού καταφέρνουμε να έχουμε τετράδα άμυνας χωρίς αμυντικούς. Μεγάλε ΠΑΟΚ.
Το πρωτάθλημα δεν θα το πάρουμε, αλλά είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να φτάσουμε τους 75 με 80 βαθμούς. Παραπάνω που να πας όταν οι αντίπαλοί σου αγωνίζονται κανονικά και δηλώνουν τους τιμωρημένους τους σε άλλα παιχνίδια;
Στη φάση που είμαστε, νομίζω πως απλά δεν έχουμε περιθώριο να χάσουμε άλλη μεταγραφική περίοδο. Εντάξει, ο Σαββίδης έκανε το κομμάτι του, ρώτησε διάφορους για τις μεταγραφές, έκοψε αρκετές που είχαν κλειστεί, όμως κάπου εδώ θα πρέπει να καταλάβει πως σε αυτές τις δουλειές η διαδρομή είναι απλή. Ο μεγαλομέτοχος ορίζει μπάτζετ νωρίς, αυτοί που ορίζει υπευθύνους αναλαμβάνουν να τις διεκπεραιώσουν, αν πετύχουν συνεχίζουν, αν αποτύχουν φεύγουν.
Και νομίζω πως είναι πάρα πολύ αστείο να κάνει κουμάντο στο μεταγραφικό κομμάτι ένας μπασκετικός Λιθουανός σαν τον Τσιστιακόφ και να τρέχει ο Βρύζας στη Λίγκα και την ΕΠΟ και ο Ζαγοράκης να βαφτίζεται σύμβουλος επιχειρήσεων Σαββίδη. Γελάει ο κόσμος μαζί μας.
Έχω κάνει τρεις ερωτήσεις στον Στέφενς για τα μεταγραφικά. Και στις τρεις γέλασε με το ύφος «τι μου λες ρε μαλάκα τώρα» και τον καταλαβαίνω. Ο Σαββίδης είπε πως συμμετείχε στις μεταγραφές του καλοκαιριού και ο ίδιος τον επιβεβαιώνει. Απλά η συμμετοχή μπορεί να έχει και το ύφος του γκεστ σταρ.
Ο ΠΑΟΚ έχει πολύ δρόμο ακόμη. Έχει δρόμο αγωνιστικά, τον λιγότερο απ όλα τα άλλα τμήματα, έχει δρόμο διοικητικά, έχει δρόμο επικοινωνιακά, έχει δρόμο οργανωτικά.
Εδώ θα είμαστε να τον διαβούμε όλοι μαζί.
Πηγή: gazzetta.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: