Μπορεί
το λάθος των Καπίνο, Ζέκα να έγινε στο δεύτερο ημίχρονο και ο
Παναθηναϊκός να δέχθηκε το γκολ, που έκρινε το παιχνίδι της Τρίπολης ,
αλλά εγώ πιστεύω ότι το παιχνίδι η ομάδα το έχασε στο πρώτο ημίχρονο.
Εκεί που έκανε ίσως το καλύτερο φετινό πρώτο ημίχρονο, με πρέσινγκ ψηλά
δεν άφηνε τον Αστέρα να πάρει ανάσα, τον ακύρωσε επιθετικά και με τον
Κλωναρίδη κυρίως βρήκε χώρους και έχασε τουλάχιστον πέντε μεγάλες
ευκαιρίες για να προηγηθεί στο σκορ.
Παράλληλα ο Αστέρας δεν έφθανε στην περιοχή του Παναθηναϊκού με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο, που είχε ένα σουτ του Λούι. Στη συνέχεια οι γηπεδούχοι είχαν σοβαρό πρόβλημα στο να κρατήσουν την μπάλα και σαφέστατα είχαν την τύχη με το μέρος τους, όταν πήγαν στα αποδυτήρια με 0-0 , ενώ το σκορ έπρεπε να ήταν 0-2 τουλάχιστον. Εκεί , λοιπόν, χάθηκε για μένα το παιχνίδι. Και φυσικά επειδή έχει παρατηρηθεί και σε άλλα παιχνίδια αυτό φέτος, όταν είναι καλύτερος ο Παναθηναϊκός να μην «σκοτώνει» τον αντίπαλο δεν είναι συμπτωματικό.
Είναι φανερό, ότι είναι και θέμα απειρίας, αλλά και το γεγονός, ότι αυτή η ομάδα τώρα σιγά-σιγά μεγαλώνει, μαθαίνει και αυτό έχει απώλειες βαθμολογικές. Φυσικά και στην παρούσα φάση είναι απαραίτητος και ο Πέτριτς, που λογικά θα είναι διαθέσιμος από την επόμενη εβδομάδα, για να μπορέσει να έχει η ομάδα έναν ακόμα έμπειρο επιθετικό κλάσης δίπλα στον Μπέργκ, που τρώει το «ξύλο» από τους αμυντικούς και χθες του βγήκε μία κούραση.
Όταν τελείωσε το ημίχρονο στην Τρίπολη και το παιχνίδι ήταν 0-0 ήταν φανερό, ότι ο Παναθηναϊκός δύσκολα θα το κέρδιζε. Όταν χάνεις τόσες ευκαιρίες και η μπάλα σε τιμωρεί και δεν μπορείς να κάνεις τόσο καλό δεύτερο ημίχρονο. Θα παίξει και ο αντίπαλος. Και δυστυχώς αυτό έγινε στο δεύτερο μέρος. Ο Παναθηναϊκός μπήκε πάλι με κέφι, αλλά ένα λάθος , που έγινε έφερε τον Αστέρα μπροστά στο σκορ από το πουθενά.
Από κει και πέρα οι «πράσινοι» μπλόκαραν μαζί τους κατά την άποψή μου και ο κόουτς, που έπρεπε να κάνει νωρίτερα τις αλλαγές. Φυσικά στον πάγκο δεν είχε παρά μόνο δύο λύσεις επιθετικές , αλλά έπρεπε να αποφασίσει να φρεσκάρει πιο γρήγορα την ομάδα, που φαινόταν ότι είχε πνευματική κούραση και ότι οι παίκτες δεν πίστευαν πολύ στην ανατροπή, μετά την μεγάλη προσπάθεια, που είχαν κάνει στο πρώτο 45 λεπτο. Την ίδια στιγμή ο Αστέρας και μετά το 1-0 μαζεύτηκε στην άμυνά του, έπαιξε πολύ κλειστά και φαινόταν ότι δύσκολα θα άλλαζε κάτι.
Καταλήγοντας θέλω να πω το εξής. Καλό είναι να παίζει καλή μπάλα η ομάδα , αλλά χρειάζεται και νίκες. Δεν θα χαλάσει και ο κόσμος να μάθει η ομάδα να παίζει λιγότερο καλά, αλλά να βρίσκει τον τρόπο να παίρνει τα παιχνίδια. Αυτή η ομάδα έχει τώρα ανάγκη τους βαθμούς περισσότερο από κάθε τι άλλο.
Και επίσης στην Τρίπολη έγινε το εξής παράδοξο. Ηταν η πρώτη φορά, που είχαν τόσο καλή απόδοση και οι δύο κεντρικοί αμυντικοί και όμως η ομάδα έφαγε και πάλι γκολ.
Τελειώνοντας να πω και κάτι άλλο. Τόνισα, ότι στο πρώτο ημίχρονο κρίθηκε το ματς που ήταν 0-0. Στο ίδιο διάστημα είχαμε και δύο αποφάσεις των διαιτητών, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Στο 44 ο Σανκαρέ σε στυλ ..καρατέκα βρίσκει πολύ επικίνδυνα τον Μπέργκ στο σώμα με τις τάπες , αλλά αντί για κόκκινη κάρτα δέχεται κίτρινη κάρτα και …έχει το θράσος να διαμαρτύρεται κιόλας.
Επίσης στην αρχή του αγώνα ο βοηθός Καλφόγλου ανακόπτει με ανύπαρκτο οφ-σάιντ, τον Κλωναρίδη, που βγαίνει απέναντι στον Μπατή και είναι έτοιμος να σκοράρει. Αλλά είπαμε με την διαιτησία το έχουμε καταλάβει. Κανένας σεβασμός στον Παναθηναϊκό, άρα πρέπει η ομάδα να μην δίνει το δικαίωμα στους διαιτητές να την σταματάνε. Δύσκολο, αλλά χθες αν είχαν μπει τα γκολ στο πρώτο μέρος η νίκη θα είχε έρθει παρά τις διαιτητικές αποφάσεις….
Παράλληλα ο Αστέρας δεν έφθανε στην περιοχή του Παναθηναϊκού με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο, που είχε ένα σουτ του Λούι. Στη συνέχεια οι γηπεδούχοι είχαν σοβαρό πρόβλημα στο να κρατήσουν την μπάλα και σαφέστατα είχαν την τύχη με το μέρος τους, όταν πήγαν στα αποδυτήρια με 0-0 , ενώ το σκορ έπρεπε να ήταν 0-2 τουλάχιστον. Εκεί , λοιπόν, χάθηκε για μένα το παιχνίδι. Και φυσικά επειδή έχει παρατηρηθεί και σε άλλα παιχνίδια αυτό φέτος, όταν είναι καλύτερος ο Παναθηναϊκός να μην «σκοτώνει» τον αντίπαλο δεν είναι συμπτωματικό.
Είναι φανερό, ότι είναι και θέμα απειρίας, αλλά και το γεγονός, ότι αυτή η ομάδα τώρα σιγά-σιγά μεγαλώνει, μαθαίνει και αυτό έχει απώλειες βαθμολογικές. Φυσικά και στην παρούσα φάση είναι απαραίτητος και ο Πέτριτς, που λογικά θα είναι διαθέσιμος από την επόμενη εβδομάδα, για να μπορέσει να έχει η ομάδα έναν ακόμα έμπειρο επιθετικό κλάσης δίπλα στον Μπέργκ, που τρώει το «ξύλο» από τους αμυντικούς και χθες του βγήκε μία κούραση.
Όταν τελείωσε το ημίχρονο στην Τρίπολη και το παιχνίδι ήταν 0-0 ήταν φανερό, ότι ο Παναθηναϊκός δύσκολα θα το κέρδιζε. Όταν χάνεις τόσες ευκαιρίες και η μπάλα σε τιμωρεί και δεν μπορείς να κάνεις τόσο καλό δεύτερο ημίχρονο. Θα παίξει και ο αντίπαλος. Και δυστυχώς αυτό έγινε στο δεύτερο μέρος. Ο Παναθηναϊκός μπήκε πάλι με κέφι, αλλά ένα λάθος , που έγινε έφερε τον Αστέρα μπροστά στο σκορ από το πουθενά.
Από κει και πέρα οι «πράσινοι» μπλόκαραν μαζί τους κατά την άποψή μου και ο κόουτς, που έπρεπε να κάνει νωρίτερα τις αλλαγές. Φυσικά στον πάγκο δεν είχε παρά μόνο δύο λύσεις επιθετικές , αλλά έπρεπε να αποφασίσει να φρεσκάρει πιο γρήγορα την ομάδα, που φαινόταν ότι είχε πνευματική κούραση και ότι οι παίκτες δεν πίστευαν πολύ στην ανατροπή, μετά την μεγάλη προσπάθεια, που είχαν κάνει στο πρώτο 45 λεπτο. Την ίδια στιγμή ο Αστέρας και μετά το 1-0 μαζεύτηκε στην άμυνά του, έπαιξε πολύ κλειστά και φαινόταν ότι δύσκολα θα άλλαζε κάτι.
Καταλήγοντας θέλω να πω το εξής. Καλό είναι να παίζει καλή μπάλα η ομάδα , αλλά χρειάζεται και νίκες. Δεν θα χαλάσει και ο κόσμος να μάθει η ομάδα να παίζει λιγότερο καλά, αλλά να βρίσκει τον τρόπο να παίρνει τα παιχνίδια. Αυτή η ομάδα έχει τώρα ανάγκη τους βαθμούς περισσότερο από κάθε τι άλλο.
Και επίσης στην Τρίπολη έγινε το εξής παράδοξο. Ηταν η πρώτη φορά, που είχαν τόσο καλή απόδοση και οι δύο κεντρικοί αμυντικοί και όμως η ομάδα έφαγε και πάλι γκολ.
Τελειώνοντας να πω και κάτι άλλο. Τόνισα, ότι στο πρώτο ημίχρονο κρίθηκε το ματς που ήταν 0-0. Στο ίδιο διάστημα είχαμε και δύο αποφάσεις των διαιτητών, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Στο 44 ο Σανκαρέ σε στυλ ..καρατέκα βρίσκει πολύ επικίνδυνα τον Μπέργκ στο σώμα με τις τάπες , αλλά αντί για κόκκινη κάρτα δέχεται κίτρινη κάρτα και …έχει το θράσος να διαμαρτύρεται κιόλας.
Επίσης στην αρχή του αγώνα ο βοηθός Καλφόγλου ανακόπτει με ανύπαρκτο οφ-σάιντ, τον Κλωναρίδη, που βγαίνει απέναντι στον Μπατή και είναι έτοιμος να σκοράρει. Αλλά είπαμε με την διαιτησία το έχουμε καταλάβει. Κανένας σεβασμός στον Παναθηναϊκό, άρα πρέπει η ομάδα να μην δίνει το δικαίωμα στους διαιτητές να την σταματάνε. Δύσκολο, αλλά χθες αν είχαν μπει τα γκολ στο πρώτο μέρος η νίκη θα είχε έρθει παρά τις διαιτητικές αποφάσεις….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου