Προτού μπω στο ψητό , οφείλω
να διευκρινίσω ότι οι Πέισερς είναι εδώ και πολλά χρόνια η αδυναμία μου.
Βεβαίως μεγάλωσα κι εγώ, όπως πολλοί πενηντάρηδες με είδωλο των
οπαδικών χρόνων μας τον Τζούλιους Ερβινγκ, στην πορεία με αποπλάνησε ο
Μάτζικ Τζόνσον, τον οποίο ανέκαθεν προτιμούσα έναντι του ακατονόμαστου
Νο 1 (Μάικλ Τζόρνταν), στις αρχές των 90ς έκοβα φλέβες για τον ("Ι love
being the enemy", όπως τιτλοφόρησε την αυτοβιογραφία του, που βρίσκεται
σε περίοπτη θέση της βιβλιοθήκης μου) ) Ρέτζι Μίλερ, ύστερα γοητεύθηκα
από τον Κόμπε, σε πείσμα της κρατούσας άποψης συμπαθώ ιδιαιτέρως τον
ακατονόμαστο Νο 2 (Λεμπρόν Τζέιμς), την τελευταία διετία λάτρεψα τον Πολ
Τζορτζ και σήμερα κλίνω ευλαβικά το γόνυ στον αφανή ήρωα της
πρωταθληματικής πορείας της αγαπημένης μου ομάδας...
Τον Λανς Στέφενσον!
Δεν πάω καλά, το ξέρω! Αλλά κι ο γκαρντ των Πέισερς δεν πάει καλά: έχει ξεφύγει από το στερεότυπο ενός παίκτη που συνήθως προοριζόταν για να παίξει μερικές καλές άμυνες και να φλιτράρει τις αρτηρίες της Ιντιάνα με ενέργεια, δυναμισμό, πάθος, άντε και κάποια σουτ, και να τσοντάρει σε ριμπάουντ και ασίστ!
Σήμερα ο (γεννημένος στις 5 Σεπτεμβρίου του 1990 στο Μπρούκλιν) Στέφενσον είναι ο παίκτης που κάθε προπονητής θα ήθελε να έχει στην ομάδα του, όχι για να κάνει τις βάρδιες του σταρ της ομάδας (εφόσον τυγχάνει να παίζει σε αυτή τη θέση, είτε λεγόταν Ντάνι Γκρέιντζερ, είτε ονομάζεται Πολ Τζορτζ), ούτε για να παριστάνει τον κασκαντέρ στα γυρίσματα των επικίνδυνων σκηνών. Τώρα πλέον κι αφού διεκδίκησε και πήρε με την αξία του αυτόν τον ρόλο από την περυσινή σεζόν, είναι ένα βασικό και αναντικατάστατο κομμάτι στο έξοχο παζλ που έχει δημιουργήσει ο Φρανκ Βόγκελ.
Η στατιστική απλώς επιβεβαιώνει με αριθμούς το ορατό δια γυμνού οφθαλμού: μέχρι τώρα ο Στέφενσον έχει παίξει πενταδάτος και στα 23 ματς των Πέισερς (οι οποίοι έγιναν η πρώτη ομάδα που "έπιασε" τις 20 νίκες, ενώ πέρυσι τις συμπλήρωσαν στον 34ο αγώνα τους) με μέσο όρο 35 λεπτά, 12.4 πόντους, 6.4 ριμπάουντ και 5 ασίστ. Στην περυσινή σεζόν είχε παίξει βασικός στα 72 από τα 78 ματς (με μέσο όρο 29 λεπτά, 8.8 πόντους, 3.9 ριμπάουντ και 2.9 ασίστ), πρόπερσι πήρε το χρίσμα μόλις σε έναν από τους 42 αγώνες και την περίοδο 2010-11 ως ρούκι σε κανέναν από τους δώδεκα.
Τα ξημερώματα του Σαββάτου ο Νεοϋρκέζος γκαρντ είχε 20 πόντους (8/11δ., 1/3τρ., 1/2β.),μ 11 ριμπάουντ και 7 ασίστ σε 35 λεπτά συμμετοχής, διαδραματίζοντας καταλυτικό ρόλο στην αγχωτική νίκη των Πέισερς επί των Μπόμπκατς, με αποτέλεσμα να του επιδαψιλεύσει τα δέοντα εύσημα ο Βόγκελ: "Απόψε ήταν τεράστιος. Ανέλαβε έναν πολύ ζωτικό ρόλο και είναι βέβαιο ότι έχουμε ανάγκη να παίζει σε αυτό το επίπεδο και να βγάζει τόση ενέργεια όλη τη χρονιά. Θα τον χρειαστούμε περισσότερο τις βραδιές που οι υπόλοιποι παίκτες μας δεν θα έχουν αποθέματα ενέργειας"!
Στις 19 του περασμένου Μαΐου, πάντως, ο Βόγκελ είχε επιφυλάξει ένα λακωνικότερο, αλλά πολύ πιο εγκωμιαστικό σχόλιο για τον Στέφενσον: μετά την καταπληκτική εμφάνιση του Λανς στον έκτο ημιτελικό της Ανατολής με τους Νικς (25 πόντοι με 9/13 σουτ και επτά σερί στο καθοριστικό 9-0 με το οποίο οι Πέισερς μετέτρεψαν το 90-92 σε 99-92, συν 10 ριμπάουντ) είχε πει το εξής: "Αυτό που έκανε είναι απίστευτο, αλλά το είδα με τα μάτια μου και γι αυτό πρέπει να το πιστέψω"!
Με τη χθεσινή δήλωση του ο προπονητής των Πέισερς σημάδεψε "to the point". Η ενέργεια την οποία εκπέμπει ο γκαρντ που πέρασε μόλις για μια σεζόν από την κολεγιακή ομάδα του Σινσινάτι (κι ενώ προηγουμένως σφάζονταν στα γόνατα του το Κάνσας, το Σεντ Τζον, το Μέριλαντ, η Αριζόνα και επιλέχθηκε στο Νο 40 του ντραφτ του 2010 από την Ιντιάνα φτάνει και περισσεύει για να γεμίσουν τα πνευμόνια (και να αποθηκευτεί κιόλας στα ρεζερβουάρ) όλων των συμπαικτών του. Πατάει στο παρκέ με δύναμη, διαθέτει τρεξίματα (που λένε και στο ποδόσφαιρο), έχει ιδιαίτερο ένστικτο στις φάσεις και τις κυνηγάει με τέτοιο φανατισμό , που θαρρείς πως κάθε βράδυ παίζει το τελευταίο ματς της ζωής του και δεν διανοείται ότι υπάρχει πιθανότητα να βγει ηττημένος από την αρένα!
Με την ακόρεστη ενέργεια και το ιερό πάθος του, είναι λογικό ο Λανς να παίζει κάθε βράδυ στα όρια: όχι στα δικά του, που μάλλον είναι ανεξάντλητα και ανεξερεύνητα, αλλά στα όρια του triple double figure! Πέτυχε το πρώτο στις 11 Νοεμβρίου εναντίον των Γκρίζλις (13 πόντοι, 11 ριμπάουντ, 12 ασίστ) και μάλιστα αποτύπωσε αυτή την εντυπωσιακή επίδοση του πάνω στα παπούτσια του (βλέπε φωτό), μετά από έντεκα μέρες σημείωσε το δεύτερο κόντρα στους Σέλτικς (10-10-11) και πάει λέγοντας...
Εντέλει τίποτε δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη ζωή, πολλώ δε μάλλον τα παρατσούκλια! Πριν από επτά χρόνια, όταν ο Στέφενσον ήταν ακόμη μαθητής του λυκείου (στο "Abraham Lincoln" του Μπρούκλιν) έπαιζε σε ένα ματς εναντίον μεγαλύτερων σε ηλικία παικτών, στο γήπεδο Rucker Park που βρίσκεται στη Νεοϋρκέζικη γειτονιά του Χάρλεμ και πράγματι έμοιαζε να έχει ξεπεράσει την ηλικία του! Εκεί λοιπόν τον είδε ο (πολυπράγμων ως παίκτης του streetball, dj, συγγραφέας κοκ)Μπομπίτο Γκαρσία και του έφυγε ο τάκος!
"Τον είδα να τα βάζει με βετεράνους του ΝΒΑ, με τεταρτοετείς παίκτες κολεγίων και με δυο-τρία χρόνια μεγαλύτερους του από το χάι σκουλ και κάθε στιγμή ήταν ανταγωνιστικός προς όλους. Παρουσίαζα εκείνοι τον αγώνα από το μικρόφωνο και είπα αυθόρμητα ότι αυτό το παιδί έχει γεννηθεί έτοιμος"!
Αυτό το " Βorn Ready¨, που αναφώνησε ο Γκαρσία, ο Στέφενσον το χτύπησε ως τατουάζ στον δεξιό βραχίονα του και μάλιστα αυτός ήταν ο τίτλος σε ένα ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε αργότερα σχετικά με τη μέχρι τώρα ζωή του,που πάντως έχει και μερικές (νεανικές) μελανιές! Αυτό βεβαίως είναι το έλασσον της υπόθεσης: το μείζον είναι ότι κάθε βράδυ που βγαίνει στη σκηνή αποδεικνύει με πράξεις ότι όντως γεννήθηκε έτοιμος!
Γεννήθηκε τόσο έτοιμος, που η προστακτική που αποτελεί το κεντρικό σύνθημα των προσκόπων (το "έσο έτοιμος) ακούγεται στ' αυτιά του σαν αστείο! Είπαμε, αυτός δεν χρειάζεται να είναι έτοιμος, γεννήθηκε τέτοιος!
Τον Λανς Στέφενσον!
Δεν πάω καλά, το ξέρω! Αλλά κι ο γκαρντ των Πέισερς δεν πάει καλά: έχει ξεφύγει από το στερεότυπο ενός παίκτη που συνήθως προοριζόταν για να παίξει μερικές καλές άμυνες και να φλιτράρει τις αρτηρίες της Ιντιάνα με ενέργεια, δυναμισμό, πάθος, άντε και κάποια σουτ, και να τσοντάρει σε ριμπάουντ και ασίστ!
Σήμερα ο (γεννημένος στις 5 Σεπτεμβρίου του 1990 στο Μπρούκλιν) Στέφενσον είναι ο παίκτης που κάθε προπονητής θα ήθελε να έχει στην ομάδα του, όχι για να κάνει τις βάρδιες του σταρ της ομάδας (εφόσον τυγχάνει να παίζει σε αυτή τη θέση, είτε λεγόταν Ντάνι Γκρέιντζερ, είτε ονομάζεται Πολ Τζορτζ), ούτε για να παριστάνει τον κασκαντέρ στα γυρίσματα των επικίνδυνων σκηνών. Τώρα πλέον κι αφού διεκδίκησε και πήρε με την αξία του αυτόν τον ρόλο από την περυσινή σεζόν, είναι ένα βασικό και αναντικατάστατο κομμάτι στο έξοχο παζλ που έχει δημιουργήσει ο Φρανκ Βόγκελ.
Η στατιστική απλώς επιβεβαιώνει με αριθμούς το ορατό δια γυμνού οφθαλμού: μέχρι τώρα ο Στέφενσον έχει παίξει πενταδάτος και στα 23 ματς των Πέισερς (οι οποίοι έγιναν η πρώτη ομάδα που "έπιασε" τις 20 νίκες, ενώ πέρυσι τις συμπλήρωσαν στον 34ο αγώνα τους) με μέσο όρο 35 λεπτά, 12.4 πόντους, 6.4 ριμπάουντ και 5 ασίστ. Στην περυσινή σεζόν είχε παίξει βασικός στα 72 από τα 78 ματς (με μέσο όρο 29 λεπτά, 8.8 πόντους, 3.9 ριμπάουντ και 2.9 ασίστ), πρόπερσι πήρε το χρίσμα μόλις σε έναν από τους 42 αγώνες και την περίοδο 2010-11 ως ρούκι σε κανέναν από τους δώδεκα.
Τα ξημερώματα του Σαββάτου ο Νεοϋρκέζος γκαρντ είχε 20 πόντους (8/11δ., 1/3τρ., 1/2β.),μ 11 ριμπάουντ και 7 ασίστ σε 35 λεπτά συμμετοχής, διαδραματίζοντας καταλυτικό ρόλο στην αγχωτική νίκη των Πέισερς επί των Μπόμπκατς, με αποτέλεσμα να του επιδαψιλεύσει τα δέοντα εύσημα ο Βόγκελ: "Απόψε ήταν τεράστιος. Ανέλαβε έναν πολύ ζωτικό ρόλο και είναι βέβαιο ότι έχουμε ανάγκη να παίζει σε αυτό το επίπεδο και να βγάζει τόση ενέργεια όλη τη χρονιά. Θα τον χρειαστούμε περισσότερο τις βραδιές που οι υπόλοιποι παίκτες μας δεν θα έχουν αποθέματα ενέργειας"!
Στις 19 του περασμένου Μαΐου, πάντως, ο Βόγκελ είχε επιφυλάξει ένα λακωνικότερο, αλλά πολύ πιο εγκωμιαστικό σχόλιο για τον Στέφενσον: μετά την καταπληκτική εμφάνιση του Λανς στον έκτο ημιτελικό της Ανατολής με τους Νικς (25 πόντοι με 9/13 σουτ και επτά σερί στο καθοριστικό 9-0 με το οποίο οι Πέισερς μετέτρεψαν το 90-92 σε 99-92, συν 10 ριμπάουντ) είχε πει το εξής: "Αυτό που έκανε είναι απίστευτο, αλλά το είδα με τα μάτια μου και γι αυτό πρέπει να το πιστέψω"!
Με τη χθεσινή δήλωση του ο προπονητής των Πέισερς σημάδεψε "to the point". Η ενέργεια την οποία εκπέμπει ο γκαρντ που πέρασε μόλις για μια σεζόν από την κολεγιακή ομάδα του Σινσινάτι (κι ενώ προηγουμένως σφάζονταν στα γόνατα του το Κάνσας, το Σεντ Τζον, το Μέριλαντ, η Αριζόνα και επιλέχθηκε στο Νο 40 του ντραφτ του 2010 από την Ιντιάνα φτάνει και περισσεύει για να γεμίσουν τα πνευμόνια (και να αποθηκευτεί κιόλας στα ρεζερβουάρ) όλων των συμπαικτών του. Πατάει στο παρκέ με δύναμη, διαθέτει τρεξίματα (που λένε και στο ποδόσφαιρο), έχει ιδιαίτερο ένστικτο στις φάσεις και τις κυνηγάει με τέτοιο φανατισμό , που θαρρείς πως κάθε βράδυ παίζει το τελευταίο ματς της ζωής του και δεν διανοείται ότι υπάρχει πιθανότητα να βγει ηττημένος από την αρένα!
Με την ακόρεστη ενέργεια και το ιερό πάθος του, είναι λογικό ο Λανς να παίζει κάθε βράδυ στα όρια: όχι στα δικά του, που μάλλον είναι ανεξάντλητα και ανεξερεύνητα, αλλά στα όρια του triple double figure! Πέτυχε το πρώτο στις 11 Νοεμβρίου εναντίον των Γκρίζλις (13 πόντοι, 11 ριμπάουντ, 12 ασίστ) και μάλιστα αποτύπωσε αυτή την εντυπωσιακή επίδοση του πάνω στα παπούτσια του (βλέπε φωτό), μετά από έντεκα μέρες σημείωσε το δεύτερο κόντρα στους Σέλτικς (10-10-11) και πάει λέγοντας...
Εντέλει τίποτε δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη ζωή, πολλώ δε μάλλον τα παρατσούκλια! Πριν από επτά χρόνια, όταν ο Στέφενσον ήταν ακόμη μαθητής του λυκείου (στο "Abraham Lincoln" του Μπρούκλιν) έπαιζε σε ένα ματς εναντίον μεγαλύτερων σε ηλικία παικτών, στο γήπεδο Rucker Park που βρίσκεται στη Νεοϋρκέζικη γειτονιά του Χάρλεμ και πράγματι έμοιαζε να έχει ξεπεράσει την ηλικία του! Εκεί λοιπόν τον είδε ο (πολυπράγμων ως παίκτης του streetball, dj, συγγραφέας κοκ)Μπομπίτο Γκαρσία και του έφυγε ο τάκος!
"Τον είδα να τα βάζει με βετεράνους του ΝΒΑ, με τεταρτοετείς παίκτες κολεγίων και με δυο-τρία χρόνια μεγαλύτερους του από το χάι σκουλ και κάθε στιγμή ήταν ανταγωνιστικός προς όλους. Παρουσίαζα εκείνοι τον αγώνα από το μικρόφωνο και είπα αυθόρμητα ότι αυτό το παιδί έχει γεννηθεί έτοιμος"!
Αυτό το " Βorn Ready¨, που αναφώνησε ο Γκαρσία, ο Στέφενσον το χτύπησε ως τατουάζ στον δεξιό βραχίονα του και μάλιστα αυτός ήταν ο τίτλος σε ένα ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε αργότερα σχετικά με τη μέχρι τώρα ζωή του,που πάντως έχει και μερικές (νεανικές) μελανιές! Αυτό βεβαίως είναι το έλασσον της υπόθεσης: το μείζον είναι ότι κάθε βράδυ που βγαίνει στη σκηνή αποδεικνύει με πράξεις ότι όντως γεννήθηκε έτοιμος!
Γεννήθηκε τόσο έτοιμος, που η προστακτική που αποτελεί το κεντρικό σύνθημα των προσκόπων (το "έσο έτοιμος) ακούγεται στ' αυτιά του σαν αστείο! Είπαμε, αυτός δεν χρειάζεται να είναι έτοιμος, γεννήθηκε τέτοιος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου